Παναθηναϊκός: Του λείπει ένα 8άρι που να κάνει τη διαφορά!
Από τα τέλη Μαΐου και το ρεπορτάζ για το ποιοι μένουν, ποιοι φεύγουν και ποιοι έρχονται είχατε ενημερωθεί πως κατά κύριο λόγο ο Παναθηναϊκός θα κινηθεί στην αγορά για τουλάχιστον έναν στόπερ(μπορεί και δύο, αποτελεί προτεραιότητα η συγκεκριμένη κίνηση μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας), ένα δεξιό μπακ, έναν κεντρικό μέσο που θα είναι σε θέση να κάνει την διαφορά, τουλάχιστον έναν εξτρέμ από το πάνω ράφι και σέντερ φορ, καθώς ένας εκ των Μακέντα ή Καρλίτος αναμένεται να πουληθεί. Πιθανότατα ο Ιταλός. Σε όλα τα παραπάνω φυσικά θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας πως μπορεί να προκύψει κάποια επιπλέον πώληση ή να διαφοροποιηθούν τα αρχικά δεδομένα κατά την διάρκεια της προετοιμασίας. Ας αφήσουμε και ένα παράθυρο ανοιχτό για τερματοφύλακα…
Ξέχωρα από τις θέσεις, όπου η ανάγνωση του συλλόγου ταιριάζει στα όσα είδαμε την περασμένη αγωνιστική περίοδο αν και το ρόστερ κακοποιήθηκε από τον Μπόλονι, παίζουν μεγάλο ρόλο και τα χαρακτηριστικά τα οποία θα ψάξει ο Παναθηναϊκός στην αγορά για κάθε θέση που χρειάζεται ενίσχυση.
Σε αυτό το σημείωμα θα ασχοληθούμε με την μεσαία γραμμή. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του εμπιστευόταν το 4-2-3-1 κι αυτό φαίνεται πως σκοπεύει να κάνει και στον Παναθηναϊκό. Φυσικά, αξίζει να σημειώσουμε πως πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει ο τρόπος που παίζει ένας προπονητής το κάθε σύστημα παρά το ίδιο το σύστημα. Μπορείς να δεις 4-4-2 με φουλ αμυντικό προσανατολισμό, μπορείς να δεις και 4-5-1 με φουλ επίθεση. Όλα είναι θέμα νοοτροπίας, γραμμών, μέτρων, που αποφασίζεις να πιέσεις, τι αποφασίζεις να κάνεις με την μπάλα στα πόδια, πως θα αμυνθείς, τι ρόλο θα έχει ο κάθε παίκτης πάνω στο χορτάρι, τι ένταση θα βγάλεις.
Στην συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών του πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός καλείται να διασπάσει καλά οργανωμένες άμυνες, να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, βρίσκει απέναντι του αντιπάλους που περιμένουν στα 2/3 του γηπέδου και ψάχνουν τις ευκαιρίες τους στο επιθετικό τρανζίσιον. Αυτό σημαίνει πως η δημιουργία του θα πρέπει να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, σημαίνει πως δεν έχει την πολυτέλεια να έχει στην ενδεκάδα του ποδοσφαιριστές, οι οποίοι θα είναι μονοδιάστατοι και δεν θα μπορούν να βοηθήσουν επιθετικά.
Eίναι καλά στο ᾽᾽6᾽᾽, θέλει παιχταρά στο ᾽᾽8᾽᾽!
Στο ᾽᾽2᾽᾽του 4-2-3-1, λοιπόν, το Τριφύλλι ψάχνει έναν ποδοσφαιριστή πολύ υψηλού επιπέδου που θα του ανεβάσει την στάθμη της ποιότητας. Συνήθως οι περισσότεροι προπονητές σε αυτό το σύστημα επιλέγουν ένα 6άρι και ένα 8άρι. Δηλαδή έναν μέσο με ανεπτυγμένα περισσότερο τα αμυντικά χαρίσματα και έναν σαφώς πιο ισορροπημένο που θα μπορεί να βοηθά το ίδιο καλά έξω και από τις δύο περιοχές. Στο 6 οι πράσινοι έχουν τις εξής επιλογές:
*Τον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο που αποτελεί το μεγαλύτερο project σε ατομικό επίπεδο και προέρχεται από σεζόν που ήταν βασικός στα περισσότερα παιχνίδια.
*Τον αρχηγό, ακριβοπληρωμένο και διεθνή, Δημήτρη Κουρμπέλη, ο οποίος προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και αναμένεται να είναι έτοιμος στα μέσα της προετοιμασίας.
