Και ποιον να πάρει; Τον Φιλ Τζάκσον;

Γιώργος Κούβαρης
Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για το «όχι» του Ρικ Πιτίνο στον Παναθηναϊκό, στέκεται στο γεγονός ότι οι «πράσινοι» έπρεπε να περιμένουν την απόφασή του και προσπαθώντας να «αποκρυπτογραφήσει» την επόμενη μέρα εξηγεί ότι οι λύσεις για τον πάγκο είναι συγκεκριμένες και περιορισμένες.

Το πολυπόθητο «ναι» που περίμεναν στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ από τον Ρικ Πιτίνο δεν ήρθε ποτέ. Η αλήθεια είναι ότι τα λεγόμενα του Αμερικανού προπονητή πριν αναχωρήσει για τις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με τη συνέντευξη που έδωσε στο ραδιόφωνο του ESPN πριν από μερικές ημέρες, είχαν δημιουργήσει θετικό κλίμα και... vibes παραμονής στο ΟΑΚΑ.

Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται ή αν προτιμάτε, όπως θα ήθελαν μέσα στην ομάδα και στις τάξεις των οπαδών να φαίνεται. Ο Ρικ Πιτίνο αρνήθηκε την πρόταση παραμονής και πλέον στον Παναθηναϊκό αναζητούν τον προπονητή για την «επόμενη ημέρα».

Να πάρω τα πράγματα με τη σειρά. Από τη στιγμή που υπήρχε 50% να συνεχίσει στον πάγκο του «τριφυλλιού» (όπως είχε πει και ο ίδιος μετά τον 3ο τελικό του πρωταθλήματος) ήταν επιβεβλημένη η αναμονή από πλευράς της διοίκησης. Για την ακρίβεια, ακόμα και 1% να υπήρχε και πάλι το ίδιο έπρεπε να κάνει. Να περιμένει. Ρικ Πιτίνο δεν βρίσκεις κάθε μέρα. Ούτε από πλευράς προσωπικότητας και παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας και ούτε όσον αφορά τις μπασκετικές γνώσεις και το πόσο μπορεί να επηρεάσει και να μεταμορφώσει μια ομάδα.

Η διοίκηση του Παναθηναϊκού όφειλε να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια. Άλλωστε μέχρι και το... buzzer beater της απόφασης είχε κάνει τα πάντα προκειμένου να αποσπάσει το μεγάλο «ναι» του Αμερικανού προπονητή. Όμως δεν ήταν στο χέρι της προκειμένου να τον μεταπείσει. Και φυσικά δεν ήταν το οικονομικό εκείνο που «χάλασε» την παραμονή του στον Παναθηναϊκό. Ούτε καν τα λειτουργικά θέματα που είχε αναφέρει κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην Αθήνα. Απλούστατα συζήτησε με την οικογένειά του όσο έμεινε στην Αμερική, ενώ θέλησε να ανοίξει μια νέα σελίδα στην καριέρα του στο ΝΒΑ. Όχι απαραίτητα από τη θέση του προπονητή. Και από τη στιγμή που υπάρχει αυτό στο μυαλό του (ασχέτως εάν τα καταφέρει τελικά ή όχι) ήταν αδύνατον να το κοντράρει ο Παναθηναϊκός. Και στην τελική, τελείως διαφορετική η Αμερικάνικη νοοτροπία και τελείως διαφορετικές οι παραστάσεις που έχουν.

Πλέον καλούνται οι «πράσινοι» να δουν την επόμενη ημέρα. Σίγουρα θα ήθελαν έναν Ομπράντοβιτς, έναν Γιασικεβίτσιους, έναν Ιτούδη ή έναν Κοκόσκοφ αλλά όλοι οι προπονητές είναι «πιασμένοι», έχουν δουλειές και δεν υπάρχει κάποιο «παράθυρο» για κανέναν από αυτούς. Θεωρώ 100% βέβαιο ότι αν κάποιος από αυτούς ήταν διαθέσιμος, ο Παναθηναϊκός θα είχε ήδη κάνει την πρότασή του. Οπότε πάμε παρακάτω...

Οι λύσεις συγκεκριμένες και περιορισμένες. Ο Μπαρτζώκας είναι εξαιρετικός προπονητής. Όμως λόγω του «ερυθρόλευκου» παρελθόντος και της δημόσιας αγάπης που έχει εκφράσει για τον Ολυμπιακό, αυτομάτως χάνει πολλούς πόντους. Ο Πιανιτζιάνι έφυγε κακήν-κακώς από την Αρμάνι χωρίς να μπορεί να διαχειριστεί μεγάλο μπάτζετ στην ομάδα. Γιατί να τον θέλουν στον Παναθηναϊκό; Ο Πασκουάλ να επιστρέψει; Απίθανο. Περάσοβιτς, Πέσιτς, Γκέρσον, Πλάθα είναι μερικοί ακόμα προπονητές που θα είναι διαθέσιμοι, αλλά σε καμία περίπτωση αυτοί που πληρούν τις προϋποθέσεις να «σηκώσουν» το βαρύ φορτίο του «πράσινου» πάγκου.

Οπότε ποιος; Ο Φιλ Τζάκσον; Ελεύθερος είναι αυτός! Λέτε να το δούμε και αυτό; Για να λέμε, λοιπόν, τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, θεωρώ πολύ πιθανόν να στραφεί ο Παναθηναϊκός σε γνώριμες λύσεις. Για παράδειγμα ο Αργύρης Πεδουλάκης γνωρίζει τα λημέρια, την ομάδα και σε σύγκριση με κάποιον άλλον που θα κληθεί να αναλάβει την «καυτή πατάτα» βαδίζοντας στο άγνωστο, το ρίσκο θα είναι πολύ μικρότερο. Δεν λέω ότι θα είναι ο «Άρτζι» ο επόμενος προπονητής αλλά δεν το αποκλείω κιόλας.

Το τι θα γίνει τελικά θα φανεί τις επόμενες ημέρες...