Γίνονται και αυτά στο ποδόσφαιρο…
Ήταν και πάλι με τον Άρη… Ένας αγώνας το Νοέμβριο του 2000. Ο ΠΑΟΚ με Μπάγεβιτς προπονητή. Μπήκε μέσα στο Χαριλάου και… πετούσε. Η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις ομάδες ήταν εμφανέστατη. Και όμως… Το σκορ στο τέλος έγραψε 4-0! Τότε βέβαια από νωρίς ο Κασναφέρης είχε αποβάλει τον Ουντέζε…
Χθες συνέβη κάτι πολύ χειρότερο για τον ΠΑΟΚ! Μετά από αυτό το 4-2, η έννοια μαγική εικόνα… ξεπεράστηκε κατά πολύ. Γιατί είναι άλλο να πηγαίνεις και να «κλέβεις» ένα ματς με το λεγόμενο μισό-μηδέν και άλλο αυτό το χθεσινό!
Έτσι όμως είναι το ποδόσφαιρο…
Ο ΠΑΟΚ «κατάφερε» να χάσει με τέτοιο σκορ, ένα ματς όπου:
- Μπήκε και επί 20 λεπτά κυριάρχησε πλήρως. Ήταν σα να παίζουν 12 εναντίον οκτώ! Σα να ήταν 15 εναντίον 10! Τέτοια διαφορά μέσα στο γήπεδο.
- Προηγήθηκε νωρίς μέσα σε αυτό το καλό του διάστημα
- Μέχρι το 20΄ έχει ένα γκολ όπως το έβαλε ο Σφιντέρσκι, μία τεράστια ευκαιρία με τον Μίσιτς και άλλη μία ανάλογη με τον Σφιντέρσκι που έβγαλε ο Κουέστα. Και όλα αυτά μέσα από ποδόσφαιρο πλήρους κυριαρχίας!
- Στο πρώτο ημίχρονο βρέθηκε να χάνει με 2-1 σε διάστημα όπου ο αντίπαλος έβγαλε ΜΟΝΟ μία σωστή επίθεση, με γρήγορη μετάβαση που έφερε και το 1-1 με ένα τελείωμα βέβαια που έστειλε την μπάλα χαμηλά στο κέντρο –σχεδόν- της εστίας!
- Στο 50΄ το σκορ έγινε 3-1, σε σημείο όπου μόνο ο ΠΑΟΚ δημιουργούσε ποδοσφαιρικά φάσεις, απέναντι σε έναν Άρη που με μία και μόνο καλή επίθεση είχε βάλει ήδη τρία τέρματα!
Έχανε ο ΠΑΟΚ μέχρι το 50΄ έχοντας τον Ζίφκοβιτς να δέχεται αυτά τα τέρματα στο 1-1 και στο 3-1, σε φάσεις που γονάτισαν ψυχολογικά όλη την υπόλοιπη ομάδα. Ε, δεν γίνεται να πιάνει ο ΠΑΟΚ τέτοια απόδοση σε ένα τέτοιο ντέρμπι και πίσω στο τέρμα να γράφει ότι πάει μέσα…
Αυτό ήταν το παιχνίδι… Ένα ματς μέχρι το 50΄ όπου μία ομάδα υπήρχε στο γήπεδο και δημιουργούσε ωραίες ποδοσφαιρικές φάσεις, αλλά οι άλλοι κέρδιζαν 3-1 λόγω της τρομερής αναποτελεσματικότητας του ενός τερματοφύλακα. Μετά… η ψυχολογία έπαιξε τεράστια ρόλο και η ανωτερότητα του ΠΑΟΚ έγινε απλά μία… ισορροπημένη κατάσταση όπου το 4-2 ήρθε φυσιολογικά και χωρίς πολλά ποδοσφαιρικά δεδομένα για ανάλυση. Τι αναλύσεις όταν μία ομάδα «πετάει» από αυτοπεποίθηση με ποσοστά ευστοχίας που θυμίζουν… «λέι απ» και οι άλλοι που πλέον καταλαβαίνουν πώς… ό, τι πάει μέσα «γράφει»; Σαφώς και σε αυτή τη φάση το σκορ μπορούσε να ξεφύγει ακόμη περισσότερο… Αλλά ο Άρης δεν μπορούσε να κάνει άλλη φάση…
Προσωπικά δεν έχω ξαναδεί ΠΟΤΕ στη ζωή μου παιχνίδι, όπου μια ομάδα να βάζει πέντε γκολ σε πέντε τελικές. (Το ένα ακυρώθηκε ως οφσάιντ…).
Οκ! Αυτό είναι το ποδόσφαιρο… Γίνονται και αυτά! Ζήσαμε και ένα τέτοιο ματς 30-70 κατοχής και 4-11 τελικών που έληξε 4-2! Ποιος ξέρει τι άλλο θα ζήσουμε;
Το κακό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι όχι μόνο δεν κερδίζει άλλο ένα ντέρμπι, αλλά έφθασε στα τέσσερα ματς όπου κόντρα σε Άρη (δύο φορές), ΑΕΚ και Παναθηναϊκό είναι καλύτερος, αλλά δέχεται 10 γκολ σε συνολικά 15-16 τελικές των αντιπάλων και τελικά δεν κερδίζει κανέναν, ενώ γλιτώνει και άλλες δύο ήττες στο φινάλε των αγώνων της Τούμπα. Γιατί τέτοια αναποτελεσματικότητα στα ντέρμπι; Ο Αμπέλ Φερέιρα πρέπει να βρει πώς και γιατί η ομάδα του είναι τόσο καλύτερη, αλλά δεν κερδίζει κανέναν και αντιθέτως δέχεται και πολλά γκολ χωρίς οι αντίπαλοι να έχουν πολλές ευκαιρίες.
Και κάτι τελευταίο για την επικοινωνία και την ουσία…
Αν σε βάρος άλλης ομάδας γίνονταν αυτές οι πέντε φάσεις (5 για να το συνειδητοποιήσουμε έστω και από τα μακρινά αυτά πλάνα) και ο VAR δεν καλούσε τον διαιτητή ΠΟΤΕ για να τσεκάρει την αμφισβήτηση σε όποιο ριπλέι του έδιναν, τότε θα είχαμε… αναπληρωτές προέδρους να μιλάνε για… επανάσταση, προέδρους να ανεβοκατεβαίνουν στα αποδυτήρια, υπεύθυνους Τύπου με οξεία οσφυαλγία ή όχι να χοροπηδάνε στις κάμερες και στα ταρτάν, ΜΜΕ να βγάζουν χολή και ότι άλλο υπάρχει, είτε είχαν δίκιο είτε όχι.
Ο ΠΑΟΚ πήγε, έχασε, το βούλωσε και έφυγε, παρά τα όσα έγιναν, όσα είδαμε και όσα δεν είδαμε στο VAR.