Κούρσα για 4 με λίγο πιο μπροστά τον Ολυμπιακό
- Ποντάρει στην ομοιογένεια και την ψυχολογία του φαβορί ο Ολυμπιακός
- Με Τσάτσιτς ο Παναθηναϊκός θέλει να διεκδικήσει τίτλους
- Πάλι λάθη, πάλι μεταγραφές και ελπίζει να του βγει το ρίσκο με Αμπράο
- Ο Φοίνικας είναι εδώ, έτοιμος για την υπέρβαση
Μεταγραφική περίοδος. Ο παράδεισος για κάθε φίλαθλο, οποιουδήποτε αθλήματος (εκτός μπάσκετ που εκεί και πριν τα playoffs κάνεις γίνονται αλλαγές στα ρόστερ). Το διάστημα που όλοι περιμένουν να δουν αν η ομάδα τους ενισχύθηκε και πως θα πάει στην συνέχεια των πρωταθλημάτων, κάνοντας φυσικά και τα απαραίτητα όνειρα.
Το βόλεϊ εννοείται πως δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στην δική του μεταγραφική περίοδος. Μέχρι τις 31 Ιανουαρίου οι ομάδες κινήθηκαν στο παζάρι με τις αλλαγές να φτάνουν τις 15. Από τις 10 ομάδες του πρωταθλήματος οι 7 κινήθηκαν, ενώ καμία μεταγραφή δεν έκαναν οι Εθνικός Αλεξανδρούπολης και Ηρακλής που είχαν απαγόρευση και ο Ολυμπιακός που όντας στην κορυφή θέλησε να κρατήσει ανέπαφο το ρόστερ του.
Μετά και την ολοκλήρωση των μεταγραφών, πάμε να δούμε τις κινήσεις που έγιναν και το πως μπορεί να αλλάξει η... μάχη για την συνέχεια του πρωταθλήματος. Μια... μάχη που μετά και την απόκτηση του Πέπε Γκονζάλες από τον Φοίνικα, θα λέγαμε πως έχει τέσσερα... άλογα, καθώς οι Συριανοί ναι μεν είναι αουτσάιντερ, αλλά έχουν την βασική επτάδα που να μπορέσει να διεκδικήσει κάτι καλό φέτος.
Ποντάρει στην ομοιογένεια και την ψυχολογία του φαβορί ο Ολυμπιακός
Ας πάρουμε μία μία τις τέσσερις ομάδες, ξεκινώντας από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό που είναι και η μοναδική που δεν έκανε κάποια μεταγραφή. Προσωπικά και το έγραφα από το καλοκαίρι, θεωρούσα πως θα μπορούσε να αποκτηθεί κάποιος καλύτερος από τον Γκέργκι, ωστόσο αρχικά ο Ούγγρος μας έχει διαψεύσει όλους γιατί είναι από τους πιο σταθερούς της ομάδας του, ενώ όπως φάνηκε και με τον ΠΑΟΚ, φέτος τον Ιανουάριο η αγορά δεν είχε πολλούς ακραίους που θα έκαναν την διαφορά. Ακούστηκε η περίπτωση του Σμιτ (αλλαγή διαγωνίου δηλαδή), αλλά από την άλλη όταν ο Φίνγκερ είναι τόσο καλός, γιατί να μπεις στην διαδικασία να τον αλλάξεις, αν και ξέρεις πως ο Καναδός είναι καλύτερος;
Γιατί να αλλάξεις δηλαδή την συνοχή της ομάδας, παρότι βέβαια ο Σμιτ δεν θα ήθελε χρόνο να βρεθεί με Τερβαπόρτι, από την στιγμή που ήταν συμπαίκτες πέρσι. Σε αυτή την συνοχή και την ομοιογένεια ποντάρει φέτος ο Ολυμπιακός. Οι Πειραιώτες σε καμία περίπτωση δεν είναι το φόβητρο που ήταν πέρσι, αλλά και πάλι ειδικά κόντρα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό έχουν δείξει πως εύκολα ή δύσκολα, βρίσκουν τον τρόπο να κερδίζουν.
Η ομάδα του Μουνιόθ είναι φυσικά το φαβορί, όχι μεγάλο, αλλά φαβορί. Θα συνεχίσει να παίζει γρήγορο βόλεϊ με έμφαση και στο δυνατό σερβίς που έχουν κυρίως οι Γκέργκι, Βουλκίδης (αλλά και Φίνγκερ) και εκτός της ομοιογένειας ποντάρει πολύ στην ψυχολογία που έχει αποκτήσει από τους συνεχόμενους τίτλους, αλλά και τις νίκες στα φετινά ντέρμπι. Το αν στα δύσκολα φανεί η απουσία ενός ακραίου όπως ο Ραουβέρτινκ ή το ότι δεν ενισχύθηκε θα το ξέρουμε στο τέλος ή και στην συνέχεια. Για την ώρα οι Πειραιώτες είναι πλήρεις, είναι οι μόνοι που έχουν τόσο καλές αλλαγές και παρότι δεν τρομάζουν, φαίνεται να είναι πιο μπροστά από τους αντιπάλους τους.
