Όνομα: Μίροσλαβ Οκόνσκι

Ημερομηνία Γέννησης: 8 Δεκεμβρίου 1958 Κόζαλιν, Πολωνία

Καριέρα: Τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην πόλη του, Κοζαλίν, όταν στα στα 9 του χρόνια τον είδε ένας κυνηγός ταλέντων να παίζει μπάλα με φίλους του. Η οικογένειά του περνούσε δύσκολα και δεν ήταν και στην καλύτερη οικονομική κατάσταση. Ο πατέρας του ήταν και αυτός ποδοσφαιριστής και συνήθιζε να τον βλέπει να παίζει στην τοπική ομάδα, μαζί με τη μητέρα του και τα τέσσερα αδέρφια του.

Ο σκάουτερ που τον είδε, εντυπωσιάστηκε και αμέσως τον έστειλε σε μια μικρή ομάδα, ονόματι Μίρεκ, για να κάνει τα πρώτα του βήματα. Μετά, αμέσως μετακινήθηκε στην ομάδα της πόλης του, που είχε αγωνιστεί και ο πατέρας του, της Γκβάρντια Κοζαλίν. Εκεί, αγωνίστηκε μέχρι το 1977, όταν και έφτασε η ώρα της Λεχ Πόζναν. Στις πρώτες μέρες του στην ομάδα, αμέσως αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο και οδηγεί την ομάδα στην Ευρώπη, όπου ο Οκόνσκι θυμάται χαρακτηριστικά τον αγώνα με την Ντούισμπουργκ: «Ήμουν 20 χρονών και είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ σε ένα τόσο σπουδαίο παιχνίδι. Περίμενα πως και πως την στιγμή».

Η μεταγραφή του μακριά από την πόλη του, το 1980, τον βρήκε στα 22 και ήδη με αρκετές εμπειρίες. Στην Λέγκια Βαρσοβίας, ήταν ο βασικός επιθετικός της ομάδας, αλλά σύντομα ήρθε η ώρα της επιστροφής του στο Πόζναν, λόγω στρατού. Όπως τόνισε και ο τότε προπονητής του στη Λέγκια Βαρσοβίας, ο αείμνηστος και γνωστός μας Καζιμίερς Γκόρσκι, δεν μπορούσε να τον αναγκάσει να μείνει στην Βαρσοβία και τον άφησε να γυρίσει στη Λεχ.

Στα 28 του χρόνια θα κάνει τεράστιο βήμα στην καριέρα του, η Πολωνία θα μείνει με ανοιχτό στόμα και ο Οκόνσκι θα συνεχίσει την καριέρα του στο Αμβούργο. Μάλιστα, θα βοηθήσει την ομάδα του να κατακτήσει το Κύπελλο και να αναδειχθεί στις καλύτερες μεταγραφές. Με 62 συμμετοχές, 15 γκολ σε δυο χρόνια θα αφήσει τη σφραγίδα του, με τις Παρί, Άντερλεχτ να επιθυμούν την απόκτησή του. Το… πακέτο όμως θα έρθει από την Αθήνα, ο Οκόνσκι θα πάρει τις εγγυήσεις για τα χρήματα και θα έρθει στην Ελλάδα και την ΑΕΚ. Οι ηγετικές του ικανότητες, το μαγικό αριστερό πόδι θα δώσουν στην Ένωση το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα και ένα γεμάτο ΟΑΚΑ να φωνάζει το όνομά του. Η φαουλάρα με τον Παναθηναϊκό και το 0-1 στο ΟΑΚΑ έχουν γράψει ιστορία και ο Οκόνσκι ποτέ δεν ξέχασε αυτό το τέρμα!

Στην Ένωση θα μείνει τρία χρόνια, αν και την 3η ο ίδιος θέλει να την ξεχάσει. Το καλοκαίρι του 1991… ξενερωμένος – πολλοί μιλούν και για την συμπεριφορά του Μπάγεβιτς που ήθελε να τον διώξει από την ομάδα- θα πάρει μεταγραφή για την Κόρινθο, ωστόσο θα μείνει για έξι μήνες, θα παίζει εξαιρετικά όποτε αυτός κρίνει, όμως θα μείνει μόλις για έξι μήνες. Κάπου εκεί θα πει και «αντίο» στα μεγάλα κλαμπ, η επιστροφή του στη Λεχ Πόζναν δεν θα είναι αυτό που περιμένει και για μια διετία θα ακολουθήσουν πολλά μικρά κλαμπ, χωρίς καμία επιτυχία. Ολύμπια Πόζναν, Κονκόρδια, Ράσπο, Άστρα και Λίπνο (τελευταίος σταθμός της καριέρας του) απλά θα συμπληρώσουν το βιογραφικό μιας τεράστιας καριέρας.

