Το πράσινο δέντρο και το κόκκινο δάσος

• Άνθρωποι ειδικών συνθηκών
• Νίκη στο μυαλό πριν το παρκέ
• Νίκη επένδυση;
• Ήττα πισωγύρισμα ή παρένθεση;
• Δημοσιογραφία και κερκίδα
• Διαιτησία

Από την πρώτη στιγμή της αρθρογραφίας μου στο Gazzetta είχα δυο δρόμους να επιλέξω. Αφού δεν έκρυψα ποτέ τη συλλογική μου προτίμηση, μπορούσα να υπερθεματίζω φορώντας πράσινα γυαλιά και να αβαντάρω την ομάδα μου στις νίκες ψάχνοντας διαιτητικές δικαιολογίες στις ήττες. Ο άλλος δρόμος ήταν να γράφω, για να μπορώ να διαβάζομαι από όλους, σαν να πίνουμε κάπου καφέ και να λέμε πολιτισμένα την άποψή μας. Ούτε για να διαπαιδαγωγήσω κανέναν ήρθα στο site ούτε για να ξεκατινιάζομαι ηλεκτρονικά. Περισσότερο έχω πορωθεί και διαφωνήσει έντονα για κοινωνικά – πολιτικά θέματα παρά για αθλητικά.

Βλέποντας το παιχνίδι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού από την τηλεόραση φανταστείτε με να έχω τις αντιδράσεις ενός τυπικού φιλάθλου των Πρασίνων σε μια σπουδαία νίκη στην έδρα του αιωνίου αντιπάλου. Αλίμονο αν κάτσω να γράψω ένα blog με αυτή την ψυχολογία, ίσως άλλοι αλλού το κάνουν και πληρώνονται μάλιστα για αυτό, για μένα είναι αδύνατον. Πάμε λοιπόν σε αυτά που εγώ είδα πιο ψύχραιμα.

Άνθρωποι ειδικών συνθηκών

Οι Αμερικάνοι παίκτες δύσκολα αντιλαμβάνονται τις «ειδικές συνθήκες» των ελληνικών και άλλων ντέρμπι. Παρά τα κολλεγιακά rivalries, που να ξέρουν οι άνθρωποι τι πάει να πει αιώνιος αντίπαλος και μητέρα των μαχών και ελληνική κερκίδα και οπαδικός τύπος και αθλητικά ραδιόφωνα και άλλα όμορφα; Όταν καταφέρουν να συνδέσουν τις παραπάνω ειδικές συνθήκες με το προσδόκιμο αύξησης του τραπεζικού τους λογαριασμού, τότε μπαίνουν στο νόημα.

Άρα για να πας σε ντέρμπι χρειάζεσαι «ειδικούς παίκτες» και «ειδικό σχέδιο». Νέντοβιτς και άμυνες ζώνης με προσαρμογές. Γιατί πως αλλιώς να κρύψει ο κόουτς Πρίφτης τις αμυντικές αδυναμίες του πιο ποιοτικού του παίκτη, ο οποίος μάλιστα έχει και συγκεκριμένο απόθεμα αναπνοών λόγω της περιπέτειας υγείας που πέρασε; Επίσης απέναντι σε μια φορμαρισμένη ομάδα τι θα πρωτοδώσεις; Την ευκαιρία να τρέξει στο γήπεδό της ή κάποια ελεύθερα σουτ με ένα πιο υπολογισμένο ρίσκο;

Στο πρώτο ημίχρονο μάλιστα ο Παναθηναϊκός άλλαζε συχνά την αμυντική του διάταξη με πρωτεύοντα στόχο να μην τρέξει ο Ολυμπιακός, να μην ανοίξει το ρυθμό μέσα στο ΣΕΦ. Στην επίθεση οι Πράσινοι φάνηκε να έχουν ως πρώτο σχέδιο είτε τις επιθέσεις στα 7-8 δευτερόλεπτα είτε το γύρισμα της μπάλας από όλους μα όλους τους παίκτες. Το ελάττωμα του over dribbling που στερούσε τη δυνατότητα διαβάσματος της αντίπαλης άμυνας και που έβγαζε παίκτες του Παναθηναϊκού εκτός ρυθμού στην επίθεση, έπρεπε να καταργηθεί στο ΣΕΦ αλλά πρέπει να αποβληθεί και από τα επόμενα παιχνίδια των πρασίνων.Πόσο πιο χρήσιμος και κρίσιμος είναι ο Παπαπέτρου όταν «βλέπει» τη διάταξη της αντίπαλης άμυνας και πασάρει αντί να τρυπάει το παρκέ με ντρίπλες. Τον φέρνει και σε πολύ καλύτερες θέσεις για ποσταρίσματα και σουτ.

