• «Δεν με φοβίζει η ευθύνη»
• «Για τον κόουτς είμαι διατεθειμένος να κάνω τα πάντα στο παρκέ»
• «Καλοί οι πόντοι αλλά πρέπει να μαρκάρω και τον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου»

Η λέξη «εκδίκηση» δεν βγήκε ποτέ από τα χείλη του. Σίγουρα υπήρχε στο μυαλό και την ψυχή του. Γιατί ο Τζέι Ντι Νότε δεν διέγραψε ποτέ από τη μνήμη του το ντέρμπι του πρώτου γύρου το οποίο εξελίχθηκε σε εφιάλτη δίχως τέλος για τον ίδιο και την ομάδα του. Εκ τότε πέρασαν τρεις ολόκληροι μήνες, αλλά όλη την περασμένη εβδομάδα επανέφερε εικόνες στο μυαλό του. «Θυμάσαι το πρώτο παιχνίδι; Ήμουν πραγματικά κακός. Γνωρίζοντας και την αντιπαλότητα μεταξύ των δύο ομάδων, είχα μεγάλο κίνητρο. Ήταν σημαντικό να αντιδράσω, να αποδείξω ποιος είμαι και φυσικά να δικαιώσω τον κόουτς ο οποίος πιστεύει στις δυνατότητές μου. Μιλήσαμε πριν το παιχνίδι μου ζήτησε απλά να βγω στο γήπεδο και να δείξω τον εαυτό μου. Για να είμαι ειλικρινής, ο Χρήστος (Ταπούτος) μου είπε ορισμένα πράγματα για το παιχνίδι τα οποία μένουν μεταξύ μας. Μπορώ να πω όμως ότι δήλωσε την πίστη του στο πρόσωπό μου».

Εστιάζοντας στη στατιστική του Αμερικανού, συνυπολογίζοντας τις συνθήκες του αγώνα αλλά και το καθεστώς αφόρητης πίεσης υπό το οποίο έπαιξε και ο ίδιος, πραγματικά είναι εντυπωσιακό αυτό που κατάφερε. Και δεν είναι τόσο οι 26 πόντοι που σημείωσε. Μετράει περισσότερο ένας άλλος αριθμός αυτό το +25 που είχε ο Άρης απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο όταν ο Νότε ήταν στο παρκέ. Είναι το στοιχείο που επιβεβαιώνει τον υψηλότατο βαθμό επίδρασής του στη συμπεριφορά του Άρη. Με τον Καββαδά καθισμένο με πολιτικά στον πάγκο, τον Γκούντγουιν off από το τρίλεπτο λόγω φάουλ, η κατάσταση δυσκόλεψε αρκετά για τον Άρη. Με το ύφος του στη διάρκεια του αγώνα, ο 25χρονος Αμερικανός έδωσε την εντύπωση ότι δεν χαμπαριάζει από δύσκολα.

Εξάλλου, τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής τις έζησε στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών. Πατέρα δεν γνώρισε ποτέ, η μητέρα του καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση λόγω περιστατικού βίας και υποχρεωτικά μετακόμισε στη γιαγιά του η οποία όμως αντιμετωπίζοντας σοβαρό πρόβλημα υγείας διένυε τους τελευταίους μήνες της ζωής της. Κι έτσι μετακόμισε εκ νέου στον θείο και τη θεία του. «Τα παιδικά μου χρόνια ήταν δύσκολα. Η φυλάκιση της μητέρας μου ήταν ένα γεγονός με το οποίο όφειλα να συμβιβαστώ, αλλά το δυσκολότερο όλων ήταν το επισκεπτήριο στη φυλακή. Δεν θα ήθελα ποτέ στη ζωή μου να βρεθώ εκεί», είχε πει σε μια συνέντευξή του, ξεδιπλώνοντας τις αναμνήσεις του από παιδί, όταν ως παίκτης του Άρκανσας άρχισε να δείχνει το ταλέντο του. Μόλις το καλοκαίρι αποφοίτησε καθώς λόγω τραυματισμού είχε μείνει εκτός δράσης για μια σεζόν. Γι’ αυτόν τον λόγο η φετινή χρονιά είναι μόλις η πρώτη του σε επαγγελματικό επίπεδο!

«Δεν με φοβίζει η ευθύνη»

Αυτή η αναφορά έχει τη σημασία της γιατί υποδηλώνει την ανθεκτικότητα του Νότε σε κάθε συνθήκη και τη διαθεσιμότητά του στην ανάληψη ευθύνης. «Η ευθύνη δεν είναι κάτι που με φοβίζει γιατί δουλεύω σκληρά και πιστεύω στις ικανότητές μου. Τώρα για παράδειγμα, αντιλαμβάνομαι την πίστη της ομάδας στο πρόσωπό μου και θα έλεγα ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Στο ντέρμπι έδειξα ποιος είμαι, τι μπορώ να κάνω αλλά δεν θα αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά μου. Θα παραμείνω ταπεινός και πεινασμένος για δουλειά», είπε ο «ξανθομάλλης» γκαρντ.
Παρεμπιπτόντως ο Νότε εμφανίστηκε με ξανθό μαλλί στις αρχές του χρόνου και η αλήθεια είναι ότι η όψη του προκάλεσε εντύπωση. «It’s like killing two birds with one stone», απάντησε ή όπως λέμε εμείς… «μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια», για να εξηγήσει. «Είχα αποφασίσει να αλλάξω κάπως την εμφάνισή μου κι έτυχε πραγματικά να είχα καταλήξει στο κιτρινόμαυρο, το χρώμα της ομάδας. Φοβερή σύμπτωση».

