Η... «έκτη αίσθηση» του Saras!
Στις 20 Φεβρουαρίου του 2009, στον 35ο τελικό του Κυπέλλου, όταν ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 68-64 και είχε κατακτήσει το τρόπαιο, ο “Saras” ήταν “ωσεί παρών” και σε ενάμιση λεπτό συμμετοχής είχε πετύχει μόλις δύο πόντους... Πως τα φέρνει καμιά φορά η ζωή... Δύο χρόνια αργότερα, έχοντας μόλις κλείσει τα 36 του χρόνια, ο Λιθουανός point-guard (10π., 3ασ. σε 17') ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη μεγάλη ανατροπή (σ.σ.: οι “ερυθρόλευκοι” προηγήθηκαν με +13 στο 27' και με +9 στο 33') και στην κατάκτηση του 13ου Κυπέλλου στην ιστορία του.
Λίγη ώρα μετά το τέλος του 37ου τελικού του Κυπέλλου, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους των εικοσιενός (21) συνολικά τίτλων, μίλησε στο gazzetta.gr για το πρώτο βραβείο πολυτιμότερου παίκτη (MVP) μετά από 7 χρόνια (2005), για την κακή εμφάνιση του Παναθηναϊκού, για την άμυνα στον Σπανούλη και για την “έκτη αίσθηση” της ομάδας του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς... Απολαύστε τον...
- Πριν από περίπου δύο χρόνια, στο ίδιο γήπεδο και σε ηλικία 34 ετών, έπαιξες μόλις ενάμιση λεπτό και ήσουν – όπως λένε και οι Αμερικανοί - “non factor” στον τελικό, που τότε, ο Ολυμπιακός έσπασε την πενταετή κυριαρχία του Παναθηναϊκού. Το εύλογο ερώτημα έχει να κάνει το αν εσύ, αντί να μεγαλώνεις, τελικά μάλλον μικραίνεις...
«(γέλια)... Όλα αυτά τα χρόνια μέσα στο μπάσκετ, συνειδητοποίησα πολλές φορές ότι, δυστυχώς, δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι που έγινε στο παρελθόν! Μοιραία, οφείλεις να απολαμβάνεις το παρόν και τις στιγμές που βιώνεις και να ονειρεύεσαι για το μέλλον! Αυτή διαπίστωση ταιριάζει από λίγο έως πολύ σε όλες τις δουλειές, αλλά νομίζω γάντι σε όλους εμάς που παίζουμε μπάσκετ και κάνουμε πρωταθλητισμό... Επομένως, ο τίτλος που θα έβαζα είναι “what have you done for me lately?” (σε απλή μετάφραση: “Τι έκανες για μένα τον τελευταίο καιρό;”)... Νομίζω ότι αυτή η φράση μου ταιριάζει απόλυτα...»
- Την ώρα που εκφωνητής σε ανήγγειλε ως MVP του εφετινού τελικού, φάνηκες να ξαφνιάζεσαι...
«Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα, γιατί δεν νομίζω ότι έπαιξα και τόσο καλά για να πάρω αυτό βραβείο, οπότε για μένα δεν είναι και τόσο σημαντικό... Έπρεπε σε κάποιον να το δώσουν, οπότε το έδωσαν σε μένα (γέλια!!!)... Είμαι απλά χαρούμενος που συνέβαλα...»
- Πως σου φάνηκε ο τελικός; Συμφωνείς ότι ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε καλά;
«Ούτε να το συζητάς! Δεν είχαμε καθόλου διάρκεια στο παιχνίδι μας... Παρ' όλα αυτά, πιστεύω ότι στα πρώτα 12-13 λεπτά παίξαμε καλά και ελέγξαμε το ματς... Εν συνεχεία για σχεδόν 20 λεπτά, είμαστε πολύ κακοί και δεν μπορούσαμε να βρούμε λύσεις τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση... Στο τελευταίο πεντάλεπτο, όμως, παίξαμε εξαιρετικό μπάσκετ...»
- Τελικά φαίνεται ότι όταν μία ομάδα έχει χαρακτήρα, μπορεί να βρει τις σωστές αντιδράσεις ακόμη και όταν είναι πίσω στο σκορ και ο χρόνος κυλάει σε βάρος της...