Στο περιβόητο 3ο δεκάλεπτο το παιχνίδι ξέφυγε από τον Παναθηναικό, γιατί οι παραπάνω αρχές ψιλοκαταργήθηκαν. Ο ρυθμός του Ολυμπιακού άνοιξε και μαζί με τις δεύτερες επιθέσεις που συχνά είχαν οι κόκκινοι και την πιεστική άμυνα ειδικά στην περιφέρεια δημιουργήθηκαν οι συνθήκες της νίκης. Εκτός από το εξώφθαλμο limit up του Φαλ και την ηγετική εμφάνιση του Βεζένκοφ υπήρχε κι ένας ακόμα παίκτης κλειδί στο 1ο ημίχρονο του Ολυμπιακού, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης. Ξέρω ξέρω, ως πράσινος φίλαθλος θα έπρεπε όλη την εβδομάδα να περνάω πριονοκορδέλα τον γκαρντ από την Κύθνο αλλά ελάτε ρε παιδιά, ας είμαστε σοβαροί. Μπάσκετ με 170 σφυγμούς παίζουν οι άνθρωποι, δε συμμετέχουν σε ποιητική βραδιά. Κάποτε εμείς είχαμε τον Θανάση να ξεσηκώνει την κερκίδα, ας είμαστε λογικοί.

Νίκη στο μυαλό πριν το παρκέ

Κάπου στα μέσα του 4ου δεκαλέπτου ξεκίνησε η ανατροπή. Πριν από αυτό όμως επικράτησε το σχέδιο. Ο Παναθηναϊκός δεν σοκαρίστηκε από το άνοιγμα της διαφοράς. Όπως δήλωσε κι ο Λεωνίδας Κασελάκης, αν σε εκείνο το χρονικό σημείο οι Πράσινοι «τα έχαναν», το +14 εύκολα θα γινόταν +24. Αυτό δε συνέβη γιατί ο κόουτς Πρίφτης είχε προετοιμάσει την ομάδα του και σε συνθήκες «κυνηγάω το σκορ». Οι Κόκκινοι αντίθετα ήταν προετοιμασμένοι για πάρτυ και κάπου εκεί ξεκίνησε ο Σέρβος. Ακόμα κρισιμότερα του τριπόντου από το ... Βελιγράδι, οι βόλτες και τα drive στη ρακέτα του Ολυμπιακού. Το πάθος να κλέψει την μπάλα στην άμυνα. Ο άνετος χειρισμός της μπάλας και ο φόβος του προσωπικού του αντιπάλου, μην του δώσει βολές.

Για να επιστρέψω στην αρχή, σε αυτά τα ματς έχεις ανάγκη τον Νέντοβιτς, τον Παπαπέτρου, τον Κασελάκη, τον Παπαγιάννη (αν και δεν καταλαβαίνω πως χάνει ριμπάουντ έχοντας πάρει την εσωτερική) και τον «Έλληνα» Σαντ Ρος γιατί πιθανώς ο Πέρι, ο Μέικον, ο Οκάρο Ουάιτ και ο Έβανς να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε «ειδικές συνθήκες».

Νίκη επένδυση;

Ποια από τα στοιχεία της νικηφόρας εμφάνισης μπορεί να κουβαλήσει ο Παναθηναϊκός στο υπόλοιπο της σεζόν; Προσωπικά πιστεύω ότι στη Euroleague οι πράσινοι έχουν μείνει πολύ πολύ πίσω. Δε γυρνάει που λένε. Μπορούν να χτίσουν όμως με νίκες και σοβαρές εμφανίσεις την επόμενη ευρωπαϊκή σεζόν. Εμφανίσεις και ήττες όπως στο Μόναχο διδάσκουν κάτι, εξαφανίσεις και ήττες όπως στο Βελιγράδι καταστρέφουν καριέρες.

