Οι θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ!

Νίκος Αθανασίου
Ο Νίκος Αθανασίου αποχαιρετά τον Πατέρα όλων των Παναθηναϊκών, τον ένα και μοναδικό Παύλο Γιαννακόπουλο.

Με συγχωρείτε αλλά το παρακάτω σημείωμα δεν έχει να εξιστορήσει κάποια όμορφη προσωπική ιστορία με πρωταγωνιστή τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Η μπασκετική dream team του gazzetta, θα έχει πολλές να σας διηγηθεί, να σας προσφέρει περιστατικά που φανερώνουν το μεγαλείο του ανδρός, το πόσο ξεχωριστός ήταν αυτός ο άνθρωπος που καμία σχέση δεν είχε με την ιδιότητα «Έλληνας παράγοντας μεγάλης ομάδας». Αυτό το σημείωμα είναι από καρδιάς για τον πατέρα όλων των Παναθηναϊκών.

Για την παθολογική σου αγάπη, για τον αγιάτρευτο έρωτα που είχες με τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του!

Για το «άλλοι τα παίζουν στο καζίνο, άλλοι τα τρώνε στα μπουζούκια, εγώ εχώ τον Παναθηναϊκό»...

Για το Παρίσι, την Θεσσαλονίκη, την Μπολόνια, την Αθήνα, το Βερολίνο και την Βαρκελώνη! Για όλα εκείνα τα αστέρια που μας έστειλαν στα ουράνια και γιγάντωσαν τον Παναθηναϊκό, τον έκαναν «Εξάστερο»!

Για τους δεκάδες τίτλους στην Ελλάδα που έχρισαν τον σύλλογο αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ!

Για τον γαλαξία αστέρων που έφερες στο «τριφύλλι»! Για τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα, τον Ντομινίκ, τον Σκοτ, τον Ρέμπρατσα, τον Ράτζα, τον Σάρας, τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φάνη, τον Ντράζεν και όποιον παιχταρά παγκόσμιας κλάσης έντυσες στα πράσινα για να κάνεις χαρούμενα τα παιδιά σου, τον κόσμο του Παναθηναϊκού!

Για τις κούπες στον Ερασιτέχνη και την σημαντική σου βοήθεια στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό της δεκαετίας του 70', μέχρι να σου πάρουν την ΠΑΕ μέσα από τα χέρια το 1979.

Για το δημιούργημα ζωής που κράτησε όρθιο τον σύλλογο τα τελευταία είκοσι χρόνια, έφτιαξε νέες γενιές οπαδών και κράτησε ψηλά την σημαία του Παναθηναϊκού.

Για το γεγονός ότι αποτέλεσες τον Πατριάρχη της Παναθηναϊκής οικογένειας όλα αυτά τα χρόνια, αποτέλεσες τον ορισμό της λέξης «Παναθηναϊκός» και τον πιο σημαντικό παράγοντα στην ιστορία του συλλόγου!

Για κάθε ιστορία που περιγράφει το πόσο καλός άνθρωπος ήσουν, για κάθε περιστατικό που φανερώνει το πόσο τεράστια ψυχή και καρδιά είχες πρώτα ως άνθρωπος και μετά ως Παναθηναϊκός. Όπως η επίσκεψη στο Τζάνειο για να δωρίσεις φάρμακα και βοήθεια στα θύματα της «Θύρας 7»...

Για την τιμή, την χαρά, την περηφάνια, την ευλογία να είσαι ο ηγέτης του μπασκετικού Παναθηναϊκού, να είσαι ο ιδανικότερος «μπροστάρης» δύο εκατομμυρίων ανθρώπων και να έχεις τον σεβασμό όλων! Ακόμη κι εκείνων που... κέρασες πίκρες πολλές!

Για εκείνο το δάκρυ δύο χρόνια πριν στο κλειστό του ΟΑΚΑ και τον ύμνο που σε έπιασε η κάμερα να σιγοτραγουδάς συγκινημένος για την αυτοκρατορία σου.

Για το «ένας και αδιαίρετος Παναθηναϊκός» που θα πρέπει να αποτελεί ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ για τον σύλλογο.

Για όλα τα παραπάνω και για πολλά ακόμη, ένα μεγάλο, ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα έκανες στον Παναθηναϊκό, για τις χαρές που μας έδωσες, για τα μαθήματα ζωής που απλόχερα προσέφερες σε κόσμο και κοσμάκη με την ανιδιοτελή συμπεριφορά σου στον σύλλογο. Η ιστορία έγραψε πως ήσουν φάρος φωτεινός για το «τριφύλλι», ήσουν ένας και μοναδικός.

Οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ...