Τον πρωτομάθαμε στη διάρκεια της περιόδου 2008-09, όταν με τις εκπληκτικές του εμφανίσεις (μ.ό. 18,3π.) βοήθησε τον Κολοσσό Ρόδου να μπει στα πλέι οφ και να πραγματοποιήσει την καλύτερη σεζόν της ιστορίας του. Ο σοβαρός τραυματισμός του, όμως, προς το τέλος της κανονικής περιόδου, τον έφερε πίσω και τον έθεσε νοκ άουτ περίπου έναν χρόνο... Ύστερα από ένα πέρασμα από τη γερμανική Όλντενμπουργκ, τον περασμένο Ιανουάριο υπέγραψε συμβόλαιο με τον Πανελλήνιο και μάλιστα σημείωσε 12 πόντους στο τελευταίο παιχνίδι των «ολυμπιονικών» στην περυσινή σεζόν στο κλειστό του ΟΑΚΑ, όπου ο Παναθηναϊκός νίκησε με το επιβλητικό 112-42!

Ο λόγος για τον 28χρονο Αμερικανό πάουερ φόργουορντ Στίβεν Σμιθ (2,06), ο οποίος υπέγραψε συμβόλαιο μονοετούς συνεργασίας, έπειτα από δεκαήμερη δοκιμή σε Αθήνα και Ζλάτιμπορ και στη διάρκεια της Media Day του «τριφυλλιού» τέθηκε στη διάθεση του gazzetta.gr και απάντησε στις ερωτήσεις μας...

- Φεύγοντας το περασμένο καλοκαίρι από την Ελλάδα μπορούσες να φανταστείς ότι θα επέστρεφες στο γήπεδο όπου έπαιξες το τελευταίο σου παιχνίδι, για να φορέσεις τη φανέλα του Παναθηναϊκού;

«Ούτε κατά διάνοια! Θυμάμαι καλά εκείνο το ματς, ήμασταν τραγικοί και είχαμε επιτρέψει στον Παναθηναϊκό να μας διαλύσει. Να σου πω την αλήθεια, το μυαλό μου δεν ήταν στο γήπεδο. Ήταν το τελευταίο ματς της σεζόν, δεν είχε κανένα αγωνιστικό ενδιαφέρον και προσωπικά σκεφτόμουν περισσότερο την οικογένειά μου, τις διακοπές και την αποτοξίνωση από την πορτοκαλί μπάλα. Αλλά τώρα που το λες, τότε ούτε που σκεφτόμουν τι θα κάνω στη νέα σεζόν. Ήθελα απλά να γυρίσω στη Φιλαντέλφια για να ξεκουραστώ, να δω τους φίλους μου και να γεμίσω τις μπαταρίες μου».

- Πώς σου ακούστηκε το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού; Σε προβλημάτισε το ότι οι άνθρωποι της ομάδας έθεσαν ως όρο να σε δοκιμάσουν πρώτα για μία εβδομάδα πριν υπογράψουν συμβόλαιο μαζί σου;

«Δεν είχα πρόβλημα... Ξέρεις, έχω μάθει να αντιμετωπίζω όλες τις προτάσεις που δέχομαι με τον ίδιο σεβασμό, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για μεγάλο ή μικρό σύλλογο. Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που πληρώνομαι για να ασκώ επαγγελματικά το χόμπι μου, οπότε κάθε προσφορά είναι ευπρόσδεκτη. Τώρα όταν προέρχεται από μια τόσο μεγάλη ομάδα με την ιστορία, την παράδοση και τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού, ακόμη καλύτερα. Νιώθω ενθουσιασμένος και άνετος, γιατί πέρυσι (σ.σ. Πανελλήνιος) και πριν από τρία χρόνια (σ.σ. Κολοσσός Ρόδου), έπαιξα στην Ελλάδα και λίγο-πολύ γνωρίζω τα πρόσωπα και τη φιλοσοφία της ομάδας, το πρωτάθλημα και την πόλη, οπότε αισθάνομαι αρκετά οικεία. Επομένως δεν αντιμετώπισα πρόβλημα προσαρμογής».

- Το γεγονός ότι –στη διάρκεια της προετοιμασίας– για μία εβδομάδα βρισκόσουν στο μικροσκόπιο του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και των συνεργατών σου, δεν σε προβλημάτισε;

«Όχι, γιατί δεν με ενόχλησε καθόλου, αφού έχω μεγάλη αυτοπεποίθηση και ξέρω ότι μπορώ να παίξω καλό μπάσκετ! Θέλω να πω ότι δεν είμαι ο τέλειος παίκτης, ο σουπερστάρ, αλλά ερχόμενος στην Αθήνα ήξερα ότι είχα τις δυνατότητες να πείσω την ομάδα να με υπογράψει. Δούλεψα αρκετά το καλοκαίρι στο κομμάτι του μπάσκετ αλλά και της φυσικής κατάστασης, οπότε από τη στιγμή που μου δόθηκε η ευκαιρία ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρω».

- Αρκετά χαλαρό σε βλέπουμε... Δηλαδή δεν αντιμετωπίζεις τη συμφωνία σου με τον Παναθηναϊκό ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κάνεις ένα άλμα στην καριέρα σου;

«Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά έτσι είμαι εγώ. Αντιμετωπίζω την κάθε χρονιά ξεχωριστά και δεν κοιτάω τόσο πολύ το μέλλον, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί. Οι τραυματισμοί είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα και επειδή πριν από τρία χρόνια βίωσα μια τέτοια κατάσταση με την ολική ρήξη που υπέστην στον αχίλλειο τένοντα, έμαθα να συγκεντρώνω τη σκέψη μου στο άμεσο μέλλον. Χαίρομαι πολύ που είμαι μέλος μιας ομάδας με τόσο υψηλούς στόχους κι έχω στο μυαλό μου μόνο τι θα κάνω στην εφετινή αγωνιστική περίοδο».