Για τους Πολωνούς είναι μια περίπτωση… «Dr Jekyll and Mr Hyde», μια τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα που έκανε «μαγικά», αλλά και ένας… αλαζονικός άνθρωπος που με την εξωγηπεδική του συμπεριφορά… κατέστρεφε ότι έχτιζε στο γήπεδο!

Extras: Η καριέρα του στην ΑΕΚ, άρχισε επεισοδιακά, καθώς ο συμπατριώτης του, Γιάτσεκ Γκμοχ, που ήταν προπονητής στον Ολυμπιακό τότε, ζήτησε από τον τότε πρόεδρο των «ερυθρολεύκων», τον Κωσκοτά, έναν επιθετικό από το Γερμανικό πρωτάθλημα. Ο Οκόνσκι θυμάται: «Ο Γκμοχ, ήταν στον Ολυμπιακό τότε και ο πρόεδρος της ομάδας, λίγο μαφιόζος απ' ότι μάθαινα, ήθελε να φέρει ένα γνωστό παίκτη από τη Γερμανία. Ήταν ανάμεσα σε μένα και τον Ούγγρο της Έιντραχτ, τον Ντέταρι. Εγώ είχα κάνει 5 εγχειρήσεις στην καριέρα μου και όπως τόνιζε ο Γκμοχ, δεν ήθελε ένα «σακάτη» στην ομάδα του. Τελικά, ο Ολυμπιακός πήρε τον Ντέταρι και εγώ πήγα στην ΑΕΚ. Τελικά, εμείς κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, με 90.000 κόσμο να παραληρεί στις εξέδρες. Ο Γκμοχ απολύθηκε στο τέλος της χρονιάς και εγώ πήρα τίτλο. Είχα κάνει και 5 εγχειρήσεις, σωστά;».

Στο Αμβούργο, του ζητήθηκε να πάρει τη Γερμανική υπηκοότητα, ώστε να αδειάσει μια θέση ξένου αλλά ο, επαναστάτης, Οκόνσκι, τόνισε: «Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση. Είμαι Πολωνός και ποτέ δεν θα πρόδιδα την χώρα μου. Όταν μου ζητήθηκε, απάντησα πως είμαι ήδη 30 χρονών, δεν έχω δει την οικογένεια μου τόσα χρόνια. Ας το κάνει ο Νίλσεν ή ο Αυστριακός στόπερ που έχουμε».

Η δεύτερη θητεία του εκεί ήταν και η καλύτερη εντός συνόρων, πετυχαίνοντας 53 τέρματα σε 4 χρονιές. Αυτό, δεν άργησε να του δώσει τη μεταγραφή στη Γερμανία και το Αμβούργο, όπου ο τότε προπονητής, Έρνστ Χάπελ, φώναζε: «Αν δε μου φέρετε τον Οκόνσκι, δεν θέλω κανέναν άλλο». Εκεί, ανακηρύχθηκε καλύτερος ξένος παίκτης του πρωταθλήματος κερδίζοντας και τίτλους, ενώ ήταν ανάμεσα στους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έπαιξαν ποτέ στο Αμβούργο. Όπως τονίζει, στις προπονήσεις της ομάδας, αντιμετώπιζε τον Καλτς, έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς στη Γερμανία. Όποτε είχε τη μπάλα ο Οκόνσκι, ο Καλτς γελούσε υπεροπτικά, αλλά όπως του είχε πει ο Χάπελ, θα τον αγνοεί και θα κάνει αυτό που ξέρει. Ο Οκόνσκι θυμάται: «Αυτό που έπρεπε να κάνω, γιατί πάντα είχα την ντρίπλα στο μυαλό μου, ήταν να αποφεύγω τα φάουλ των αντιπάλων. Θυμάμαι ενάντια στην Φορτούνα Ντίσελντορφ, πέρασα πέντε αμυνόμενους και μπήκα στην περιοχή. Πρέπει να τους έπιανε αμόκ όταν είχα τη μπάλα».

Αντιρρησίας στο Στρατό πολλές φορές βρέθηκε στο στόχαστρο και στη… φυλακή. Δεν ήθελε να φυλάξει σκοπιά, κυκλοφορούσε με πολιτικά στο στρατόπεδο και φόραγε… ξύλινα τσόκαρα όταν ήταν να κάνει παρέλαση. Το ποδόσφαιρο και η αγάπη κάποιων αξιωματικών για την Λεχ ήταν αυτά που τον βοήθησαν να πάρει το απολυτήριο!

«Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά μου είναι η ντρίμπλα, και το μειονέκτημα το… μυαλό μου» έχει τονίσει ο ίδιος.
Πολλοί τον ονόμαζαν «βασιλιά των ελληνικών ντισκοτέκ και των παμπ του Πόζναν». Ήταν πάντα δυνατός παίκτης εντός γηπέδων, αλλά και εντός καζίνο… Πολλά καζίνο της Ευρώπης τον υποδέχθηκαν και τα περισσότερα από αυτά κατάφεραν να τον κερδίσουν…
Όταν τα… φώτα χαμήλωσαν, και ο ίδιος αποσύρθηκε δεν βρήκε αυτά που περίμενε, οι φίλοι απομακρύνθηκαν, ο λογαριασμός στην τράπεζα μειώθηκε δραματικά, τότε… παρέα άρχισε να γίνεται το ποτό. Ο ίδιος μπορεί να μην το έχει παραδεχθεί, ωστόσο οι Πολωνοί μιλούν για… πρόβλημα!

Σε έρευνα που έγινε πριν μια 20ετία ανάμεσα σε 100 Πολωνούς δημοσιογράφους για το ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, ο Ντιέγκο Μαραντόνα πήρε τον τίτλο, αν και μεγαλύτερη εντύπωση προκάλεσαν τα αποτελέσματα σε δυο άλλες βασικές κατηγορίες, του πιο υποτιμημένου Πολωνού παίκτη και του μεγαλύτερου showman στα πολωνικά γήπεδα. Ο Οκόνσκι κέρδισε στο ρελαντί, με τους δημοσιογράφους να τονίζουν πως αν είχε… μυαλό θα είχε δημιουργήσει τεράστιο όνομα!

Πού να 'σαι τώρα: «Ποντάρετε παρακαλώ…» τόνιζε ο κρουπιέρης και ο Μίροσλαβ Οκόνσκι ήταν πάντα εκεί για να ποντάρει… Οι ντίσκο στην Αθήνα, τα μπαρ στο Πόζναν, αλλά και τα καζίνο σε πολλά μέρη της Ευρώπης έγιναν στέκια του, τζόγος, αλκοόλ, διασκέδαση συνεχίστηκαν αρκετά χρόνια μετά το «αντίο» από τα γήπεδα. Όταν όμως δεν προνοείς για το μέλλον, αυτό θα σε… προδώσει, και το «Μάτι» δεν είχε λύσεις…
Πάντα πήγαινε κόντρα στο ρεύμα… Κατηγορήθηκε ως αλαζόνας, ανεύθυνος, με άσχημες επιλογές, και οι συνέπειες ήταν… τέλος στο χρήμα, αλλά και στη διασκέδαση. Η περιουσία του χάθηκε, το ίδιο και αρκετοί φίλοι. Ο Οκόνσκι έπαψε να είναι ο βασιλιάς του Πόζναν, ακόμα και του Κόζαλιν, είναι πλέον ένας φυσιολογικός άνθρωπος, αυτό που κατάφερε όμως ήταν να λατρευτεί όσο λίγοι παίκτες. Oι Πολωνοί δεν λένε πολλά για την σημερινή κατάσταση, κάποιοι τονίζουν πως δεν αντιμετωπίζει πλέον πρόβλημα αλκοολισμού, άλλοι όμως επιμένουν πως δεν το έχει ξεπεράσει, το σίγουρο πάντως είναι πως το πρόβλημα με το ποτό έγινε μεγαλύτερο όταν σταμάτησε τη μπάλα, ήταν η ζωή του... Σήμερα θα δούμε τον Οκόνσκι να αρθρογραφεί σε εφημερίδα για την μεγάλη του αγάπη την Λεχ Πόζναν...

Σήμερα θα ήταν ο… Νάτσο Σκόκο!
Τα στοιχεία του Οκόνσκι και η μπάλα που ήξερε ο Πολωνός δεν… συγκρίνονται με αυτά του Αργεντίνου, ωστόσο τη δεδομένη χρονική στιγμή ο Σκόκο είναι ό,τι πιο ποιοτικό διαθέτει η Ένωση, γι’ αυτό τον λόγο βάλαμε το όνομά του στη στήλη. Καλό αριστερό πόδι, οξυδέρκεια, κάθετες μπαλιές, καλές εκτελέσεις στημένων και ωραία γκολ. Υπό άλλες συνθήκες ο Σκόκο θα αποτελούσε τον ηγέτη της ομάδας, όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα για την ΑΕΚ. Τον Οκόνσκι οι φίλοι της Ένωσης τον θυμούνται για το… μαγικό αριστερό πόδι, το γεμάτο μαεστρία παιχνίδι του, τις εξαιρετικές εκτελέσεις φάουλ, τα ηγετικά του χαρακτηριστικά, αλλά και για το γεγονός ότι πήρε μόνος του την ομάδα στις δύσκολες στιγμές και μαζί με τους Μανωλά, Σαββίδη και Πατίκα έδωσαν το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα στην ιστορία της, την περίοδο 1988-1989.