Φωνάζει την ιστορία της…

Καθόλου άδικο δεν είχε ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης που απαντώντας στην ερώτηση του Κώστα Χαλβατσιώτη, είπε ότι «δεν υπάρχουν γλυκές ήττες»!

Είναι κι αυτό ένα κλισέ το οποίο χρησιμοποιούμε συχνά, άλλωστε η ήττα είχε πράγματι μια γλύκα μέσα στην πικρίλα που έβγαζε. Αλλά στον αντίποδα της όποιας πίκρας προκάλεσε το 62-63, η πρόκριση της ΑΕΚ στην προημιτελική φάση του Champions League ήταν πήχτρα στη ζάχαρη!

Εάν μάλιστα η Βασίλισσα υπερπηδήσει και το εμπόδιο της Μπάμπεργκ και προκριθεί στο Final 4, τότε βλέπω τον Μάκη Αγγελόπουλο να γλυκαθεί τόσο πολύ, ώστε να πίνει πια τον καφέ του σκέτο!

Αστειεύομαι, αλλά ενίοτε οι πλάκες δεν απέχουν πολύ από το να γίνουν σοβαρές!

Η ΑΕΚ πάλι δεν απέχει πολύ από το να διεκδικήσει το repeat και εκεί που για δέκα έξι χρόνια έτρωγε τις σάρκες της και έβλεπε τη βιτρίνα των τροπαίων της να πιάνει αράχνες, αίφνης καλεί κάθε τρεις και λίγο τον… μαραγκό να φτιάξει καινούργια ράφια!

Ο λεγάμενος έφτιαξε τρία τέτοια μέσα σε έναν χρόνο, για να τοποθετηθούν τρία διαφορετικά τρόπαια (Κύπελλο Ελλάδος, Champions League, Διηπειρωτικό Κύπελλο) και δεν είναι ο μόνος που κάνει χρυσές δουλειές στο νταλαβέρι του με την ΚΑΕ ΑΕΚ.

Το ίδιο συμβαίνει και με εκείνον που παίρνει τις παραγγελιές για να φτιάξει τα λάβαρα τα οποία κρεμιούνται στην οροφή του ΟΑΚΑ…

Η ΑΕΚ βρήκε τον μπελά της τον τελευταίο χρόνο με τον ΠΑΟΚ, που την έχει νικήσει επτά φορές σε εννέα αγώνες και της έφραξε δυο δρόμους: έναν στα περυσινά πλέι οφς και έναν στο εφετινό Κύπελλο Ελλάδος.

Το κακό για την ΑΕΚ δεν τρίτωσε με έναν ακόμη αποκλεισμό που όντως θα της χάλαγε τη ζαχαρένια και προφανώς εάν οι κάτοχοι του Champions League διανύσουν όλο τον δρόμο, τον Μάιο κανείς δεν θα θυμάται ότι στα 13 δευτερόλεπτα ο Τζόντρε Τζέφερσον έβαλε ένα λέι απ και στα οκτώ ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης αστόχησε σε τρίποντο…

Η ΑΕΚ ζει ξανά το όνειρο της και όπως είπε δυο φορές στη μετάδοση ο Βαγγέλης Ιωάννου (χαρίζοντας αυτή την ατάκα και στους δυο δικεφάλους) παίζει και συνάμα λέει την ιστορία της…

Την Τετάρτη το βράδυ αυτή την ιστορία η ΑΕΚ την είπε δυνατά. Βροντωδώς. Με στεντόρεια φωνή κι αυτό πάλι δεν το βγάζω από το μυαλό μου, αλλά το διάβασα σε μια ανάρτηση του Διευθυντή Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Γιώργου Νικολάου, ο οποίος έγραψε για τους απογόνους του Στέντορος!

Είχα χρόνια να ακούσω ή να διαβάσω ή να γράψω κι εγώ ο ίδιος το όνομα του Αχαιού ήρωα που έδρασε στον Τρωικό πόλεμο και ο μύθος λέει πως η φωνή του ήτα ισοδύναμη με αυτές πενήντα διαφορετικών ανθρώπων!

Αυτοί οι 14.000 Στέντορες λοιπόν δημιούργησαν ένα νέο ρεκόρ: 11.650 κανονικά εισιτήρια συν τα 2.350 άτομα από την παιδική εξέδρα, τις ακαδημίες και τους κατόχους των προσκλήσεων δεν είναι μικρό νούμερο, ούτε ευκαταφρόνητο, χώρια που η ΑΕΚ δεν στηρίζεται στον ισχυρό πυρήνα των οργανωμένων οπαδών της, οι οποίοι αυτή τη φορά εμφανίστηκαν σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι συμβαίνει συνήθως.

Οι 14.000 Στέντορες που λέει και ο Νικολάου είναι κατά την άποψη μου ένα τεράστιο και στ’ αλήθεια ανεκτίμητο όφελος που αποκόμισε η ΑΕΚ από τον αγώνα κόντρα στον ΠΑΟΚ, αρκεί να μην το ξεπουλήσει μπιρ παρά, κατά πως λένε και στα γονικά της!

