Ημερολόγιο Καραντίνας 2: Χτυπώ τα νούμερα στ’ αστέρια!

Μιχάλης Λεάνης Μιχάλης Λεάνης
Ημερολόγιο Καραντίνας 2: Χτυπώ τα νούμερα στ’ αστέρια!
Ο Μιχάλης Λεάνης γράφει το δεύτερό του σημείωμα από την καραντίνα.

Σούπερ προσφορά* στα Virtual Sports | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Δεν ήταν ανάγκη να χτυπήσει το κινητό για να με καλέσει αλλά επικοινωνούμε κι έτσι!

Έλα μάνα, όλα καλά , τι να γίνεται; Τι μπορεί να έχει αλλάξει; Πριν από τρείς ώρες μιλήσαμε…

Λιγότερο από τρείς ώρες για να είμαστε ακριβείς αλλά όσες αποδείξεις και αν καταθέσεις είναι αδύνατον να δικαιωθείς στο πόσος χρόνος μεσολάβησε από την τελευταία επικοινωνία όταν συζητάς με τους γονείς σου γι’ αυτό το θέμα!

Θεωρώ βέβαιο ότι έχει συμβεί σε όλους σας.

Κλέβω μια γρήγορη ματιά στο ρολόι του φούρνου! 5:53.

Μου τηλεφώνησε πάλι στις 3 όταν ο μπαμπάς πήγε για ύπνο και ήξερε τι έκανε! Αν ήταν ξύπνιος θα την κατσάδιαζε ότι κάθε τρεις και λίγο τηλεφωνείς στα παιδιά , ας τους ρε παιδί μου να ηρεμήσουν κι αυτοί να βρουν την ησυχία τους, θα τους πάρουμε το βράδυ να μιλήσω και εγώ θα της έλεγε κι αυτή θα του έκανε μούτρα ότι κάθε φορά που επιχειρεί να μας τηλεφωνήσει έχει έτοιμη την παρατήρηση!

Λιγότερο από τρείς ώρες λοιπόν…

-Τι κάνει η μικρή; Κοιμάται;

-Όχι εδώ είναι μαζί μου παίζει!

- Έφαγε;

Ναι έφαγε μια χαρά!

Ψάρι! Δεν μιλήσαμε το πρωί και σου είπα ότι πήγα νωρίς να πάρω ψάρια.

Α και για την μικρή; Νόμισα ότι πήρατε μόνο για εσάς..

Όχι βρε πήρα και για την μικρή και η Δώρα της έκανε ψαρόσουπα;

Το μωρό μου!!! Της αρέσει ε;

Ναι συνήθως τρελαίνεται , αλλά ξέρεις είναι με τις μέρες της.

Η μικρή με πλησιάζει με το μετέωρο της βήμα απλώνει τα χέρια προς το μέρος μου και φωνάζει με σιγουριά αλλά και με ένα ίχνος απορίας στο βλέμμα της.

Γιαγιά , γιαγιά…

Με κατάλαβε;

Ναι!

Δώστη μωρέ να της μιλήσω…

Χαμηλώνω και βάζω την ανοιχτή ακρόαση.

Έλα μίλα της σε ακούει…

Κορίτσι μου, Δήμητρα, τι κάνεις, που είσαι μωρό μου;

Η μικρή κουνά τα χέρια της σαν να επιδιώκει να αγκαλιάσει την ευτυχία στο κενό επαναλαμβάνοντας την ίδια λέξη

Γιαγιά , γιαγιά…

Αχ καρδούλα μου , μπέμπα μου ξέρεις πόσο σε αγαπά η γιαγιά;

Τόσο , τόσο, τόσο , τόσο απαντά χωρίς σταματημό η μικρή.

Την ακούς;

Ροδάνι πάει το στόμα της. Αχ να μην μπορώ να την δω…

Καλά δεν σου έδειξε η αδελφή μου πώς να μας καλείς στο viber για να την βλέπεις όταν μιλάμε;

Ναι μωρέ αλλά το μπερδεύω , κάτι κάνω λάθος και δεν το πετυχαίνω. Άντε τώρα πότε θα δω και την αδελφή σου να μου το δείξει πάλι μπας και τα καταφέρω μια φορά… αχ είστε και μακριά βρε Μιχάλη…

Τι μακριά και κοντά βρε μάνα, αφού έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να βγούμε από τα σπίτια. Δεν πιστεύω να ξεπορτίζεις;

Όχι μωρέ που να πάω. Φοβάμαι , έχω και το άσθμα!

