Περί...Θάτσερ κι όχι μόνο
Δεν πρόκειται να μπω εγώ σε διαδικασία να κρίνω την ποινή που επιβλήθηκε στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός για τα όσα έγιναν στη Λεωφόρο στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Αυτό που εγώ πάντα υποστηρίζω, ειλικρινά, είναι ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι κανονισμοί προς όλες τις κατευθύνσεις.
Επειδή, όμως, γράφονται και λέγονται πάρα πολλά πράγματα που εμπλέκουν και τον Ολυμπιακό, θα κάνω κάποιες επισημάνσεις, που θεωρώ ότι έχουν τη σημασία τους.
Κατ΄ αρχήν, δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει αφαίρεση βαθμών για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στη Ριζούπολη το 2003. Πολύ απλά γιατί οι κανονισμοί τότε δεν προέβλεπαν αφαίρεση βαθμών, παρά μόνο τιμωρία έδρας. Εκτός κι αν διακόπτονταν αγώνας από επεισόδια. Μάλιστα υπήρχε και η τιμωρία του ουδέτερου γηπέδου. Όπως ακριβώς δεν υπήρξε αφαίρεση βαθμών και για το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στη Λεωφόρο με τον ξυλοδαρμό του Ευθυμιάδη το 2002.
Δεν μπορούμε δηλαδή να συγκρίνουμε τι γίνεται τώρα με το τι γίνονταν άλλες εποχές, όπου ίσχυαν άλλοι κανονισμοί.
Κατά δεύτερον, για το Πανιώνιος-Ολυμπιακός στη Νέα Σμύρνη το 2005, που δεν είχε ξεκινήσει λόγω επεισοδίων και διεξήχθη μετά από ένα 15νθήμερο και για το οποίο Ολυμπιακός είχε φάει τελικά, κατόπιν έφεσης, τέσσερις αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών και 300 χιλ. Ευρώ πρόστιμο (δεν θα την έλεγες και...μικρή τιμωρία) να υπενθυμίσω ότι ο Ολυμπιακός ήταν φιλοξενούμενος. Και πάντοτε βάσει των κανονισμών, και της ΟΥΕΦΑ, ο γηπεδούχος έχει το βάρος και την υπευθυνότητα της διοργάνωσης του αγώνα. Γι΄ αυτό κι ο Πανιώνιος είχε επίσης φάει τέσσερις αγωνιστικές, αν και μεγάλη ευθύνη για τα επεισόδια είχε επιρριφθεί στους οπαδούς του Ολυμπιακού (έτσι ο Πανιώνιος είχε φάει 100 χιλ. Ευρώ πρόστιμο).
Κατά τρίτον, για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός το 2011, υπήρξε όντως εισβολή οπαδών του Ολυμπιακού μετά τη λήξη του ματς για να πανηγυρίσουν, όντως κάποιοι "ξέφυγαν" κι έγινε ό,τι έγινε με τους παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά όταν είχε λήξει ο αγώνας. Δεν είχε γίνει δηλαδή κάτι οργανωμένο.
Προσέξτε, δεν αρνούμαι, ούτε ωραιοποιώ τα όσα έγιναν σε οποιοδήποτε επεισοδιακό παιχνίδι σε έδρα του Ολυμπιακού η, σε οποιαδήποτε έδρα έχοντας πρωταγωνιστές και οπαδούς του Ολυμπιακού. Και προφανέστατα τα καταδικάζω. Λέω όμως ότι κάθε περιστατικό είναι διαφορετικό και πρέπει να τιμωρείται βάσει των ισχυόντων κανονισμών. Δεν έχει νόημα να λέμε τι έγινε τότε, τι έγινε πριν, μετά κλπ, κλπ. Για παράδειγμα το 1991 που είχε διακοπεί το Ολυμπιακός-Αθηναϊκός λόγω εισβολής οπαδών από μία χειρονομία του Δημόπουλου μετά την ισοφάριση του Αθηναϊκού, ο Ολυμπιακός είχε μηδενισμό και -2 βαθμούς και 5 αγωνιστικές εξορία. Εκείνο κι αν ήταν εξόντωση. Άλλη εποχή όμως, άλλοι κανονισμοί.
Γιατί αν κάνουμε συγκρίσεις, ανόμοιων πραγμάτων, μπορώ κι εγώ να θυμηθώ ότι στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, είχαν πατήσει το χορτάρι του Καραϊσκάκη, τόσο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο Γόντικας, όσο και πρόεδρος του ΠΑΟΚ, ο Βρύζας. Είχαν πάει δηλαδή πριν το ματς στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου του Ολυμπιακού…
Όπως επίσης, νιώθω υποχρεωμένος να γράψω και δύο πράγματα, με αφορμή τα όσα ακούγονται ότι πρέπει οι ελληνικές ομάδες να αποκλειστούν από τα κύπελλα Ευρώπης, «όπως έκανε η Θάτσερ με τις αγγλικές».
Συγνώμη, αλλά η τότε αγγλική κυβέρνηση, είχε πάρει την πράγματι ιστορική εκείνη απόφαση, επειδή η Αγγλία εξήγαγε χουλιγκανισμό στην Ευρώπη. Πήγαιναν οι οπαδοί των αγγλικών συλλόγων στη Ρώμη και αλλού και τα έσπαγαν, τα έκαναν γης μαδιάμ. Εμείς δεν έχουμε τέτοιο θέμα στην Ελλάδα. Εμείς κάνουμε επεισόδια μέσα. Αντίθετα έξω ο κόσμος των ομάδων είναι...Παναγίες.
Θα έλεγα δε ότι η συμμετοχή των συλλόγων μας στα Κύπελλα Ευρώπης είναι κι ένα τεράστιο κίνητρο, το πιο μεγάλο κίνητρο, για να γίνονται καλύτερες οι ομάδες κι οι εξέδρες τους. Διότι όλοι θέλουν να παίζουν στην Ευρώπη για το πρεστίζ και τα λεφτά. Εξ ου και τα γήπεδα είναι γεμάτα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια τους. Φαντάζεστε τις ελληνικές ομάδες εκτός Ευρώπης; Χωρίς δηλαδή την πρόκληση της Ευρώπης;
Πολύ φοβάμαι ότι τότε θα ζήσουμε το απόλυτο μπάχαλο και στο ποδόσφαιρό μας γενικότερα και στις κερκίδες ειδικότερα.