Φίνος: «Ο Δημήτρης Χορν είναι αντιεμπορικός»
To 1961 o Φιλοποίμην Φίνος σκέφτεται να γυρίσει την ταινία «Αλίμονο στους νέους», σε σενάριο Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, η οποία είχε ήδη παιχθεί στο θέατρο. Η υπόθεση αποτελεί παραλλαγή του μύθου του Φάουστ και αφορά έναν ηλικιωμένο που συμφωνεί να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο προκειμένου να ξαναπάρει πίσω τη νιότη του. Ωστόσο όταν ο Σακελλάριος πρότεινε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία ο Δημήτρης Χορν, ο Φίνος αρνήθηκε διότι τον θεωρούσε αντιεμπορικό ηθοποιό. Κι αυτό διότι η προηγούμενη ταινία που είχαν γυρίσει μαζί, το «Μια ζωή την έχουμε», δεν πήγε καλά εισπρακτικά και ο Φίνος πίστευε ότι γι’ αυτό έφταιγε ο Χορν, ο οποίος ήταν ο πρωταγωνιστής.
Ο Σακελλάριος όμως που ήθελε πολύ να γυρίσει και σε ταινία αυτό το θεατρικό έργο, βρήκε άλλους παραγωγούς και η ταινία γυρίστηκε, κάνοντας πολύ καλή πορεία, αφού «έκοψε» 38.000 εισιτήρια στην πρώτη της προβολή. Μάλιστα, για την ερμηνεία του σε αυτή ο Δημήτρης Χορν κέρδισε το Α’ βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στην ταινία αυτή, δίπλα στον Χορν έπαιζε σε δεύτερο ρόλο ο Ανδρέας Ντούζος, ο οποίος υποδύονταν τον σοφέρ του. Ο ρόλος αυτός είχε προταθεί στον Ντίνο Ηλιόπουλο, ο οποίος όμως αρνήθηκε.
1965: Η «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» παντρεύεται...
Το 1965 η εταιρεία παραγωγής Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης γυρίζει την «Μοντέρνα Σταχτοπούτα», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου, με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Η ταινία σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία και έκοψε 547.000 εισιτήρια στην πρώτη της προβολή. Ωστόσο έμεινε στην ιστορία επειδή κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της στην Ρώμη, ο Παπαμιχαήλ κάνει πρόταση γάμου στην Βουγιουκλάκη, η οποία την αποδέχεται.
Ο γάμος τους αποτέλεσε το μεγαλύτερο κοσμικό γεγονός εκείνη τη χρονιά, για το οποίο γράφτηκαν τόνοι χαρτιού. Στην ταινία ακούγεται για πρώτη φορά το τραγούδι «Υπομονή», το οποίο έγραψαν ο Αλέκος Σακελλάριος και ο Σταύρος Ξαρχάκος και το ερμήνευσαν από κοινού ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Το τραγούδι σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία και ήταν το πιο αγαπημένο του Αλέκου Σακελλάριου, ο οποίος σε όλη του την καριέρα έγραψε περισσότερα από 1500 τραγούδια.
Η Ρένα, το οφσάιντ και... το πουλόβερ του Σακελλάριου
Το 1972 η Φίνος Φιλμς γυρίζει την ταινία «Η Ρένα είναι οφσάιντ», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου. Σε αυτήν πρωταγωνιστούν η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Νίκος Γαλανός – που υποδύεται τον διάσημο ελληνοαργεντινό ποδοσφαιριστή Χούλιο Μπάλμας-, ο Δημήτρης Νικολαϊδης, ο Βασίλης Τσιβιλίκας και η Ελίζα Βόζεμπεργκ, πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και γνωστή ποινικολόγος, 16 χρονών τότε. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 23 Οκτωβρίου της χρονιάς εκείνης και έκοψε 165.128 εισιτήρια στην πρώτη της προβολή στην Αθήνα.
Ήρθε στην 5η θέση ανάμεσα σε 64 ταινίες εκείνη την σεζόν. Η ταινία ήταν η τελευταία που γύρισε ο Αλέκος Σακελλάριος, αλλά και η τελευταία φορά που η Ρένα Βλαχοπούλου συνεργάστηκε με την Φίνος Φιλμς. Αλησμόνητη η σκηνή όπου στις εξέδρες του γηπέδου του Παναθηναϊκού, ο Αλέκος Σακελλάριος που εμφανίζεται ως φίλαθλος, ξηλώνει από την αγωνία του για την έκβαση του ματς, όλο του το πουλόβερ! Ο ελληνικός κινηματογράφος από εκείνη την περίοδο είχε ήδη μπει σε τροχιά κρίσης, η επέλαση της τηλεόρασης είχε αρχίσει και τα εισιτήρια στους κινηματογράφους άρχισαν να μειώνονται αισθητά από σεζόν σε σεζόν.
