Δεν βρίσκεις εύκολα ποιότητα Μάριν στο ελληνικό πρωτάθλημα…

Από σπόντα έπαιξε βασικός ο Μάριν στο τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού μέσα στο 2017, στο 2-0 του Κυπέλλου με τον Πλατανιά στα Χανιά.

Ο Λεμονής είχε αποφασίσει να κατεβάσει μία σύνθεση με αμιγώς αναπληρωματικούς παίκτες, αλλά στο ζέσταμα ο Σεμπά επικαλέστηκε ενοχλήσεις κι έτσι άλλαξε η αρχική ενδεκάδα. Ο Λεμονής θα μπορούσε να βάλει 10άρι τον Μαρτίνς (με 6άρι τον Ταχτσίδη), αλλά δεν το πολυσκέφθηκε, ξέροντας ότι αυτή την εποχή ο Μάριν είναι ένας από τους πιο ορεξάτους ποδοσφαιριστές του επέλεξε αυτόν κι ας ήξερε ότι θα τον «φόρτωνε» με ένα ακόμη παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός έκανε μία από τις πιο μέτριες εμφανίσεις του στα Χανιά, όμως τέσσερις στιγμές του Μάριν ξεχώρισαν σαν τη μύγα μέσα στο γάλα:

Ο δεξιοτεχνικός τρόπος με τον οποίο πέρασε την μπάλα στον Φιγκέϊρας στο ξεκίνημα του 2-0.

Η προσωπική ενέργεια στο α΄ ημίχρονο κι η πάσα στον Τζούρτζεβιτς για την πρώτη τελική του Ολυμπιακού στο ματς.

Η έξυπνη κάθετη στον Φιγκέϊρας στο β΄ ημίχρονο σε μία από τις λιγοστές ευκαιρίες της ομάδας.

Το καλοκτυπημένο κόρνερ από το οποίο προήλθε το 1-0.

Σχεδόν ό,τι καλό έκανε ο Ολυμπιακός σε αυτό το ματς πέρασε από τα πόδια του Μάρκο. Θα μου πείτε, «ποιος Πλατανιάς και ποιο Κύπελλο σε αυτή τη φάση». Μα ίσα ίσα από κάτι τέτοια πράγματα βλέπεις πιο καθαρά έναν παίκτη. Από το ότι ο Γερμανός είχε μπει αλλαγή στο προηγούμενο ματς Κυπέλλου, στο ίδιο γήπεδο, όταν είχε ισοφαρίσει ο Κισσαμικός τον Ολυμπιακό και το πάλεψε για να βοηθήσει στη νίκη, σε ουσιαστικά αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι.

Κι έχει τεράστια σημασία για τον Ολυμπιακό που ο Μάριν βγάζει πάλι αυτό τον καιρό την ποιότητα του κι ο Λεμονής την εκμεταλλεύεται και την αξιοποιεί για χάρη της ομάδας. Γιατί δεν βρίσκεις εύκολα στο ελληνικό πρωτάθλημα παίκτη με την κλάση του Μάρκο.

Ναι, ξέρουμε τα μειονεκτήματα του, στα τρεξίματα, τις αντοχές, τις «επιστροφές» κ.α. Όμως, ξέρουμε και την ποιότητα του, αλλά και την ενέργεια και την προσωπικότητα που μπορεί να βγάλει το παιχνίδι του-γιατί δεν κρύβεται, θα ζητήσει την μπάλα στα δύσκολα, θα πάει στο ένας μ΄ ένα. Στοιχεία που μεταφράζονται και σε δημιουργία φάσεων για γκολ και σε προσωπικά γκολ, πολύτιμα για την ομάδα.

Όπως το μοναδικό στο 1-0 επί του ΠΑΣ τις προάλλες, που έφερε τον Ολυμπιακό στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Όπως εκείνο στη Ριέκα, που σφράγισε την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Όπως το άλλο στο ΟΑΚΑ, που είχε δώσει στην ομάδα το προβάδισμα με την ΑΕΚ. Αλλά και πέρσι, εκείνο στο 94’, που είχε δώσει τη νίκη 2-1 επί του Αστέρα στο Καραϊσκάκη η, το άλλο της ισοφάρισης στην καθοριστική για την έκβαση της μάχης του τίτλου νίκη 2-1 επί του Πλατανιά.

Τα 8 γκολ που έχει βάλει ο Μάριν πέρσι και φέτος (παίζοντας ουσιαστικά όχι σε μιάμιση σεζόν, αλλά σε μία, αφού πέρσι στη μισή δεν υπολογίζονταν) δεν είναι κανένα μεγάλο νούμερο, αλλά και πάλι είναι μεγαλύτερο από εκείνο των γκολ των Σεμπά, Πάρντο, Ελιουνούσι-καλά για τον Καρσελά δεν συζητάμε. Κι αν τα συνδυάσουμε με τα γκολ που έχει φτιάξει, αλλά και το όμορφο ποδόσφαιρο που σε κάποια διαστήματα έχει παίξει, μας δίνουν μία εικόνα παίκτη που πραγματικά είναι σε θέση να κάνει τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Κοντεύει στα 29 ο Μάριν και είναι κρίμα εδώ και τόσο πολύ καιρό να μην σταθεροποιεί την απόδοση του σε υψηλά επίπεδα, για διάφορους λόγους. Το 2017 ήταν νομίζω γι΄ αυτόν η πιο γεμάτη χρονιά του. Εύκολα το 2018 μπορεί να είναι γι΄ αυτόν ακόμη καλύτερο. Στο χέρι του είναι.

Αρκεί να συνεχίσει με την ίδια διάθεση προσφοράς στην ομάδα που τον (ακριβο)πληρώνει. Συγκεντρωμένος μόνο εκεί κι όχι σε «γύρω γύρω» πράγματα.