Κρις Κάφερι των Savatage στο Gazzetta: «Έχω καεί από φωτοβολίδα στις Σπέτσες στους πανηγυρισμούς για το Euro 2004»

Στα 57 του χρόνια ο γεννημένος στη Νέα Υόρκη, Κρις Κάφερι, έχει διαγράψει μία μεγάλη πορεία ως κιθαρίστας, μουσικός αλλά και στιχουργός. Έχοντας υπάρχει μεταξύ άλλων μέλος των Satavage αλλά και της Trans-Siberian Orchestra, αποτελεί τον βασικό πυρήνα της ιστορικής και πολύ σπουδαίας μπάντας των Savatage. Ο Κάφερι που δηλώνει και ποδοσφαιρικός αλλά και λάτρης της χώρας μας είχε να πει πολλά στη συνέντευξή του στο Gazzetta. Για να δούμε όλα τα ενδιαφέροντα που είχε να πει...

- Κρις καλησπέρα. Με αφορμή την παρουσία σας στο Rockwave Festival στην Ελλάδα πως περιμένεις την επιστροφή σου στη χώρα μας;

Μου λείπουν πολλά πράγματα από την Ελλάδα. Όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη ήμουν πολύ κοντά σε μία ελληνική κοινότητα. Είχα γείτονες από την Ελλάδα αλλά και φίλους από εκεί. Πέρασα 15 χρόνια με Έλληνες και κάνοντας και γιορτές μαζί τους. Στην Ελλάδα και στη Βραζιλία είχα και έχω τους πιο καλούς φανς. Έχουν πάθος για τη μουσική στη Λατινική Αμερική. Το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες. Έχουν μία φυσική τρέλα στην Ελλάδα.

Δεν ξέρω εάν μπορώ να το πω αλλιώς. Η ενέργεια που έχουν είναι φοβερή. Και έχουν τέοια ενέργεια και όταν βλέπουν ποδόσφαιρο. Το περιμένω πως και πως όλο αυτό. Περιμένω πως και πως για την επιστροφή μου στην Ελλάδα.

- Επειδή μας δίνεις ωραία πάσα είσαι και ποδοσφαιρικός; Είσαι φαν συγκεκριμένης ομάδας;

Έπρεπε να γίνω ποδοσφαιρικός φαν (γέλια). Ο αδερφός του σπιτονοικοκύρη μου ζούσε περίπου 7 χρόνια στο υπόγειο του σπιτιού μου στην Αστόρια. Ήταν ο Τζον που μάζευε τους φίλους του για να βλέπουν μπάλα. Είχε 10 φίλους του (και παραπάνω), που φώναζαν και που έπιναν ρακή και έβλεπαν ποδόσφαιρο και πήγαινα και εγώ.

Όταν μετακόμισα έγινα φίλος και με Μεξικανούς. Το βασικό άθλημά τους ήταν το ποδόσφαιρο (εννοεί για τους Έλληνες και τους Μεξικανούς σε επίπεδο προτίμησης) αλλά οι Μεξικανοί έβλεπαν και μπέιζμπολ. Μιλάμε για διαφορετικές Λίγκες. Ήταν διάφορες και διαφορετικές οι Λίγκες που έβλεπαν. Ήταν διάφορες διοργανώσεις. Πάντα γινόταν κάτι. Έβλεπα πολύ ποδόσφαιρο και εγώ. Μάλιστα είχα καεί από φωτοβολίδα από πανηγυρισμούς το 2004. Ήμουν στις Σπέτσες και ήταν ο ημιτελικός μετά και ο τελικός για την Ελλάδα (όταν του θυμήσαμε το τι είχε γίνει τότε το συνέδεσε).

- Προτίμηση έχεις γενικά σε σύλλογο;

Μου αρέσει να βλέπω τις ελληνικές ομάδες. Μου αρέσει να βλέπω αγώνες με δυνατές... μάχες στο γήπεδο και μικρά σκορ. Πρέπει να μαντέψεις που θα πάει ένας παίκτης. Είναι κάπως το ίδιο με το χόκεϊ. Τα πλήθη επίσης είναι φοβερά και υπάρχουν και οι τραυματισμοί που κάποιοι μπορεί να προσποιούνται. Εάν είσαι τόσο τραυματίας τότε θα πρέπει να τεθείς εκτός ή να είσαι εκτός για 3 εβδομάδες (γέλια). Όχι να σηκώνεσαι μετά από λίγο.

Μου αρέσει αυτή η διαδικασία. Έχεις τον κλασάτο προπονητή (δηλαδή αυτό που έχει πίσω του ένα άλλο background) και τον διαφορετικό. Μου αρέσει να βλέπω τις προσωπικότητες τους να εξελίσσονται.

