Μηνύματα από ΠΑΟΚ και όχι μόνο…

Σε μία πολύ δύσκολη περίοδο από όλες τις πλευρές θα παραθέσω απλά κάποιες σκέψεις για όσα γίνονται, περιμένοντας τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες να γίνουν πολλά περισσότερα και πολλά καλύτερα από όσα τώρα βιώνουμε…

Ας ξεκινήσουμε επιμένοντας σε μερικά από τα μηνύματα που βγαίνουν εντός ΠΑΟΚ αυτή την περίοδο…

- Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι μέχρι στιγμής υπάρχει μία αναποτελεσματικότητα. Έτσι απλά… Ο ΠΑΟΚ ήθελε να κάνει τρεις μεταγραφές έως ότου να ξεκινήσει η προετοιμασία. Μέχρι σήμερα έχει κάνει μία κίνηση και ενώ ήδη βρισκόμαστε στο τελείωμα του πρώτου σταδίου!

- Κλείνουμε τέσσερις μήνες με τον ΠΑΟΚ να μην έχει τεχνικό διευθυντή. Ποιο άλλο συμπέρασμα να βγει, πέρα από το ότι… δεν πιστεύουν σε αυτό τον θεσμό. Ο Ιβάν Σαββίδης αποφασίζει βέβαια και μετά από τόσους μήνες, τι άλλο να υποθέσεις; Κόντρα στο παραπάνω συμπέρασμα, είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στο τμήμα σκάουτινγκ που έχει αναλάβει περισσότερες ευθύνες. Όλα αποτελούν αποφάσεις Σαββίδη, που γνωρίζει καλά τα υπέρ και τα κατά.

- Μέχρι τώρα ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει μερικές μόνο δυσκολίες στις μεταγραφές του. Τι θα γίνει άραγε όταν η ομάδα θα πρέπει να ασχοληθεί με τα πάμπολλα ζητήματα ανανεώσεων, παραχωρήσεων, δανεικών, και όλα τα άλλα τα καθημερινά, εκτός των μεταγραφών.

- Παρολ’ αυτά, ο ΠΑΟΚ θέλει να δείξει και δείχνει εμπιστοσύνη στον προπονητή του. Είναι ξεκάθαρο ότι πραγματικά θέλει να καλύψει τις απαιτήσεις του. Επιδιώκει να του κάνει τα… χατίρια. Μέχρι τώρα δεν προκύπτουν μεγάλα αποτελέσματα, αλλά έχουμε βέβαια άλλες 53 ημέρες μέχρι το τέλος των καλοκαιρινών μεταγραφών.

- Μετά από τόσες και τόσες διαπραγματεύσεις με έναν παίκτη όπως ο Ολιβέιρα, είναι φανερό ότι… προς το παρόν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Θα «παιδεύονταν» ο ΠΑΟΚ τόσο πολύ από έναν παίκτη και δεν θα τον παρατούσε, αν είχε άλλη λύση, που να καλύπτει βέβαια και τις απαιτήσεις του προπονητή του; Ξαφνικά βέβαια μπορεί να τη βρει και μετά ο Πορτογάλος να ψάχνει πρόταση από την… μεικτή κόσμου που έλεγε και ένας προπονητής.

- Εβδομάδες πολλές παραμένει ανοικτό και το θέμα Γκαρσία! Και εκεί εκκρεμότητα που βασίζεται βέβαια στα οικονομικά.

- Με αυτά και με αυτά πώς να μην επικρατεί ένας εκνευρισμός μεταξύ των φιλάθλων που ακόμη… περιμένουν εξελίξεις;

- Απαντώντας σε μηνύματα φίλων από περασμένα blog, θέλω να τονίσω ότι: Ο Ολιβέιρα ΔΕΝ είναι πρόταση του σκάουτινγκ της ΠΑΕ. Το γράφω και το ξαναγράφω, αν έχει κάποια σημασία. Το αν έχει θέμα με τους κοιλιακούς του λέτε να μην το έψαξαν ή να μην διαπιστωθεί; Πάντως πριν τη συμφωνία δεν περνάει από ιατρικές εξετάσεις.

Πάμε και σε άλλα θέματα…

- Στην Ελλάδα μετά τους δεξιούς και τους αριστερούς, μετά τους μπλε τους πράσινους και τους κόκκινους με τα… καφενεία τους, έπειτα από τους εμβολιασμένους και του μη εμβολιασμένους, παρατηρούμε και τη μάχη ομοσπονδιακών και… αντι, για το μπάσκετ! Οι μεν πανηγύριζαν στις νίκες για το πόσο καλά τα έκανε η Ομοσπονδία, οι δε περίμεναν να χάσει η Εθνική για να βγουν και να θυμίσουν ότι πρέπει να αλλάξει η διοίκηση! Και όλα αυτά γιατί… δεν είχαμε Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπαπέτρου, Παπανικολάου, Γιάννη και Θανάση Αντεντοκούμπο και παίζαμε σε τρελούς ρυθμούς με Ρογκαβόπουλο, Καββαδά, Κατσίβελη, Κασελάκη και Γιαννόπουλο. Για τους οποίους κανείς δεν πίστευε βέβαια ότι θα πάνε και θα παίξουν τελικά την υπόθεση πρόκριση στους Ολυμπιακούς στο τελευταίο ημίχρονο του προολυμπιακού.

- Κατά τα άλλα στη χώρα το πιο μεγάλο θέμα έχει να κάνει και πάλι με τα πολλά κρούσματα κορονοϊού, αλλά και τους λιγότερους εμβολιασμούς. Απορώ εδώ και πολλές εβδομάδες… Γιατί ενώ πρέπει όλοι να καταλάβουν τι σημαίνει ο εμβολιασμός, δεν μας ενημερώνουν ΚΑΘΕ μέρα για το πόσοι από εκείνους που είναι στις ΜΕΘ είναι ανεμβολιαστοί; Πόσοι από εκείνους που πεθαίνουν καθημερινά είναι ανεμβολίαστοι; Έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια της ενημέρωσης και φθάσαμε στα… πριμ των νεαρών ή στις διάφορες απειλές; Όποιος πάντως πιέζει με λάθος τρόπο, συνήθως φέρνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμεί.

* Και μετά από όλα τα παραπάνω σημαντικά και ασήμαντα, ουσιαστικά για την καθημερινότητα ή μάταια μπροστά στην ανθρώπινη απώλεια, να αποχαιρετήσω και μέσα από εδώ τον καλό φίλο και συνάδελφο Χρήστο Παυλίδη. Μαζί μεγαλώσαμε στο χώρο, μαζί πορευθήκαμε, συνεργαστήκαμε πολλές φορές και μετά από τόσα χρόνια, αλλά και την μεγάλη μάχη που έδωσε, έρχεται η στιγμή να τον αποχαιρετήσω! Μετά από κάποια τέτοια γεγονότα και ενώ σκέφτεσαι αυτόν που φεύγει, αλλά και εκείνους που αφήνει πίσω, αναρωτιέσαι τελικά με… τι ασχολούμαστε-προβληματιζόμαστε και με τι στενοχωριόμαστε…