«Αυτό είναι αλήθεια και επειδή το έχουμε κάνει πολλές φορές τόσο απέναντι στον Ολυμπιακό, όσο και απέναντι σε άλλες μεγάλες ομάδες, δείχνει το “μέταλλο” και την αξία αυτής της ομάδας... Είναι προφανές ότι όταν η μπάλα “καίει” και χάνουμε, είμαστε προικισμένοι από ένα ιδιαίτερο ένστικτο “επιβίωσης”, μία “έκτη αίσθηση”, θα έλεγα, που μας διαφοροποιεί από πολλές ομάδες...»
- Που κρίθηκε το ματς;
«Νομίζω στην άμυνα! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αλλάξαμε το ρυθμό και “γυρίσαμε” το παιχνίδι με την άμυνά μας στην 4η περίοδο, στη διάρκεια της οποίας κάναμε αρκετά κλεψίματα (σ.σ.: 6 από τα 15 συνολικά των “πρασίνων” στον τελικό!)... Συν τοις άλλοις, πιστεύω ότι ο περιορισμός του Σπανούλη έπαιξε τεράστιο ρόλο... Είτε κουράστηκε κι έχασε την φρεσκάδα και την ενέργειά του, είτε απλά δεν μπόρεσε να είναι αποτελεσματικός και να κάνει την διαφορά... Δεν ξέρω τι ίσχυσε, πάντως, όπως και να ΄χει το πράγμα τα παιδιά που τον μάρκαραν έκαναν φοβερή δουλειά!»
- Τι σημαίνει αυτό το Κύπελλο;
«Είναι ο πρώτος τίτλος της χρονιάς και είμαστε πολύ χαρούμενοι που κατέληξε στα χέρια μας! Για την ώρα έχουμε 1/1 και συνεχίζουμε για τους υπόλοιπους δύο... Θα είναι δύσκολο να τους κατακτήσουμε και τους δύο, αλλά θα προσπαθήσουμε πολύ, πηγαίνοντας βήμα-βήμα... Ένας τίτλος είναι πάντα ένας τίτλος και μένει στην ιστορία... Άλλωστε, εμείς οι παίκτες γι' αυτές τις στιγμές ζούμε...»
- Η απορία των περισσοτέρων που παρακολουθούν από πολύ κοντά και για πολλά χρόνια τον Παναθηναϊκό, είναι πως στα 35-36, κατάφερες κι έγινες πιο αποτελεσματικός αμυντικός...
«Τι να σου πω; Δεν ξέρω... Το σύστημα με το οποίο λειτουργεί η ομάδα βασίζεται πολύ στην άμυνα και το προπονητικό staff, μου δίνει τις καλύτερες δυνατές οδηγίες και κατευθύνσεις... Εγώ απλά προσπαθώ να τις ακολουθήσω... Ίσως, επειδή όλα αυτά τα χρόνια ήμουν γνωστός για το επιθετικό μου ταλέντο, ο κόσμος έψαχνε να βρει την “αχίλλειο πτέρνα” μου και με θεωρούσε πολύ κακό αμυντικό, γι' αυτό σας προκαλεί τόσο μεγάλη έκπληξη... Δε νομίζω, όμως, ποτέ να ήμουν τόσο κακός έτσι ώστε να έκανα ζημιά στην ομάδα μου...»
- Ποιο είναι το συναίσθημα που σε κυριεύει αυτή τη στιγμή, λίγες ώρες μετά τον τελικό;
«Μεγάλη ευφορία γιατί αποδείξαμε ότι παραμένουμε ακόμη “μεγάλοι νικητές”! Σίγουρα το γεγονός ότι το Κύπελλο ήρθε απέναντι στον “αιώνιο αντίπαλο”, προσθέτει κάτι “έξτρα” στους φιλάθλους αλλά και σε μένα που είμαι πολύ “δεμένος” με την οικογένεια του Παναθηναϊκού και ξέρω καλά τι σημαίνει η κάθε νίκη επί του Ολυμπιακού... Ωστόσο, το feeling του να “γερνάς” και να παραμένεις νικητής, είναι μοναδικό!»