«Διαφορά νοοτροπίας»

Λευτέρης Ντανοβασίλης
Ο Στέργιος Φωτόπουλος λίγους μήνες μετά την υπογραφή συμβολαίου με την Ντιναμό Μόσχας μίλησε στο gazzetta.gr για τις συνθήκες που συνάντησε και στη διαφορά νοοτροπίας σε θέματα προπόνησης.

Για ακόμη μία φορά βρέθηκε στη θέση να πάρει μία δύσκολη απόφαση. Να αφήσει ξανά την οικογένειά του και να μετακομίσει στη Μόσχα. Ο Στέργιος Φωτόπουλος το περασμένο καλοκαίρι αποφάσισε να αποδεχθεί το κάλεσμα του Γιούρι Ισάεβ και να μετακομίσει στη Ρωσία, αποτελώντας προσωπική επιλογή του προέδρου της Ντιναμό Μόσχας. Δυστυχώς, όταν εμείς ταξιδεύαμε για τη Μόσχα, εκείνος βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη και οι διαδικασίες για την έκδοση της VISA καθυστέρησαν, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στη Ρωσία την ημέρα που εμείς είχαμε πάρει το δρόμο για την Αθήνα…

Έστω και αν δεν συναντηθήκαμε, δε θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε για τη ζωή στη Μόσχα, για τις συνθήκες και το κακό ξεκίνημα της Ντιναμό στο πρωτάθλημα, για το πώς είναι να συνεργάζεται με αρκετά… αστέρια, για το πώς είναι να αφήνεις την οικογένειά σου πίσω… Ο 40χρονος γυμναστής αποφοίτησε πρόσφατα από τη διάσημη σχολή Κονβερτσιάνο, προσθέτει στο βιογραφικό του ακόμη μία σελίδα σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στη Ρωσία, δηλώνει ευγνώμων στον Όλεγκ Προτάσοβ, που ήταν ο άνθρωπος που του άνοιξε τις πόρτες για καριέρα στην Ανατολική Ευρώπη, και έτοιμος να δικαιώσει τους ανθρώπους που τον επέλεξαν, μιλώντας στο gazzetta.gr.

Η πρώτη μας ερώτηση ήταν για την Μόσχα, επιβεβαιώνοντας αυτά που είχαμε ήδη δει. Ο Στέργιος Φωτόπουλος, έχοντας δει μεγάλο μέρος της πόλης, μας είπε ότι οι κοινωνικές αντιθέσεις είναι τεράστιες, ότι είναι πολύ ακριβή, όμως συνεχώς προοδεύει. «Η Μόσχα είναι μία πραγματικά τεράστια πόλη, πολύ ακριβή και με πολύ μεγάλες κοινωνικές αντιθέσεις. Συνεχώς προοδεύει και ανεβαίνει, καθώς δεν είναι μόνο το κέντρο της Ρωσίας αλλά και της πρώην ΕΣΣΔ. Όλοι έρχονται εδώ για να βρουν δουλειά και επεκτείνεται όλο και περισσότερο από μέρα σε μέρα».

Άπταιστα ρωσικά
Η γλώσσα αποτελεί από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη Ρωσία. Γι’ αυτό και ο 40χρονος γυμναστής έχει μάθει άπταιστα τη γλώσσα, δηλώνει απόλυτα ευχαριστημένος από τη ζωή και τις συνθήκες στην Ντιναμό, ενώ αποκαλύπτει ότι αρκετές φορές εκτελεί και χρέη μεταφραστή. «Είμαι πολύ ευχαριστημένος με τις συνθήκες τόσο στην ομάδα όσο και στη χώρα. Έχω καταφέρει να απομονώσω όλα τα άσχημα της Ελλάδας, βλέπω μόνο τα θετικά και ο ελεύθερός μου χρόνος περνάει άνετα. Συνεχώς προσπαθώ να βελτιώνομαι, συνεχώς διαβάζω, ώστε να μπορώ να συνεννοούμαι ακόμη καλύτερα. Η βαρύτητα που έχω δώσει στη γλώσσα είναι πολύ μεγάλη, καθώς μόλις ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού εδώ μιλάει αγγλικά. Αν χρειαστεί να μείνει εδώ χωρίς να ξέρεις τη γλώσσα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα… Μην ξεχνάμε ότι μέχρι πριν από 15 χρόνια ήταν ένα τελείως κλειστό κράτος. Από τότε η εξέλιξη είναι τρομακτική και συνεχίζει με εντυπωσιακά γρήγορους ρυθμούς.

