Τελικά, εμείς τα κάναμε «φιλικά»
Είναι από τις περιπτώσεις που λες «καλύτερα να μασάς, παρά να γράφεις», έστω κι αν ουδείς μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη στον όμιλο της Εθνικής. Η Σενεγάλη με τον θρίαμβο επί της Κροατίας με διέψευσε (μαζί με πολλούς άλλους...), απέδειξε πως ο όρος «φιλικά» στο προηγούμενο άρθρο ήταν υπερβολικός, αποδεικνύοντας τελικά πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, αν δεν... βρει να τραγουδήσει η χοντρή, όπως πολλάκις έχουν πει οι Αμερικανοί!
Ποιος να το 'λεγε λοιπόν ότι η Σενεγάλη που έχασε με κάτω τα χέρια στην πρεμιέρα από την Εθνική μας, θα μεταμορφωνόταν από την δεύτερη ημέρα, θα ξεσπούσε στο Πουέρτο Ρίκο και θα «καθάριζε» την Κροατία, την πιο «γεμάτη» και θεωρητικά πιο ποιοτική ομάδα του ομίλου. Κι όμως, η Σενεγάλη απέδειξε για πολλοστή φορά πως οι αφρικανικές ομάδες, είτε σε ποδόσφαιρο είτε σε μπάσκετ, εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το κομμάτι της ψυχολογίας.
Τα παρατάνε αν απογοητευτούν, σκυλιάζουν αν το πιστεψουν και το εντυπωσιακό στην περίπτωση της Σενεγάλης είναι πως κατάφερε να αντιδράσει, την ώρα που βρισκόταν πεσμένη στο παρκέ και μ' ένα -16 στο κεφάλι!
Ηταν στον αγώνα με το Πουέρτο Ρίκο, όταν ξαφνικά... γύρισε τον διακόπτη, σαν να μπήκαν κάποιοι άλλοι παίκτες στο γήπεδο, μεταμορφώθηκε στην πιο «σκληρή» ομάδα του ομίλου κι άρχισε να βγάζει τρομερή ενέργεια που ξεκινούσε από την άμυνα. Ως δια μαγείας, η ρακέτα τους έγινε απροσπέλαστη, με τα μακριά τους χέρια έκλειναν κάθε δίοδο κάθε γωνιά και σταδιακά απέκτησαν ισορροπία στην επίθεση, εκεί που στην πρεμιέρα δεν ήξεραν τι να κάνουν την μπάλα.
Είναι λοιπόν σαφές πως η Σενεγάλη δεν ήταν τόσο κακή όσο πιστέψαμε... Προφανώς εμείς την κάναμε να φαίνεται κακή, πιθανότατα πατήσαμε σ' αυτή την εύθραστη ψυχολογία που προανάφερα, ξεκαθαρίζοντας από το πρώτο λεπτό εκείνης της αναμέτρησης το ποιος είναι το αφεντικό.
Αυτό επιχείρησαν να το κάνουν οι Πορτορικάνοι, αλλά οι Σενεγαλέζοι αντέδρασαν χωρίς να το περιμένει κανείς, ενώ οι Κροάτες καλά να πάθουν, αφού δεν έβαλαν μυαλό κόντρα στις Φιλιππίνες και νόμιζαν ότι θα νικήσουν με τη φανέλα. Δεν συζητιέται το αν είναι καλύτερη ομάδα, αλλά το κατά πόσο δείχνουν σοβαρότητα και σωστή νοοτροπία σε παιχνίδια με υποδεέστερους αντιπάλους.
Να πω την αλήθεια, η Κροατία μου θυμίζει λιγάκι την περσινή Εθνική Ελλάδας που ξεκίνησε προετοιμασμένη για τα δύσκολα (σ.σ. νίκησε Ρωσία, Τουρκία) και την πάτησε από τους «αδύναμους» (Ιταλία, Φινλανδία), πιστεύοντας προφανώς πως «αφού τα καταφέραμε με τους μεγάλους, θα τα καταφέρουμε και με τους μικρούς», λες και μπορείς να κερδίσεις, αν δεν έχεις συγκέντρωση και σωστή νοοτροπία.
Η Σενεγάλη λοιπόν αποδεικνύει πως η Εθνική μας ομάδα έχει δουλέψει σωστά πρώτα απ' όλα στην ψυχολογική προετοιμασία αυτών των δύο πρώτων αγώνων. Είναι δεδομένο ότι είμαστε καλύτεροι από τους Σενεγαλέζους και τους Φιλιππινέζους (όπως άλλωστε και οι Κροάτες), αλλά τελικά το δύσκολο ήταν, είναι και θα είναι να προετοιμάζεις τα συγκεκριμένα ματς με τον χαρακτήρα του «ντέρμπι» κι όχι με τη λογική του δυνατού και του αδύναμου... Και σ'΄αυτό τον τομέα η Εθνική παίρνει άριστα!