Καταγγελίες και ηγέτες…
Από την μία είναι αυτός ο αγώνας Ολυμπιακός-ΑΕΚ που συνεχίζει να απασχολεί. Πέρασαν έξι μέρες και όμως όλα όσα έγιναν στο Καραϊσκάκης, βρίσκονται ακόμη στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Μετά τις καταγγελίες διαιτητών, παρατηρητών, αστυνομίας για όσα επιχείρησαν οι… άνθρωποι του μόχθου στο Καραϊσκάκη, ακολουθεί και η καταγγελία της ΠΑΕ ΑΕΚ για την αντίδραση ενός ποδοσφαιριστή. Καταγγελίες κάθε είδους δηλαδή, κατά του Ολυμπιακού που… συνεχίζει να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, τώρα που καταλαβαίνει ότι χάνει τα πάντα και επιχειρεί να ρίξει αλλού τις ευθύνες που έχουν οι δικοί του άνθρωποι.
Μοναδικές Στοιχηματικές Αποδόσεις, Άμεσες Αναλήψεις & Η Καλύτερη Εξυπηρέτηση (21+)!
Ο Ολυμπιακός και οι τακτικές του έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση. Γιατί όταν οι ερυθρόλευκοι -κάθε ιδιότητας- ζητούσαν τον αφανισμό του ΠΑΟΚ για δύο κιλά γαύρους στον πάγκο της ομάδας (και τελικά πετύχαιναν με την διωκόμενη δευτεροβάθμια της ΕΠΟ, την αφαίρεση 15 βαθμών από ειδική βαθμολογία πλέι οφ) γιατί όταν οι ερυθρόλευκοι επιδίωκαν –με πολλά μέσα- και πετύχαιναν την αφαίρεση βαθμών από την ΑΕΚ, αλλά και τον Παναθηναϊκό, θα έπρεπε να περιμένουν ανάλογες συμπεριφορές.
* Ούτε σήμερα, ούτε στο περασμένο blog ανέφερε το οτιδήποτε για τον ΠΑΟΚ και πιθανό όφελος που μπορεί να έχει σε περίπτωση τιμωρίας της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Οι λόγοι είναι αρκετοί. Κυρίως όμως έχουν να κάνουν με το ότι δεν έχει τόση σημασία ποιος θα επωφεληθεί μέσα από οποιαδήποτε τιμωρία, αλλά με το πώς θα κοπεί ο βήχας σε όποιον προσπαθήσει να κάνει όσα αυτοί, στην προσπάθειά τους να κυριαρχήσουν, να νικήσουν με το ζόρι, να ευνοηθούν και να εκφοβίσουν με κάθε δυνατό τρόπο όποιον προσπαθεί να τους παίξει στα ίσια. Αυτό πρέπει να τιμωρηθεί, αυτές οι συνήθειες πρέπει να κοπούν μία και καλή για να καθαρίσει λίγο ακόμη το ποδόσφαιρό μας…
- Από την άλλη έχουμε το ποδόσφαιρο και τους απόλυτους πρωταγωνιστές του…
Διάβασα με τεράστιο ενδιαφέρον το αφιέρωμα στον Τζον Τέρι εδώ στο FourFourTwo του gazzetta.gr. Εκπληκτική δουλειά που πράγματι πετυχαίνει τον στόχο της. Να μας παραθέσει δεκάδες στοιχεία για το πώς και γιατί αυτός ο ποδοσφαιριστής, αναδείχθηκε στον απόλυτο αρχηγό μίας μεγάλης ποδοσφαιρικής δύναμης. (Προφανώς αποδεχόμαστε κάτι τέτοιο και εμείς οι φίλοι της Λίβερπουλ).
Όταν λοιπόν εγώ (και το κάνω συχνά γιατί έχω μανία με αυτούς τους παίκτες) αναφέρομαι σε αρχηγούς, σε ηγέτες, σε προσωπικότητες, για να μην παρεξηγούμαστε και μπερδευόμαστε, θα έχουμε στο μυαλό μας ΚΑΙ τον Τζον Τέρι.
Αυτόν τον παίκτη δηλαδή που:
- Έχει παίξει εκατοντάδες φορές στην ίδια ομάδα, γιατί η ομάδα δεν άλλαζε 15 παίκτες κάθε χρονιά.
- Έχει οδηγήσει την ομάδα του σε επιτυχίες
- Έχει βγει μπροστά στις αποτυχίες
- Έπαιζε με τρομακτική αυταπάρνηση ακόμη και όταν τον χτυπούσαν με κλωτσιά στο πρόσωπο
-Πήγαινε πάντα να πλησιάσει τους οπαδούς, στα καλά, αλλά και στα πολύ δύσκολα
-Ζει έντονα έναν αγώνα είτε εντός γηπέδου, είτε από τον πάγκο
-Μιλάει στα καλά και στα άσχημα, δεν κρύβεται και εκπροσωπεί όλη την ομάδα με τις κουβέντες του.
-Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση με όλες τις ενέργειές του και έχει πάνω απ’ όλα την ομάδα και το εμείς.
Μετά από όλα αυτά έρχεται η ερώτηση: «Θα άλλαζε επίπεδο η Τσέλσι, θα έγραφε την ιστορία που έγραψε όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς προσωπικότητες τύπου Τέρι, ο οποίος είχε τη χαρά να πλαισιωθεί και από άλλους μεγάλους αρχηγούς όπως ο Λάμπαρντ, ο Τσεχ, φυσικά και ο Ντρογκμπά;»
Τι να απαντήσεις; Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται… Γιατί στο ποδόσφαιρο κάποια πράγματα είναι αυτονόητα. Όπως βέβαια δεν χρειάζεται απάντηση και στην ερώτηση: «Αν μπορείς να κάνεις μεγάλη ομάδα με απλά καλούς παίκτες, αλλά χωρίς ηγέτες…».