Κάποια πράγματα που δεν έχουν εξήγηση…
Ο ΠΑΟΚ αφήνει πίσω την Ευρώπη και επιστρέφει στο πρωτάθλημα, όπου αύριο ίσως και να έχουμε το πιο ενδιαφέρον ματς που έχει γίνει μέχρι στιγμής στις δύο αγωνιστικές.
Που παίζει ο ΠΑΟΚ; Στην Τρίπολη! Αυτό είναι το θέμα…
Η ομάδα του Αστέρα παίζει για δέκατη χρονιά στη μεγάλη κατηγορία και σε όλο αυτό το διάστημα έχει δημιουργήσει ΤΕΡΑΣΤΙΑ προβλήματα στον ΠΑΟΚ! Κάθε ματς στην Τρίπολη είναι και μία μεγάλη ιστορία. Επί της ουσίας είναι ένα δράμα για τον Δικέφαλο του Βορρά, που έχει τρομακτικό ποσοστό… αποτυχίας σε αυτό το γήπεδο.
Δεν είναι όμως μόνο το ότι έχει εννιά ήττες σε 13 ματς για όλες τις διοργανώσεις! Από μόνο του αυτό είναι ένα ζήτημα, αλλά αν μείνουμε σε γεγονότα που έχουν σημαδέψει αυτές τις ήττες του ΠΑΟΚ θα αναρωτηθούμε… πώς γίνονται αυτά;
Πώς αναρωτιόμαστε… «γιατί ο ΠΑΟΚ παίρνει πολλά εκτός έδρας αποτελέσματα, ακόμη και από τους μεγαλύτερους ευρωπαίους αντιπάλους του, αλλά εδώ και χρόνια δεν μπορεί να κερδίσει κανέναν στην Τούμπα»;
Έτσι και για τα ματς της Τρίπολης υπάρχει μία τέτοια απορία…
Ο ΠΑΟΚ έχασε εκεί ακόμη κι’ αν είχε το μισό γήπεδο δικό του!
Ο ΠΑΟΚ χάνει εκεί σχεδόν όλες τις φορές που προηγείται! Πάρα πολλά τα ματς που ξεκίνησαν με 0-1 και πήγαν στο 2-1!
Ο ΠΑΟΚ χάνει εκεί σε κάθε κρίσιμο παιχνίδι, όπως ο ημιτελικός κυπέλλου του 2013 ή και σχεδόν όλα τα ματς πλέι οφ.
Ο ΠΑΟΚ τελείωσε εκεί τον Δώνη!
Εκεί τελείωσε και ο Γ.Χ.
Εκεί τελείωσαν δύο προσπάθειες σε πλέι οφ με σκορ 1-0…
Εκεί «τρελάθηκε» ο Αναστασιάδης πρόπερσι και κατηγορούσε όλο τον κόσμο! (Πρόσφατο και το περιστατικό με τον Ντεγκρά…).
Προσέξτε: Εκεί πέρυσι «γύρισε» όλη η χρονιά του Τούντορ! Μέχρι τη 1η Νοεμβρίου όλα πήγαιναν καλά για τον Κροάτη. Εκείνο το μεσημέρι της Κυριακής (στις 15:00) ο ΠΑΟΚ μπήκε και έκανε φοβερό πρώτο ημίχρονο (όπως δηλαδή και στα περασμένα ματς) προηγήθηκε με τον Πέλκα 0-1 και στο ημίχρονο… άλλαξε όλη η χρονιά!
Ο ΠΑΟΚ βγήκε ως φάντασμα από τα αποδυτήρια, έχασε 2-1 και την κρίση που τότε ξεκίνησε να βιώνει ο Κροάτης, δεν την ξεπέρασε ΠΟΤΕ!
Αν βρείτε εσείς εξήγηση σε όλα αυτά που γίνονται (σχεδόν) ΠΑΝΤΑ στην Τρίπολη με τον ΠΑΟΚ, πείτε την και σε εμένα…
Μετά από όλα αυτά, θέλει και περεταίρω ανάλυση το ότι αυτό το αυριανό ματς του Δικεφάλου είναι κομβικό, είτε για βαθμολογικούς λόγους, είτε για ψυχολογία, είτε γι’ αυτό το κάτι… μεταφυσικό που σχετίζεται με αυτό το γήπεδο; Ένα γήπεδο το οποίο αν το ξεπεράσει ο ΠΑΟΚ, τότε… δεν έχει να «φοβάται» τίποτα. Θα είναι σα να έχει ξορκίσει το φάντασμα που εκεί στην Πελοπόννησο του «χαλάει» συνήθως όλες τις πορείες, όλες τις χρονιές!
* Βλέποντας τον χθεσινό αγώνα Βέροια-ΑΕΚ και πέρα από τη δίκαιη νίκη της ΑΕΚ σε ένα ενδιαφέρον ματς, πέρα και από το ότι η Ένωση δέχθηκε και πάλι διψήφιο αριθμό τελικών προσπαθειών από μία αδύναμη ομάδα, θέλω να σταθώ στον διαιτητή. Η απόδοση του Καλογερόπουλου ήταν απίστευτα καλή! Μέχρι το 75΄ δεν πρέπει να έχει κάνει ούτε λάθος σε καμιά 40-50 αποφάσεις που πήρε! Κι’ αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο…
Εκεί δεν άφησε ένα πλεονέκτημα υπέρ της Βέροιας και στο τέλος δεν έδωσε ένα πεντακάθαρο φάουλ υπέρ του Μάνταλου!
Ξαφνιάστηκα, αλλά μπράβο του! Ένας διαιτητής που έχει (δικαιολογημένα) ακούσει τα μύρια όσα για το πώς έγινε διεθνής (από δύο εντός του Ολυμπιακού με ΠΑΟΚ και ΠΑΟ). Δεν ξέρω τι θα έκανε αν το ματς ξεκινούσε με 1-0 ή πήγαινε για ώρα στο 0-0. Σε αυτό που είδαμε ήταν εκπληκτικός. Τέτοιο πράγμα είχα καιρό να δω και… γιατί να μη λέμε και τα καλά;
Είναι και αυτό (η κάθε καλή κριτική) ένα κίνητρο για να προσπαθούν και να είναι πάντα δίκαιοι!
Μέχρι τώρα τα κίνητρά τους ήταν… πώς θα γίνουν διεθνείς, πώς θα πάρουν κανένα μεροκάματο παραπάνω ευνοώντας αυτό που ήθελε το σύστημα, πώς θα κάνουν χατίρια, πώς θα βγάλουν υποχρεώσεις, πώς θα εξασφαλίσουν το αποτέλεσμα που «πρέπει» για να παίξουν και στα επόμενα ματς…
Μπράβο του λοιπόν για το ρεσιτάλ…