Η επιστροφή Αλεξίεφ και ο άφαντος Κλαπβάικ έκριναν τον πρώτο τελικό!

Φώτης Καρακούσης
Ο Φώτης Καρακούσης γράφει για τον πρώτο τελικό που κέρδισε ο Ολυμπιακός και στέκεται στην επιστροφή Αλεξίεφ και στον άφαντο Κλαπβάικ που τον έκριναν σε μεγάλο βαθμό.

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Νιουκάστλ - Λίβερπουλ! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Ναι ναι το ξέρω πως μετά από μια τέτοια εμφάνιση του Σμιτ ο οποίος είχε 16 πόντους με 61% ποσοστό στην επίθεση, πίεσε απίστευτα στο σερβίς και κέρδισε και 4 άσους και μία του Ραουβέρτινκ που με 13 πόντους και εξαιρετική εικόνα ειδικά στα δύο πρώτα σετ, θα ήταν άδικο γράφοντας για τον αγώνα στο Ρέντη να μην γινόταν αναφορά στους συγκεκριμένους. Και οι δύο ήταν όχι απλά κομβικοί, αλλά κομβικότατοι στο να κάνει ο Ολυμπιακός το 1-0 στους τελικούς της Volleyleague.

Προσωπικά ωστόσο θα σταθώ σε δύο πρόσωπα, έναν θετικό πρωταγωνιστή για τους νικητές και έναν αρνητικό για τους ηττημένους. Φυσικά μιλάω για τον Τοντόρ Αλεξίεφ και τον Νίελς Κλαπβάικ που με την παρουσία τους έκριναν σε μεγάλο βαθμό τον πρώτο τελικό. Πολύ μεγαλύτερο από όσο φαίνεται.

Εντάξει για τον Ολλανδό φαίνεται και με το παραπάνω, οπότε ας ξεκινήσουμε από αυτόν. Ο Κλαπβάικ δεν είναι πως κέρδισε μόνο 11 πόντους, ούτε καν πως είχε το τραγικό 36% στην επίθεση, που μάλιστα το έφτιαξε στο τέλος, καθώς στα δύο πρώτα σετ ήταν ακόμα χειρότερο. Είναι πως στους κρίσιμους πόντους ήταν άφαντος, ενώ στην σημαντική κόντρα μπάλα του τρίτου σετ που θα μπορούσε να κάνει το 22-23, δέχθηκε μπλοκ από τον Αλεξίεφ. Αν βάλουμε και το ότι στο σερβίς δεν βοήθησε καθόλου, καταλαβαίνει κανείς το γιατί ο ΠΑΟΚ με τόσο καλή υποδοχή, ποσοστό στην επίθεση (εκτός Κλαπβάικ και Σαφράνοβιτς) και εξαιρετικό Όκολιτς, έχασε με 3-0.

Στους ηττημένους θα αναφερθούμε και πάλι. Πάμε όμως τώρα στους νικητές και τον Αλεξίεφ. Ναι όπως έγραψα και στο ξεκίνημα, ο Σμιτ, ήταν εξαιρετικός, ο Ραουβέρτινκ θετικότατος, ωστόσο την διαφορά την έκανε ο Βούλγαρος. Και την έκανε γιατί χωρίς να πιάσει κάποια μεγάλη απόδοση επιθετικά (8 πόντοι με 7/16 δεν το λες και τεράστια βοήθεια), ανέβασε ψυχολογικά και όχι μόνο, όλη την ομάδα του Ολυμπιακού και έδειξε με τον πλέον πειστικό τρόπο το πόσο έλειψε στην Ιεράπετρα. Εκεί που προσωπικά είχα γράψει πριν τα ματς, πως η παρουσία του θα έκρινε το ποιος θα έπαιρνε την κούπα.