Με Τσάτσιτς ο Παναθηναϊκός θέλει να διεκδικήσει τίτλους
Συνεχίζουμε με τον Παναθηναϊκό που έκανε μία και καλή προσθήκη. Οι... πράσινοι μετά τους δύο πέρσι και τους τρεις στο ξεκίνημα της χρονιάς, απέκτησαν και τέταρτο ξένο, έχοντας ως στόχο την διεκδίκηση τίτλων. Αυτό δηλαδή που έλειπε τόσο από το τμήμα αυτό εδώ και πολλά χρόνια. Η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου έκανε μία κίνηση αυτή της απόκτησης του Μαυροβούνιου ακραίου Βόγιν Τσάτσιτς. Ένας παίκτης που αν είναι υγιής, τότε όντως μπορεί να της αλλάξει επίπεδο.
Ο Παναθηναϊκός και πριν την απόκτηση του 30χρονου, είχε δείξει εξαιρετικά στοιχεία, παίζοντας στο μεγαλύτερο διάστημα όμορφο βόλεϊ. Ένα βόλεϊ που του είχε δώσει τη νίκη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και που τον είχε φέρει στο σημείο να χάσει στις λεπτομέρειες από τον Ολυμπιακό (2-3). Ένα βόλεϊ που στηριζόταν στην συνοχή καθώς με εξαίρεση τον Ρανγκέλ ήταν η ίδια ομάδα με πέρσι και στην δίψα για διάκριση. Αγωνιστικά το βάρος φέτος και με την έλευση του Βραζιλιάνου κεντρικού έχει πέσει πάνω στο φιλέ, εκεί όπου οι «πράσινοι» είναι πιο δυνατοί από κάθε άλλον αντίπαλο.
Αυτά τα στοιχεία τα κρατούν και με την απόκτηση του Τσάτσιτς και με τον Μαυροβούνιο θέλουν το κάτι παραπάνω. Αυτό θα είναι η εμπειρία, καθώς ο 30χρονος ακραίος έχει παραστάσεις από μεγάλα πρωταθλήματα, το καλό σερβίς που διαθέτει, αλλά και την επιπλέον λύση που τόσο έλειπε από τον Ανδρεόπουλο. Να μπορεί δηλαδή ο προπονητής να αλλάξει κάτι μέσα στο παιχνίδι, χωρίς η ομάδα να χάσει σε δυναμικότητα. Βέβαια πλέον όπως γράψαμε και σε προηγούμενο μπλογκ υπάρχει πλέον και η πίεση του... πρέπει και μένει να δούμε πως οι «πράσινοι» θα το διαχειριστούν αυτό. Αν πάντως ο Τσάτσιτς είναι στην κατάσταση που ήταν όπως ένα με δύο χρόνια πριν, τότε όντως μπορούν να κοιτάξουν ψηλά. Το πόσο θα φανεί στο τάραφλεξ...
Πάλι λάθη, πάλι μεταγραφές και ελπίζει να του βγει το ρίσκο με Αμπράο
Και πάμε στον ΠΑΟΚ, στην αγαπημένη ομάδα κάθε μεταγραφικής περιόδου και ειδικά του Ιανουαρίου. Μια ομάδα που ενώ τον συγκεκριμένο μήνα όλοι πρέπει απλά να κάνουν διορθωτικές κινήσεις, αυτή αλλάζει και πάλι τα πάντα. Φέτος έκανε 4 κινήσεις. Τριών ξένων (Βαν ντεν Ντρις, Μπιέλιτσα, Αμπράο) και ενός Έλληνα (Αρμενάκης), καθώς πραγματικά τα λάθη που έγιναν για ακόμα μία φορά το καλοκαίρι ήταν το ένα μεγαλύτερο από το άλλο. Εκτός από τα λάθη βέβαια υπήρξε και ο σοβαρός τραυματισμός του Τακουρίδη, αλλά και πάλι δεν θα έκανε 4, αλλά θα έκανε 3 κινήσεις που επίσης είναι μεγάλος αριθμός για ομάδα που έχει φτιαχτεί με στόχο το πρωτάθλημα και όχι την σωτηρία.
Από τις κινήσεις φυσικά και ξεχωρίζει ο Μπραμ Βαν ντεν Ντρις. Ο Βέλγος είναι ο διαγώνιος που έλειπε τα τελευταία χρόνια από την ομάδα, σε σημείο να λέμε πως αν τον είχε πέρσι αντί του Κλαπβάικ ίσως να μπορούσε να διεκδικήσει με μεγαλύτερες αξιώσεις το πρωτάθλημα. Θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τον Σμιτ του Ολυμπιακού. Δυνατός διαγώνιος που στην μέρα του δύσκολα τον κόβεις και με σερβίς που μπορεί να «καταστρέψει» την αντίπαλη υποδοχή. Ο Μπιέλιτσα παρότι δεν διανύει και την πρώτη του νιότη δείχνει πως μπορεί να προσφέρει, ενώ έχει και μεγάλη εμπειρία παίζοντας σε μεγάλες Ευρωπαϊκές ομάδες.