- Πως είναι αυτό το come back της μπάντας για εσάς;

Είναι πολύ καιρός που είχε να βρεθεί η μπάντα. Είναι κάτι που έπρεπε να είχε γίνει πολύ καιρό πριν. Αλλά χάσαμε τον Τζον (που το εννοεί στη λογική ότι δεν θα είναι στο σχήμα) και μετά και με την απώλεια του Πολ είχαμε προβλήματα. Ήταν προβλήματα και στιγμές που εμένα προσωπικά με ανάγκασαν και με οδήγησαν στο να κλαίω.

Αγαπάω αυτή τη μπάντα και ήθελα να ξαναβγούμε στον... δρόμο. Να ξανακάνουμε συναυλίες και tour. Βλέπεις το κοινό σου να φοράρει μπλουζάκια που να αναφέρουν "οι Savatage είναι η ζωή μου". Είχα ένα παλικάρι, έναν τύπο, που μου έλεγε για τη μεγάλη επιρροή που είχαν πάνω του οι Savatage. Είναι κάτι πολύ... σπέσιαλ για εμένα αυτή η μπάντα. Κάτι φοβερά ξεχωριστό.

- Άρα έχουμε να κάνουμε κάτι πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό για σένα.

Η οικογένειά μου ήταν πάντα εκεί με τους Savatage. Με τον Τζον είμαι πιο κοντά και πιο δεμένος απ'ότι είμαι με τα αδέρφια μου. Ήταν ένα κομμάτι που έλλειπε από τη ζωή μου. Η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της. Έχει τα σκαμπανεβάσματά της.

Όλα αυτά τα χρόνια έχασα τόσα μέλη της οικογένειάς μου αλλά και φίλους μου. Είχα τα προβλήματα με τη μητέρα μου. Θέλεις πράγματα να σε ισορροπήσουν. Μετά μας "χτύπησε" ο covid. Οι Savatage ήταν πάντα εκεί. Είναι πάντα εκεί. Ο Ιούνιος παλαιότερα ήταν πιο ήσυχος αλλά τώρα όλο αυτό συνθέτει έαν σκηνικό ως εξής: είναι η ισορροπία που μου έλλειπε. Με τα τηλεφωνήματα από νοσοκομεία και όχι μόνο χρειάζεσαι αυτήν την ισορροπία.

- Είναι σαν να είσαι στο σπίτι σου δηλαδή με τους Savatage.

Η μπάντα μου δίνει ηρεμία. Ναι όπως το είπες. Είναι σαν να είμαι στο σπίτι μου ξανά.

- Τι μπορείς να θυμηθείς από συναυλίες με τους Savatage; Καλές στιγμές ή και δύσκολες.

Όλα τα line ups που έχω κάνει με τους Savatage ήταν ξεχωριστά. Το πρώτο live που ήμουν με το Mountain King ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό. Την πρώτη φορά στην Ευρώπη ήμασταν με το Dead Winter Dead. Χωρίς τον Τζον ήμαστε οι ίδιοι έξι της μπάντας.

Αυτή η μπάντα έχει τόσες πολλές και ξεχωριστές αναμνήσεις. Εάν έχεις έναν άνθρωπο που δεν είναι καλός μπορεί να κάνει μία εμπειρία κακή. Υπάρχουν άτομα που έχουν πρόβλημα με το "εγώ τους". Ευτυχώς εγώ δούλεψα με πολύ καλά και φυσιολογικά άτομα. Το 97% των εμπειριών μου ήταν θετικές.

- Ο Τζον είχε πει για σένα ακόμα και όταν δεν ήσουν μόνιμο μέλος των Savatage ήσουν πάντα κοντά στη μπάντα και ήταν σαν να ήσουν ένας εξ αυτών και όταν εντάχθηκες στη μπάντα έφερες την ισορροπία. Πως ήταν τότε τα πράγματα;

Εντάχθηκα ως φουλ και μόνιμο μέλος της μπάντας στο Gutter Ballet. Έχω αυτή τη χαρά και την πολύ καλή διάθεση για τη μουσική. Αυτά τα στοιχεία τα φέρνω μαζί μου στην εμπειρία ενός live.

Ο Πολ μου έλεγε πως ήμουν ένας εκ των καλύτερων κιθαριστών. Εγώ απλά ήμουν εκεί ως ένας φαν της μπάντας και έβγαζα τα συναισθήματά μου (σε αυτήν). Αυτή η ενέργεια - που δεν με άφησε ποτέ - είναι αυτή που έρχεται όταν ανεβαίνω ξανά στη σκηνή. Αγαπάω πολύ τη μουσική και κρατάω την κληρονομιά του Πολ και του Τζον.

