Δεν γεννήθηκε ακόμα αυτός που στο Burger Fest θα διαλέξει burger με την πρώτη (pics)

Gazzetta team
Δεν γεννήθηκε ακόμα αυτός που στο Burger Fest θα διαλέξει burger με την πρώτη (pics)
Ένας δημοσιογράφος του Gazzetta βρέθηκε στο φεστιβάλ του burger και χρειάστηκε κάμποση ώρα και μια παγωμένη ΑΛΦΑ Weiss πριν αποφασίσει τι θα φάει.

Κείμενο: Γιώργος Μυλωνάς
Φωτογραφίες: Μίνα Ρήγα

Ευχάριστος πονοκέφαλος. Το μεσημέρι της Κυριακής (15/9) στεκόμουν μπροστά από τα διάφορα burger houses του Burger Fest και παράλληλα με μια ακαταμάχητη σιελόρροια με είχε πιάσει ένας ευχάριστος πονοκέφαλος σχετικά με το ποιο burger να επιλέξω. Λες και ήμουν ο Σέρτζιο Σκαριόλο και δεν ήξερα ποιον από τους πρωτοκλασάτους παίκτες μου να συμπεριλάβω στην αρχική πεντάδα της εθνικής Ισπανίας στον τελικό του Μουντομπάσκετ.

Αφού αποστήθισα το διαθέσιμο μενού σχεδόν κάθε burger house και άρχισα να ντρέπομαι πως οι άνθρωποι που «έτρεχαν» τα καταστήματα θα με είχαν περάσει για τζαμπατζή που θα αρκούνταν στο να φάει μόνο όσα κομμάτια burger κερνούσαν τους παρευρισκόμενους, απομακρύνθηκα από το συγκεκριμένο σημείο του Αμαξοστασίου στο Γκάζι, όπου διεξάγεται το Burger Fest (13 ,14, 15 και 20, 21, 22/9) προκειμένου να καθαρίσει το μυαλό μου και να πάρω επιτέλους μια απόφαση. Στην ακριβώς απέναντι πλευρά βρισκόταν αυτό που θα ξεθόλωνε το μυαλό μου και θα μου έδινε τη λύση: παγωμένη μπίρα ΑΛΦΑ.

Πλησίασα το stand, πήρα μία ΑΛΦΑ Weiss, την οποία έβαλα στο ποτήρι μου με τον σωστό τρόπο. Αυτόν, δηλαδή, που είχα μάθει από το παρακάτω video:

και μετά από 3 γεμάτες γουλιές σαν ένας λιχούδης Κύρος Γρανάζης άναψε το λαμπάκι με την ιδέα πάνω από το κεφάλι μου: θα έτρωγα το burger του τσέλιγκα από το burger house του Χοντρού. Το συνόδεψα με τηγανιτές πατάτες skin και κάθισα στους ξύλινους πάγκους που βρίσκονταν στη μέση του αμαξοστασίου για να το απολαύσω.

Όσο γευόμουν το μπιφτέκι προβατίνας του burger μου και έλουζα με τη διαθέσιμη μουστάρδα και μαγιονέζα τις πατάτες μου, παρατήρησα πως σχεδόν όλοι οι επισκέπτες του φεστιβάλ βασανίζονταν πριν αποφασίσουν ποιο burger να επιλέξουν. Έτσι καθώς, περπατούσαν στους χώρους του event κάποιοι κατευθύνονταν στο house της ΑΛΦΑ, στο οποίο μπορούσαν να κερδίσουν παγωμένη μπίρα ΑΛΦΑ (Lager, Χωρίς και Weiss) συμμετέχοντας στο σχετικό διαγωνισμό που είχε στηθεί στο συγκεκριμένο σημείο.

Την ίδια ώρα, κάποιοι άλλοι επισκέπτες κατευθύνονταν σ’ ένα άλλο stand, στο οποίο διεξάγονταν διαγωνισμοί φαγητού. Κάθε φορά τα burger άλλαζαν και νικητής αναδεικνυόταν εκείνος που θα έτρωγε πιο γρήγορα από τους αντιπάλους του τα burger που είχε μπροστά του. Ένα από τα δώρα που πρόλαβα να δω ότι δινόταν στους νικητές ήταν ένα σετ για μπάρμπεκιου.

Όταν έφαγα ό,τι είχα μπροστά μου, ένα νέο κύμα αναποφασιστικότητας άρχισε να με κατακλύζει. Με τι γλυκό θα χώνευα όσα είχα φάει; Με γλυκιά καμινάδα ή με κάποια από τις δεκάδες γεύσεις παγωτού που υπήρχαν στο Burger Fest; Άσε που δεν μπορούσα ν’ αποφασίσω ποιο burger θα δοκίμαζα στην επόμενη επίσκεψή μου στο φεστιβάλ.

Αποφάσισα να αντιμετωπίσω τα ζητήματα που ταλάνιζαν το μυαλό μου ένα ένα. Έτσι, γέμισα το ποτήρι μου με μία ακόμα ΑΛΦΑ Weiss και κατευθύνθηκα προς τα παγωτά. Το γλυκό δίλημμα της ημέρας είχε κι αυτό απαντηθεί. Το ποιο burger θα επιλέξω στην επόμενη επίσκεψη μου στο Burger Fest έχω 4-5 ακόμα μέρες για να το σκεφτώ.