Το «Κάτι να καίει» καταρρίπτει το ρεκόρ του «Μεθύστακα»
Το 1963 ο Γιάννης Δαλιανίδης, μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το ελληνικό μιούζικαλ «Η Ψεύτρα» με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη, αποφασίζει να γυρίσει ακόμα ένα, την ταινία «Κάτι να Καίει». Ήταν η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία γυρισμένη με το σύστημα σινεμασκόπ, ενώ στην πρώτη της προβολή, κατέρριψε το ρεκόρ εισιτηρίων που κρατούσε από το 1950, η ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα, «Ο Μεθύστακας», με πρωταγωνιστή τον Ορέστη Μακρή. Η ταινία «Κάτι να Καίει» αποτελεί το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Έλενας Ναθαναήλ, η οποία ήταν μόλις 16 χρονών.
Μάλιστα, στην ταινία ερμηνεύει και ένα τραγούδι με τον παρτενέρ της Χρήστο Νέγκα, αλλά οι φωνές τους ντουμπλάρονται από τους τραγουδιστές Μ. Μάνου και Α. Ζαχαράκο. Η μουσική ήταν του Μίμη Πλέσσα, ενώ η Ρένα Βλαχοπούλου που πρωταγωνιστεί, ερμηνεύει μεγάλες επιτυχίες όπως τα τραγούδια «Γλυκιά ζωή», «Ο δρόμος είναι δύσκολος», «Όπου κι αν πάω», «Άνοιξε, άνοιξε». Τα τραγούδια, αλλά και η εξαιρετική ερμηνεία τους από την Βλαχοπούλου, της ανοίγουν το δρόμο ώστε να πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες ελληνικές ταινίες, οι οποίες μάλιστα συναγωνίζονταν σε εμπορικότητα εκείνες της Αλίκης Βουγιουκλάκη και της Ζωής Λάσκαρη, μέχρι το 1972. Απολαυστικές οι ερμηνείες του Ντίνου Ηλιόπουλου, αλλά και του Κώστα Βουτσά, ο οποίος ως μέλος του μουσικού συγκροτήματος «Πέντε Σαλόνικα», καθιέρωσε την θρυλική μουσική ατάκα «φσιτ....μπόινγκ»…
«Οι Γερμανοί ξανάρχονται» ...στην αυλή του Μίμη Πλέσσα
To 1948 ο Φιλοποίμην Φίνος αποφασίζει να γυρίσει σε ταινία μία θεατρική παράσταση που είχε παιχτεί λίγο νωρίτερα στην Αθήνα, αναφέρονταν στη γερμανική κατοχή και είχε σημειώσει ρεκόρ εισπράξεων. Το σενάριο ήταν του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου και ο τίτλος της ήταν «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Η ταινία έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ταινία-σταθμός για τον ελληνικό κινηματογράφο, αποτελώντας ύμνο στις ανθρώπινες αξίες, διότι ήταν βαθύτατα αντιπολεμική και αναδείκνυε ιδανικά τη δύναμη της ενότητας των Ελλήνων, μέσα από καθημερινές για την εποχή εκείνη καταστάσεις. Καταστάσεις στις οποίες ο σαρκασμός, το πικρό χιούμορ και ο ρεαλισμός είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο, με ηθοποιούς που πέρα από το τεράστιο ταλέντο που διέθεταν, τις είχαν ζήσει από πρώτο χέρι. Πρωταγωνιστής ήταν ο Βασίλης Λογοθετίδης, ο οποίος με την ταινία αυτή εγκαινίαζε τη συνεργασία του με τον Αλέκο Σακελλάριο.
Τα εξωτερικά της γυρίσματα έγιναν σε μια αυλή στην Πλάκα, σε ένα κτίριο που σήμερα ανήκει στον Μίμη Πλέσσα. Εκτός από τον Βασίλη Λογοθετίδη, στην ταινία πρωταγωνιστούσαν ακόμα οι Βαγγέλης Πρωτοπαππάς, Λαυρέντης Διανέλος, Ντίνος Δημόπουλος, Γεωργία Βασιλειάδου, Χρήστος Τσαγανέας, Νίτσα Τσαγανέα, Μίμης Φωτόπουλος, Ίλια Λιβυκού και άλλοι σημαντικοί ηθοποιοί. Στην πρώτη της προβολή, η ταινία έκοψε 136.033 εισιτήρια, διόλου ευκαταφρόνητο νούμερο για την εποχή εκείνη. Μάλιστα, ήταν η πρώτη ταινία που γυρίστηκε με σύγχρονες τεχνικές λήψεις, κάτι που δεν κατάφερναν ακόμα και μεγάλες, διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές της εποχής.
Ζυμαρικά Μάκβελ, 81 χρόνια ιστορίας, 8 δεκαετίες γεύσης και καινοτομίας!