Εκεί η συζήτηση επέστρεψε στις συνθήκες και στο γεγονός ότι το ντέρμπι άρχισε με τις χειρότερες για τον Άρη. «Με αυτή την ομάδα, τίποτε δεν πρέπει να σου φανεί παράξενο. Γνωριζόμαστε τόσο καλά μεταξύ μας, υπάρχει εμπιστοσύνη του ενός στην ικανότητα του άλλου σε σημείο να έχει μικρή σημασία το ποιος θα παίξει. Προσωπικά δεν ένιωσα ανησυχία στη διάρκεια του αγώνα, ούτε στα σημεία όπου ο ΠΑΟΚ μείωσε τις διαφορές και ο λόγος ήταν αυτό που έκαναν οι συμπαίκτες μου στο τέλος. Νομίζω ότι παίζει ρόλο και το δόγμα του κόουτς. Πάντα ζητά να κοιτάμε το επόμενο play. Αυτό ήταν το κλειδί στη νίκη μας. Δεν μείναμε πίσω, αλλά κοιτούσαμε συνεχώς την επόμενη φάση». Κι εκεί «εμφανίστηκε» ο Σανόγκο. «Τον βλέπεις… ο Σανόγκο είναι ο άνθρωπός μου. Λατρεύω να τον βλέπω να παίζει γιατί βγάζει ενέργεια και απίστευτο πάθος στο παιχνίδι του. Ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμος να μπει και να κάνει τη διαφορά».

«Για τον κόουτς είμαι διατεθειμένος να κάνω τα πάντα στο παρκέ»

Κι έτσι ο Νότε έδωσε την ασίστ για να περιστραφεί η κουβέντα στον Γιάννη Καστρίτη. Ενδεχομένως να μην τον ξέρει, αλλά ο προπονητής του έβαλε τα στήθη του μπροστά στην κριτική που έχει δεχθεί ο Αμερικανός. Οι προσδοκίες ήταν μεγαλύτερες σε σχέση με το επίπεδο της προσφοράς, πάντα όμως ο 41χρονος τεχνικός ζητάει απ’ όλους να βουτήξουν τις γλώσσες του στη δεξαμενή της λογικής πριν προχωρήσουν στην αξιολόγηση του παίκτη. «Με τον κόουτς υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης και θα έλεγα ότι μου θυμίζει αρκετά τον περσινό προπονητή μου στο Άρκανσας (Έρικ Μάζελμαν). Θέλει να κερδίζει, προσπαθεί να δώσει κίνητρο στους παίκτες του και μιλάει στην ψυχή τους. Όταν ένας κόουτς σου δίνει και ελευθερία κινήσεων έμμεσα σου δηλώνει την εμπιστοσύνη του. Αυτό κάνει με μένα. Θέλει να βγάλω αυτά που έχω μέσα μου. Παίζω και για τον κόουτς. Ένα πράγμα το οποίο δεν διαπραγματεύεται είναι η σκληράδα που οφείλεις να έχεις στο παιχνίδι σου. Είναι τρομερός τύπος. Καταλαβαίνει το παιχνίδι, ξέρει την ικανότητα του καθενός και αν θέλεις να προοδεύσεις πρέπει να τον ακούς. Προφανώς νιώθω ότι είναι το στήριγμά μου», είπε και αναφέρθηκε στον ρόλο του».

«Καλοί οι πόντοι αλλά πρέπει να μαρκάρω και τον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου»

Βάζοντας στην άκρη τους 26 πόντους που σημείωσε στο ντέρμπι, ο Αμερικανός στάθηκε σ’ ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι του ρόλου του. «Στο προηγούμενο διάστημα προσπαθούσα να δω τι έφταιγε και δεν μου έβγαιναν κάποια πράγματα, αλλά και τον ρόλο μου στην ομάδα. Πρόσεξε, δεν θα βάζω 26 πόντους σε κάθε παιχνίδι αλλά θέλω να είμαι συνεπής σε όλα τα κομμάτια ενός αγώνα. Μην ξεχνάς ότι πρέπει να μαρκάρω και τον καλύτερο παίκτη της αντίπαλης ομάδας», είπε κι εκεί του αναφέραμε την πρόκληση των τελευταίων λεπτών με το μαρκάρισμα του Τζέιλεν Χαντς του ΠΑΟΚ ο οποίος είναι χαρισματικός σκόρερ κι αν ένιωσε μια μορφή προσωπικότητας αντιπαλότητας. «Ως ένα βαθμό… ναι. Ξέρω τον ρόλο του στον ΠΑΟΚ, πόσο σημαντικός είναι για την ομάδα του. Ο Τζέιλεν είναι τρομερός παίκτης και μην ξεχνάς ότι στις ευθύνες μου είναι να μαρκάρω τον καλύτερο του αντιπάλου. Γνωριστήκαμε στη διάρκεια του All Star Game, είναι ωραίος τύπος. Δεν μπορώ να πω ότι είμαστε φίλοι, αλλά έχουμε μια επικοινωνία. Μου αρέσει να σκοράρω, αλλά το κίνητρό μου βρίσκεται στην άμυνα. Από εκεί αντλώ δύναμη για να συνεχίσω στην επίθεση».

Χθες πάντως δεν άντλησε ενέργεια μόνο μέσα από την άμυνα, αλλά και από την κερκίδα. «Αυτό που έζησα ήταν φανταστικό. Νομίζω ότι στις δύσκολες στιγμές του ντέρμπι πήραμε δύναμη από τους φιλάθλους μας. Θέλαμε να τους κάνουμε περήφανους και να ξέρουν ότι τη νίκη τη θέλαμε το ίδιο πολύ με αυτούς».