Ήμουν στην Ουκρανία με τον Προτάσοβ για 2,5 χρόνια, ενώ μετά τον ακολούθησα στη Ρωσία και στη Ροστόβ. Δεν σκέφτομαι την επιστροφή στην Ελλάδα, όμως ποτέ δεν το αποκλείω. Αν υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και η κατάλληλη πρόταση ποτέ μη λες ποτέ. Αυτή τη φορά στην Ντιναμό ήμουν προσωπική επιλογή του προέδρου, έχει μάθει πλέον τη γλώσσα, έχω προσαρμοστεί πλήρως στον τρόπο ζωής και μου αρέσει πολύ. Έχω φτάσει σε σημείο να μεταφράζω τον Πετρέσκου από τα αγγλικά στα ρώσικα, ενώ νωρίτερα με τον Σίλκιν έκανα το αντίστροφο! Ο τρόπος προπόνησης εδώ μου αρέσει περισσότερο και δεν έχει καμία σχέση με τη δουλειά που γίνεται στην Ελλάδα. Το ίδιο και η νοοτροπία. Θα μαζευτούμε όλοι μαζί πριν τα ματς, θα φάμε όλοι μαζί μετά την προπόνηση. Αυτή η νοοτροπία και η λογική είναι κάποια από τα καλά που έχει αφήσει ο κομμουνισμός στη Ρωσία. Ο σεβασμός, η εργατικότητα, η εκτίμηση στη δουλειά του άλλου και η δεκτικότητα είναι από τα καλά κατάλοιπα της πρώην ΕΣΣΔ».


Δύσκολα χωρίς την οικογένεια
Κάθε φορά που αναγκάζεται κάποιος να αφήσει την οικογένειά του πίσω τα πράγματα δυσκολεύουν. Έτσι και στην περίπτωση του Στέργιου Φωτόπουλου, ο οποίος προσπαθεί να ζήσει μόνος του, να κάνει τη δουλειά του και να δικαιώσει αυτούς που τον επέλεξαν, πλέκοντας το εγκώμιο του Πετρέσκου και του Προτάσοβ. «Δεν έχω φέρει την οικογένειά μου εδώ και πράγματι είναι πολύ δύσκολο. Φυσικά και έρχονται όποτε μπορούν, εγώ ταξιδεύω όποτε υπάρχει διακοπή για τις Εθνικές ομάδες, ενώ και ο Πετρέσκου είναι πολύ ανθρώπινος, καταλαβαίνει πολύ καλά τι σημαίνει για εμάς να βλέπουμε τις οικογένειές μας και πολλές φορές μας δίνει άδεια για κάποιες ημέρες. Η οικογένειά μου είναι μακριά, όμως έχω έναν στόχο, ήρθα για έναν σκοπό εδώ και επένδυσα πάρα πολλά. Είναι θέμα καριέρας, προοπτικής και η μεταγραφή μου εδώ σημαίνει πολλά για μένα. Ήρθα μόνος μου αυτή τη φορά, καθώς τις προηγούμενες ακολουθούσα τον Προτάσοβ, στον οποίο είμαι ευγνώμων που αρχικά με πήρε μαζί του στο 7ο καλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη σύμφωνα με την κατάταξη της UEFA, το ουκρανικό, και στη συνέχεια στο 6ο, το ρώσικο».

Για πρώτη φορά!
Η Ντιναμό πέρυσι τερμάτισε στην 3η θέση, επέστρεψε στην Ευρώπη, όμως το ξεκίνημα στη σεζόν ήταν απροσδόκητα κακό. Οι Μοσχοβίτες βρέθηκαν ακόμη και στην τελευταία θέση, έχουν μόλις δύο νίκες στη σεζόν και αναγκάστηκαν να προβούν σε δραστικές αλλαγές, με τον Πετρέσκου να αναλαμβάνει στη θέση του Σίλκιν πριν από λίγες εβδομάδες. Ο αποκλεισμός στην Ευρώπη από την Στουτγκάρδη ήταν το… κερασάκι στην τούρτα και ο Έλληνας γυμναστής μας είπε ότι αυτό του συμβαίνει για πρώτη φορά στην πλούσια καριέρα του! «Δεν ξεκινήσαμε καθόλου καλά τη σεζόν. Είναι κάτι πολύ περίεργο και μου συμβαίνει για πρώτη φορά στην καριέρα μου. Ακόμη και όταν ήμουν σε μικρότερες ομάδες ποτέ δεν κάναμε τρεις ή περισσότερες ήττες.

Οι αλλαγές που έγιναν σε σχέση με την περσινή σεζόν τόσο στην τεχνική ηγεσία όσο και στο υλικό είναι φυσικό να έχουν επηρεάσει την απόδοση της ομάδας, ενώ αυτό που μας έχει στοιχίσει περισσότερο μέχρι τώρα είναι οι πολλές χαμένες ευκαιρίες. Δε γίνεται παίκτες με την ποιότητα του Κουράνι να χάνουν συνεχώς τετ α τετ. Μετά την παραίτηση του Σίλκιν και την έλευση του Πετρέσκου έχει αλλάξει τελείως ο τρόπος προπόνησης και φυσικά οι παίκτες χρειάζονται χρόνο να προσαρμοστούν, όμως τα αποτελέσματα θα έρθουν. Ο Πετρέσκου είναι πολύ σκληρός αλλά και πολύ δίκαιος. Θα σου πει ό,τι έχει να πει face to face και πολλές φορές τα λόγια του… τσακίζουν κόκκαλα!».


