Όταν στην Τουρκία πανηγυρίζουν για τον ορισμό του Λαόθ στο Ολυμπιακός-Φενέρ

Κάτι τελευταίο για το διπλό του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ απέναντι στην ΑΕΚ και πάμε στην αποψινή μάχη…

Για να αντιληφθούμε πόσο σημαντική ήταν αυτή η νίκη, ας συνυπολογίσουμε ότι στα μεταξύ των τριών (Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ) διεκδικητών του τίτλου ντέρμπι τα τελευταία χρόνια, διπλά σε κανονική διάρκεια σεζόν κι όχι πλέι οφς, έχουν γίνει μόλις τρία! Στο ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-3 φέτος, στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 0-1 πρόπερσι και στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 0-1 το 2018-19…

Τώρα, αναφορικά με το Φενέρμπαχτσε-Ολυμπιακός ειλικρινά πρώτη φορά βλέπω αυτό που συμβαίνει στην γειτονική χώρα. Να υπάρχουν…πανηγυρισμοί για ορισμό διαιτητή σε ένα ευρωπαϊκό αγώνα! Μιλάω για τον ορισμό του πολύπειρου Ματέου Λαόθ, ενός πολύ γνωστού και καλού διαιτητή, που σφύριξε μόλις τον περασμένο Μάιο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Δείτε τον τίτλο στο θέμα εδώ. Η μετάφραση είναι: «Αγαπημένος διαιτητής των Τούρκων ποδοσφαιρόφιλων για τον κρίσιμο αγώνα, Ματέου Λαοθ».

Το ίδιο και εδώ. Αλλά και εδώ. Και εδώ .

Να μην σας κουράζω και με άλλα δημοσιεύματα-όλα εξάλλου είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Λένε ότι ο Ισπανός είναι ο δεύτερος πιο αγαπημένος διαιτητής των Τούρκων μετά τον Ιταλό Κολίνα, που θεωρούνταν ο Νο 1 διαιτητής που ήθελαν οι τουρκικές ομάδες και υπενθυμίζουν μία δήλωση του Λαόθ, σύμφωνα με την οποία, «η Τουρκία είναι μία από τις σπάνιες χώρες που με χειροκροτούν με το που πατάω το πόδι μου στον αγωνιστικό χώρο».

Πώς έχει προκύψει όλο αυτό το πράγμα; Δεν το ξέρω. Εγώ απλά κοίταξα τα αποτελέσματα των τουρκικών ομάδων με διαιτητή τον Λαόθ και πρόσεξα τρία πάρα πολύ σημαντικά.

Σεζόν 2019-20. Μπασάκσεχιρ-Σπόρτινγκ 4-1 στην παράταση και πρόκριση στα νοκ άουτ του Γιουρόπα Λιγκ των Τούρκων που είχαν χάσει 1-3 στην Πορτογαλία. Το γκολ της πρόκρισης είχε έρθει με πέναλτι στο 119’.

Σεζόν 2017-18. Μπεσίκτας-Πόρτο 1-1 και πρόκριση της Μπεσίκτας από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και δη ως πρώτη, από την 5η αγωνιστική, σε όμιλο και με Λειψία και Μονακό.

Σεζόν 2015-16. Τουρκία-Ολλανδία 3-0 και πρόκριση της Τουρκίας με αποκλεισμό της Ολλανδίας από την τελική φάση του ΓΙΟΥΡΟ 2016.

Μέσα σε πέντε σεζόν τρεις σπουδαίες προκρίσεις τουρκικών ομάδων, σε παιχνίδια με διαιτητή τον Λαόθ, ο οποίος τη σεζόν 2016-17 είχε σφυρίξει κι άλλο ένα μεγάλο παιχνίδι Τούρκων, το Λιόν-Μπεσίκτας στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με τους Τούρκους να χάνουν με σκορ πρόκρισης όπως λέμε (2-1), να κερδίζουν στη ρεβάνς 2-1 και να μένουν έξω στα πέναλτι.

