Victim blaming και στους εγκλωβισμένους ρε φίλε;

Το είδαμε στο θέμα του βιασμού της Θεσσαλονίκης: “τι δουλειά είχε η κοπέλα στη σουίτα;”. Το είδαμε στο θέμα του παπά με την ανήλικη: “οι γονείς της γιατί την εστειλαν στον 38χρονο;”. Βέβαια το βλέπαμε σε όλα τα παρόμοια θέματα να σκάει συνεχώς ένα “τι δουλειά είχε εκεί;”.

Το ότι θα το βλέπαμε και στο θέμα των εγκλωβισμένων της Αττικής Οδού -και όχι μόνο- δεν το περίμενα. Αλλά η χώρα μας, εκτός από τον υπέροχο ήλιο και τις δαντελένιες παραλίες της, μας επιφυλάσσει καθημερινά και μια νέα έκπληξη.

Όπως ας πούμε, την πρόταση της Κατερίνας Παπακώστα, βουλευτής Τρικάλων της Νέας Δημοκρατίας «να βγουν ορδές τροχονόμων και από σήμερα (σ.σ. χθες) που τα αυτοκίνητα είναι εκεί παροπλισμένα, να κάνουν ελέγχους. Όσοι δεν έχουν αλυσίδες πρόστιμο».

Φυσικά, η ιδέα της εν λόγω κυρίας δεν ήρθε από το πουθενά. Ήρθε από τις απορίες πολλών (;), κάποιων (;), μερικών (;): “κι εκείνοι, τι δουλειά είχαν στην Αττική Οδό τέτοια ώρα/μέρα; Δεν ήξεραν ότι θα έρθει ο χιονιάς; Δεν άκουγαν ειδήσεις; Γιατί δεν πήραν αλυσίδες; Γιατί δεν πήραν κουβέρτα; Γιατί δεν πήραν power bank για το κινητό τους; Γιατί δεν πήραν νερό και ξηρά τροφή; Γιατί δεν πήραν σαμπουαν, μαλακτικό, αφρόλουτρο; Γιατί δεν πήραν τα χάπια για το ζάχαρο, την πίεση και την κατάθλιψη; Γιατί πρέπει να κάνουν αιμοκάθαρση κάθε μέρα;”. Μπορώ να συνεχίσω έτσι μέχρι να λιώσουν τα χιόνια, που σημαίνει ότι θα μας πάρει καιρό…

Χωρίς να γνωρίζω τί έκανε ο κάθε εγκλωβισμένος στην Αττική Οδό, στη Μεσογείων, στη Κατεχάκη, στην Τατοϊου, στην Πεντέλης και σε δεκάδες άλλους δρόμους, μπορώ μετά βεβαιότητας να πω ότι το 99,9% αυτών δεν βγήκαν για απολαύσουν την λευκή μαγεία του χιονιού.

Ήταν άνθρωποι που βγήκαν πρωί να πάνε στη δουλειά τους, καθώς το επιχείρημα “έχουν πει ότι θα χιονίσει, δεν έρχομαι στο γραφείο σήμερα”, ίσως δεν αρκούσε στον προϊστάμενο. Ήταν άνθρωποι που μόλις είδαν -λίγη ώρα μετά- ότι τα πράγματα αγριεύουν, έφυγαν για να επιστρέψουν σπίτι τους, όσο προλάβαιναν.

Και κυρίως, ήταν άνθρωποι που άκουγαν τόσες ημέρες ότι “ο κρατικός μηχανισμός είναι πλήρως ενημερωμένος για το επερχόμενο καιρικό φαινόμενο και απόλυτα έτοιμος για να το αντιμετωπίσει”.

Γιατί, καλή και τίμια, και χρήσιμη και απαραίτητη η ατομική ευθύνη, την ακούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ δύο χρόνια τώρα με τον κορονοϊό, όμως πρέπει κάποια στιγμή να νιώσουμε και την κρατική ευθύνη. Να νιώσουμε πως στην βλακεία, στην απερισκεψεία, στην παράβλεψή μας, κάποιος μας προστατεύει, κάποιος προνοεί, κάποιος προβλέπει. Να μην νιώσουμε για ακόμα μία φορά ότι βρισκόμαστε στο έλεος της τύχης και του καιρού.

Πάντως, προς το παρόν, κάθε φορά, νιώθουμε όπως το παιδί που πέφτει, χτυπάει και έρχεται ο γονιός από πάνω και του λέει “μάτωσες;; θα φας πολύ ξύλο!”.

ΥΓ: και μεταξύ μας, όχι, το να βγει και να ανακοινώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι η υπεύθυνη εταιρία της Αττικής Οδού πρέπει να δώσει 2 χιλιάρικα αποζημίωση, δεν είναι κρατική μέριμνα, το καταλαβαίνουμε όλοι αυτό, ε;