14,5; sex

Σύμφωνα με στοιχεία μελέτης που διεξήχθη το 2010 σε εφήβους από 20 Γυμνάσια και Λύκεια στην Αθήνα και παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 8ου Διεθνούς συνεδρίου για την Υγεία της Γυναίκας που έγινε στην Κω, η μέση ηλικία έναρξης της σεξουαλικής ζωής στις Ελληνίδες έφηβες είναι τα 14,5 έτη.

Από τους σεξουαλικά δραστήριους εφήβους, μόνο το 50% χρησιμοποιεί προφυλακτικό σε κάθε σεξουαλική επαφή και μόνο το 30% χρησιμοποιεί προφυλακτικό σε κάθε επαφή και σε όλη τη διάρκεια.

Το 23% των κοριτσιών διαγνώστηκε με αφροδίσια νοσήματα και συγκεκριμένα με κονδυλώματα που ευθύνονται για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, ενώ απογοητευτικά είναι τα ποοστά για τις αμβλώσεις, οι οποίες ξεπερνούν τις 40.000 στη χώρα μας σε ηλικίες κάτω των 18 (από το συνολικό αριθμό των 200.000).

«Οι έφηβοι θα ήθελαν να έχουν επαρκέστερη ενημέρωση σε ό,τι αφορά το σεξ. Έχουν κατά καιρούς εκφράσει την επιθυμία να υπάρξει μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο και εκτιμούμε ότι θα ήταν καλό να υπάρξει», δήλωσε η γιατρός Άρτεμις Τσίτσικα από τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας του νοσοκομειου «Αγλαΐα Κυριακού».

Ένα φαινόμενο που παρατηρείται στα ορφανοτροφεία και κέντρα βρεφών, είναι ότι σπανίζουν τα εγκαταλελειμμένα βρέφη ελληνικής καταγωγής. Υπάρχουν στη συντριπτική πλειονότητα βρέφη αλλοδαπά και δυστυχώς πολλά με σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Οι θετοί γονείς που αδημονούν να αποκτήσουν ένα από τα ανεπιθύμητα για τους φυσικούς γονείς παιδιά, περιμένουν χρόνια ολόκληρα σε λίστες αναμονής, μια και τα παιδιά αυτά προτιμούν να τα σκοτώσουν παρά να τους δώσουν μια ευκαιρία για ζωή κοντά σε ανθρώπους που τα λαχταρούν και η φύση τους τα στερεί.

Αν δεν μπορείς ή δεν θέλεις να αναθρέψεις το παιδί σου, μην το σκοτώσεις ακόμη κι αν έχει το μέγεθος ακόμη του κεφαλιού μιας καρφίτσας. Δώσ’ του το δικαίωμα της ζωής και χάρισέ του μια ευκαιρία ευτυχίας σε μια οικογένεια που το περιμένει πώς και πώς.

Προσωπικά είμαι παιδί μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Η φυσική μου μητέρα, ανήλικη, δεν έκανε έκτρωση, χωρίς να γνωρίζω τους λόγους. Με άφησε στο κέντρο βρεφών ¨Μητέρα" και δήλωσε αγνώστου πατρός. Εξάντλησε το περιθώριο των 3 μηνών που της δίνει ο νόμος μήπως αναθεωρήσει και θέλει πίσω το παιδί της. Μετά απο αυτό , υπέγραψε στο δικαστήριο οτι παραιτείται της επιμέλειας μου και οποιουδήποτε άλλου δικαιώματος και υποχρέωσης και δόθηκα για νόμιμη υιοθεσία σε μια οικογένεια που με αγαπάει και την αγαπάω πιο πολύ κι απο τη ζωή μου. Η φυσική μου μητέρα δε με αναζήτησε ποτέ, ούτε κι εγώ. Δε με ενδιαφέρει να τη γνωρίσω, για μένα είναι μια άγνωστη. Μητέρα και πατέρας είναι αυτοί που μεγαλώνουν ενα παιδί κι όχι αυτοί που το γεννούν.

Δεν ντράπηκα ποτέ για αυτό αντίθετα ήμουν πάντα υπερήφανη κι ευτυχισμένη.Ο μόνος λόγος που ευγνωμονώ τη φυσική μήτρα που με γέννησε είναι οτι δεν έκανε έκτρωση και χαίρομαι το μεγαλείο της ζωής.Σκεφθείτε για λίγο την ύπαρξη σας...Εάν κάποιος σας την είχε στερήσει θα νιώθατε όμορφα γι αυτόν ;

Kάποιος αναγνώστης έθιξε το θέμα της δικής μου έναρξης της σεξουαλικης ζωής. Έχω μάθει να λέω την αλήθεια και είπα στην ερώτηση του δημοσιογράφου του περιοδικού Maxim πως ξεκίνησε στα 14. Τότε το ένιωσα, τότε το έκανα. Σαν παιδί όμως που γνώριζε τις συνέπειες μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, πορεύθηκα πάντα με σύναιση στις σεξουαλικές μου επιλογές και τήρησα στο άριστο τα μέτρα ασφαλείας για την υγεία μου και την αποφυγή μιας κύησης που θα ερχόταν πρίν την ώρα της. Πέρα απο αυτό όμως, είχα συζητήσει με την οικογένειά μου και απο τότε μέχρι σήμερα, εάν έμενα έγγυος, θα κρατούσα το παιδί μου και θα προσπαθούσαμε όλοι μαζί να κάνουμε το καλύτερο γι αυτό.Δεν έκανα ποτέ έκτρωση και ούτε σκοπεύω να κάνω.

Δικαιολογώ τα περιστατικά εκτρώσεων στην εποχή μας που υπάρχουν τόσα μέτρα αντισύλληψης μόνο σε περιπτώσεις κινδύνου της υγείας του εμβρύου ή της μητέρας, στα περιστατικά βιασμού και στην περίπτωση που το βρέφος διαγνωσθεί με βαρύτατα σύνδρομα νοητικής καθυστέρησης. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, προσωπικά, δε συμφωνώ. Δε μπορεί 200.000 γυναίκες να συμπεριλαμβάνονται στις παραπάνω περιπτώσεις, ούτε στην γραφική πλέον περίπτωση του στιγμιαίου λάθους.

Είμαστε μια χώρα γερόντων. Η Ελλάδα πάντα φτωχιά χώρα ήταν. Παλιότερα όμως οι άνθρωποι κάνανε πολλά παιδιά κι ας τρώγανε όλοι μαζί ενα καρβέλι ψωμί.