Φαβορί η Ζενίτ
Όσο για το επίπεδο του πρωταθλήματος; Τα έχουμε πει αρκετές φορές και ο Στέργιος Φωτόπουλος το επιβεβαιώνει για ακόμη μία, χρίζοντας φαβορί τη Ζενίτ και μιλώντας για κάποια από τα ταλέντα της Ντιναμό. «Το πρωτάθλημα είναι άκρως ανταγωνιστικό. Εκτίμησή μου είναι και πάλι η Ζενίτ θα τερματίσει στην κορυφή, καθώς είναι η πιο πλήρης, έχει τον ίδιο προπονητή για τρίτη σερί σεζόν και είναι πολύ σταθερή ομάδα. Το σημαντικότερο είναι ότι ο κορμός της είναι εκείνος της Εθνικής Ρωσίας. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις καλούς Ρώσους και αυτοί τους έχουν… μαζεμένους. Εμείς έχουμε κάποιους νεαρούς ταλαντούχους Ρώσους και θα προσπαθήσουμε να χτίσουμε πάνω τους. Ο Κοκόριν είναι πλέον μέλος της Εθνικής, ο Σαπέτα βρίσκεται πάντα στην προεπιλογή, ενώ υπάρχει και ο Γιουσούποβ».

Αντιστάρ
Εκτός από τους σταρ, όπως ο Τζιμπρίλ Σισέ, που είχε συνεργαστεί στον Παναθηναϊκό, πλέον συνεργάζεται με παίκτες όπως οι Κουράνι, Τζούτζακ και Μισίμοβιτς. Από ό,τι μας είπε δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα… «Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το συνεργάζεσαι με μεγάλους παίκτες. Όλοι με όσους συνεργάστηκα στο παρελθόν και συνεργάζομαι και τώρα είναι αντιστάρ. Έχουν πλήρη επίγνωση του πως έφτασαν μέχρι αυτό το επίπεδο και είναι όλοι τους πολύ δεκτικοί στις παρατηρήσεις και στις εντολές μου στην προπόνηση. Στην Ουκρανία είχαμε στην ομάδα 6 από τους 11 βασικούς στο Μουντιάλ του 2008, ο Μπασινάς, ο Τάκης (Φύσσας), όλα τα παιδιά του Euro, ο Σισέ, ο Γιώργος (Καραγκούνης) στη συνέχεια, ο Κουράνι, ο Μισίμοβιτς, ο Τζούτζακ τώρα, όλοι τους ήταν και είναι πιο δεκτική σε θέματα προπόνησης. Φυσικά είναι και θέμα επικοινωνίας όχι μόνο εντός γηπέδου αλλά και εκτός».

Στην αναμονή για το νέο γήπεδο
Η νέα VTB Arena θα είναι ίσως το πιο σύγχρονο γήπεδο στην Ευρώπη όταν τελειώσει η κατασκευή του και όπως μας είπε προς το παρόν δεν έχει ξεκινήσει η κατασκευή. Το παλιό στάδιο έχει κατεδαφιστεί, εκτός από την μπροστινή όψη, που θα μείνει ως μνημείο – με την προτομή του μεγάλου Λεβ Γιασίν – και όλοι βρίσκονται σε αναμονή της χορηγού VTB. «Η κατασκευή του νέου γηπέδου προχωράει, όμως όλα εξαρτώνται από την χορηγό τράπεζα VTB. Προς το παρόν αποφάσισαν να κρατήσουν την μπροστινή όψη ως ιστορικό μνημείο και όλοι περιμένουν να ξεκινήσει η κατασκευή».

Αμέτρητα χιλιόμετρα...
Τέλος, μας μίλησε για το πρόβλημα με τις αποστάσεις, που σε μία αχανή χώρα όπως η Ρωσία είναι τεράστιο, ακόμη και αν πρόκειται για μετακίνηση μέσα στη Μόσχα. Το κυκλοφοριακό έξω από το κέντρο είναι πολύ χειρότερο σε σχέση με την Αθήνα, ενώ ο Έλληνας γυμναστής θυμήθηκε και την Βλαντιβοστόκ, για να δώσει το καλύτερο παράδειγμα… ταλαιπωρίας! «Οι αποστάσεις είναι τεράστιες, ειδικά αν αναλογιστεί κανένας ότι για μία εσωτερική πτήση μπορεί να χρειαστούν ακόμα και 4 ώρες. Το καλό είναι ότι όπου πετάμε το κάνουμε με πτήση τσάρτερ, οπότε γλιτώνουμε αρκετή ταλαιπωρία και κούραση. Σκέψου ότι πριν λίγα χρόνια είχε ανέβει στην πρώτη κατηγορία η Βλαντιβοστόκ και πλέον όλοι… παρακαλάνε να μην ξανασυμβεί! Αν προσθέσεις στις 8 ώρες πτήσεις που χρειάζονται για να φτάσει στο ανατολικό άκρο της Ρωσίας και τις 8 ώρες διαφορά καταλαβαίνεις ότι η ταλαιπωρία είναι απίστευτη!».