Άρχισαν λοιπόν τα πρώτα σοβαρά φιλικά παιχνίδια και άρχισαν μαζί και οι πρώτες εκτιμήσεις για τον νέο Παναθηναϊκό, τον νέο Ολυμπιακό και τα σχετικά. Εγώ ξεκινάω μια πρώτη εκτίμηση από την εικόνα των ομάδων και αρχίζουμε με τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό. Βασικά αυτό που βλέπουμε είναι ότι οι Γιαννακόπουλοι είναι τυχεροί που έχουν τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στον πάγκο, καθώς ο Σέρβος είναι όπως ο Μπάγεβιτς παλιά στο ποδόσφαιρο της ΑΕΚ, δηλαδή ο διαχειριστής ουσιαστικά του πρωταθλητή, αφού αποφασίζει για όλα και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Το μπάτζετ του Παναθηναϊκού υποχώρησε φέτος, όχι πάντως σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, καθώς θα διαπιστώσει κανείς ότι παρά την εξοικονόμηση περίπου 3-3,5 εκατ. ευρώ, το νούμερο για παίκτες και τεχνική ηγεσία φτάνει στα 11,5-12 εκατ. χωρίς την εφορία και τα λειτουργικά, το οποίο σημαίνει ότι τελικά ο ΠΑΟ φτάνει στα 18 εκατ ευρώ!

Νούμερο τεράστιο, και πολύ απλά σημαίνει τουλάχιστον 10-12 εκατ. από την τσέπη των Γιαννακόπουλων, οι οποίοι μπορεί να μίλησαν για μειώσεις και να ανησύχησαν τον κόσμο, αλλά βλέπουμε ότι βάζουν και πάλι βαθιά βαθιά το χέρι στην τσέπη! Το σημαντικότερο είναι όμως όταν μειώνεις το μπάτζετ και τα νούμερα, πώς θα περάσεις αλώβητος κρατώντας –όπως γίνεται και στις επιχειρήσεις σε ανάλογες περιπτώσεις– τους σημαντικότερους, τους leader και τους χρήσιμους και αντικαθιστώντας κάποιους υπερτιμημένους με εξελίξιμα στελέχη ή παίκτες εν προκειμένω! Και εδώ όπως είχαμε επισημάνει και πέρυσι, ο Ομπράντοβιτς έκανε ματ! Πέρυσι με την αποχώρηση Σπανούλη, Πέκοβιτς κλπ είχα πει στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ πριν καν από το τζάμπολ ότι ο Παναθηναϊκός έκανε διάνα και χάρη στον Ομπράντοβιτς τις καλύτερες δυνατές κινήσεις. Ανάλογα υποστηρίζω και φέτος. Το αν θα πετύχεις τους στόχους είναι άλλο θέμα. Βασικά ξεκινάς να κάνεις σωστές κινήσεις. Τα υπόλοιπα είναι και τύχη και συγκυρίες και η δουλειά κατά τη διάρκεια της σεζόν.

*Ο Ομπράντοβιτς φέτος λοιπόν έχασε ουσιαστικά δύο βασικά στελέχη. Ο ένας είναι ο Φώτσης, που ακόμα απορώ πώς χάθηκε από τον Παναθηναϊκό. Ακόμα και μέσα μου πιστεύω ή ότι υπήρχε άλλος λόγος ή ότι ο παίκτης ζήτησε πληρωμένη όλη την εφορία, συνεπώς ένα συμβόλαιο του 1,3 πήγαινε στα 2 εκατ. και βάλε... Ο Φώτσης για τον Παναθηναϊκό –και ας μη φαινόταν– ήταν ακρογωνιαίος λίθος. Η απώλεια του Νίκολας, για όσους ξέρουν πράγματα εκ των έσω, ήταν αναμενόμενη. Ο Ζοτς είχε ενοχληθεί από κάποιες συμπεριφορές του Νίκολας, ο οποίος είχε και πολλούς τραυματισμούς. Και γι’ αυτό προσπάθησε, για όσους δεν το παρατήρησαν, να μετατρέψει τον καλύτερο αμυντικό Σάτο σε μικρό Νίκολας στην επίθεση, δίνοντάς του μέσα από τα συστήματα τα πλάγια τρίποντα. Συνεπώς ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς δεν πιστεύει ότι είναι σημαντική η απώλειά του. Όσο για τον Τέπιτς, μπορεί να τον πίστευε χρόνια αλλά έβλεπε ότι δεν... Και απλώς άφησε τα γεγονότα να κυλήσουν. Τι σκέφτεται πλέον για τα κενά ο Σέρβος;

