Τα δύσκολα-άρρωστα για την Εθνική και το μάθημα στον Τζόλη
Μόνο ένας τρόπος υπήρχε να πάρει αποτέλεσμα η Εθνική Ελλάδας μέσα στην Ισπανία. Να το κλέψει… Οι διεθνείς τα κατάφεραν και ομόρφυναν (όχι για όλους…) ακόμη περισσότερο, μία έτσι και αλλιώς ιδιαίτερη μέρα για τη χώρα.
Οι συγκεκριμένοι αντίπαλοι παίζουν ποδόσφαιρο σε άλλες ταχύτητες. Σκέφτονται και πράττουν πολύ-πολύ-πολύ πιο γρήγορα από τους δικούς μας. Τι να κάνεις; Να βγεις και να τους παίξεις στα ίσια; Αστεία πράγματα. Και να θέλεις, δεν μπορείς…
Τώρα τελευταία οι Ισπανοί έβαλαν έξι στους Γερμανούς, τέσσερα στους Ουκρανούς, πέντε στους Ρουμάνους, εφτά στη Μάλτα, τρία στη Σουηδία, έξι στην Κροατία. Εμείς χθες καταφέραμε σε ματς 75-25 κατοχής, να δεχθούμε ένα γκολ σε δύο τελικές εντός εστίας, σε τρεις καλές (όλες και όλες) φάσεις που δημιούργησαν! Οκ… Επιτυχία είναι. Πρώτα το αποτέλεσμα και μετά ο τρόπος που αμυνθήκαμε και τους κρατήσαμε μακριά από το τέρμα του Βλαχοδήμου.
Για το ότι δεν αλλάξαμε τρίτη συνεχόμενη πάσα ούτε στο κέντρο, ούτε κοντά στην αντίπαλη περιοχή, πρέπει να προβληματιστούμε. Το ότι δεν κάναμε καμία σοβαρή επίθεση, δεν βγάλαμε συνδυασμό, δεν κερδίσαμε ούτε καν μία στημένη μπάλα, φυσικά και δεν μπορούμε να καυχιόμαστε. Ακόμη και κόντρα στην Ισπανία, έπρεπε μία-δύο στιγμές να κρατήσουμε την μπάλα ή να τους βγάλουμε μία καλή κόντρα…
Έστω και έτσι ήρθε το αποτέλεσμα σε ένα από αυτά τα παραδοσιακά ματς που η Ελλάδα παίζοντας άμυνα, μπορεί να... κλέψει πόντο από μεγάλο αντίπαλο. Στα επόμενα πρέπει να δημιουργήσουμε και εκεί ξέρουμε καλά ότι υπάρχει ένα θέμα. Μια Εθνική με πέντε(!) καλά αριστερά μπακ, με αρκετά στόπερ και δεκάρια, αλλά με ελάχιστα φορ, εξτρέμ, αμυντικά χαφ και οκτάρια.
Μία Εθνική όμως που φαίνεται ότι θα υποφέρει από το κλίμα το οποίο «πρέπει» να διαμορφωθεί γύρω από το ελληνικό ποδόσφαιρο. «Πρέπει» οπωσδήποτε να «φανεί» ότι αποτυγχάνει η προπονητική επιλογή της νυν διοίκησης της ΕΠΟ. Ποιος δεν το βλέπει; Ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι όλο το… σύστημα «δουλεύει» γι’ αυτό; Ποιος δεν κατάλαβε τι έγινε με τις κλήσεις και τις αρνήσεις; Ποιος δεν είδε τι γράφτηκε και τι ειπώθηκε χθες στην ώρα του αγώνα; Ποιος δεν πρόσεξε ακόμη και τους χθεσινούς πανηγυρισμούς;
Τεράστια αρρώστια, τοξικότητα που μεταφέρεται με επαγγελματικό τρόπο από τους «μάστορες» στον συγκεκριμένο τομέα, οι οποίοι φυσικά επηρεάζουν και τους πρωταγωνιστές. Φαίνεται… Και αυτό δύσκολα δεν θα στοιχίσει.
- Και δεν μας έφθανε ο μηχανισμός που «πρέπει» να «φάει» τον Φαν’ τα Σχιπ, κάπου εκεί, πάντα μαζί και ο Κούγιας, που τα βάζει δημοσίως με τον προπονητή της Ελπίδων για το πόσο έπαιξε ο παίκτης της ομάδας του. Τι έκπληξη και αυτή; Όλοι αυτοί που θα περιμένουν την στραβή για να βγουν και να δηλώσουν… δικαιωμένοι! Κωμωδία… (Μια και αναφερθήκαμε στην Ελπίδων, κανείς δεν ντράπηκε γι’ αυτή τη μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα Εθνικής ομάδας εν έτει 2021;)
- Η Εθνική έψαχνε λύσεις μπροστά, έψαχνε φρέσκα πόδια, δημιουργία και ενέργειες, γι’ αυτό μπήκε και ο Τζόλης στο ημίχρονο. Ο 19 χρονος άσος του ΠΑΟΚ με την εκπληκτική χρονιά και τα σούπερ νούμερα! Μαζί του, κάπου εκεί μπήκε και ο Πέδρι, αλλά και ο Μπράιαν Χιλ. Συνομήλικοι του Τζόλη. Ο δικός μας λοιπόν μπήκε στο γήπεδο σαν ένα αγχωμένο παιδί που δεν πίστευε ότι θα κερδίσει την οποιαδήποτε κόντρα σε μονομαχία, ενώ αυτός ο Χιλ μπήκε και… δεν «έβλεπε» κανέναν μπροστά του. Μπήκε αποφασισμένος να πάρει όλη την Ισπανία στις πλάτες του! Ένα τρομερό πράγμα…
Ο Τζόλης δεν είναι πολύ καλά τώρα τελευταία. Είχε δύο μέτρια ματς με ΠΑΟ και ΑΕΚ. Από εκεί και πέρα όμως, όπως πολύ γρήγορα ξεπέρασε το… σοκ της ανόδου από την κ19 του ΠΑΟΚ στους μεγάλους, όπως έχει οδηγήσει φέτος τον ΠΑΟΚ, έτσι και στην Εθνική, οφείλει να ξεπεράσει το τρακ και να προσφέρει σαν παικταράς –που είναι- και όχι σαν πρωτοεμφανιζόμενος. Έτσι κάνεις τη διαφορά, έτσι ξεχωρίζεις. Χωρίς δικαιολογίες για την ηλικία.
Πιστεύω ότι θα τα καταφέρει σύντομα και με το εθνόσημο στο στήθος, γιατί είναι σε… άλλους ρυθμούς και έχει μία δική του ψυχολογία που θα τον ανεβάσει και στην Εθνική.