Η Ελίνα Τζένγκο, μέλος της Team Future της Bwin, στα 23 της έχει ήδη εδραιωθεί ως μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες αθλήτριες στον ακοντισμό. Τα ρεκόρ στις μικρές κατηγορίες, η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου το 2022, όπου έγινε η νεαρότερη πρωταθλήτρια Ευρώπης στο αγώνισμα, η πέμπτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2025 και η νίκη της στον τελικό του Diamond League αποτυπώνουν την ανοδική της πορεία τα τελευταία χρόνια.
Η αθλήτρια του Γιώργου Μποτσκαρίωβ εστιάζοντας πλέον περισσότερο στη σωστή επιλογή διοργανώσεων και στην ποιοτική προετοιμασία, έχει ως βασικό στόχο για το 2026 το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μπέρμιγχαμ τον Αύγουστο. Η ίδια χαρακτηρίζει το 2025 ως χρονιά επανεκκίνησης, τονίζοντας ότι δεν ήταν μόνο οι επιδόσεις που έπαιξαν ρόλο, αλλά και η αλλαγή στον τρόπο που προσεγγίζει τους αγώνες καθώς, μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΓΑΣ, δήλωσε: «Έμαθα να πιστεύω στον εαυτό μου και να απολαμβάνω κάθε αγώνα».
«Το άγχος μπορεί να σε “κόψει”, να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου»
Μιλώντας για τη νέα χρονιά, είπε: «Σίγουρα θέλω να είμαι συγκεντρωμένη και χαλαρή. Το πρόγραμμα των αγώνων έχει βγει, τώρα πρέπει να γίνει σωστή προπόνηση και σωστή επιλογή συμμετοχών, με απόλυτο στόχο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μπέρμιγχαμ τον ερχόμενο Αύγουστο. Ετοιμάζεται και το γήπεδο ρίψεων στη Νέα Ηράκλεια, κάτι πολύ θετικό για την προετοιμασία μας, καθώς έτσι θα μειώσουμε τις μετακινήσεις στη Θεσσαλονίκη. Ο καιρός μέχρι τώρα είναι καλός και αυτό μας ευνοεί. Τον Ιανουάριο θα μεταβούμε στην Κύπρο για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας».
Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της ημέρας του αγώνα, εξηγεί ότι έχει απομακρυνθεί από τις αυστηρές ρουτίνες: «Σταμάτησα να κάνω συγκεκριμένες ρουτίνες, γιατί με έκαναν να σκέφτομαι περισσότερο. Όταν το μυαλό μου είναι χαλαρό, όλα μου βγαίνουν τέλεια. Με αγχώνει να ακολουθώ ένα πρόγραμμα. Την ημέρα του αγώνα βάζω τα όριά μου και λειτουργώ όπως νιώθω. Για παράδειγμα, αν κάθε μέρα ξυπνώ στις 08.00 αλλά την ημέρα του αγώνα νιώθω πως θέλω να κοιμηθώ παραπάνω, θα το κάνω».
Για τη συμμετοχή με την εθνική ομάδα αναγνωρίζει ότι η ευθύνη είναι μεγαλύτερη: «Όταν αγωνίζεσαι με την εθνική, το βάρος είναι μεγαλύτερο. Η χώρα σου περιμένει να πάρεις το μετάλλιο. Στους άλλους αγώνες πας για τον εαυτό σου. Στην Eθνική το κάνεις και για σένα, αλλά και για όλους».
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην ψυχολογική προετοιμασία, την οποία θεωρεί πιο απαιτητική από τη σωματική: «Ξεκάθαρα η ψυχολογική διαχείριση της πίεσης. Το σώμα είναι πάντα έτοιμο, προετοιμαζόμαστε όλη τη χρονιά για αυτούς τους αγώνες. Αν όμως το μυαλό δεν είναι καλά, αυτό περνάει στο σώμα. Το άγχος μπορεί να σε “κόψει”, να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου».