*Ο Νιάς θα ήταν ιδανική περίπτωση αν παρέμενε αλλά θα επιστρέψει στην Λιλ και… βλέπουμε προς το τέλος του καλοκαιριού και αν ο Παναθηναϊκός επιθυμεί να ψαχτεί εκ νέου για την περίπτωσή του.
Από την στιγμή που υπάρχει ο Αλεξανδρόπουλος και ο Κουρμπέλης, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να είναι ᾽᾽οκ᾽᾽ σε αυτή την θέση.
Στην έτερη θέση, όμως; Υπάρχει μόνο ο 33χρονος Μαουρίσιο που διαθέτει ποιότητα αλλά θέλει και ειδική διαχείριση μέσα στην σεζόν. Ο Βραζιλιάνος, λοιπόν ως σίγουρη λύση και τέλος. Ο Αγιούμπ θα φύγει, ο Σανκαρέ δεν δείχνει πως μπορεί να παίξει σε αυτή την θέση, καθώς του λείπει η ένταση, τα τρεξίματα και θα ήταν… επικίνδυνο να τον δούμε σε δίδυμο στον άξονα. Ο Μπουζούκης είναι επιτελικός μέσος και όχι κεντρικός μέσος. Είναι ᾽᾽8-10᾽᾽ και όχι ᾽᾽6-8᾽᾽ ή ᾽᾽8᾽᾽. Η θέση του είναι πίσω από τον επιθετικό και σε αυτό το 4-2-3-1 μακάρι να τον δούμε να παίρνει παιχνίδια πίσω από τον φορ.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από μια μεταγραφή στο ᾽᾽8᾽᾽ που θα τον ανεβάσει επίπεδο. Με λίγα λόγια, απλά και κατανοητά, θέλει έναν παιχταρά στο κέντρο. Για να το κάνουμε ακόμη πιο εύκολο,κάπο ιον που θα έχει όλο το πακέτο δημιουργικά και ανασταλτικά. Ίσως και λίγα παραπάνω πράγματα επιθετικά, με έναν μέσο… σεσημασμένο στο επιθετικό τρίτο, με key passes, πατήματα στην αντίπαλη περιοχή και φυσικά με ισορροπία ως προς τα αμυντικά του καθήκοντα. Αυτοί οι παίκτες κοστίζουν ακριβά, όμως, η πρόθεση της ομάδας είναι να τα… σκάσει για να ανεβάσει επίπεδο τον άξονα της μεσαίας γραμμής.
Μεγαλύτερο πορτοφόλι, όχι ιδανικές συνθήκες
Από κει και πέρα, ο Παναθηναϊκός βγαίνει στην αγορά με μεγαλύτερο πορτοφόλι σε σχέση με κάθε άλλη χρονιά τα τελευταία πέντε χρόνια. Σίγουρα η απόφαση της διοίκησης για αύξηση του μπάτζετ είναι προς την σωστή κατεύθυνση, μεγαλώνει την δεξαμενή των επιλογών, δείχνει μια διάθεση για επιτυχία. Μόνο που τα λεφτά από μόνα τους, δεν φέρνουν την ποδοσφαιρική ευτυχία. Ακόμη και αν μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Αν ήταν έτσι, κάθε χρόνο το Champions League θα κατέληγε στα χέρια είτε της Σίτι είτε της Παρί. Τι έχει γράψει μέχρι σήμερα η ιστορία για τους Άραβες; Μηδέν εις το πηλίκον.
Το Τριφύλλι, λοιπόν, την χρονιά που αποφάσισε να διαθέσει περισσότερα χρήματα από το καλοκαίρι του Στραματσόνι και μετά, κυκλοφορεί στο μεταγραφικό παζάρι χωρίς τεχνικό ή αθλητικό διευθυντή, χωρίς τμήμα scouting, με συνθήκες που αντί να αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας, τις μειώνουν.
Είναι κάποια πράγματα τόσο απλά σε αυτό το ρημάδι το ποδόσφαιρο που είναι για να τρελαίνεσαι με την προχειρότητα που επικρατεί μετά από μια δεκαετία γεμάτη με ποδοσφαιρικές αποτυχίες εξαιτίας της απροθυμίας να διοικηθεί ο σύλλογος με κανόνες, σταθερές και πλάνο.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα έχει μία πολύ δύσκολη μεταγραφική αποστολή από την οποία θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό, όπως και από την δουλειά του στο Κορωπί, το πόσο ανταγωνιστικός θα είναι την σεζόν που έρχεται ο Παναθηναϊκός. Μακάρι να τα καταφέρει.