Με τον Αλεξίεφ να αγωνίζεται έστω και χωρίς να είναι στο 100%, απελευθερώθηκε ο Σμιτ, καθώς δεν χρειαζόταν να παίρνει όλες τις σκοτωμένες μπάλες και με 18 επιθέσεις συνολικά ήταν τόσο ξεκούραστος που τα δύο του τελευταία σερβίς ήταν σαν να γινόντουσαν στο ξεκίνημα του αγώνα και όχι στο τέλος του κερδίζοντας ισάριθμους άσους. Επίσης έδιωξε το άγχος και από τον Ραουβέρτινκ. Ο Ολλανδός είναι παίκτης ψυχολογίας και πάντα είναι διαφορετικός έχοντας δίπλα του τον έμπειρο ακραίο. Αν θυμηθείτε τι έκανε πέρσι που έπαιζε ο Αλεξίεφ και πως ξεκίνησε το φετινό πρωτάθλημα με τον Βούλγαρο να είναι στην Πορτογαλία, θα καταλάβετε την διαφορά.

Συνολικά η παρουσία του 36χρονου αλλάζει επιθετικά τους Πειραιώτες, κάτι που φαίνεται και από τα στατιστικά, όπου παρότι ο Αλεξίεφ είχε 44%, συνολικά οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν στο 57% και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες που αγωνίστηκαν, είχαν από 50% και πάνω. Μπορεί η παρουσία ενός παίκτη να πάρει από μόνη της ένα τέτοιο ματς; Όχι φυσικά και εκτός των Σμιτ και Ραουβέρτινκ, σημαντικό μερίδιο έπαιξε και η τακτική του Μουνιόθ στο σερβίς.

Ο Ισπανός «φόρτωσε» στην υποδοχή τον Γκάρετ, με τους παίκτες του να δίνουν στον Σαφράνοβιτς λιγότερες μπάλες και από τον Αμερικανό, αλλά και τον εξαιρετικό σήμερα Εφραιμίδη. Αυτό έβγαλε εκτός αγώνα τον Ισραηλινό, ο οποίος και στην πρώτη μπάλα δεν ήταν αυτός που ήταν στην Ιεράπετρα, αλλά και επιθετικά δεν είχε ρυθμό μένοντας στους 3 πόντους με μόλις 1/7 επιθέσεις. Ο Μουνιόθ με εξαίρεση το λάθος του πρώτου σετ με τα δύο συνεχόμενα τάιμ άουτ μόνο και μόνο για να κόψει το σερβίς των αντιπάλων του, που παραλίγο να στοιχίσει στην ομάδα του, κέρδισε τον Φιλίποφ στην... μάχη του πάγκου, κάνοντας ακόμα ένα τρικ κρύβοντας όσο μπορούσε τον Αλεξίεφ στην πρώτη μπάλα.

Επιστρέφοντας στον ΠΑΟΚ, αξίζει κανείς να διαβάσει τα όσα είπε ο προπονητής του για να καταλάβει το πως μια εμφάνιση που θα μπορούσε να του δώσει ακόμα και τη νίκη με τόσο τραγικό Κλαπβάικ, τον έκανε να φύγει με κατεβασμένο κεφάλι από το Ρέντη. Σε ένα ακόμα ματς στο κλειστό αυτό (θυμίζουμε πως τα ίδια έγιναν και στον τελευταίο αγώνα της κανονικής διάρκειας), οι Θεσσαλονικείς έκαναν τραγικά λάθη σε κομβικά σημεία του κάθε σετ. Δεν μπορεί ας πούμε στο 23-22 του πρώτου ο Σαφράνοβιτς γνωρίζοντας πως ο Φιλίποφ είχε βγει για να δυναμώσει το μπλοκ, αντί να καρφώσει να γυρίζει την μπάλα προς τον πασαδόρο ενώ δεν υπάρχει πασαδόρος. Μια φάση που αντί να κάνει το 23-23, κάνει το 24-22, δεν είναι δηλαδή τυχαία.

Δεν μπορεί στο δεύτερο να κάνει και πάλι κρίσιμο φιλέ ο Γκάρετ και στο 24-22 διπλή μπαλιά στην πάσα ο Τερζής. Και συνολικά δεν μπορεί ομάδα που θέλει να πάρει ένα τέτοιο ντέρμπι να κάνει στα δύο πρώτα σετ 16 λάθη και συνολικά 21. Ουσιαστικά δηλαδή οι «ασπρόμαυροι» έδωσαν στους αντιπάλους τους το ένα από τα τρία σετ μόνο από δικά τους λάθη. Έτσι πήγε στράφι η εξαιρετική παρουσία του Όκολιτς, η θετική του Τακουρίδη και η εντυπωσιακή του Εφραιμίδη που συνολικά τελείωσε το ντέρμπι με 60% άριστες υποδοχές.