Δεν μπορώ να γνωρίζω αν όλα αυτά είναι τυχαία, αλλά φαντάζομαι ότι έτσι, από τα καλά αποτελέσματα τους δηλαδή, σε συνδυασμό φυσικά με την αδιαμφισβήτητη αξία και την κλάση του Λαόθ, εξηγείται η αγάπη των Τούρκων για τον Ισπανό.

Να λάβουμε υπόψιν μας ότι η ΟΥΕΦΑ είχε ορίσει Ισπανό διαιτητή και στο πρώτο ματς της ελληνοτουρκικής μάχης, με τον Αλεχάντρο Ερνάντεθ να δίνει ρεσιτάλ, ενώ απόψε στο VAR είναι ο ίδιος!

Παρεμπιπτόντως, πάντως, αν εγώ ήμουν απόψε στο Καραϊσκάκη, θα χειροκροτούσα τον Λαόθ όταν έβγαινε για προθέρμανση μαζί με την υπόλοιπη διαιτητική ομάδα. Φιλόξενοι είμαστε κι εμείς, όχι μόνο οι Τούρκοι!

Τώρα, κατά τα άλλα, ας σταθούμε και σε κάποια άλλα πρόσωπα ενόψει του αποψινού αγώνα, σε σχέση και με τον αμέσως προηγούμενο…

Π.χ. στον Βατσλίκ που μετά το σοβαρό λάθος το οποίο έκανε στο πρώτο γκολ της ΑΕΚ την Κυριακή, τον περιμένουμε πολύ πιο σταθερό αυτή τη φορά. Ο Τσέχος προσπάθησε να αντιδράσει καλύτερα στο δεύτερο γκολ του Αραούχο, αλλά νομίζω ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο να διώξει την μπάλα όπως θα ήθελε, καθότι το σουτ αρκετά κοντινό και σίγουρα δυνατό. Κι έκανε και την κρίσιμη επέμβαση στο φαρμακερό σουτ του Άμραμπατ, γλιτώνοντας το 2-2. Είναι ένα θέμα ότι κάποιες φορές κολλάει κάτω από τα δοκάρια του. θυμόμαστε ότι την είχε σκαπουλάρει εκ τύχης σε μία τέτοια ακριβώς φάση στο Φενέρμπαχτσε-Ολυμπιακός 0-3, αλλά ασφαλώς δεν θα υπήρχε πάντα τέτοια εξέλιξη.

Ο Ρέαμπτσιουκ αμυντικά είχε αρκετές καλές απαντήσεις, αλλά γενικά έπαιξε σε χαμηλές στροφές στο ΟΑΚΑ και πρέπει να τις ανεβάσει πολύ απόψε. Πέρασε τη σέντρα μία φορά, στα τελευταία λεπτά! Και από την πλευρά τη δική του, και του Ονιεκουρού, ο δεξιός μπακ της ΑΕΚ, ο Μισλέν, πέρασε οκτώ (!) σέντρες. Να θυμίσω ότι από μία τέτοια σέντρα έχασε την ευκαιρία ο Μάνταλος για το 3-3, χάρη στη σωτήρια αντίδραση του Εμβιλά. Θέμα ανάλογο υπήρχε κι από την άλλη πλευρά, των Λαλά και Μασούρα, όπου ο Μοχαμάντι πέρασε άλλες εννιά σέντρες! Είναι σαφές ότι οι εξτρέμ δεν βοήθησαν, σε αυτό το κομμάτι, όπως έπρεπε τους μπακ. Και να σου βγάζουν οι αντίπαλοι μπακ 17 (!) σέντρες εγώ το βλέπω ανησυχητικό.

