Το μεγάλο προτέρημα του Ζαμπά

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε και με τη Γάνδη σε ένα ακόμη φιλικό παιχνίδι με αρκετά θετικά και αρνητικά συμπεράσματα. Σε κάθε περίπτωση αυτό το απόγευμα, εδώ έξω από το Άρνεμ, θα μείνει στη μνήμη μας για το πώς συστήθηκε σε όλους ο Λεο Ζαμπά.

Ο Βραζιλιάνος έκανε πολύ καλό παιχνίδι ατομικά αλλά και σε συνδυασμό με τον Κίτσιου από τα δεξιά και φυσικά σφράγισε την απόδοσή του με το φοβερό γκολ όπου πέρασε τη μισή Γάνδη και έβαλε την ομάδα του μπροστά στο σκορ.

Ήταν ένα πρώτο σπουδαίο ημίχρονο για τον νεαρό Βραζιλιάνο, για τον οποίο εξ’ αρχής αναφέραμε ότι έχει τρομερά φυσικά και αθλητικά προσόντα και απλά ήθελε (και θέλει) δουλειά στο τακτικό κομμάτι.

Εδώ επάνω πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ζαμπά έχει όλες τις προοπτικές να βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό, γιατί πολύ απλά… το θέλει. Το επιδιώκει. Ακούει… Θέλει να μάθει και να κάνει όσα του ζητηθούν στο γήπεδο. Δεν έχει τουπέ. Δεν είναι υπεράνω… Παρά το ότι έχει ένα θέμα με τα Αγγλικά (και όμως ήδη άρχισε να μαθαίνει) κάνει φιλότιμες προσπάθειες για να αντιληφθεί τι του ζητάει ο προπονητής και να τα εφαρμόσει στο γήπεδο. Αυτή είναι αγωνιστική πειθαρχία.

Έχει ταλέντο… Έχει φυσικές δυνάμεις. Έχει και μεγάλη διάθεση… Αν προσέξει και όπως πρέπει το κορμί του και φυσικά αν έχει και λίγη τύχη… τότε μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα.

(Αν τα ίδια –μέχρι ενός βαθμού- κάνει και ο Ουάρντα, αν δηλαδή ακούει και θέλει να μάθει, τότε ο Αιγύπτιος με το ταλέντο που έχει, μπορεί εύκολα να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ σε τεράστιες επιτυχίες. Αρκεί να θέλει…).

Από εκεί και πέρα στο φιλικό με τη Γάνδη είδαμε δύο μεικτές ενδεκάδες, όπου στο πρώτο μέρος ο ΠΑΟΚ είχε τον έλεγχο, ενώ στο δεύτερο εκτέθηκε αμυντικά και δέχθηκε πολλές φάσεις με αποτέλεσμα να γίνει ήρωας ο Ρέι.

Ο προπονητής ξέρει σε ποιους θα στηριχθεί αρχικά, βλέπει αυτούς που είναι πολύ πίσω, ο προπονητής θα δοκιμάσει και πάλι την Κυριακή σχήμα βασικών και σε κάθε περίπτωση δείχνει να έχει τον έλεγχο της κατάστασης ενόψει Βασιλείας.

* Ο Ενρίκε φεύγει από τον ΠΑΟΚ με… κωμικοτραγικό τρόπο, όπως θα διαπιστώσουν οι φίλαθλοι και τις επόμενες ώρες. Αυτό που έγινε σήμερα με τον Βραζιλιάνο, δείχνει πάρα πολλά για την κατάσταση που επικρατεί σε συγκεκριμένους τομείς, όπου το «εγώ» μπαίνει μπροστά από το συμφέρον και τη λειτουργία της ομάδας και της εταιρίας.

* Για το μουντιάλ και πώς ολοκληρώνεται, δύο απλά πράγματα. Το πρώτο: «Πες μου τα χαφ σου, να σου πω τι ομάδα έχεις…». Ένα από τα ποδοσφαιρικά ρητά το οποίο όσο περνούν τα χρόνια, τόσο και μεγαλύτερη εφαρμογή βρίσκει. Γαλλία και Κροατία δεν χάνουν από κανέναν και δίκαια βρίσκονται στον τελικό, όσο και αν οι Κροάτες έπαιξαν και δύο φορές στα πέναλτι. Το θέμα είναι ότι δεν έχασαν και δεν εκτέθηκαν σε κανένα παιχνίδι και ίσα ίσα έκαναν και μερικά σπουδαία ματς, αλλά και ανατροπές. Όλα αυτά στηριζόμενοι σε Μόντριτς-Ράκιτιτς και Μπρόζοβιτς. Από την άλλη τι να πεις για Καντέ-Ματουϊντί-Πογκμπά;

Όμως… Θεωρώ ότι οι πολλές αναλύσεις για το μουντιάλ μετά τη φάση των 16 είναι και λίγο.. περιττές. Όλες οι ομάδες, όλοι οι παίκτες που έχουν συμπληρώσει 55-60-65 ματς σε υψηλό επίπεδο (ο Ράκιτιτς 70!!) έχουν «γονατίσει». Οι λεπτομέρειες των λεπτομερειών έκριναν το ζευγάρι του τελικού, αφού στα τελευταία ματς οι περισσότεροι απλά… περπατάνε και υπάρχουν στο γήπεδο.