Ούτε του… Παππά να μην το πεις!

Βασίλης Σκουντής
O Παναθηναϊκός τρώει τα λυσσακά του για να κρατηθεί ζωντανός στη σειρά με τη Ρεάλ Μαδρίτης και Βασίλης Σκουντής εξιστορεί τον πρότερο, άλλοτε έντιμο και άλλοτε… άτιμο βίο του στα Game 3.

Όχι σώνει και καλά εξαιτίας κάποιας διάθεσης μου να φιλοσοφήσω, αλλά επειδή πρόκειται για μια αλήθεια, είναι προφανές ότι τα χαμένα ματς σε μια σειρά πλέι οφς είναι σαν τις σφαίρες που ρίχτηκαν, τους όρκους που παραβιάστηκαν και τα λόγια που ειπώθηκαν…

Δεν γυρίζουν πίσω!

Το 2-0 είναι 2-0 για τη Ρεάλ και το 0-2 είναι 0-2 για τον Παναθηναϊκό, τελεία και παύλα. Και όσο το 2-0 μπορεί να γίνει 3-0, άλλο τόσο το 0-2 μπορεί να γίνει 1-2 και να υπάρχει ζωή στον πλανήτη Αρη!

Για το εάν διάβολε το 2-0 μπορεί να γίνει 3-2, δεν ξέρω , δεν απαντώ, όπως λένε και στα προεκλογικά γκάλοπ: δεν έχει γίνει ποτέ στα χρονικά της Euroleague, αλλά (προς επίρρωσιν των ελπίδων του Παναθηναϊκού) για όλα τα πράγματα υπάρχει πάντοτε μια πρώτη φορά!

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα στην πλάστιγγα που γέρνει, μια φορά ο Παναθηναϊκός και άλλη μια ο Ολυμπιακός κατάφεραν να ισοφαρίσουν μια σειρά από το 0-2 στο 2-2, αλλά μέχρι εκεί και μη παρέκει: ακριβώς την ίδια ημέρα, στις 25 Απριλίου του 2014, πάλι σε προεκλογική περίοδο, έπνευσαν αμφότεροι τα λοίσθια στο Game 5, οι μεν στη Μόσχα με 74-44, οι δε στη Μαδρίτη με 83-69.

Από τη σεζόν 2008-09, που η Euroleague καθιέρωσε τη φόρμουλα των best-of-five σειρών, ο Παναθηναϊκός έχει παίξει εννέα τρίτα ματς και τώρα ετοιμάζεται για το δέκατο, με την προσδοκία να ενισχύσει την οριακή πλειοψηφία των νικών του.

Από αυτά τα πρότερα εννέα Game 3 έχει σταθεί όρθιος στα πέντε και ηττήθηκε στα τέσσερα, με ρεκόρ 4-1 στο ΟΑΚΑ και 1-3 μακριά από το σπίτι του.

Αυτό το γαϊτανάκι στήθηκε για πρώτη φορά το 2009, κόντρα στη Σιένα, από την οποία ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στο δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ, αλλά πήρε το αίμα του πίσω στην Τοσκάνη νικώντας με 72-53 και ανακτώντας το πλεονέκτημα έδρας, για να προκριθούν εντέλει με 3-1.

Δυο χρόνια αργότερα (2010-11), αγωνιζόμενοι με μειονέκτημα έδρας, οι Πράσινοι πέτυχαν το break στο Palau Blaugrana και στο τρίτο ματς της σειράς στο ΟΑΚΑ επιβλήθηκαν με 76-74, χάρη στις δυο κρίσιμες βολές του Δημήτρη Διαμαντίδη, ενώ ακολούθησαν το 3-1 και ο θρίαμβος στο Final 4 της Βαρκελώνης.

Την επόμενη σεζόν (2011-12), κόντρα στη Μακάμπι, απώλεσαν το πλεονέκτημα έδρας στο ΟΑΚΑ, αλλά το γράπωσαν πάλι στο Τελ Αβίβ, το οποίο άλωσαν με 65-62 και προηγήθηκαν με 2-1, για να καταλήξει η ανατρεπτική και συγκλονιστική σειρά στο 3-2.