«Κοιτούσα τις άλλες αθλήτριες και έλεγα “δεν είμαι εκεί”, δεν πίστευα αρκετά στον εαυτό μου»
Σχολιάζοντας τον τρόπο που βιώνει τη διάρκεια ενός αγώνα, αναφέρει: «Όταν κάθομαι πολλή ώρα, νιώθω ότι πέφτει η ενέργειά μου, οπότε θέλω να κινούμαι και να κάνω πράγματα για να ξεχνιέμαι. Φέτος ήμουν πολύ συγκεντρωμένη σε αυτό που είχα να κάνω. Υπήρχαν όμως χρονιές που σκεφτόμουν άσχετα πράγματα μέσα στον αγώνα και το πλήρωσα. Έμπαινα να αγωνιστώ και το μυαλό μου ήταν αλλού. Ο κόουτς μου μιλούσε και εγώ σκεφτόμουν τι θα φάω μετά ή τι θα κάνω όταν γυρίσω σπίτι. Αυτό συνέβαινε επειδή δεν πίστευα αρκετά στον εαυτό μου. Ήταν μεγάλο λάθος. Τις ίδιες χρονιές πήγαινα στον αγώνα και έλεγα: “Η μία έχει ρίξει 66μ, η άλλη 64μ, εγώ δεν έχω αυτά τα μέτρα, άρα πάω να διεκδικήσω την τρίτη θέση”. Ξεκινούσα δηλαδή με χαμηλότερο στόχο. Κοιτούσα τις άλλες αθλήτριες και μετά έλεγα “δεν είμαι για εκεί”».
Αναφερόμενη στο 2022, χρονιά κατά την οποία κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, σημειώνει: «Το 2022 ήταν πολύ αγχωτικό. Όλοι οι αθλητές περνούν κάτι τέτοιο όταν αρχίζουν να ξεχωρίζουν. Μου πήρε λίγο καιρό να “ξυπνήσω”. Ήταν μια φάση. Τα έπαιρνα όλα πολύ προσωπικά. Στην πραγματικότητα πρέπει να κοιτάς μόνο τον εαυτό σου. Ήξερα πως μπορώ να ρίξω τα μέτρα, τα έβλεπα στις προπονήσεις, ήμουν σταθερή. Αλλά στον αγώνα δεν έκανα αυτό που έπρεπε λόγω άγχους. Μετά έλεγα “πρέπει να ρίξω…” και αυτό με πίεζε ακόμη περισσότερο. Στην πορεία άλλαξα φιλοσοφία, διαχειρίστηκα την πίεση των άλλων διαφορετικά και δούλεψα περισσότερο για εμένα και λιγότερο για τους άλλους».
«Κουράζεσαι να έχεις συνέχεια άγχος, αν δεν πάει κάτι καλά υπάρχει ο επόμενος αγώνας»
Για την παρουσία της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκιο αλλά και τη σεζόν του 2025 γενικότερα, η Τζένγκο δηλώνει: «Δεν μπορώ να πω ότι απέτυχα στο Τόκιο. Απλά δεν μου βγήκε αυτό που πιστεύω πως μπορούσα. Στενοχωρήθηκα γιατί ήμουν σε πολύ καλή φόρμα και θα μπορούσα να είμαι στο βάθρο. Υπήρχε μια ένταση, αλλά και μια μεγάλη ανακούφιση για τη χρονιά, στον τελευταίο αγώνα φεύγει από πάνω σου όλη η πίεση. Ήταν ένα μετάλλιο που χάθηκε μέσα από τα χέρια μου- το ίδιο είχε γίνει και στους Ολυμπιακούς. Σε κάθε περίπτωση ήμουν και είμαι περήφανη για τον εαυτό μου για τη φετινή χρονιά, καθώς κατέκτησα και το διαμάντι στο Diamond League και μια σειρά από σπουδαίες επιδόσεις. Ο αγώνας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ήταν ο πιο αγχωτικός για μένα. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Στον προκριματικό έριξαν πολλές μεγάλες βολές κοπέλες που μετά δεν συνέχισαν το ίδιο. Μια αθλήτρια ήρθε από το πουθενά και έκανε την καλύτερη χρονιά της. Στον τελικό όλα μηδενίζουν, όλες ξεκινάμε από τις ίδιες γραμμές».
Για τη νίκη της στο Diamond League, την οποία χαρακτηρίζει ως μια από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας της, εξήγησε πως το συναίσθημα ήταν υπέροχο: «Τέλειο συναίσθημα. Όλη η χρονιά είχε πάει τόσο καλά, που περίμενα από τον εαυτό μου μια μεγάλη βολή. Έπρεπε όμως να συγκεντρωθώ πάρα πολύ. Είχαν προηγηθεί κι άλλες καλές εμφανίσεις. Κάπως “ξεκλειδώθηκα”. Ξεκίνησα δυνατά στη σεζόν. Πήγα στην Κίνα και έκανα δύο καλούς αγώνες. Κάποια στιγμή κουράζεσαι να έχεις συνέχεια άγχος, δεν ευχαριστιέσαι αυτό που κάνεις. Έφτασα στο σημείο να λέω “δεν θέλω πια να κάνω αυτό που αγαπώ”. Μετά το είδα πιο χαλαρά: αν δεν πάει κάτι καλά, υπάρχει ο επόμενος αγώνας».