- Στο παρελθόν, πολλοί νεοφερμένοι έχουν δηλώσει ότι η προσαρμογή στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού είναι αρκετά δύσκολη, με την έννοια ότι ο coach είναι πολύ απαιτητικός και χρησιμοποιεί πολλά και διαφορετικά συστήματα. Ποια είναι η δική σου άποψη;

«Να σας πω την αλήθεια δεν ένιωσα μεγάλες δυσκολίες. Ίσως γιατί ο Παναθηναϊκός βασίζεται σε σταθερό κορμό παικτών και πολλά από τα συστήματα που χρησιμοποιεί, τα θυμάμαι από πέρυσι αλλά και από την εποχή που έπαιζα στον Κολοσσό. Σίγουρα, κλήθηκα να μάθω μερικά από τα καινούρια plays, αλλά παρότι τα συστήματα είναι πολλά, τα περισσότερα είναι απλά και ευκολονόητα και συνήθως ακολουθούνται μέχρι το τέλος και διευκολύνουν την επιθετική λειτουργία της ομάδας. Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία του coach... Ξέρει καλά τι μπορούν να κάνουν οι παίκτες του και προσαρμόζει ανάλογα τα συστήματα για να αξιοποιήσει τους παίκτες του».

- Ποια είναι η άποψή σου για το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα και τις σχέσεις μεταξύ των παικτών;

«Φίλε, αυτή την ατμόσφαιρα δεν την έχω ξαναδεί πουθενά! Όλα τα παιδιά είναι καταπληκτικά, το κλίμα στην ομάδα είναι τρομερά φιλικό και αυτό δεν το βρίσκεις συχνά σε επαγγελματικές ομάδες. Η ομάδα είναι ενωμένη σαν γροθιά και οι παίκτες, οι προπονητές αλλά και όσοι δουλεύουν στο staff, όλοι είμαστε σαν οικογένεια! Όλα εδώ πέρα είναι φανταστικά. Από το πιο ασήμαντο πράγμα, έως το πιο σημαντικό. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι όλοι στέκονται “σούζα” μπροστά στον coach, όχι από φόβο αλλά από απόλυτο σεβασμό! Αυτό είναι πολύ σπάνιο, γιατί σε όλες τις ομάδες υπάρχουν παίκτες που δεν συμπαθούν τον προπονητή. Στον Παναθηναϊκό κανείς, είτε παίζει είτε είναι στην κερκίδα...»

- Πώς θα περιέγραφες τον coach;

«Πολύ ευφυής, με έντονες εξάρσεις κάποιες στιγμές όταν χρειάζεται, υποστηρικτικός κάποιες άλλες φορές, όταν κρίνει ότι πρέπει να τονώσει την αυτοπεποίθηση κάποιου παίκτη. Αυστηρός κάποιες φορές όταν υποπίπτεις σε λάθος».

- Σε ενοχλεί να σου φωνάζει;

«Κάθε άλλο, είναι μέρος της δουλειάς κι αυτό. Δεν υπάρχει ο τέλειος παίκτης που δεν κάνει λάθη, γι‘ αυτό και όλοι πρέπει να δεχόμαστε την κριτική και να χαιρόμαστε όταν ο coach σταματά την προπόνηση και ασχολείται με κάποιον από μας για να μας εξηγήσει τι κάναμε. Για μένα αυτό είναι πολύ χρήσιμο, γιατί θεωρώ ότι μόνο μέσα από τα λάθη μου μπορώ να γίνω καλύτερος παίκτης. Κι όταν ο προπονητής σού κάνει μια παρατήρηση, οφείλεις να συνειδητοποιήσεις ότι το κάνει για το καλό το δικό σου και κατ‘ επέκταση της ομάδας».

- Με δεδομένο ότι έπαιξες δύο χρονιές στην Ελλάδα, γνωρίζεις καλά την αντιπαλότητα ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Στην Κωνσταντινούπολη, αν και δεν παίξατε εναντίον των «ερυθρολεύκων» είχες την ευκαιρία να τους παρακολουθήσεις λίγο στα δύο παιχνίδια που έδωσαν στο πλαίσιο του τουρνουά «Two Nations Cup»... Τι εντύπωση αποκόμισες;

«Βασικά αισθάνομαι ενθουσιασμένος που φέτος θα μου δοθεί η ευκαιρία να ζήσω αυτή την πασίγνωστη σε όλον τον κόσμο αντιπαλότητα εκ των έσω. Στο παρελθόν είχα παρακολουθήσει μερικά παιχνίδια από την τηλεόραση και η ατμόσφαιρα φαινόταν απίστευτη. Πλέον θα έχω τη δυνατότητα να αποτελέσω μέρος αυτής της μοναδικής εμπειρίας και πραγματικά ανυπομονώ να τη ζήσω. Πολλοί φίλοι μου που παίζουν μπάσκετ, ήδη με ρωτούν πώς είναι τα πράγματα, πότε θα γίνουν οι συγκεκριμένοι αγώνες, πόσο μεγάλη είναι η ένταση κλπ».

- Θα ήθελες πολύ να ήσουν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας σου σε ένα τέτοιο ντέρμπι και να τη βοηθούσες να φύγει νικήτρια από το γήπεδο;

«Μου αρκεί που θα παίξω και θα ζήσω την εμπειρία και αν μου ζητούσες να διαλέξω, θα σου έλεγα ότι προτιμώ να κερδίσουμε όλα τα ματς από το να πρωταγωνιστήσω εγώ σε κάποιο απ‘ αυτά».