Εν κατακλείδι ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε σαφώς αλλαγμένος σε σχέση με το final-4 του Κυπέλλου λόγω της παρουσίας του Αλεξίεφ. Αλλαγμένος και αγωνιστικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά. Ο Βούλγαρος είναι σαν να απελευθερώνει τους συμπαίκτες του, ενώ είναι και αυτός που ξεσηκώνει την εξέδρα με το πάθος που βγάζει. Ο ΠΑΟΚ πάλι δεν θα μπορούσε να πετύχει κάτι παραπάνω με τόσο τραγικό Κλαπβάικ και πλέον τα επόμενα ματς θα έχουν επίσης μεγάλο ενδιαφέρον.

Είναι δεδομένο πως θα δούμε ωραία παιχνίδια από την στιγμή που αντίπαλοι είναι οι δύο καλύτερες ομάδες της χώρας αυτή την περίοδο και ας τα χαρούμε. Τουλάχιστον εσείς που σας ενδιαφέρει μόνο η νίκη της ομάδας σας ας μας αφήσετε να τα χαρούμε εμείς που αγαπάμε το βόλεϊ...

ΥΓ: Όσο καλός και να είναι ένας κεντρικός, δεν μπορεί μόνος του να πάρει ένα ματς. Αυτό φάνηκε και με τον Όκολιτς. Όσο καλά και να πήγε ο Σέρβος, δεν θα μπορούσε να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ στη νίκη. Τις νίκες τις παίρνουν επιθετικά οι διαγώνιοι και οι ακραίοι γιαυτό άλλωστε στοιχίζουν και περισσότερα χρήματα στις ομάδες.

ΥΓ1: Ναι ο Μουνιόθ τον έκρυβε όσο μπορούσε, να του έδωσαν 24 υποδοχές, αλλά πραγματικά στον ΠΑΟΚ έπρεπε να σημάδευαν ΜΟΝΟ τον Αλεξίεφ στο σερβίς. Ήταν η μοναδική λύση, καθώς αν έπαιζαν με τα νεύρα του Βούλγαρου θα χαλούσαν συνολικά την ψυχολογία του αντιπάλου τους. Δεν το έκαναν όσο θα έπρεπε και έχασαν.

ΥΓ2: Ήρεμη δύναμη ο Ραουβέρτινκ και χθες πήρε και τελείωσε «σκοτωμένες» μπάλες, κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει. Αν το συνεχίσει είναι σε θέση να ανεβάσει επίπεδο τον Ολυμπιακό.

ΥΓ3: Στο Παλατάκι ο ΠΑΟΚ θα κοιτάξει να ξαναβάλει στο παιχνίδι τον Κλαπβάικ και να μειώσει τα λάθη του, ενώ ο Ολυμπιακός να κρατήσει την εικόνα του Ρέντη και να ανέβει περισσότερο επιθετικά ο Αλεξίεφ. Το ποιος θα καταφέρει να τα πετύχει θα φανεί στο αποτέλεσμα.

ΥΓ4: Ο ΠΑΟΚ είχε θέμα στο ψυχολογικό κομμάτι, παρότι έτσι όπως πήγαν και τα τρία σετ, έπρεπε να ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Δεν γίνεται δηλαδή να είσαι πίσω, να κάνεις την ανατροπή και μόλις φτάνεις τον αντίπαλο αντί να ανέβεις να πέφτεις και να κάνεις χαζά λάθη. Αυτό πρέπει να προσέξει περισσότερο από κάθε άλλο ο Γιούρι Φιλίποφ, προκειμένου να μην το βρει μπροστά του και στα υπόλοιπα ματς.

ΥΓ5: Βαρέθηκα ο καθένας να μιλάει για τα κακά της εξέδρας μόνο αν αυτά γίνονται εναντίον της ομάδας του, ενώ όταν το κάνουν οι οπαδοί της ομάδας του να λέει για τον υπέροχο κόσμο. Οπότε δεν θα ασχοληθώ καν, όπως δεν θα ασχολούμαι πλέον. Ούτε καν με τον πρώην αντιπρόεδρο της Βουλής και πρώην υφυπουργό που δεν σταματούσε να τραγουδά συνθήματα.