Σέρχιο Μαρκαριάν: «Η Ριζούπολη, ο Ευθυμιάδης και ο δικός μου Παναθηναϊκός»

Χαρακτηρίστηκε ως μετρ της τακτικής και άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Τον είπαν «καθηγητή» και «Μάγο».

Ο Σέρχιο Μαρκαριάν με μια καριέρα 40 ετών στις πλάτες του ως προπονητής συνήθιζε να λέει πως ποτέ δεν αναλάμβανε εύκολη δουλειά.

Ο Ουρουγουανός προπονητής με αρμένικες ρίζες έγραψε την δική του ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο κυρίως με τις αξέχαστες ευρωπαϊκές βραδιές του Παναθηναϊκού σε δύο διαφορετικές θητείες και την εκπληκτική πορεία του με τον Ιωνικό. Παράλληλα, πέρασε από τον πάγκο του Ηρακλή, ενώ θήτευσε πριν από περίπου έξι χρόνια και στην Εθνική Ελλάδας.

Ο 76χρονος προπονητής, ο οποίος έμαθε γρηγορότερα ελληνικά από οποιονδήποτε άλλο εκπλήσσοντας τους πάντες κατά την επίσημη παρουσίαση του στον Ιωνικό (1998/99), έχει να επιδείξει ουκ ολίγες επιτυχίες κατά την διάρκεια της μακράς καριέρας του.

Αρχικά ανέβασε την Μπέγια Βίστα (από την οποία ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στην Α΄ κατηγορίας της Ουρουγουάης), ενώ ακολούθησαν 2 πρωταθλήματα με την Ολίμπια Ασουνσιόν (Παραγουάη), 1 πρωτάθλημα με την Σέρο Πορτένιο (Παραγουάη), 1 πρωτάθλημα με την Ουνιβερσιτάριο (Περού), 1 πρωτάθλημα με την Σπόρτινγκ Κριστάλ (Περού), 2 πρωταθλήματα με την Λιμπερτάδ (Παραγουάη), 1 πρωτάθλημα με την Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε (Χιλή). Επίσης, οδήγησε την ολυμπιακή ομάδα της Παραγουάης για πρώτη φορά στην ιστορία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης (1992) και την Σπόρτινγκ Κριστάλ στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες.

Επιπρόσθετα έφτασε με την Παραγουάη στα τελικά του Μουντιάλ (2002) και με το Περού στα ημιτελικά του Copa America!

Σε ότι αφορά την καριέρα του στην Ελλάδα, έβαλε ανέλπιστα τον Ιωνικό στην ευρωπαϊκή τροχιά, ενώ ο Παναθηναϊκός με τον πολύπειρο Ουρουγουανό στην τεχνική ηγεσία του, έφτασε δύο διαδιχικές σεζόν στην προημιτελική φάση του Champions League και του Κυπέλλου UEFA.

Αρχικά στα προημιτελικά του Champions League περνώντας από δύο ομίλους και την επόμενη χρονιά, στα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει το ιστορικό ματς στο «Καμπ Νόου» με την Μπαρτσελόνα «ταμπουρωμένη» στα καρέ της προσπαθώντας με κάθε τρόπο να διαφυλάξει το σκορ πρόκρισης, αλλά και τις αναμετρήσεις με την Πόρτο του Μουρίνιο όπου ο Παναθηναϊκός είχε επικρατήσει στον πρώτο αγώνα στο Οπόρτο για να χάσει την πρόκριση στις λεπτομέρειες από τον «killer» Ντερλέι...

Ο «El Mago» μίλησε από την Ουρουγουάη στο gazzetta.gr για τους κυριότερους σταθμούς της καριέρας του, κάνοντας αναφορά στη Ριζούπολη, το «ντέρμπι του Ευθυμιάδη», τον Γιώργο Καραγκούνη, την Εθνική, την χρυσή γενιά του Παναθηναϊκού που στελέχωσε την ομάδα του Euro 2004, τον διάλογο που είχε με τον Μουρίνιο, τον Πάμπλο Γκαρσία ενώ εξήγησε πως «αφόπλισε» τον Μέσι με την εθνική Περού κόντρα στην Αργεντινή.

Πέρασαν σχεδόν έξι χρόνια από την τελευταία φορά που βρεθήκατε στην Ελλάδα. Σας λείπει;

«Ναι, μου λείπει η Ελλάδα. Πάντα ένιωθα πολύ άνετα στην Ελλάδα. Κάθε φορά που εργάστηκα εκεί, ένιωσα πολύ όμορφα. Μου συμπεριφέρθηκαν πάρα πολύ καλά και έχω μια ξεχωριστή συμπάθεια για την χώρα και τον ελληνικό λαό».