Προφανώς στον σαββατιάτικο αγώνα με την Κύμη δεν θα σκάσουν μύτη ούτε χίλιοι από δαύτους, αλλά πλέον η «Βασίλισσα» καλείται να διαχειριστεί και να κερδίσει το στοίχημα που έβαλε την Τετάρτη: να διατηρήσει τον ενθουσιασμό και την ορμή των φιλάθλων της, να μην τους βλέπει στη χάση και στη φέξη, να δυναμώσει τη σχέση μαζί τους και να επενδύσει πάνω της.

Τα 2.500 εισιτήρια διαρκείας που έχει διαθέσει δεν είναι πολλά, αλλά αποτελούν μια μαγιά. Ως γνωστόν –και αυτό μου το είχε πει το 1995 ο Μπορισλαβ Στάνκοβιτς- οι Έλληνες δεν αγαπούν τόσο το μπάσκετ , όσο τις νίκες στο μπάσκετ.

Στην προκειμένη περίπτωση, ελέω της ήττας, οι φίλαθλοι της ΑΕΚ καλούνται να αποδείξουν ότι εκτός από τις νίκες αγαπούν και τις προκρίσεις στο μπάσκετ!

Ενδείκνυται άλλωστε το timing, καθότι μέσα στον επόμενο μήνα η ΑΕΚ θα υποδεχθεί στο ΟΑΚΑ τον Άρη, την Μπάμπεργκ, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, εάν βεβαίως οι Ερυθρόλευκοι συνεχίσουν να αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα μέχρι τις 21 Απριλίου!

Μιας και το ΄φερε η κουβέντα στον τραγέλαφο που παίζεται τις τελευταίες ημέρες, προφανώς η ΑΕΚ μπορεί να υπογραμμίζει την παρουσία της επικαλούμενη δυο ατράνταχτα επιχειρήματα…

Το ένα είναι το γεγονός ότι αν και αποτελεί τον τρίτο πόλο, πολιτεύεται με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, χωρίς να ανοίγει μέτωπα με τους ανταγωνιστές της, να βγάζει ανακοινώσεις και να επιδίδεται σε κάθε λογής επικοινωνιακά τεχνάσματα…

Το δεύτερο έχει να κάνει ότι σε πείσμα της ποδοσφαιρικής αντιπαλότητας (με τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ) μέχρι στιγμής σε αυτά τα πέντε χρόνια δεν έχει συμβεί το παραμικρό επεισόδιο στα ντέρμπι, με εξαίρεση δυο μπουκάλια νερό που έπεσαν –σε ένα ματς με τον Άρη- πάνω στον Νίκο Λάσκαρη!

Τη σεζόν 2014-15 ο Μάκης Αγγελόπουλος μου είχε πει ότι «πετύχαμε το ελάχιστο αποτέλεσμα με τη μέγιστη προσπάθεια». Τρία χρόνια αργότερα η ΑΕΚ πετυχαίνει το μέγιστο αποτέλεσμα με την ελάχιστη προσπάθεια: από οικονομικής πλευράς εννοώ, καθότι ο εφετινός προϋπολογισμός του αγωνιστικού σκέλους (παίκτες και προπονητές) είναι κοντά στα δυο εκατομμύρια ευρώ, τουτέστιν ο 13ος μεταξύ των ομάδων του Champions League και πάντως δυο φορές κάτω από το μπάτζετ της σεζόν 2014-15, όταν το ρόστερ της κοσμούσαν μεταξύ άλλων, ο Χέρστον, ο Μενσά Μπονσού, ο Ινγκλς, ο Γουίλμπεκιν και πάει λέγοντας…

Μέχρι στιγμής η ΑΕΚ έχει πετύχει 13 νίκες σε 16 αγώνες του Champions League και κατέλαβε την πρώτη θέση σε έναν ζόρικο όμιλο, από τον οποίο και οι τέσσερις ομάδες προκρίθηκαν ήδη στην οκτάδα. Ο δρόμος προς το Final 4 είναι ανοικτός έστω κι αν η Μπάμπεργκ δεν αστειεύεται, όπως απέδειξε και στο ματς με την ΑΕΚ, αλλά και με τις δυο νίκες της απέναντι στην Μπάνβιτ…

Que sera sera whatever will be, will be, όπως τραγουδούσε κάποτε και η Ντόρις Ντέι. Ο,τι και να συμβεί πάντως στην προημιτελική φάση ή άμποτε και στο Final 4, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι κάθε μέρα που περνάει, η ΑΕΚ (ξανα)μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα…

• ΥΓ: Αγαπητέ Βινς Χάντερ σε ικετεύω να μην διανοηθείς ποτέ ξανά να δώσεις αυτή την κουτουλιά που πήγες κι έριξες από την τσατίλα σου για ένα φάουλ πάνω στη βάση της μπασκέτας. Σε εκλιπαρώ κι εσένα και κάθε άλλον εκνευρισμένο παίκτη και ο νοών νοείτω…