- Όταν ήσουν μικρός είχες στο μυαλό σου μία τέτοια εξέλιξη για σένα; Να φτάσεις σε τέτοιο επίπεδο;

Δεν είχα ποτέ ένα εναλλακτικό σχέδιο ως μικρός. Εάν η μουσική δεν έπιανε δεν ξέρω το τι θα έκανα. Μάλλον θα ήμουν φύλακας σε ζωολογικό κήπο (γέλια). Ήμουν μικρός και είχα μία ξεκάθαρη επιρροή από τη μουσική Beatles και θυμάμαι πως ήθελα να παίξω στο Madison Square Garden. Κατέληξα μετά να παίξω εκεί ως frontman.

Το είχα γράψει αυτό όταν ήμουν στο σχολείο. Το ανέφερα σε μία έκθεση. Ήμουν σαν το παιδί που του έλεγαν μην πατήσεις το κουμπί και το πάτησα. Έπαιζα στο Square Garden τότε και από τη μπάντα δεν ήθελαν να πάω με το μετρό στο γήπεδο από τον κίνδυνο του να μην εμφανιστώ. Πήρα το μετρό μετά τη συναυλία τελικά και όχι πριν. Ελεγα δόξα τον Θεό που ήμουν εκεί.

- Για μένα το Dead Winter Dead είναι το τοπ άλμπουμ σας και γενικά μία κορυφαία δουλειά. Ποια άλμπουμ θα μπορούσες να ξεχωρίσεις εσύ;

Για μένα ως κιθαρίστα υπάρχει κάτι διαφορετικό με το Mountain King. Ο τόνος του Κρις (Ολίβα) ήταν πάντα ιδιαίτερος αλλά τότε ήταν σαφώς έντονος. Ήταν μία μεγάλη δήλωση της μπάντας και μία σημαντική στιγμή. Θα προσέθετα το Dead Winter Dead ως ένα σημαντικό άλμπουμ.

Και όλα αυτά τα άλμπουμ που προηγήθηκαν ήταν σημαντικά. Και με το πιάνο στα ακούσματα της μπάντας άρχισε να φαίνεται ένα πιο ξεχωριστό αποτύπωμα. Η παραγωγή του Πολ και το πιάνο του Τζον και όταν βγήκε ο δίσκος του Streets και σε άλλες δουλειές είχαν μεγάλη σημασία. Υπήρχαν άνθρωποι που έρχονταν και μου μιλούσαν για το Believe. Άνθρωποι που μου είπαν ότι έσωσε τη ζωή τους. Βοήθησε όλο αυτό τη μπάντα όταν χάθηκε ο Κρις καθώς υπήρχε άτομο να συνεχίσει. Ο Πολ είχε να κάνει με πολλά πράγματα σε σχέση με τους Savatage.

Ο Πολ άλλαξε πολλά και στο σκέλος της παραγωγής και ως προς τη μουσική. Το Dead Winter Dead ήταν το πρώτο άλμπουμ που ήταν μαζί με τον Τζον και τον Ζακ. Με έχουν ρωτήσει και με ρωτάνε (άνθρωποι) εάν θα κάνουμε άλλο άλμπουμ ως Savatage για να πούμε κάτι για όλα όσα συμβαίνουν αλλά μόνο ο Πολ θα μπορούσε να το κάνει αυτό.

Που θα έκανε κάτι και δεν θα διάλεγε πλευρά. Πάντα μου έλεγε ότι είναι εύκολο να γράψεις ένα τραγούδι για ένα αγόρι και ένα κορίτσι αλλά το πλέον σημαντικό είναι το να γράψεις ένα τραγούδι που θα αλλάξει τη ζωή κάποιου. Είχε ένα ξεχωριστό ταλέντο να φέρνει τον κόσμο μαζί. Το να εξηγήσεις μία κατάσταση χωρίς να νευριάσει ο κόσμος ή να ενοχληθεί κάποιος θέλει ταλέντο και χάρισμα.

- Σε εκείνη τη φάση μας διέκοψε ο σκύλος του Κρις, ο Μέιτζορ, που ήθελε παρέα.

- Κρις για να κλείσουμε τι περιμένεις από αυτό το ταξίδι στην Ελλάδα και την παρουσία σας εδώ;

Περιμένω να δω όσους είχα δει παλιά και από την άλλη και όσους δεν έχω δει. Σας ευχαριστώ που είστε εκεί (εννοεί τους φανς) γιατί χωρίς εσάς δεν θα πήγαινα στη Γερμανία κάνοντας αυτό το ταξίδι και μετά από 3 εβδομάδες να είναι να κάνω και το ταξίδι στην Ελλάδα. Θέλω να ευχαριστώ τα αδέρφια Ολίβα και τον Πολ που με έφεραν σε αυτήν την οικογένεια.