Ο Ονιεκουρού κακός δεν ήταν, όμως μην κοροϊδευόμαστε, αυτό που είδαμε την Κυριακή δεν φτάνει ούτε κατά διάνοια, ειδικά για ευρωπαϊκό ματς. Οι ενέργειες του σε 67 λεπτά παιχνιδιού ήταν μόλις 17!!! Για να κάνουμε σύγκριση, οι τέσσερις αμυντικοί είχαν από 36 έως 44 ενέργειες και οι άλλοι χαφ με τους κυνηγούς από 49 έως 58…Παίζοντας με τη Γαλατασαράι είχε, λέει, δύο γκολ και μία ασίστ σε τέσσερα παιχνίδια του εναντίον της Φενέρμπαχτσε στο τουρκικό πρωτάθλημα. Ας ελπίσουμε να τα…θυμηθεί, γιατί και στο Φενέρ-Ολυμπιακός ήταν «λίγα πράγματα».

Ο Αγκιμπού εξακολουθεί να κουβαλάει μαζί του τη θετική αύρα του πρωτάρη, του ρούκι. Έχει και ρέντα, αν παρατηρήσουμε ότι και στο γκολ του επί του ΠΑΟΚ η μπάλα είχε βρει το πόδι του Βαρέλα και στο γκολ του επί της ΑΕΚ η μπάλα βρήκε το κεφάλι του Σιμόες. Όπως και στο γκολ του στην Τρίπολη, η μπάλα είχε περάσει μέσα από τα χέρια και τα πόδια του γκολκίπερ Παπαδόπουλου. Βεβαίως, ο μικρός την τύχη του την κυνηγάει. Σουτάρα έπιασε στο ΟΑΚΑ, όπως με σουτάρα είχε σκοράρει και στα Γιάννινα, πάλι κι εκεί σε εξέλιξη εκτέλεσης κόρνερ.

Ο Εμβιλά έβγαλε νοοτροπία νικητή, αλλά απόψε θα χρειαστεί η ομάδα και τις καλές του πάσες-την Κυριακή είχε μόλις μία, στα τελευταία λεπτά. Όπως κι ο Μασούρας πρέπει να βελτιώσει τα κτυπήματα του στις στατικές φάσεις. Κι ο Λαλά να αποφεύγει κάποια εύκολα πουλήματα της μπάλας.

Για τον Παπασταθόπουλο δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι έχει ευθύνη στα γκολ του Αραούχο. Το πρώτο ήταν του Βατσλίκ και το δεύτερο ήταν της κλάσης του σκόρερ. Ο Σωκράτης είχε μία-δύο κακές στιγμές, αλλά περισσότερες καλές, με δύσκολες επεμβάσεις, με το κεφάλι και τα πόδια, σε μία βραδιά όχι εύκολη, με ένα γήπεδο να τον γιουχάρει κάθε φορά που είχε την μπάλα στα πόδια του. Περισσότερο δεν μου άρεσε από τον Πάπα μία στιγμή στην οποία ζήτησε φάουλ από τον διαιτητή και σταμάτησε να παίζει, με συνέπεια να μείνει μόνος του πίσω ο Σισέ, που ευτυχώς έκοψε κι έσωσε. Δεν επιτρέπεται νομίζω για ένα έμπειρο στόπερ τέτοια ολιγωρία κι επιπολαιότητα.

Γενικά, ας έχουμε υπόψιν μας ότι η Φενέρμπαχτσε έχει έρθει για πόλεμο στην Αθήνα. Είναι αποφασισμένη για τη ρεβάνς, με τους Τούρκους ιδίως ποδοσφαιριστές της να το έχουν πάρει…πατριωτικά, μετά το 0-3 στην Πόλη. Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι προετοιμασμένος κατάλληλα. Τώρα, δεν θα αιφνιδιαστεί η Φενέρ.

Άσχετο: Τα κατορθώματα του Ραντζέλοβιτς στη Λεγκανές έγιναν θέμα στον ισπανικό Τύπο.