Κέρκυρα: Η Αρχόντισσα που συνήθισε τα σκουπίδια

Χρήστος Κιούσης Χρήστος Κιούσης
Κέρκυρα: Η Αρχόντισσα που συνήθισε τα σκουπίδια
Ο Χρήστος Κιούσης γράφει ξανά για την αγαπημένη του Κέρκυρα, τα χάλια των σκουπιδιών, των ασυντήρητων δρόμων και κτιρίων, για όλα αυτά που δεν φαίνονται από μακρινές φωτογραφίες και video από drone. Κι όλα αυτά εν μέσω ενός καλοκαιριού που είναι τουριστικά χλιαρό για την Αρχόντισσα του Ιονίου.

Λένε ότι το χειρότερο δεν είναι να βρεθείς σε μια δυσάρεστη κατάσταση αλλά να τη συνηθίσεις. Αυτή ακριβώς η συνήθεια είναι το πρώτο βήμα για να μην καταφέρεις να ξεφύγεις ποτέ. Εφαρμόζει και σε ιδιωτικές σχέσεις αλλά και στη δημόσια ζωή. Πέρασαν πολλοί μήνες από το πρώτο άρθρο που έγραψα για το θέμα των σκουπιδιών στην Κέρκυρα και η αλήθεια είναι ότι κατά τη φετινή μου επίσκεψη νόμιζα ότι τα πράγματα θα είναι κατά τι καλύτερα. Έγινα κι εγώ Κερκυραίος φαίνεται! Χωρίς να έχει μεσολαβήσει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό πίστευα σε μια νομοτελειακή λύση του προβλήματος. Τα σκουπίδια όμως δεν τα μαζεύει η νομοτέλεια, τα μαζεύουν οι άνθρωποι και τα εναποθέτουν σε συγκεκριμένα μέρη. Στην Κέρκυρα αυτό δε συμβαίνει καιρό τώρα.

Ξανά οδηγώντας προς τα βόρεια μετά τον Ίψο και τη Δασσιά εμφανίζονται οι τεράστιοι όγκοι των σκουπιδιών ανά τακτά διαστήματα στο πλάι του δρόμου έτσι για να είναι σίγουρη η δυσφήμιση του πανέμορφου νησιού. Προς τον νότο οδηγώντας για Χαλικούνα μια από τα ίδια. Όποιον ρώτησα αν τα πράγματα άλλαξαν καθόλου μου απάντησε στον ίδιο τόνο. “Δεν άλλαξε τίποτα, τα ίδια χάλια”.

Έγραψα παραπάνω ότι δε μεσολάβησε κάτι το ιδιαίτερο από το προηγούμενο άρθρο μου αλλά ψεύδομαι φυσικά. Μεσολάβησαν δημοτικές, περιφερειακές και εθνικές εκλογές. Για την Κέρκυρα άλλαξαν όλα. Νέα Δήμαρχος, νέος Περιφερειάρχης, νέος Πρωθυπουργός. Τώρα δώστε βάση στην ελληνική μαγεία της δημόσιας διοίκησης. Ο Δήμος χρειάζεται πάνω από 3 μήνες για τη μετάβαση στη νέα δημοτική αρχή, η χώρα ολόκληρη αλλάζει διοίκηση την επόμενη των εκλογών εβδομάδα. Δεν είναι καταπληκτικό; Πόσο πιο περίπλοκο είναι άραγε να μεταβιβαστεί η διοίκηση ενός Δήμου σε σχέση με ολόκληρη την επικράτεια; Επίσης πόσο ακίνδυνο είναι να διοικεί μια πόλη, ένα νησί, ένας δήμαρχος που καταψηφίστηκε σε εκλογές, γιατί οι πολίτες έκριναν αρνητικά τις πράξεις και τις παραλείψεις του; Πόσες δουλειές και υποθέσεις προλαβαίνουν να «κλείσουν» μέσα σε ένα τρίμηνο;

Όποιον επιχειρηματία του τουρισμού κι αν ρώτησα πως πάνε τα πράγματα φέτος, η απάντηση είχε πρόσημο αρνητικό, άλλος υπερέβαλλε σε ποσοστά πτώσης, άλλος ήταν πιο συντηρητικός. Πάντως η πτώση-πτώση. Και αναρωτιούνται γιατί; Ξέρω εγώ, αγαπημένοι μου Κερκυραίοι; Κοιτάξτε γύρω σας. Αντί ολόκληρος εμπορικός σύλλογος και επαγγελματικό επιμελητήριο να είστε στα κάγκελα και να μην αφήνετε δημάρχους, αντιδημάρχους, περιφερειάρχες και βουλευτές να κοιμηθούν, αντί να εκμεταλλευτείτε ότι το 2019 ήταν έτος εκλογών και δε θα έπρεπε να μπούμε στο φετινό καλοκαίρι με τα σκουπίδια βουνό, εσείς κάθεστε και γκρινιάζετε στα καντούνια και βλαστημάτε τον Άγιο Σπυρίδωνα. Ο Άγιος πάντως δε λερώνει ούτε καθαρίζει την πόλη.

Η Κέρκυρα όπως κι άλλα νησιά δεν έχει την υποδομή να διαχειριστεί τα σκουπίδια της. Αυτό είναι γεγονός. Είναι ένας τόπος που πολλαπλασιάζει κατά πολύ τον πληθυσμό του τους μισούς μήνες τους έτους, πράγμα που σημαίνει ότι οι υποδομές του δεν πρέπει να αφορούν 100 χιλιάδες κατοίκους αλλά 1 εκατομμύριο. Μέχρι να καταστρωθεί σχέδιο για το μέλλον υπάρχει το παρόν. Αν στην ηπειρωτική χώρα, στην Ηγουμενίτσα ή στα Γιάννενα υπάρχει χώρος υποδοχής και διαχείρισης των απορριμμάτων, αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Με κυβερνητική απόφαση πιο επείγουσα από το Ελληνικό, το γήπεδο του Παναθηναϊκού ή όποιο άλλο έργο - επένδυση ανάπτυξης. Γιατί αν τα σκουπίδια πάρουν φωτιά και καεί όλη η Κέρκυρα τον Αύγουστο θα ψάχνουν όλοι κατόπιν εορτής τι έφταιξε. Τι να 'φταιξε; Μπροστά σας είναι τα εύφλεκτα απορρίμματα βουνό, εστίες μόλυνσης και κινδύνου για τη δημόσια υγεία. Αν υπάρχει λοιπόν τόπος να μεταφερθούν τα σκουπίδια εκτός Κέρκυρας πρέπει να γίνει τώρα. Και ο Δήμος Κέρκυρας να αποζημιώσει με μεγάλο ποσό το Δήμο που θα τα υποδεχτεί, πληρώνοντας έτσι την απρονοησία του και τις επί σειρά ετών εγκληματικές παραλείψεις του. Και το κεντρικό κράτος να μην κάθεται να παρακαλάει ούτε Κερκυραίους ούτε Ηπειρώτες, να επιβάλλει το σωστό και σωτήριο με τη μορφή κατεπείγοντος.

Όσο για την πτωτική τάση του τουρισμού στο νησί φίλοι Κερκυραίοι η απάντηση δεν είναι μόνο μια. Δε θα κρατούσαν για πάντα οι εντάσεις σε Τουρκία κι Αίγυπτο, κάποια στιγμή θα ηρεμούσαν τα πράγματα. Ηρέμησαν λοιπόν και η Τουρκία είναι ένας δημοφιλής στους ξένους προορισμός, με τεράστιο ταλέντο των Τούρκων στην παροχή τουριστικών υπηρεσιών και με την τουρκική λίρα σε μια φοβερά ευνοϊκή συγκυρία χαμηλής ισοτιμίας για τους επισκέπτες με ευρώ. Αν συγκρίνετε λοιπόν τις τιμές των πεντάστερων τουρκικών ξενοδοχείων με τα καταλύματα της Κέρκυρας, της Χαλκιδικής και άλλων περιοχών της Ελλάδας καθώς και την κατά κεφαλή τιμή ενός γεύματος θα πάρετε πολλές απαντήσεις. Ειδικότερα στην Κέρκυρα εσείς τι νομίζατε; Ότι ο περσινός και προπέρσινος επισκέπτης θα ξαναερχόταν ευχαρίστως με αυτή την εικόνα του νησιού; Ή μήπως θα πρότεινε την Κέρκυρα ως προορισμό χωρίς ένα μάγκωμα εξαιτίας των σκουπιδιών;

Τέλος η ίδια η εικόνα του νησιού. Όμορφη, πανέμορφη η πόλη, να τη φωτογραφίζεις από το roof garden του Cavalieri και να σου κόβεται η ανάσα αλλά κάποια στιγμή θα κατέβεις και στο δρόμο, θα αρχίσεις να περπατάς. Τότε θα καταλάβεις ότι τα καντούνια και τα πεζοδρόμια είναι η χαρά του ορθοπεδικού. Τα κτίρια είναι άβαφα, ασυντήρητα, τα σίδερα στα μπαλκόνια σκουριασμένα, τα ξύλινα κουφώματα χάσκουν ετοιμόρροπα. Πίνοντας τον καφέ μου στο στέκι μου στο Puppet κοιτάζω απέναντι ψηλά πάνω από το δημοφιλές Bristol. Ένα εξωτερικό γύψινο είναι έτοιμο να πέσει. Δε χρειάζεται σεισμός, απλά ένας δυνατός αέρας και κάποιος κακομοίρης που θα περπατάει ή θα πίνει τον καφέ του θα πάει άκλαυτος. Ρωτάω τον Κερκυραίο φίλο μου, «καλά ένα κλιμάκιο του δήμου δεν μπορεί να ελέγχει για επικίνδυνα κτίρια στην πόλη;» «Μα και να πάνε να επισκευάσουν ή να βάψουν κάτι, θα τους εμποδίσει η αρχαιολογική υπηρεσία». Φανταστικό ε;

Στον αυτόματο πιλότο δεν έφτιαξε ποτέ τίποτα. Του χρόνου τα πράγματα θα είναι λίγο χειρότερα, του παραχρόνου ακόμα λίγο και η ζωή συνεχίζεται. Αν όμως στο μεταξύ οι Κερκυραίοι απλά βρίζουν το πασουμάκι του Άγιου Σπυρίδωνα απολαμβάνοντας το καφεδάκι τους πέριξ του Λιστόν, τότε μήπως οι ίδιοι είναι ανάξιοι ενός τόσο όμορφου τόπου. Και μήπως η Κέρκυρα και τα προβλήματά της είναι η μικρογραφία μιας ολόκληρης χώρας;

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.