Ο προορισμός του...

Πάντα ήταν διαφορετικός. Ξεχωριστός. Αλλιώτικος. Έχω μια συμπερασματική θεωρία από όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα, πως υπάρχει μια κάστα ποδοσφαιριστών, που παίζουν περίπου... αναγκαστικά, μέχρι να γίνουν τελικώς προπονητές, που είναι ο προορισμός τους. Και άλλοι εξ αυτών, ως ποδοσφαιριστές είναι καλοί και άλλοι μέτριοι και άλλοι παιχταράδες και άλλοι άμπαλοι, αλλά όλοι τους, ως προπονητές, προορίζονται να είναι σίγουρα καλύτεροι. Που η προπονητική τους καριέρα, θα επισκιάσει την ποδοσφαιρική, δηλαδή. Τέτοιος ήταν, μου φαίνεται, από πάντα ο Βλάνταν Ίβιτς, με τη φανέλα και το σορτσάκι: Προπονητής... προσεχώς.

Ήταν ηγετικός και σοβαρός. Ζητούσε την μπάλα (είχε το σθένος), αλλά και την έπαιρνε (του αναγνώριζαν οι συμπαίκτες την καρδιά, την ψυχραιμία και την ποιότητα και του την έδιναν), όταν οι στιγμές ήταν κρίσιμες. Τα γκολ που πέτυχε και οι ασίστ που έδωσε, μετά το... 80', πρέπει αν κάτσει κάποιος να τα συλλέξει, να αποτελούν κάποιου είδους σπάνιο ρεκόρ... Είχε πάντα να πει κάτι στις εσωτερικές συζητήσεις κάθε ομάδας στ' αποδυτήρια και ήταν συνήθως μια αυστηρή φωνή δικαιοσύνης. Φόρεσε μόνο φανέλες με ειδικό βάρος στην καριέρα του και τις “σήκωνε” - ήταν παντού σημαντικός. Εύστροφος και στη μπάλα και στα λόγια. Και... τακτικά άψογος παντού:

Όπως αποκάλυψε ο Σαββίδης, αρνήθηκε όταν του προτάθηκε η ίδια δουλειά πέρσι και ζήτησε να είναι πιο έτοιμος όταν και αν του ξαναπροταθεί... Κάθε ισχυρός άνδρας, αποκτά ένα... απωθημένο, όταν του αρνούνται. Πήρε την δεύτερη ευκαιρία που του έδωσε ο Σαββίδης, όπως όταν ο Σάντος του έδωσε δεύτερη ευκαιρία και την άρπαξε από τα μαλλιά, προσαρμοζόμενος σε έναν ρόλο που τον έκανε εξαιρετικά σημαντικό, αντί να γυαλίζει πολυτελώς τον πάγκο... Φτιάχνει λοιπόν την ομάδα που θέλει και τώρα αρπάζει από τα μαλλιά και άλλη μια... δεύτερη ευκαιρία: Να “πληρώσει” τον Άγιαξ, με μια όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία “εκδίκησης”:

«Αυτούς ήθελα», δηλώνει μετά την κλήρωση, ούτε λίγο, ούτε πολύ... Και είναι πανέξυπνος. Διότι παίρνει την πίεση από τους ποδοσφαιρστές του, στην δική του πλάτη. Κατά δική τους ομολογία, αυτό έκανε και στα playoffs και μεταμορφώθηκαν. Αντί να γίνει η πολλή συζήτηση για το Άγιαξ – ΠΑΟΚ, θα γίνει για την χρυσή “δεύτερη ευκαιρία” του Βλάνταν, απέναντι στον Άγιαξ. Σου λέει ο Σέρβος, “βαράτε εδώ που δε μασάω, να σας δώσω να ασχολείστε και όσο πιο ανάλαφοι είναι οι δικοί μου, τόσο το καλύτερο”.

Λοιπόν, δε ξέρω να σας πω τι θα κάνει ο ΠΑΟΚ απέναντι στον Άγιαξ. Ούτε μπορώ να προδιαγράψω την κατάληξη της συνεργασίας του Βλάνταν Ίβιτς με τον ΠΑΟΚ, διότι οι απρόβλεπτοι παράγοντες είναι χιλιάδες. Αλλά μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, πως ετούτος είναι προπονητής, κανονικός. Είναι ήδη, όχι “θα γίνει”.

Επειδή μου φαίνεται πως αυτός ήταν ανέκαθεν ο προορισμός του

ΥΓ. Ευτυχώς το πραξικόπημα... οπερέτα στην Τουρκία, φαίνεται πως καταρρέει την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, διότι πρόλαβε και γέμισε αηδιαστικούς θαυμαστές του στα ελληνικά social media... Πόσο πιο χαμηλά;