Ήταν το ιστορικό ματς με την Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νόου» μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία; Τι γεύση σας έχει μείνει μετά από τόσα χρόνια;

«Μετά τη νίκη στο πρώτο ματς με 1-0 παρουσιαστήκαμε σαν φαβορί. Έχοντας κρατήσει το μηδέν στη Λεωφόρο είχαμε πιθανότητες για να προκριθούμε. Από τη στιγμή μάλιστα που ο Κωνσταντίνου άνοιξε νωρίς το σκορ στο 'Καμπ Νόου' η Μπαρτσελόνα ήταν υποχρεωμένη να πετύχει τρία γκολ για να προκριθεί.

Η ομάδα μας, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ συμπαγής στην άμυνα και φάνηκε πως μπορούσαμε να πετύχουμε τον μεγάλο στόχο μας. Ομως οι μεγάλοι παίκτες που διέθετε η Μπαρτσελόνα κατάφεραν να σκοράρουν τρεις φορές. Το φινάλε στην αναμέτρηση ήταν πολύ έντονο με τους παίκτες μου να κλείνουν την Μπαρτσελόνα στην περιοχή της στα τελευταία 10-12 λεπτά.

Είχαμε δύο-τρεις ευκαιρίες να πετύχουμε γκολ. Ένα γκολ εάν πετυχαίναμε θα παίρναμε την πρόκριση για τα ημιτελικά του Champions League, όμως δεν το πετύχαμε και χάσαμε μια τεράστια ευκαιρία. Ήταν εντυπωσιακό που παίξαμε στα ίσια την Μπαρτσελόνα».

Ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει και μια ανάσα από τα ημιτελικά το 2003 κόντρα στην Πόρτο του Μουρίνιο. Πώς θυμάστε αυτές τις αναμετρήσεις και τι σας είχε πει ο Μουρίνιο;

«Στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Πόρτο επικρατήσαμε με 1-0. Παίξαμε πολύ κλειστά. Αγωνιστήκαμε πολύ σωστά ως φιλοξενούμενοι, πετύχαμε γκολ, αμυντικά πήγαμε πολύ καλά. Όταν αποχωρούσαμε ο Μουρίνιο όπως και εγώ φορούσαμε μια μαύρη καπαρντίνα. Εκείνος θύμωσε μαζί μου επειδή πέρασα από το κέντρο του αγωνιστικού χώρου για να πανηγυρίσω τη νίκη με τους παίκτες μου και όταν φεύγαμε με έπιασε από το μανίκι και μου είπε : 'Μίστερ σας συγχαίρω, αλλά αυτό δεν τελείωσε'.

Εγώ του απάντησα: 'Το ξέρω πως δεν έχει τελειώσει. Σας συγχαίρω, έχετε μια πολύ καλή ομάδα και θα τα πούμε στην Αθήνα'. Τι συνέβη στη ρεβάνς; Εάν ήμασταν πλήρεις θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε το Κύπελλο UEFA. Την Κυριακή όμως πριν από τον επαναληπτικό με την Πόρτο προηγήθηκε ένα ματς πρωταθλήματος όπου δεν είχα περιθώριο να προφυλάξω παίκτες και τραυματίστηκε ο Μπασινάς. Αν δεν κάνω λάθος και ένας ακόμη παίκτης. Το γεγονός αυτό μας υποχρέωσε να κάνουμε αλλαγές απέναντι στην Πόρτο και εν τέλει χάσαμε στη ρεβάνς με το δεύτερο γκολ του Ντερλέι.

Χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να βρεθούμε στον τελικό του Κυπέλλου UEFA. Ήταν μια μεγάλη εμπειρία για μένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο εκείνη την σεζόν με την πορεία μας στο Κύπελλο UEFA. Δημιουργήσαμε στον Παναθηναϊκό μια γενιά παικτών που ήταν η βάση της Εθνικής Ελλάδας που έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004».

Το ματς με τον Ολυμπιακό το 2002 τον οποίο πέρασε στην ιστορία ως το «ντέρμπι του Ευθυμιάδη» χάσατε την ψυχραιμία σας. Σας στενοχώρησε ο τρόπος με τον οποίο ο Παναθηναϊκός έχασε την ευκαιρία να επικρατήσει;

«Όλος ο κόσμος παρακολούθησε το παιχνίδι τόσο από την τηλεόραση, όσο και από το γήπεδο τι έγινε. Όλος ο κόσμος ξέρει τι συνέβη. Δεν θα το σχολιάσω, απλώς είναι πράγματα που συμβαίνουν αυτά σε ένα ματς. Είναι κάτι που πλέον ανήκει στην ιστορία».

