ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

Σώζοντας τις σκηνές του γάμου

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος 8 Μαΐου 2022 - 13:11

Το Gazzetta παρακολούθησε την παράσταση «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» στο θέατρο «Άλφα». Εξαιρετικές ερμηνείες από Τάσο Ιορδανίδη, Θάλεια Ματίκα.

Αποθέωση της απλότητας
Η απαραίτητη σύγκρουση-συνάντηση

Οι σκηνές από ένα γάμο στη σκηνή του θεάτρου. Και γιατί στο θέατρο; Μα, εκεί είναι ο καθρέφτης μας, το σπίτι μας. Εκεί τα όρια αγγίζουν τις διαστάσεις κάθε θεατή, εκεί τα είδωλα μας βρίσκουν την πραγματική τους θέση. Το θέμα είναι βαθιά υπαρξιακό, συλλογικό, πυρηνικό. Η σύμβαση (θρησκευτική, νομική) που επισημοποιεί την ένωση δύο ανθρώπων δεν είναι ικανή να ελέγξει τα άυλα και τα άγνωστα. Πώς μπορείς να προβλέψεις το λάθος του συναισθήματος; Πώς μπορείς να προβλέψεις τις ρυτίδες της καρδιάς; Πώς διαλύεις την ψευδαίσθηση της τελειότητας; Η καθημερινότητα είναι εκεί και περιμένει το λάθος για να κάψει το πάθος, να κουρελιάσει τα χαρτιά της ένωσης και να κάνει τον αγώνα ατομικό ξανά. Δεν χρειάζεσαι, όμως, το θέατρο για την καθημερινή μάχη. Το χρειάζεσαι για το μέλλον! Το χρειάζεσαι για να δεις μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη. Το χρειάζεσαι για να μάθεις να αγγίζεις τα τραύματα σου. Το χρειάζεσαι για να μη φοβάσαι τις γωνίες του χρόνου που πληγώνουν. Η σκηνή του θέατρου σώζει τις σκηνές του γάμου, της συνύπαρξης των φύλων και πάνω απ’ όλα φέρνει τους ανθρώπους κοντά, τους μαθαίνει να κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου. Αυτό ακριβώς είδαμε στο θέατρο «Άλφα» και στην παράσταση «Θέλω να σου κρατάω το χέρι».

Αποθέωση της απλότητας

Τα όσα συμβαίνουν στη σκηνή του θεάτρου «Άλφα» είναι η αποθέωση της απλότητας, του συναισθήματος και του καθημερινού -ιερού- αγώνα. Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα έχουν δημιουργήσει κάτι χειροποίητο, κάτι που σε αγγίζει στην καρδιά, κάτι κοινό και μοναδικό την ίδια στιγμή. Το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» βρίσκει τις «Σκηνές από ένα γάμο» του Μπέργκμαν και με έναν περίεργο τρόπο το «Αγάπη» του Χάνεκε. Το έργο είναι σημερινό, αφουγκράζεται τον παλμό της καθημερινότητας και εντοπίζει τη γλυκόπικρη μελαγχολία των συντελεσμένων στιγμών. Τίποτα δεν είναι ασήμαντο σε μια σχέση, σε ένα γάμο και ό,τι πέσει κάτω πρέπει να σωθεί και να μείνει ζωντανό. Η παράσταση ξεδιπλώνει τα απομεινάρια της μέρας και φροντίζει την πεταμένη σάρκα της σχέσης, της συμβίωσης των φύλων. Πριν η λήθη αναλάβει, ο αναστοχασμός, η κουβέντα, η εξομολόγηση, το νοιάξιμο, αυτά είναι που εξυψώνουν τις συμβάσεις στα ουράνια και κάνουν την ένωση πραγματικά ιερή. Το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» είναι μια άσκηση θάρρους, αλήθειας και αντοχής. Για να σταθείς όρθιος απέναντι στα απλά και απαιτητικά, χρειάζεται να κρατάς ένα χέρι. Οι δύο γίνονται ένα και το ένα χάνεται στις εκτάσεις του απείρου.

Σκηνή από Θέλω να σου κρατάω το χέρι

Η απαραίτητη σύγκρουση-συνάντηση

Το κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη ανήκει σε αυτά που βγαίνουν από καρδιά. Έμπνευση του το τραγούδι «I Want to Hold Your Hand» των «Beatles». Δύο «παράνομοι» εραστές συναντιούνται σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Αμφότεροι γονείς. Θέλουν να χωρίσουν. Θέλουν να μιλήσουν, να πουν αλήθειες και ό,τι γίνει. Το κείμενο καταπιάνεται με τις σχέσεις των δύο φύλων, με την προσπάθεια τους να ζήσουν όπως θέλουν, όπως έχουν ονειρευτεί. Οι ρωγμές, όμως, είναι αναπόφευκτες και τότε η σύγκρουση-συνάντηση απαραίτητη. Η σκηνοθεσία της Θάλειας Ματίκα είναι εύστοχη. Τη σύγκρουση-συνάντηση καθοδηγεί με απλό και ουσιαστικό τρόπο. Οι ήρωες στέκονται απέναντι, κινούνται φυσικά στον χώρο και λένε τις αλήθειες τους, εκδηλώνουν τα συναισθήματα τους. Οι εξωτερικοί παράγοντες -μια κακή μέρα στη δουλειά, ένα τηλεφώνημα, οι κραυγές ηδονής από το διπλανό δωμάτιο- γίνονται η πρώτη ύλη για να σκάψουν βαθιά μέσα τους οι πρωταγωνιστές. Η χημεία των Ιορδανίδη, Ματίκα είναι εκπληκτική και μας κάνει να έρθουμε τόσο κοντά τους. Η Ματίκα έχει και τη μουσική επιμέλεια, τομέας που στηρίζει σημαντικά την παράσταση. Θα πρέπει, βέβαια, να σταθούμε και στους φωτισμούς της Ζωής Μολυβδά-Φαμέλη. Τα φώτα γίνονται «τρίτος ηθοποιός» και «συνομιλούν» με τον εσωτερικό κόσμο των ηθοποιών. Τα σκηνικά -πειστικά- ανήκουν στην Ηλένια Δουλαδήρη (έχει κάνει και τα κοστούμια). Το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» είναι μια παράσταση που θα σας κάνει να γελάσετε, να συγκινηθείτε, να νιώσετε όμορφα και να δείτε κάτι από τις δικές σας σκηνές.