Το χαμόγελο του (πατέρα) Μπλατ

Φτάνοντας στο Ηράκλειο συναντάς έτσι κι αλλιώς μόνο χαμογελαστούς ανθρώπους, ακόμη κι για χάρη σου ξυπνάνε από τα χαράματα για να σε υποδεχτούν, αλλά αυτό το χαμόγελο που είδα στο πρόσωπο του Ντέιβιντ Μπλατ στο αεροδρόμιο της κρητικής πόλης μου έκανε εντύπωση.

Κανονικά με τα μαντάτα για το οστικό οίδημα του Κώστα Παπανικολάου δε θα έπρεπε να χαμογελάει, αλλά στο «καφενείο» που κάναμε μου είπε αφενός πως αυτά είναι μέρος του πρωταθλητισμού και αφετέρου ανυπομονεί να παίξει αντίπαλος με τον γιο του.

Κόουτς Μπλατ σε ό,τι αφορά το πρώτο κομμάτι, αυτό με το «μέρος του πρωταθλητισμού» θα συμφωνήσω μαζί σου απλά στον Ολυμπιακό οι τραυματισμοί έχουν ξεπεράσει κάθε όριο λογικής.

Πάμε στο δεύτερο…

Δεν ήξερα πως δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ τον γιο του Ταμίρ. Θα συμβεί αύριο στον ημιτελικό του άκρως επιτυχημένου τουρνουά στα «Δύο Αοράκια» όταν θα γίνει το τζάμπολ μεταξύ του Ολυμπιακού και της Χάποελ Ιερουσαλήμ.

Ο Μπλατ έχει πολλούς επαγγελματικούς λόγους να αισθάνεται περήφανος, αλλά σαν την πατρική περηφάνια… δεν έχει.

Ο ίδιος ανυπομονεί και έχω την εντύπωση πως θα έρθει όλη η οικογένεια στο Ηράκλειο για να παρακολουθήσει την ενδοοικογενειακά αναμέτρηση.

Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι ο Ολυμπιακός θα αγωνιστεί για πρώτη φορά πλήρης. Σχεδόν μάλλον, πλήρης αφού ο Παπανικολάου επέστρεψε με ζημιά η οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων θα είναι διάρκειας 15 ημερών. Τη χειρότερη δε θέλω να τη σκέφτομαι…

Θα κρατήσω την ατάκα του Πρίντεζη πως «έχουμε μία καλή ευκαιρία να μάθουμε ο ένας τον άλλον λίγο καλύτερα και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα». Έχω ξαναπεί πως τα πολυήμερα ταξίδια λειτουργούν σαν ένα μικρό «σχολείο» στις σχέσεις των παλιών με τους νέους παίκτες.

Γιατί ο Σπανούλης ξέρει τον Τίμα του παρκέ, αλλά όχι αυτόν του ξενοδοχείου…

Γιατί ο Τουπάν ξέρει τον Πρίντεζη του παρκέ, αλλά όχι αυτόν της προπόνησης και της ώρας ξεκούρασης σε ένα ξενοδοχείο…

ΥΓ: Για μία ακόμη φορά οι άνθρωποι που τρέχουν το τουρνουά έχουν φροντίσει και την παραμικρή λεπτομέρεια. Τους αξίζουν συγχαρητήρια και γεμάτο γήπεδο.

ΥΓ 2: Σε ένα μήνα προετοιμασίας έχει μείνει εκτός ο Τίμα για 3-4 μέρες στο Μέτσοβο, ο Ουίλιαμς Γκος για μία εβδομάδα που έχασε το τουρνουά στη Μάλαγα (βέβαια πήγε διήμερο στη Μύκονο) και τώρα ο Παπανικολάου που χάνει Ηράκλειο και Μόσχα. Δεν το λες και καλή αρχή.

ΥΓ 3: Νομίζω το πήρε το μάτι μου στο facebook του Λαούδη... Το μπάσκετ φημιζόταν για τα στεγανά του, για τη «μασωνία» του. Το «ξεκατίνιασμα» των τελευταίων ημερών δεν έχει προηγούμενο. Κάτι σημαίνει αυτό...