Πώς θυμάστε το ντέρμπι της Ριζούπολης για το οποίο όλα αυτά χρόνια έχουν ακουστεί πολλά πράγματα...

«Όλοι ξέρουμε τι έγινε. Άκουσα όλες τις δηλώσεις. Άπαντες μιλούσαν για ντροπή σε ό,τι είχε να κάνει με εκείνο το ντέρμπι. Στενοχωριέμαι για ό,τι έγινε. Ήταν μια πολύ ισχυρή επίθεση στο ποδόσφαιρο, όμως πλέον δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να αλλάξω τα πράγματα. Πρέπει να το αποδεχθώ, όλα πέρασαν και πλέον ό,τι έγινε είναι ιστορία».

Πρώτος σας σταθμός στην Ελλάδα ήταν ο Ιωνικός καταφέρνοντας να τον οδήγησετε σε μια εκπληκτική πορεία μέχρι την Ευρώπη...

«Για μένα είχε να κάνει μόνο με την δουλειά. Να μάθω την ομάδα, να διαπιστώσω τις ικανότητες των παικτών στις προπονήσεις, να εφαρμόσω μια συγκεκριμένη μεθοδολογία, να προπονώ σύμφωνα με αυτή τη μεθοδολογία και να προετοιμάζω την ομάδα σε κάθε ματς σαν να ήταν τελικός. Τα παιδιά στον Ιωνικό ήταν πάρα πολύ καλά απέναντι μου και γενναιόδωρα. Πετύχαμε κάτι που ήταν επίσης ιστορικό».

Περίπου τέτοιες μέρες πριν από έξι χρόνια αναλάβατε την Εθνική Ελλάδας. Μετανιώσατε για την απόφαση σας;

«Όχι, όχι, δεν μετανιώνω. Ήταν τεράστια τιμή για μένα να καθοδηγήσω την εθνική Ελλάδας. Έπρεπε να επιβάλλω συγκεκριμένη μεθοδολογία στις προπονήσεις της Εθνικής μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα για να πετύχουμε αυτό που θέλαμε. Υπήρχαν δημοσιογράφοι οι οποίοι μου είπαν πως δεν είχαν ξαναδεί την Εθνική να αγωνίζεται όπως στο ματς με την Ουγγαρία που έληξε 0-0.

Έπρεπε σε εκείνη την αναμέτρηση να κερδίσουμε με με δύο-τρία γκολ διαφορά, αφού κάναμε ένα μεγάλο ματς από την πλευρά μας. Αυτό ουσιαστικά έγινε με μόλις τέσσερις μέρες δουλειάς. Έπρεπε να μάθουμε τους παίκτες την Δευτέρα, αναχωρήσαμε την Πέμπτη για την Βουδαπέστη έχοντας κάνει μόλις τέσσερις προπονήσεις και την Παρασκευή στην Ουγγαρία είχαμε ένα μεγάλο παιχνίδι.

Πάντα βάζω αυτό το video για να δείξω πως ένας προπονητής μπορεί να πετύχει με μια ομάδα την λειτουργία που θέλει να βγάλει σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η αγωνιστική λειτουργία της Ελλάδας σε εκείνη την αναμέτρηση ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα».

Ποια είναι η άποψη σας για τον συμπατριώτη σας Πάμπλο Γκαρσία που βρίσκεται στον πάγκο του ΠΑΟΚ;

«Είναι μεγάλη χαρά για μένα που ο Πάμπλο βρίσκεται στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Στην Ουρουγουάη ο Πάμπλο Γκαρσία αποτελεί σημείο αναφοράς, είναι μια πολύ αξιαγάπητη προσωπικότητα. Αγωνίστηκε στην εθνική Ουρουγουάης, αλλά ξέραμε πως είναι δεμένος με την Θεσσαλονίκη και με τον ένα ή άλλο τρόπο θα συνέχιζε εκεί την καριέρα του. Δεν έχω επαφή μαζί του, αλλά πάντα με ενδιέφερε η πορεία του. Ένιωσα πολύ μεγάλη χαρά όταν ανέλαβε την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ».

Είχατε μια άψογη συνεργασία με τον Γιώργο Καραγκούνη. Ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές που είχατε στην καριέρα σας;

«Ο Γιώργος ήταν ένας παίκτης πολύ σημαντικός τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για την εθνική ομάδα. Διέθετε το πνεύμα του πραγματικού ποδοσφαιριστή. Ένα παίκτης παθιασμένος που ξέρει να ντριμπλάρει, πολύ ενθουσιώδης, πολύ συνεργάσιμος, που δίνει τα πάντα στο γήπεδο. Επαναλαμβάνω ένας πολύ σημαντικός ποδοσφαιριστής του οποίου το παιχνίδι απόλαυσα. Η ιδέα που είχαμε στον Παναθηναϊκό ήταν να στηριχθούμε σε ένα γκρουπ Ελλήνων ποδοσφαιριστών δημιουργώντας έναν κορμό παικτών που θα διέθετε ελληνικό πνεύμα στην ομάδα. Το πετύχαμε.

