Ιβάν Γιοβάνοβιτς: Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι!

Νίκος Αθανασίου
Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για την επίσημη παρουσίαση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και σταχυολογεί τα πιο σημαντικά από όσα είπε ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού.

Η επικοινωνιακή παρουσία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν εκείνη που έχει ανάγκη ο οργανισμός του Παναθηναϊκού την δεδομένη περίοδο. Από την στιγμή που ο ιδιοκτήτης παραμένει «εξαφανισμένος» και τεχνικός διευθυντής δεν υπάρχει, κάποιος έπρεπε να δώσει το στίγμα της επόμενης ημέρας. Τουλάχιστον στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι.

Μετά την «καταστροφή» της πέμπτης θέσης, έπειτα από την χειρότερη σεζόν των τελευταίων 25 ετών, μετά τα ανεπανάληπτα ποδοσφαιρικά «εγκλήματα», η σοβαρότητα του Σέρβου προπονητή, όπως αυτή αποτυπώθηκε στα λεγόμενά του κατά την επίσημη παρουσίασή του στους εκπροσώπους του Τύπου, αποτέλεσε «βάλσαμο» και πιστοποιητικό σοβαρότητας. Αυτή είναι η λέξη που μπορεί να χαρακτηρίσει με τον καλύτερο τρόπο τον 59χρονο Σέρβο τεχνικό. Η σοβαρότητα.

Μετρημένα λόγια. Στην κατάσταση που βρίσκεται το «τριφύλλι» τα λίγα λόγια είναι ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. Εξάλλου στην ζωή γενικότερα και στο ποδόσφαιρο ειδικότερα, αυτό που μετρά στο τέλος της ημέρας είναι οι πράξεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το χορτάρι. Μόνο αυτό θα αποτελέσει τον κριτή του έμπειρου κόουτς. Στο φινάλε της σεζόν. Όχι στις πρώτες αγωνιστικές. Όχι μετά από δύο τρεις μήνες. Όσο δύσκολη και αν είναι η κατάσταση στον σύλλογο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «καεί» το χαρτί του Γιοβάνοβιτς πριν να υπάρξει ασφαλές δείγμα της δουλειάς του.

Για να προλάβω τους... πονηρούς και για να το κλείσουμε μια και καλή, αυτός είναι ο σωστός τρόπος αξιολόγησης ενός προπονητή. Κανονικού. Στο τέλος της σεζόν. Τώρα, αν κάποιος δεν σέβεται το ιατρικό επιτελείο, πηγαίνει στο Κορωπί πέντε λεπτά πριν την προπόνηση και στο τέλος της σεζόν 1-2 φορές δεν αλλάζει καν και μένει με τα πολιτικά πάνω στο χορτάρι, εφαρμόζει το πρόγραμμα της προπόνησης σε κόλλα Α4 λες και μιλάμε για παραγγελία σε μπακάλικο, νομίζει πως ο Παναθηναϊκός είναι... Λεβαδειακός και λειτουργεί με πρακτικές των 80's, σόρρι αλλά δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στον νορμάλ τρόπο αξιολόγησης.

Επιστροφή στο θέμα μας. H πρώτη εντύπωση, λοιπόν, είναι θετική αλλά οι εντυπώσεις δεν παίζουν μπάλα, δεν δίνουν νίκες, δεν είναι ικανές να αλλάξουν την ζωή του Παναθηναϊκού. Οπότε, όλα τα υπόλοιπα θα τα δούμε στο χορτάρι.

Πάμε τώρα να σταχυολογήσουμε τα πιο σημαντικά από όσα είπε και τα οποία αποτελούν δείγμα της προπονητικής του φιλοσοφίας και της απόλυτης γνώσης της κατάστασης που επικρατεί στον «πράσινο» οργανισμό.

