Συριάνα: Η προσφυγική ομάδα με τη βάρκα ως σύμβολο ελπίδας!

Το 2014 ο Ανταμ Ραζόκ αναγκάστηκε να φύγει ως πρόσφυγας από τη Συρία. Ήταν ακόμα σχεδόν έφηβος και αναζητούσε απεγνωσμένα μια καινούργια ζωή μακριά από τον τρόμο του πολέμου. Ταξίδεψε ως τον Λίβανο και από εκεί στην Τουρκία. Πέρασε με βάρκα στην Ευρώπη, κάνοντας τη συνηθισμένη διαδρομή των προσφύγων, ψάχνοντας έπειτα ένα μέρος για να εγκατασταθεί και να ξεκινήσει κάτι νέο, αφήνοντας τους εφιάλτες πίσω του.

Ο τελικός προορισμός του ήταν το Βέλγιο όπου θα άρχιζε να χτίζει μια νέα ζωή. Με πολλές δυσκολίες, αλλά με όνειρα που δεν θα μπορούσε να έχει πίσω στην πατρίδα του εξ αιτίας της κατάστασης που επικρατούσε. Σήμερα είναι 26 ετών και η ιστορία του προσέλκυσε το ενδιαφέρον του βρετανικού καναλιού ITV ώστε να δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του.

Έχοντας εγκατασταθεί στην Αμβέρσα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ο Ραζόκ έχει πλέον full-time απασχόληση ως οδηγός, ενοικιάζει το δικό του διαμέρισμα και έχει αποκτήσει νέους φίλους με τους οποίους συνδέεται με ισχυρούς δεσμούς. Σημαντικό ρόλο στη νέα του ζωή στην Ευρώπη έπαιξε το ποδόσφαιρο και η ομάδα την οποία ο ίδιος ίδρυσε, αποτελούμενη από πρόσφυγες.

«Άρχισα να βλέπω αρκετούς παίκτες με πολύ ταλέντο στα κέντρα των προσφύγων. Τους ρώταγα γιατί δεν έπαιζαν σε επαγγελματικούς συλλόγους και μου απαντούσαν ότι δεν μπορούσαν γιατί δεν μιλούσαν τη γλώσσα και δεν γνώριζαν κανέναν. Ήθελα να κάνω κάτι στο Βέλγιο που να δείχνει ότι έχουμε ανθρώπους με ταλέντο, να δείξουμε ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα και ότι διαθέτουμε καλούς παίκτες που επιθυμούν να ενταχθούν στην κοινωνία και στην κοινότητα», αναφέρει μεταξύ άλλων στο ντοκιμαντέρ του ITV ο Ραζόκ.

Στη Συριάνα αγωνίζονται νεαροί πρόσφυγες από τη Συρία, την Παλαιστίνη, το Ιράκ, τον Λίβανο, το Αφγανιστάν, την Αφρική που μέσω του ποδοσφαίρου δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια που έχουν ζήσει ή και συνεχίζουν να βιώνουν μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους που έχουν μείνει πίσω.

Το όνομα της ομάδας προφανώς και γεννήθηκε από τη χώρα καταγωγής του Ραζόκ. Όσο για το σήμα; Αυτό αποτελείται από μία βάρκα, δηλαδή το μέσο με το οποίο αυτός και οι υπόλοιποι πρόσφυγες βρήκαν τον τρόπο να ξεφύγουν από την κόλαση του πολέμου. Το σύμβολο για τη σωτηρία τους, για το ξεκίνημα μιας νέας ζωής.

Ο Ραζόκ έχει εγκλιματιστεί στην Ευρώπη. Μέσω του ποδοσφαίρου, αλλά και όχι μόνο, ο ίδιος έχει δημιουργήσει δυνατές φιλίες και παρέες. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την οικογένειά του και τους δικούς του ανθρώπους, που όπως λέει, έχει να τους δει από τότε που πήρε την απόφαση να μεταναστεύσει.

«Έχω πολλούς φίλους από παντού, όχι μόνο από τη Συρία. Επειδή δεν έχουμε οικογένειες εδώ, τις περισσότερες ώρες τις περνάμε μαζί, πηγαίνουμε για φαγητό, για ποτό, ή σε μπαρ με ναργιλέ. Φυσικά και μου λείπει η χώρα μου και όλες οι ωραίες στιγμές που αφήσαμε πίσω μας. Αλλά πιο πολύ μου λείπει η οικογένειά μου. Έχουν περάσει πέντε χρόνια που δεν τους έχω δει».