Μην ξεχνάτε ποιος ήταν ο κορμός του Παναθηναϊκού, δηλαδή παίκτες όπως οι Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Κυργιάκος, Γκούμας, Φύσσας, Καραγκούνης, Μπασινάς, Λυμπερόπουλος. Μιλάμε για μια ομάδα που αποτελούνταν κατά βάση από Έλληνες παίκτες, οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να πάνε τόσο μακριά για δύο συνεχόμενες σεζόν στις διοργανώσεις της UEFA. Οι περισσότεροι εξ αυτών αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης με την Εθνική Ελλάδα».

Πόσο σημαντική ήταν η πίστη σας στον Θεό κατά την διάρκεια της καριέρας σας;

«Εμείς οι χριστιανοί λέμε πως πρώτα είναι η πίστη, δεύτερο είναι η οικογένεια και το τρίτο είναι η δουλειά. Ο Ιησούς πάντα αντιπροσωπεύει τον καθοδηγητή μας, τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε. Πάνω απ' όλα είμαστε άνθρωποι».

Ποια η σχέση σας με τον Όσκαρ Ταμπάρες, o οποίος εδώ και 15 χρόνια βρίσκεται στον πάγκο της Ουρουγουάης;

«Όταν ξεκίνησα στην προπονητική είχα παίκτη τον Όσκαρ Ταμπάρες. Τον ξέρω από πολύ μικρή ηλικία, όμως με εξαίρεση τα πρώτα χρόνια που έγινε προπονητής είμαστε μακριά. Δεν έχω την παραμικρή επαφή μαζί του».

Πετύχατε σχεδόν τα πάντα στην καριέρα σας εκτός από την παρουσία σας σε τελική φάση Μουντιάλ, μολονότι είχατε εξασφαλίσει την πρόκριση με την Παραγουάη. Είναι κάτι που σας έμεινε σαν απωθημένο;

«Θα μπορούσα να βρίσκομαι σε τελική φάση Μουντιάλ, αφού μέσα από τα προκριματικά οδήγησα την Παραγουάη στην πρόκριση, όμως για παράδειγμα με την Ολυμπιακή ομάδα της Παραγουάης βρεθήκαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. Δεν είναι λίγο για κάποιον με 40 χρόνια καριέρας στο ποδόσφαιρο, που έχει διετελέσει προπονητής εθνικών ομάδων να έχει πετύχει τόσα πράγματα.

Κάποια πράγματα τα καταφέρνεις και κάποια άλλα όχι. Για μένα η επιτυχία δεν συνίσταται μόνο στο να κερδίζεις παιχνίδια και να κατακτάς πρωταθλήματα, αλλά να κάνεις τα πράγματα με τον τρόπο που εσύ θέλεις. Αν έκανα λάθη; Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό. Με ρωτάς εάν έκανα διαφορετικά κάποια πράγματα στην καριέρα μου; Ασφαλώς και θα είχα πράξει διαφορετικά, όμως είναι αργά. Τα πράγματα έγιναν έτσι και είμαι πολύ χαρούμενος για την πορεία μου».

Σε ματς της εθνικής Περού κόντρα στην Αργεντινή είχατε περιορίσει τον Μέσι. Πως το καταφέρατε;

«Ήταν μια ολόκληρη ιστορία το πως θα μαρκάρουμε τον Μέσι. Είπαμε στο ματς που είχε προηγηθεί πως θα δίναμε μεγάλη βάση στην τακτική. Τα βάλαμε όλα κάτω για να δούμε πως θα τον αντιμετωπίσουμε. Εάν θα πηγαίναμε σε man to man, με μια άμυνα ζώνης που θα αποτελούνταν από δυναμικούς ποδοσφαιριστές.

Η τελική απόφαση ήταν να τοποθετήσουμε τρεις ποδοσφαιριστές στο κέντρο που θα διέθεταν την ανάλογη ποιότητα με οργανωτικά χαρακτηριστικά. Σαν να ήταν δηλαδή τρεις πλέι-μέικερ που θα αντιμετώπιζαν τον Μέσι με τον ίδιο τρόπο. Με τεχνικές αρετές και όχι ξύλο, με εκλεπτυσμένες κινήσεις σε μια ιδιαίτερη άμυνα ζώνης».