Ο…κανονικός Κουντέ, η επιστροφή του Μπα και το νέο, πολύ ψηλότερο εμπόδιο, του Ολυμπιακού

Ο Κώστας Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο Gazzetta για τον Ολυμπιακό των προκριματικών του Champions League.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που εξασφάλισε την παρουσία της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τουλάχιστον μέχρι και τη φάση των ομίλων, δηλαδή αρχές του επόμενου Δεκέμβρη.

Ό,τι και να συμβεί, θα παίζει έως τότε στο Κόνφερενς Λιγκ, ενώ αν αποκλείσει τώρα, στον β΄ προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ, την πρωταθλήτρια Βουλγαρίας Λούντογκορετς θα πάει στα πλέι οφς της διοργάνωσης, κοινώς ένα βήμα μακριά από τους ομίλους της, εξασφαλίζοντας μίνιμουμ (δηλαδή σε περίπτωση αποκλεισμού του) τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.

Για τον Ολυμπιακό ήταν πολύ σημαντική η χθεσινή πρόκριση, όχι γιατί έβγαλε έξω την πρωταθλήτρια Αζερμπαϊτζάν, τη Νέφτσι, αλλά γιατί αν έμενε έξω θα είχε μία τραγική αποτυχία στο παθητικό του και η κριτική την οποία θα δέχονταν θα ήταν άνευ προηγουμένου. Τόσο εσωτερικά, που μετράει και περισσότερο, όσο και από τους ανταγωνιστές του, που στο παρελθόν είχαν αποκλειστεί από μία άλλη ομάδα του Αζερμπαϊτζάν, την Γκαμπάλα και είχαν γίνει περίγελος…

Υπό τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ήρθε, ήταν πολύ σημαντική κι αυτή η δεύτερη νίκη του Ολυμπιακού επί των Αζέρων, καθώς ο Πέδρο Μαρτίνς είχε στη διάθεση του ουσιαστικά όλους κι όλους 13 παίκτες για την αρχική ενδεκάδα (οι 11 που ξεκίνησαν, συν τον Ραντζέλοβιτς και τον Τσούμιτς) και δύο για αλλαγή (τους Ελ Αραμπί και Βρουσάι, που μόνο για λίγο μπορούσαν να παίξουν, λόγω αποχής από τις προπονήσεις). Το να λείπει σε μία ομάδα μία ολόκληρη ενδεκάδα ποδοσφαιριστών σε αυτή τη φάση της σεζόν, δεν είναι κάτι που μπορείς να το περάσεις…έτσι. Εδώ μέχρι και οι περισσότεροι βοηθοί του Πέδρο (οι Πορτογάλοι, αλλά κι ο Αγριογιάννης) ήταν στα…πιτς!!!

Για να σταθεί όρθιος ο Ολυμπιακός σε μία σκληρή έδρα, ένα γηπεδάκι στρούγκα και παίζοντας σε απαράδεκτες γηπεδικές και καιρικές συνθήκες, χρειάστηκε πρωτίστως οι παίκτες του να επιστρατεύσουν ψυχικές αρετές: έπαιξαν ο ένας για τον άλλο από το πρώτο έως το 93ο λεπτό-μόνο τότε είδαμε εγωϊστικό πνεύμα, με τον Κουντέ να σουτάρει επιπόλαια κι άστοχα, αντί να πασάρει δεξιά του στον Ραντζέλοβιτς. Όπως χρειάστηκε ο προπονητής να διαβάσει σωστά το ματς και έστω μέσα από τις λιγοστές επιλογές του να κλειδώσει το αποτέλεσμα, θωρακίζοντας την άμυνα του με τρεις στόπερ, έναν τέταρτο σε ρόλο αριστερού μπακ και έχοντας και δεξιά τον Λαλά πάνω στον πιο επικίνδυνο ντριμπλέρ των αντίπαλων.

Θα μπορούσε ο Μαρτίνς να παίξει π.χ. με 4-3-3, αφήνοντας έξω έναν εκ των Μάρκοβιτς, Μπα και ξεκινώντας με τον Ραντζέλοβιτς στην επίθεση και τον Βαλμπουενά δεκάρι, αλλά έχοντας υπέρ του το 1-0 του πρώτου αγώνα ο Πέδρο και ξέροντας ότι αν κρατήσει το μηδέν η ομάδα του θα περάσει ό,τι κι αν γίνει, επέλεξε να ακολουθήσει την επιτυχημένη συνταγή του Ολυμπαικού στα καλοκαιρινά προκριματικά εδώ και χρόνια: την καλή άμυνα, που έχει βοηθήσει τόσο πολύ και στις δέκα σερί προκρίσεις του, καθώς έχει παθητικό μόλις τέσσερα γκολ σε τέσσερα από αυτά τα δέκα ματς!

Βεβαίως, εκτός από κατάθεση ψυχής υπήρξε και κατάθεση ποιότητας από τους «ερυθρόλευκους», με πρώτους τον Βαλμπουενά και τον Κουντέ, όσο τουλάχιστον είχαν δυνάμεις κι αντοχές.