*Βασικά γεμίζει το ρόστερ. Το φορτώνει. Χάνει starter, όταν μάλιστα πέρυσι είχαμε φτάσει στο Final Four να σχολιάζουμε ότι ο ΠΑΟ παίζει τελικά με 7-8 παίκτες μάξιμουμ, και θα πει κανείς «τι κάνει;» χάνοντας άλλους δύο από τους 7-8. Προφανώς ο Ζοτς θα προβεί σε εσωτερικές ανακατανομές. Και φορτώνει το ρόστερ βλέποντας ότι είναι άπαντες ενισχυμένοι στην Ευρώπη και θα χρειαστεί περισσότερο βάθος από ποιότητα. Λογική και έξυπνη σκέψη. Συνεπώς θα έχει πολύ ροτέισιον φέτος, για να αποφύγει στο φινάλε υπερβολική κούραση και τραυματισμούς. Και έχοντας ήδη σχεδιάσει πώς θα χτυπήσει φέτος τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός φέτος θα καλύψει το κενό του Φώτση με δύο παίκτες. Ή και με τρεις. Με Πατ Καλάθη που μπορεί να δώσει μακρινό σουτ αλλά υστερεί στη χημεία,όπως και στην άμυνα και τη δύναμη. Ο Σμιθ επίσης έχει το μακρινό σουτ και είναι πιο δυνατός κοντά στο καλάθι, αλλά και πάλι όχι Φώτσης. Μαζί με τον Καϊμακόγλου θα μοιράζονται χρόνο. Και ο Τσαρτσαρης την εμπειρία. Λέει λοιπόν ο Ομπράντοβιτς πολύ απλά, «τρεις και ο Τσαρτσαρής δεν κάνουν έναν Φώτση»; Γνωρίζει εκ των προτέρων όμως ότι θα παίξει πολύ με τον υγιή Μάριτς φέτος. Γιατί πέρυσι, με την απουσία του Μάριτς ουσιαστικά όλη τη σεζόν, ο Παναθηναϊκός είχε μόνο τη συνεργασία Διαμαντίδη-Μπατίστ και λίγο Βουγιούκα στο «5». Πλέον όμως τα δεδομένα μεταβάλλονται και θα φορτώνει πολλές μπάλες στον Μάριτς περιμένοντας τουλάχιστον 10-15 πόντους από αυτόν και γενικά τους σέντερ του· επομένως δεν καίγεται τόσο για το μακρινό σουτ, αφού ξέρει ότι θα το βρει ελεύθερο ουσιαστικά στο «4» με τις βοήθειες στον Μάριτς. Το κενό του Νίκολας πάει να το καλύψει εκ των έσω επίσης.

*Με τον Σάρας θα έχει το πικ εν ρολ και ειδικά με τον Μάριτς, ενισχύοντας την πρώτη του σκέψη που λέγαμε πριν. Του αρκούν μερικά πεντάλεπτα. Με τον Λόγκαν που είναι ασταθής, δεν περιμένει πολλά. Αλλά ελπίζει ότι θα βάλει ελεύθερα σουτ από τις βοήθειες στον Διαμαντίδη. Ένα σχήμα που λογικά θα «φορεθεί» αρκετά τρίλεπτα είναι με Διαμαντίδη-Σάτο-Λόγκαν, οι οποίοι κρύβουν την αδυναμία στην άμυνα του Λόγκαν και με τον Διαμαντίδη πλέι μέικερ μετά την πρώτη πάσα και πίεση, και Λόγκαν-Σάτο ακροβολισμένους σε ρόλο αντι-Νίκολας. Γιατί μην ξεχνάμε, πέρυσι δεν απειλούσε από μακριά ο Καλάθης, οπότε όταν είναι εκτός ο Νικ και ψάχνει τρίποντο ή διείσδυση του Διαμαντίδη, θα υπάρχουν δύο απειλές από τα 6,75. Κάτι που αν θυμάστε αναζητούσε πέρυσι με την τριάδα Διαμαντίδη-Νίκολας-Σάτο αρκετά τρίλεπτα, αφού και ο Τέπιτς δεν απειλούσε. Συνεπώς ο ΠΑΟ φέτος πρόσθεσε βάθος στην περιφέρεια παίρνοντας όχι κλασικό σουτέρ ή σταρ, αφού θέλει το πικ εν ρολ ορισμένα διαστήματα και παίκτες που όλοι να απειλούν, μια και ο Λόγκαν απειλεί σαφώς περισσότερο από τον άψυχο Τέπιτς. Φυσικά ο Περπέρογλου και οι υπόλοιποι θα έχουν τον ρόλο τους. Το συμπέρασμα είναι ότι ο ΠΑΟ γεμίζει υπερβολικά για τους λόγους που προαναφέραμε και ουσιαστικά έχει δύο μείον να καλύψει: την εμπειρία του Φώτση στην άμυνα που έκλεινε πολλές τρύπες και γι’ αυτό ίσως φέτος δούμε αρκετές μορφές ζώνης, και του ριμπάουντ όπου εκεί ποντάρει στον Μάριτς, καθώς πέρυσι όταν ήταν εκτός ο Μπατίστ για να παίρνει ανάσες, ο Φώτσης ήταν ο πρώτος ριμπάουντερ. Συνεπώς, δικαίως ελπίζει ότι θα κρύψει αυτό το πρόβλημα. Δεν κρύβεται βέβαια το αξιόπιστο τρίποντο, μια και πέρυσι Νίκολας και Φώτσης σούταραν σαν σε... βολές. Μεταφέροντας όμως περισσότερο την μπάλα στη ρακέτα φέτος περιμένει απλά συμπαθητικά ποσοστά από Πατ, Λόγκαν, Σάτο, Σμιθ. Να έχουν δηλαδή ένα 35%, το οποίο θα είναι το κλειδί του Παναθηναίκού φέτος για την επιτυχία.