Το μεγάλο ερωτηματικό που θα δείξει μέχρι που μπορεί να φτάσει ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ο Αμπράο. Ο Βραζιλιάνος ακραίος είναι ο παίκτης που αποκτήθηκε την τελευταία στιγμή και αφού πρώτα οι Θεσσαλονικείς ασχολήθηκαν σοβαρά και με την περίπτωση του Μπατατζίμ. Ο πρώην παίκτης του Παμβοχαϊκού (τον είχε και εκεί ο Δεληκώστας), καλείται όχι απλά να αναπληρώσει το κενό του Ιλίνιχ, καθώς ο Ρώσος δεν έβγαλε και μάτια, οπότε δεν μιλάμε για κενό, αλλά να κάνει την διαφορά.
Αν μπορέσει τότε ο ΠΑΟΚ είναι σε θέση να κοιτάξει στα μάτια τους αντιπάλους του και να παλέψει και πάλι για τίτλο. Αν όχι, τότε το κενό στα άκρα θα είναι μεγάλο, όσο φιλότιμη προσπάθεια και αν καταβάλει ο Σωτηρίου και η χρονιά θα φτάσει κοντά στο να θεωρηθεί αποτυχημένη, κάτι που βέβαια έχει να κάνει με τις κινήσεις που έγιναν το καλοκαίρι. Αυτή την στιγμή οι Κυπελλούχοι δείχνουν να ξεκινάνε την αφετηρία του δεύτερου μισού προς τον τερματισμό, από την τρίτη για να μην πούμε τέταρτη θέση, εκτός αν ο Αμπράο αποδειχθεί λαβράκι. Μόνο τότε μπορούν να ελπίζουν σε κάτι.
Ο Φοίνικας είναι εδώ, έτοιμος για την υπέρβαση
Τελευταίος βαθμολογικά πάντα της τετράδας, είναι ο Φοίνικας. Οι νησιώτες το καλοκαίρι στηρίχθηκαν στα άκρα τους αποκτώντας τον Στοΐλοβιτς που ήταν από τους καλύτερους πέρσι παίζοντας στην ΑΕΚ και τον Στερν που ήταν ο τρίτος ακραίος της Σλοβενίας η οποία έφτασε μέχρι τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Στην διαγώνιο προτίμησαν τον Μήλη, με τον νεαρό να τους βγάζει ασπροπρόσωπους όντας μια από τις αποκαλύψεις του πρώτου γύρου.
Με την χρηματοδότηση από την ONEX, στον Φοίνικα αποφάσισαν να κάνουν το βήμα παραπάνω και να αποκτήσουν και διαγώνιο προκειμένου να μπορέσουν την υπέρβαση. Η απόκτηση του Πέπε Γκονζάλες μπορεί να τους οδηγήσει ψηλά και αυτή του Κανέλλου θέλησε να κλείσει τις τρύπες στο κέντρο μετά και την αναγκαστική λόγω αριθμού ξένων αποχώρηση του Τσβετίτσιανιν. Ο Αργεντίνος είναι ποιοτικός παίκτης και μαζί με τους δύο ακραίους δημιουργεί μια δυνατή τριάδα. Μια τριάδα που είναι σε θέση να οδηγήσει τον Φοίνικα ακόμα και στο σημείο να διεκδικήσει τίτλους. Φυσικά αυτό μόνο εύκολο δεν είναι, αλλά από την άλλη οι Συριανοί είναι δεδομένο πως το παλέψουν και οι κινήσεις που έκαναν δείχνουν προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά όπως ισχύει για όλες τις ομάδες τα πάντα θα φανούν στο γήπεδο.
Εν κατακλείδι παρότι είναι νωρίς να μιλάμε για την διαφορά που θα κάνουν οι μεταγραφές, αν θέλουμε να κάνουμε μία πρόβλεψη, έστω και παρακινδυνευμένη, θα λέγαμε πως ο Ολυμπιακός είναι λίγο πιο μπροστά από τους άλλους τέσσερις, ο Παναθηναϊκός ακολουθεί και ΠΑΟΚ και Φοίνικας, είναι πάνω-κάτω το ίδιο. Αν θα αλλάξει αυτό θα φανεί για την πρώτη δυάδα με το πόσο καλός και κομβικός θα είναι ο Τσάτσιτς, αλλά και από το πόσο θα μπορέσει ο Αμπράο να κάνει την διαφορά σε ομάδα που θέλει τίτλο. Το σίγουρο είναι πως εμείς ετοιμαζόμαστε να δούμε σπουδαίες μάχες ως τέλος, όπως άλλωστε έχουμε δει και μέχρι τώρα.