Το καλό που σου θέλω! Έχετε πράματα στο σπίτι , χρειάζεστε κάτι;

Τα πάντα έχουμε μην ανησυχείς. Ήρθε σήμερα και ο Τάσος ο μανάβης , χαιρετίσματα έχεις, και μας έφερε ότι μας έλειπε. Ο πατέρας σου λέει η μικρή να μην βγαίνει καθόλου από το σπίτι.

Καλά τι τον έπιασε πάλι;

Τίποτα! Δεν τον ξέρεις; Όπως όλοι οι γιατροί θέλει να δίνει συμβουλές. Ακούει κάτι και το πολλαπλασιάζει!

Αυτός βγαίνει;

Σιωπή! Κενό!

Τι κάνει τώρα που είναι;

Εδώ! Βλέπει τηλεόραση! Κάτσε να στον δώσω…

Ελα ρε πατέρα…το μόνο που πρόλαβα να πω! Ακολούθησε ομοβροντία πυρών σε αυστηρό ύφος!

Κοίτα η μικρή να μην βγαίνει καθόλου. Άσε αυτά που λένε ότι δεν προσβάλει τα μικρά παιδιά. Ολοκληρωμένη εικόνα δεν έχουμε . Η μικρή μέσα! Και αν την βγάλετε κανένα περίπατο εκεί στα κοντά, όταν το επιτρέπει ο καιρός , μακριά από τα άλλα πιτσιρίκια , μακριά από όσους θέλουν να της μιλήσουν. Μακριά!

Το θέμα έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες για να επανέλθει σε μένα.

Εσύ συνεχίζεις , πας στη δουλειά;

Ναι πάω για λίγο…

Προσεχτικά. Φόρα μάσκα!

Φοράω μια του Ζορρό που ξέμεινε από τα καρναβάλια.

Ρε άσε τις εξυπνάδες σε μένα. Αν θέλεις πήγαινε μια που είσαι στον Πειραιά και πάρε ένα σκάφανδρο από αυτό που φοράνε οι δύτες. Κάνε ότι θες αλλά μην εκτίθεσαι πολύ.

Τι ήθελα να το γυρίσω στην πλάκα , αφού ξέρω ότι την ατάκα-απάντηση την έχει πάντα επιστρατευμένη!

Εσύ βγαίνεις δεν μου είπες;

Βγαίνω τι βγαίνω… μια βόλτα κάνω και γυρίζω.

Πήγα σήμερα το πρωί μέχρι την αδελφή σου για λίγο να δω τι κάνουν , τους είδα από μακριά και μετά πετάχτηκα για πολύ λίγο μέχρι το νοσοκομείο!

Καλά ρε πατέρα πήρες σύνταξη για να πηγαίνεις στο νοσοκομείο; Θα με τρελάνεις;

Πήρα σύνταξη γιατί δεν γινόταν αλλιώς. Πάω γιατί μιλώ με συναδέλφους να μάθω τι γίνεται! Έκανα και το τέστ , χθες το έκανα αυτό , για να είμαι σίγουρος!

Α βγήκες και χθες δηλαδή!

Για το τεστ λέμε δεν καταλαβαίνεις;

Και τι έγινε;

Τίποτα αρνητικό. Μια χαρά είμαι.

Καλά αυτό λένε ότι κάνει δυο με τρείς μέρες για να βγει;

Ναι σιγά μην κάνει τρία χρόνια. Τώρα επειδή είναι δίσεκτο το βγάζουν πιο μπροστά. ‘Ελα άμα δεν ξες να μην μιλάς.

Πάλι καλά. Τουλάχιστον δεν θα βάζεις ιδέες στο κεφάλι σου. Θα έκατσες εκεί , θα έπιασες την πάρλα , θα κάπνισες κιόλας …

Δεν καπνίζω ρε , άσε τώρα…

Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως ο πατέρας μου κατάφερνε πάντα να αντιστρέφει την πραγματικότητα με μια πραγματικότητα δικιά του ανεξιχνίαστη!

Δεν έβγαινε, ενώ έβγαινε και δεν κάπνιζε ενώ κάπνιζε!

Ποιος έβηξε; Κάποιος έβηξε;

Ναι η Δώρα..

Γιατί βήχει η Δώρα;;;

Γιατί οι άνθρωποι που και που βήχουν..

Ρε άσε τις εξυπνάδες. Έχει κάτι το κορίτσι;

Όχι ρε μπαμπά. Πριν από καιρό ήταν κρυολογημένη. Δεν σου είχα πει; Αφού μίλησες και μαζί της.

Εσύ να προσέχεις την Δώρα, τα μάτια σου δεκατέσσερα, τι δεκατέσσερα, χίλιαδεκατέσσερα και οι δυο σας την μικρή. Να μου τις φιλήσεις και τις δυο από μακριά όμως!!!

