Νεϊμάρ: Γιατί το μυαλό του δεν αντέχει άλλο αυτό το ποδόσφαιρο... (vids)

• Έχει μιλήσει σε κανέναν;
• Τα «πυρά» για τη χαρά που του στερεί ο επαγγελματισμός
• Συμπόνοια μηδέν και αίσθημα μοναξιάς

Ο Νεϊμάρ σε πρόσφατη συνέντευξή του ανέφερε ότι το Μουντιάλ του 2022 στο Κατάρ θα είναι το τελευταίο του με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Είναι 29 ετών. Δηλαδή θα είναι 30 τον επόμενο χρόνο, καθώς η διοργάνωση απέχει ένα έτος κι έναν μήνα από την τρέχουσα περίοδο...

Κι όμως, αυτή τη στιγμή, στα 29 του, για τους λόγους του, ο Νεϊμάρ δήλωσε ότι δεν ξέρει αν θα έχει την ίδια πνευματική δύναμη για να συνεχίσει ν' αντιμετωπίσει τις τεράστιες απαιτήσεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου τα επόμενα χρόνια. Γιατί;

• Έχει μιλήσει σε κανέναν;

Αμέσως μετά τη δήλωση του Νεϊμάρ υπήρξαν συμπαίκτες του από την εθνική ομάδα, συμπατριώτες και καλοί του φίλοι, που θέλησαν να του εκφράσουν τη στήριξή τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτά των Τιάγκο Σίλβα και Ριτσάρλισον. Κι αν ο επιθετικός της Έβερτον έβαλε απλά μια φωτογραφία με μια αγκαλιά τους από παιχνίδι της «σελεσάο» για να του δείξει πως θα είναι εκεί για εκείνον, ο στόπερ της Τσέλσι έγραψε κάτι πολύ συγκινητικό και ουσιαστικό...

«Αν χρειαστείς κάποιον να είναι δυνατός για εσένα, να ξέρεις ότι πάντοτε θα είμαι εκεί. Η οικογένεια Σίλβα σε αγαπάει...». Κι αυτό αποτυπώνει την κατάσταση του «Νέι». Τελικά γνωρίζουν οι κοντινοί του και οι γύρω ό,τι μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό του ή το έμαθαν τώρα και του εκφράζουν τη στήριξή τους για να καταλάβει ότι καλό θα ήταν να μιλήσει για να διαπιστωθεί αν μπορεί να υπάρξει κάποια αλλαγή;

• Τα «πυρά» για τη χαρά που του στερεί ο επαγγελματισμός

Εκτός γηπέδων, δεν είναι ήσυχο παιδί. Κι όταν βγαίνουν στη δημοσιότητα όλα τα τερτίπια του, τότε δέχεται «πυρά» από παντού. Ως Βραζιλιάνος, είναι παιδί των πάρτι, του καρναβαλιού, της διασκέδασης, του χορού και της ευχάριστης ζωής. Ακόμα κι αν αυτή τη χαρά μπορεί να του την προσφέρουν τα εκατομμύρια που μπαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι στον λογαριασμό του, αυτό έχει αντίκτυπο. Ο Νεϊμάρ αντιλαμβάνεται πως... δεν μπορεί να γλιτώσει από τον ορυμαγδό των δημοσιευμάτων με την παραμικρή κίνησή του.

Όσο κι αν το θέμα με τα πάρτι που κάνει κάθε φορά που έχει γενέθλια η αδερφή του και για κάποιο λόγο εκείνη την περίοδο παρουσιάζεται συνεχώς ως τραυματίας, όσο κι αν θέλει απλά να διασκεδάσει στο καρναβάλι, όσο κι αν πιει 2-3 μπύρες παραπάνω το καλοκαίρι, θα γίνει τεράστιο θέμα.

Κι αυτό είναι λογικό να τον έχει κουράσει. Έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής. Τα media τον περιμένουν στη γωνία με το παραμικρό. Και η αλήθεια είναι πως νιώθει ότι ο Τύπος και οι κακεντρεχείς οπαδοί δεν σέβονται ούτε τις στιγμές που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Ή που αντιδρά δίχως να είναι «καθωσπρεπισμό», σε καυγάδες εντός αγωνιστικού χώρου. Ή μέχρι και τις στιγμές που διαιτητής του έδειξε κάρτα για «αλήτικη» ντρίμπλα!

Όσο καλείται να μπει σε «κουτάκια», μάλλον τόσο περισσότερο δείχνει να πιέζεται...

• Συμπόνοια μηδέν και αίσθημα μοναξιάς

Το παράδειγμα του Ροναλντίνιο είναι γνωστό σε όλους. Το χαμογελαστό παιδί έπειτα από τεράστιες επιτυχίες, κινήσεις μαγείας, τίτλους, διακρίσεις, αγάπη από τον κόσμο και τους συμπαίκτες του και μια ποδοσφαιρική ζωή γεμάτη μεγαλεία, έχασε τη χαρά του. Αυτή τη χαρά που είχε ως παιδί της αλάνας, μετέφερε ένα μικρό κομμάτι στο χορτάρι, στα μεγαλύτερα γήπεδα, στις μεγαλύτερες διοργανώσεις, όμως, οι αυστηροί κανόνες του επαγγελματισμού τον οδήγησαν στην έξοδο. Όταν πλέον ήθελε να ξανανιώσει χαρούμενος, έφυγε και ξαναβρήκε το χαμόγελό του.

Ο Νεϊμάρ, άραγε, πως να νιώθει; Είναι ήδη τόσο γεμάτος; Έχει μετάλλια. Και σε συλλογικό επίπεδο και σε τέτοιο εθνικών ομάδων. Έχει εκπληρώσει στόχους. Έχει ηγηθεί της εθνικής ομάδας της Βραζιλίας. Έχει πονέσει πολύ. Έχει χτυπήσει. Έχει βάλει τα κλάματα στο φορείο. Έχει κινδυνεύσει να μείνει παράλυτος μετά το τρομακτικό χτύπημα του Ζουνίγκα στο Μουντιάλ του 2014. Σε κάθε του χτύπημα ξυπνούν οι πιο άσχημες μνήμες. Εκείνες που του ενεργοποιούν το φόβο για πιθανή απουσία από το γήπεδο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όλα αυτά, του έχουν πειράξει το μυαλό. Δεδομένο θα πρέπει να θεωρείται αυτό. Από τη μια είναι στοιχεία που έρχονται «πακέτο» με την ζωή ενός ποδοσφαιριστή στο ανώτατο επίπεδο. Από την άλλη, δεν έχει δει καμία συμπόνοια. Κανείς δεν τον σκέφτηκε σε όλα αυτά. Όλοι απλά τον περιμένουν στην πρώτη του «στραβή» κίνηση και επιλογή. Ακόμα και τώρα που άφησε κάτι να αιωρείται για την πνευματική του κατάσταση, δεν ασχολήθηκε σχεδόν κανείς. Και αυτό είναι λάθος...