*Πολλοί ρωτάνε γιατί δεν πήρε ο ΠΑΟ παίκτη από το λοκ άουτ. Για μένα και 20 εκατ. ευρώ μπάτζετ να είχε, δεν θα έπαιρνε - και ορθώς! Άλλωστε ο Ομπράντοβιτς δεν είναι χαζός. Και ούτε άλλοι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι με ρευστότητα απέραντη. Να πάρεις έναν ΝΒΑer και να αλλάξεις τα play σου όταν ξέρεις ότι θα φύγει αργά ή γρήγορα; Και αν μείνει, λέμε, με τι διάθεση θα παίζει αφού θα ξέρει ότι είναι για διακοπές ή αρπαχτή στην Ελλάδα;

*Όσο για τα ματς με τον Ολυμπιακό, εκτιμώ ότι τα έχει ήδη σχεδιάσει ο Ομπράντοβιτς. Πέρυσι βρήκε τον Ολυμπιακό πιο γεμάτο σε ποιότητα τουλάχιστον σε σχέση με φέτος και τον κέρδισε με τους ψηλούς χωρίς να έχει ουσιαστικά τον Μάριτς. Φέτος σκοπεύει να τον χτυπήσει ακόμα περισσότερο μέσα στο καλάθι και να δουλέψει συνεργασίες με τα τριάρια και τα τεσσάρια του για τις ζώνες, επειδή δεν έχει το στάνταρ τρίποντο. Και ένας ακόμα λόγος για τον Σάρας είναι ότι όταν κολλήσει στη ζώνη η ομάδα, έχει το σουτάκι από τα πέντε μέτρα που δεν είχε ο Τέπιτς - και μάλλον κανείς πέρυσι όταν κάποια δίλεπτα δεν ακούμπαγε η μπάλα στον ψηλό. Και με Σάτο-Διαμαντίδη τον κρύβει στην άμυνα εύκολα! Αλλά και εκεί ξέρει ότι θα έχει πολλά miss-match και γι’ αυτό από τώρα σχεδιάζει τα πλάνα του για να αξιοποιήσει τη σωματική διαφορά των περιφερειακών του, καθώς όλοι υπερέχουν τουλάχιστον 10-15 εκ. από τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού.

*Μετά από αυτά εκτιμώ ότι στόχος του Παναθηναϊκού φέτος και σκέψη του βασική είναι τελικά η Ευρωλίγκα και όχι το πρωτάθλημα, όπως αρχικά καταλάβαμε μετά την αρχική απόφαση περικοπών. Και κλειδί, επαναλαμβάνω, κατά τη γνώμη μου θα αποτελέσει το inside game του Μάριτς, τα ποσοστά των τριών πόντων από Σάτο, Λόγκαν, Πατ, Σμιθ και σίγουρα χρειάζεται χρόνο η φετινή ομάδα, ώστε να δέσουν τα νέα σχήματα που θα είναι πολλά και το ροτέισιον πιο διευρυμένο από ποτέ.