Ο Ματιέ έδειξε με την μεγάλη δραστηριότητα του, την ασίστ στον Μασούρα, τις άλλες καλές πάσες του, αλλά και ένα σουτ-φαρμάκι λίγο άουτ, για ποιόν λόγο ο Ολυμπιακός του έκανε καινούργιο συμβόλαιο στις αρχές μάλιστα της περασμένης άνοιξης, παρότι οδεύει στα 37 χρόνια του, δικαιώνοντας και τη δική μου εκτίμηση, όπως διατυπώθηκε στις 9 Ιουλίου.

Ο Κουντέ, από την πλευρά του, απέδειξε για ποιο λόγο τον είχε πρώτη του επιλογή για τη μεσαία γραμμή ο Μαρτίνς και για ποιο λόγο τον χρυσοπλήρωσε ο Ολυμπιακός. Σε ρόλο κεντρικού-αμυντικού χαφ έκανε ένα πραγματικά πολύ γεμάτο παιχνίδι! Έβγαινε καλά στις φάσεις ανασταλτικά, έκλεβε, πίεζε στα μαρκαρίσματα, αλλά και βοηθούσε πάρα πολύ στο ξεκίνημα επιθέσεων και αντεπιθέσεων με τις σίγουρες πάσες του, ορισμένες εκ των οποίων ήταν άψογες, αλλά και με τις συνεργασίες του με τον Βαλμπουενά και τους άλλους «ερυθρόλευκους». Μάλιστα, ενώ δεν του…φαίνεται, ο Καμερουνέζος το έχει το σπριντ και μπορεί σε χρόνο ρεκόρ να βγει μπροστά και να απειλήσει, με τις ωραίες κινήσεις του, με η, χωρίς την μπάλα. Ήταν η πρώτη φορά που ο Κουντέ έπαιξε βασικός και ήταν καλός, «κανονικό Κουντέ», ανάλογος του επιπέδου του. Η θέση του προφανώς είναι αυτή, κι όχι δεκάρι και το επόμενο βήμα είναι να αποκτήσει τέτοια φυσική κατάσταση που θα του επιτρέπει να κάνει σε όλο το 90λεπτο αυτά που έκανε χθες για 60-65 λεπτά.

Εξίσου χάρηκα, όμως, χθες για την εικόνα του Μπα. Το παιδί επέστρεψε μετά από 3,5 μήνες και επέμβαση στη μέση, και ήταν ένας πολύ καλός κεντρικός αμυντικός, λες και του έκανε καλό αυτή η αποχή του, υπό την έννοια ότι τον βοήθησε να ωριμάσει από πλευράς νοοτροπίας. Με περίπου 15 επεμβάσεις (!), εκ των οποίων δύο πολύ σημαντικές, ένα κόψιμο σε επικίνδυνο γύρισμα κι ένα μπλοκάρισμα σουτ αντίπαλου, ο Αφρικάνος ήταν ο καλύτερος «ερυθρόλευκος» στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Πιεστικός, παίζοντας κι άμυνα ψηλά όταν έπρεπε, αλλά και αρκετά προσεκτικός στις πάσες του, που δεν είναι και το καλύτερο του σημείο και στο οποίο πρέπει να δουλέψει κι άλλο. Εάν έχει ξεπεράσει εντελώς το πρόβλημα με τη μέση του, ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε έναν από τους αμυντικούς του βράχους…

Ασφαλώς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τώρα ότι ο Ολυμπιακός στην επόμενη φάση, από την προσεχή Τρίτη κιόλας, έχει μπροστά του ένα εμπόδιο τουλάχιστον τρεις φορές πιο ψηλό από της Νέφτσι-η Λούντογκορετς είναι ομάδα επιπέδου «μεταξύ» Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ, καμία σχέση με τους Αζέρους. Και με το σαββατιάτικο παιχνίδι της στο πρωτάθλημα Βουλγαρίας, θα έχει εφτά επίσημους αγώνες ήδη στα πόδια της, έναντι δύο του Ολυμπιακού…Πάνω απ΄ όλα δε, ο Ολυμπιακός θα έχει και πάλι πολλές και σοβαρές απουσίες, αφού πρακτικά μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο να έχει τις επιστροφές που θα ήθελε ο Μαρτίνς.

Αν μία ευχή χρειάζεται ο Πέδρο, είναι αυτή: να γυρίσουν κάποιοι εκ των Εμβιλά, Καμαρά (εξέτισε την ποινή του), Μπουχαλάκη, Παπασταθόπουλου, Ρέαμπτσιουκ, Ανδρούτσου…

Παρεμπιπτόντως, το διπλό του πρωταθλητή Ελλάδας έχει κι άλλη σημασία γιατί είχε ένα διαιτητή, τον Ισπανό Μπούργκος, που όχι το 1% υπέρ της μεγάλης ομάδας δεν του έδωσε, αλλά τον έπαιξε και κόντρα επανειλημμένως, με τον Μασούρα και τον Βαλμπουενά να μην παίρνουν φάουλ ούτε «με σφαίρες»!

Άσχετο: Δεν νομίζω ότι ο Ολυμπιακός έχει ψαχτεί για τον Τζιοβίνκο. Τουλάχιστον μέχρι χθες που ρώτησα.