Και αν συμβεί κάτι ο μη γένοιτο θα με πάρεις ότι ώρα και να είναι να σου πω τι να κάνεις και που να πας.

Καλά θα μου πεις από την Σαλονίκη που θα πάω στην Αθήνα;;;

Ναι!!!

Πιο ξερό ναι δεν γινόταν!

Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι! Αυτά που σε είπα κακομοίρη μου! Άντε πάρε τώρα τη μάνα σου και τα ξαναλέμε το βράδυ.

Έλα μάνα..

Έλα αγόρι μου….

Και ξαφνικά κόβεται η γραμμή. Έτσι ξαφνικά όπως κόβεται η ζωή.

Καλώ και ξανακαλώ , ενώ ξέρω ότι δεν πρόκειται να μου απαντήσουν!

Χτυπώ τα νούμερα στα αστέρια και κάπου στο υπερπέραν ακούγεται ο ήχος του τηλεφώνου να καλεί!

Ξέρω ότι δεν πρόκειται να μου απαντήσουν γιατί οι δικοί μου έχουν εδώ και χρόνια φύγει από αυτό τον μάταιο κόσμο!!!

Τώρα στην καραντίνα σκαρώνω διαλόγους μαζί τους γιατί μου λείπουν πολύ!

Και είμαι σίγουρος ότι αυτές οι στιχομυθίες δεν απέχουν διόλου από την πραγματικότητα!

Και ζηλεύω , ζηλεύω φριχτά όλους εσάς που έχετε τους γονείς σας ζωντανούς να έχουν την έννοια σας ακόμα και στην ανημποριά τους!

Γιατί η μεγαλύτερη ανημποριά για τον κάθε γονέα είναι να μη έχει δίπλα τα παιδιά του!

Τις δύσκολες αυτές μέρες, που δεν γνωρίζουμε πόσο θα κρατήσουν, μην τους απαρνηθείτε ούτε δευτερόλεπτο.

Να επικοινωνείτε μαζί τους!!! ,

Το έχουν σίγουρα περισσότερη ανάγκη από εσάς και αφήστε τους να σας… πρήξουν!

Κανείς που αγαπά , όπως αγαπούν οι γονείς , δεν πρήζει!!! Κι αν φτάνουν κάποτε στην υπερβολή, ο τρόπος είναι μοναδικός.

Κάποτε πιστέψτε με θα νοσταλγήσετε αυτό το …πρήξιμο αλλά θα είναι τόσο μακριά που δεν θα μπορούν να σας το προσφέρουν!

Και τότε θα σηκώνετε το κεφάλι σας ψηλά στον ουρανό ικετεύοντας να χτυπήσει το τηλέφωνο!

Μιχάλης Λεάνης
Μιχάλης Λεάνης

Σύμφωνα με καλά εξακριβωμένες πηγές και μετά από άνοιγμα μυστικών αρχείων η γέννηση του τοποθετείται το σωτήριο έτος 1862 το πολύ!

Από μικρός ήθελε πολύ να κάνει ότι κάνουν όλα τα παιδιά!!!

Ξεκίνησε να αρθρογραφεί στην παρανομία πριν ο Γουτεμβέργιος ανακαλύψει την τυπογραφία και ο Μητσοτάκης την διαπλοκή!

Έκτοτε η εξέλιξη του, γενικά στον χώρο, υπήρξε ραγδαία και άκρως εντυπωσιακή!

Άριστος σκοπευτής , χωρίς να κλείνει το ένα μάτι, άσος του βολάν στους δυο τροχούς, δεινός σκακιστής, ικανότατος ισορροπιστής σε ζαρωμένο σχοινί και φοβερός ματάκιας της καθημερινής έγκυρης ειδησιογραφίας!

Παντοτινός λάτρης του ωραίου φύλου, εισαγωγέας και προμηθευτής ειδών αλιείας στην Πίνδο και στα Άγραφα, επιφανής αυτοδύτης ενυδρείου, παρασημοφορημένος αμπελουργός, πολέμιος των Ισμαηλιτών του Μπεγκ Ουμ , πρώτος χορευτής του Βασιλικού Μπαλέτου του Πόγραδετς, πρύτανης στην Κρατική Σχολή των Φυσιολατρών του Βούπερταλ, πρωτοσύγκελος της σκήτης του Προφήτη Δανιήλ, αρχισυναγωγός του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν, παντοτινός νοσηρός θαυμαστής της φυγόκεντρης περιπέτειας σ’αυτούς τους μίζερους καιρούς τους γεμάτους από μέτριους συντηρητές φαντασίας και ονείρων, μα πάντα ευχάριστος στα πάρτι!!!