  • «Μέσα στο χτίσιμο, μέσα στην δουλειά μου είναι και η αξιοποίηση των παικτών που για κάποιους λόγους μέχρι σήμερα δεν έδωσαν τα αναμενόμενα». Ο Γιοβάνοβιτς είναι έμπειρος προπονητής, δεν θα μπορούσε να μην καταλάβει πως το ρόστερ της ομάδας δεν είναι για πέταμα, ούτε για τα σκουπίδια, όπως πιστεύει αρκετός κόσμος. Το κλίμα και η ποδοσφαιρική άγνοια της διοίκησης του συλλόγου, θα του επέτρεπαν ένα ολοκληρωτικό, ένα extreme makeover. Δεν έχει διάθεση να το κάνει και δεν θα το κάνει. Ποντάρει στις μεταγραφές αλλά ποντάρει και στην ικανότητα που έχει να παίρνει το 100% από κάθε ποδοσφαιριστή του έμψυχου δυναμικού.
  • «Ο κόσμος παίζει σπουδαίο ρόλο, για αυτούς αγωνιζόμαστε και αυτοί θα μας δώσουν την πνοή για περισσότερα πράγματα». Ο Γιοβάνοβιτς έχει περάσει τα καλύτερα του χρόνια ως ποδοσφαιριστής στρην Ελλάδα με την φανέλα του Ηρακλή, έχει ζήσει τον Παναθηναϊκό στα πολύ καλά του και ξέρει πόσο σημαντικό είναι για τον σύλλογο να είναι μία «γροθιά» με τον κόσμο του. Ξέρει πως λόγω συνθηκών αυτό δεν μπορεί να συμβεί, αν η ομάδα δεν δώσει το έναυσμα και ελπίζει το δικό του σύνολο να το καταφέρει.
  • Μετά τα όσα έχει ζήσει ο Παναθηναϊκός την τελευταία δεκαετία θα ήταν αστείο να μιλήσει για διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Θα ήταν και... ταφόπλακα για την δουλειά του στην ομάδα. Από την άλλη, όμως, μίλησε για συνθήκες. Και πολύ σωστά έπραξε. Δεν ξυπνάς ένα πρωί και γίνεται ομάδα πρωταθλητισμού. Πρέπει πρώτα να υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Φυσικά και επειδή ξέρει πολύ καλά που έχει έρθει, είπε μία από τις πιο σωστές ατάκες που έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια. «Το ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι του Παναθηναϊκού δεν το οριοθετεί ούτε η διοίκηση, ούτε ο προπονητής, το οριοθετεί η ιστορία του συλλόγου».
  • Μπορεί να μην μίλησε για επιθετικό ποδόσφαιρο ή να μην αναφέρθηκε αναλυτικά στην ποδοσφαιρική του φιλοσοφία, ωστόσο, έδωσε ένα στίγμα άκρως κατατοπιστικό για την ομάδα που θέλει να φτιάξει. «Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, θα πρέπει το παιχνίδι μας να ικανοποιεί τους οπαδούς γιατί είναι και πολύ απαιτητικοί. Θα πρέπει να έχουμε εικόνα αντάξια του Παναθηναϊκού». Προφανώς αυτή η εικόνα δεν είναι ούτε το «ταμπούρι», ούτε το «βάζω ένα γκολ και κάθομαι πίσω» αλλά η κυριαρχία μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
  • «Αυτοί που ασχολούνται με φωτογραφίες, τα social media, το instagram... Είμαι λίγο old school σε αυτό, οπότε ίσως να υπάρχουν κάποια θέματα». Πόσο διαβασμένος μπορεί να είναι. Δεν γίνεται να σκοράρεις γκολ με την φανέλα του Παναθηναϊκού και αντί να πανηγυρίζεις να ψάχνεις να βρεις τον φωτογράφο για να έχεις καλή λήψη, δεν γίνεται να είσαι πέμπτος και επειδή νίκησες σε εσωτερικό τουρνουά να ανεβάζεις φωτογραφίες με κούπες, δεν γίνεται να χάνεις και να «ανεβάζεις» στιγμιότυπα με την πάρτη σου τι ωραία που ντριμπλάρεις και τι ωραίος που είσαι. Μακάρι με τον Σέρβο να κοπούν «μαχαίρι» αυτές οι χαζοχαρούμενες συμπεριφορές.


Υ.Γ: Για την μεταγραφή του Γιάννη Κώτσιρα και το πόσο καλύτερος είναι από αυτούς που έχει ήδη ο Παναθηναϊκός, θα τα πούμε αναλυτικά αύριο, όταν με το καλό ανακοινωθεί η μετακίνηση του από τον Αστέρα Τρίπολης στο «τριφύλλι».