Τον Απρίλιο του 2013 γύρισαν από τη Βαρκελώνη με το 1-1 και με το… κλεμμένο (από το χέρι του Διαμαντίδη μπροστά στον Τζαγουάι) πλεονέκτημα έδρας και προηγήθηκαν με 2-1, νικώντας με 65-63 την Μπαρτσελόνα η οποία όμως μετά από 48 ώρες ισοφάρισε σε 2-2 και επανέφερε τη σειρά στο σπίτι της όπου πήρε την πρόκριση για το Final 4 του Λονδίνου.

Τη σεζόν 2013-14 απέναντι του βρέθηκε η ΤΣΣΚΑ, στην τελευταία σειρά η οποία σύρθηκε σε πέμπτο αγώνα. Οι Ρώσοι προηγήθηκαν με 2-0, αλλά ο Παναθηναϊκός όρθωσε το ανάστημα του, πέτυχε δυο απανωτές νίκες (με 65-59 στο τρίτο ματς) και ξαναγύρισε στη Μόσχα όπου έπεσε βαρύς ο πέλεκυς (74-44).

Έναν χρόνο αργότερα, στη ρεπετισιόν με τους Μοσχοβίτες, η αυλαία έπεσε στον τέταρτο αγώνα κι ενώ νωρίτερα οι Πράσινοι πέτυχαν την τελευταία νίκη τους σε Game 3. Με το σκορ στο 0-2, υποδέχθηκαν την ΤΣΣΚΑ στις 20 Απριλίου του 2015 και την έριξαν στο κανναβάτσο με σκορ 86-85 δια χειρός Νίκου Παππά που εκείνο το βράδυ υπήρξε τρισδιάστατος!

Πρώτα απ’ όλα ο εξ Αιδηψού ορμώμενος γκαρντ υπήρξε ο κορυφαίος παίκτης του ματς με 25 πόντους (2/5δ., 5/7τρ., 6/8β.), δυο ριμπάουντ, τέσσερις ασίστ και τέσσερα κλεψίματα σε 30 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα. Δεύτερον, μετά το καλάθι του Κάιλ Χάινς και ενώ απέμεναν τέσσερα δευτερόλεπτα δέχθηκε φάουλ από τον Σόνι Γουίμς και έβαλε τη νικητήρια ελεύθερη βολή (96-85), προτού υποπέσει σε λάθος στην τελευταία κατοχή της ΤΣΣΚΑ ο Μίλος Τεόντοσιτς. Και τρίτον, γνώρισε την αποθέωση από τον κόσμο και μάλιστα εκείνο το βράδυ ανανέωσε κιόλας το συμβόλαιο του με τον Παναθηναϊκό!

Δυο βράδια αργότερα η ΤΣΣΚΑ, έκανε το σκορ 3-1 και έκτοτε ο Παναθηναϊκός δεν έχει καταφέρει να σταθεί όρθιος σε τρίτο αγώνα…

To 2016 κουβάλησε από τη Βιτόρια στο ΟΑΚΑ το 0-2 από τη Λαμποράλ Κούτσα (του Γιάννη Μπουρούση και του Μάικ Τζέιμς), είδε τους Βάσκους να πετυχαίνουν το sweep με σκορ 84-75 και στο καπάκι, το ίδιο βράδυ, κούνησε το μαντίλι του αποχαιρετισμού στον Σάσα Τζόρτζεβιτς.

Την επόμενη σεζόν οι εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης εκεί που τα ‘χαν χύμα από τη ραψωδία του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς στα δυο ματς στο ΟΑΚΑ, τους ήρθαν και τσουβαλάτα στον τρίτο αγώνα στον οποίο ηττήθηκαν με 79-61. Ως εκ τούτου υπέστησαν το δεύτερο απανωτό «σκούπισμα» και το επόμενο πρωί μπήκαν στο λεωφορείο με προορισμό την Αθήνα.

Το κακό του τρίτου αγώνα τρίτωσε στις 25 Απριλίου του 2018 στο Wizink Center της Μαδρίτης όπου με το σκορ στο 1-1 η Ρεάλ, με τον Τζέι Σι Κάρολ να δίνει τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό του «nothing but net» (17 πόντοι, 3/3δ., 3/3τρ., 2/2β.) επιβλήθηκε 81-74, έκανε το σκορ 2-1 και τελείωσε τη σειρά μετά από 48 ώρες.