Θα είναι ο Παναθηναϊκός για το υπόλοιπο της σεζόν μια ομάδα με αρχές, με πιστή εκτέλεση του σχεδίου του προπονητή του; Ακόμα κι αν δεν κερδίσει κανέναν τίτλο, θα βελτιωθεί σαν ομάδα και θα βελτιώσει τους παίκτες του, ώστε να βγάλουν την προσωπικότητα που χρειάζεται σε ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό; Θα μείνει ο πράσινος οργανισμός να χαίρεται για το «δέντρο του ΣΕΦ» ή θα αναζητήσει το «δάσος της σεζόν»;

Ήττα πισωγύρισμα ή παρένθεση;

Άραγε στον Ολυμπιακό πιστεύουν αλήθεια ότι έχασαν ένα παιχνίδι επειδή μπήκαν αυτά που δεν μπαίνουν (Νέντοβιτς, Κασελάκης, Σαντ Ρος) ή βλέπουν πραγματικά τις αιτίες της ήττας; Βλέπουν ότι διαθέτουν έναν super αθλητικό σέντερ, ο οποίος αμύνεται εξαιρετικά στις αλλαγές, χαμηλώνει το κορμί του, ρολάρει στους αντιπάλους, διεκδικεί με επιτυχία τα ριμπάουντ και παρ΄όλα αυτά η άμυνα του Ολυμπιακού δέχεται περίπατο lay up;

Βλέπουν ότι είναι αλλιώς ο Σλούκας να αισθάνεται της ευθύνη της οργάνωσης κι αλλιώς να έρχεται από τον πάγκο για να πρωταγωνιστήσει ως δυάρι αντι-Σπανούλης; Αλήθεια στα χρόνια της ακμής στην Φενέρ του Ομπράντοβιτς, ποιο ρόλο είχε ο Κώστας Σλούκας; Θέλουν να τον αλλάξουν αυτόν το ρόλο στον Ολυμπιακό;

Ο «ρόμποκοπ» Ουόκαπ είχε μεγαλύτερη επίδραση σε αυτό το ντέρμπι από τον Λαρεντζάκη σε άμυνα και επίθεση; Η διαχείριση των φάουλ, αυτού του πολύτιμου εργαλείου για κάθε άμυνα, έγινε σωστά, ειδικά απέναντι στον Νεμάνια Νέντοβιτς; Αν παίζεις άμυνα με τη λογική «αυτοί δεν μπορούν», τότε όταν «οι αυτοί μπορέσουν» μένεις μάλλον εκτεθειμένος.

Κι επειδή ακούω πολλά για τη διαχείριση των time out από τον κόουτς Μπαρτζώκα αλλά δε μου αρέσουν και οι μετά Χριστόν προφήτες, να ρωτήσω το εξής: Μια νέα ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός επιστρέφει με κομμένο ρυθμό ή περισσότερο συγκεντρωμένος μετά από τις οδηγίες του προπονητή του;

Δημοσιογραφία και κερκίδα

Είναι πολλές φορές δυσδιάκριτο που τελειώνουν οι δημοσιογραφικές θέσεις και που αρχίζουν οι θέσεις των φανατικών. Λυπηρό αλλά αληθές. Και δεν μιλάω μόνο για το περιβάλλον του γηπέδου αλλά και για την αρθρογραφία, για τη χρήση των social media κλπ. Τα Μέσα πληρώνουν τη δημοσιογραφία που επιθυμούν να έχουν και προσελκύουν το κοινό που τελικά θέλουν να προσελκύσουν. Αν στο μέτρημα οι φανατικοί υπερέχουν των ψύχραιμων, το πρόβλημα είναι γενικότερο και γεννά περισσότερα προβλήματα. Κάποιοι πάντως πρέπει να αναλάβουν και την προσωπική τους επαγγελματική ευθύνη.

Διαιτησία

Θα κάνω την έκπληξη, δε θα εκφέρω καμιά άποψη. Θα ζητήσω μόνο από τη νέα Διοίκηση της ΕΟΚ και την νέα ΚΕΔ να εγκαινιάσουν έναν νέο τρόπο επικοινωνίας με δημοσιογράφους και φιλάθλους. Ας οργανώνουν μετά από κάθε αγωνιστική μια συνέντευξη τύπου, όπου θα μας κάνουν μάθημα. Τι λέει ο κανονισμός για το χέρι το Φαλ στο ρολάρισμα πάνω στον αντίπαλο; Τι λέει για την τεχνική ποινή στον Βεζένκοφ; Τι ορίζει για τα φάουλ προσγείωσης μετά τα σουτ; Εγώ είμαι περίεργος να ακούσω. Σε ένα άθλημα συνεχών επαφών, θα εμπιστευτούμε τους διαιτητές των αγώνων ή θα χρησιμοποιούμε τη διαιτησία σαν την εύκολη δικαιολογία; Και τέλος θα βλέπουμε όμοια σφυρίγματα σε ελληνικό πρωτάθλημα κι ευρωπαϊκές διοργανώσεις; Μα πάνω απ’ όλα, θα μάθουμε με ακρίβεια τους κανονισμούς και τα κριτήρια των αποφάσεων;