Κοιτάξτε το παρκέ και όχι το ταμπλό!

Οι αυτοκτονικές τάσεις έχουν να κάνουν με την έλλειψη σταθερότητας που διακρίνει φέτος την ομάδα, φαινόμενο που ενδεχομένως να το δούμε να επαναλαμβάνεται σε προσεχείς αναμετρήσεις. Και θα επαναλαμβάνεται όσο τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας θα συνεχίζονται , όσο η ατομική και τα συνέπεια ομαδική απόδοση της ομάδας θα περνά από σαράντα κύματα μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος και προϊόντος του χρόνου ο Ολυμπιακός αποκτήσει σταθερότητα και διάρκεια στο παιχνίδι του.

Μπορούμε να προσδιορίσουμε χρονικά πότε αυτό θα συντελεστεί;

Δημοσιογραφικά μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Το προπονητικό επιτελείο σίγουρα έχει καλύτερη και πιο εμπεριστατωμένη εικόνα από όλους εμάς και είναι σχεδόν βέβαιο ότι από την μελέτη και ανάλυση των δεδομένων είναι σε θέση να καθορίσει τα χρονικά δεδομένα.

Η λογική πάντως λέει ότι η απαιτούμενη σταθερότητα αλλά και η διάρκεια στην απόδοση της ομάδας έχουν σε μεγάλο βαθμό να κάνουν με την ικανότητα που έχει κάθε παίκτης χωριστά να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα , να αφομοιώνει το συντελεστή δυσκολίας της διοργάνωσης στην οποία συμμετέχει , και αναφέρομαι ιδιαίτερα σε αυτούς που από το ρεπερτόριο τους απουσιάζουν ανάλογες παραστάσεις, ώστε να βελτιώνεται με σκληρή δουλειά. Εδώ βέβαια υπεισέρχεται και ο παράγοντος θέληση αλλά και ικανότητας για κάθε παίκτη χωριστά, ώστε να αγγίξει τα απαιτούμενα στάνταρ.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται ακόμα σε περίοδο ανοικοδόμησης. Το έχω γράψει πολλές φορές και το επαναλαμβάνω ότι σε αυτή την κομβική περίοδο τα σκαμπανεβάσματα δικαιολογούνται σε μεγάλο βαθμό. Πως το πρώτο ζητούμενο δεν είναι η είσοδος στην οκτάδα αλλά η σταθερότητα στην απόδοση της ομάδας και πως μέσα από την περιβόητη σταθερότητα θα επιτευχθεί η είσοδος στις προνομιούχες βαθμολογικές θέσεις.

Σε κάθε άλλη περίπτωση οι συγκυρίες θα είναι αυτές που θα καθορίσουν την θέση της ομάδας και όχι η εικόνα της ίδιας της ομάδας. Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο Γιώργος Μποζίκας μετά την αναμέτρηση δήλωσε στην συνδρομητική τηλεόραση πως κύριο μέλημα του προπονητικού επιτελείου δεν είναι η βαθμολογική θέση αλλά η σταθερότητα στην απόδοση της ομάδας.

Πως μόνο με την εξάλειψη των σκαμπανεβασμάτων θα είναι σε θέση να μιλάνε με σιγουριά για το παρών και το μέλλον του Ολυμπιακού. Το θέμα αλλά και το ζητούμενο είναι στις νέες συνθήκες να διδάσκονται από τα λάθη τους τόσο οι νέοι όσο και οι παλαιότεροι. Τότε και μόνο τότε θα επιτευχθεί η χημεία , το βασικότερο συστατικό για την συγκρότηση της ομάδας. Μόνο έτσι ο Μάκ Κίσικ στο επόμενο lay up θα εμφανιστεί λιγότερο επιπόλαιος , μόνο έτσι σε διαφορά επτά πόντων δεν θα επιχειρήσει να καρφώσει αλλά να τελειώσει την φάση με πιο απλό τρόπο.

Μόνο έτσι θα αντιληφθεί ο Μάρτιν πως είναι να κλείνεις τις αποστάσεις σε μια ομάδα που τις επιδιώκει κι από την άλλη να παίρνεις καλύτερη θέση ώστε να μη χαθεί το ριμπάουντ. Μόνο έτσι θα αντιληφθεί ο Χάρισον πως πρέπει να βγαίνει πιο γρήγορα από τα σκριν ώστε να έχει τον χρόνο να εκτελέσει , πως πρέπει να εξοικονομήσει ενέργεια ώστε στα αμυντικά του καθήκοντα να φανεί συνεπής.

Διδάγματα υπάρχουν και για τους παλιότερους. Για τον Σλούκα ο οποίος θα πρέπει να τιθασεύσει το οίστρο του όταν το κορμί του από τη κούραση δεν μπορεί να ακολουθήσει , για τον Σπανούλη που λίγο έλειψε να πάρει το παιχνίδι μόνος του να αντιληφθεί ότι η ομάδα έχει ανάγκη τις ιδιοφυιείς σκέψεις του στην δημιουργία και λιγότερο στην εκτέλεση.

Είναι χαρακτηριστικό σε όλους τους μεγάλους παίκτες στο τελείωμα τις καριέρας τους να πιστεύουν ότι το αργό τους πλέον κορμί μπορεί να λειτουργήσει στο ίδιο επίπεδο με το γρήγορο τους μυαλό! Το οξύμωρο είναι ότι ο Ολυμπιακός έχασε την διαφορά ασφαλείας που είχε χτίσει έχοντας στο παρκέ Σλούκα και Σπανούλη , ένα από τα πιο έμπειρα δίδυμα στην διοργάνωση.

Αλλά το ζήτημα δεν έχει να κάνει τόσο με τα πρόσωπα αλλά με την κατανομή των ρόλων την δεδομένη στιγμή αλλά και την λειτουργία του συνόλου. Αν δεν μπουν στην εξίσωση νέοι πρωταγωνιστές είναι αδύνατον σε κάθε αναμέτρηση οι κλασικοί και παραδοσιακοί πρωταγωνιστές να λύνουν πάντα τον γρίφο. Το άθλημα είναι ομαδικό.

Όσο για τους συναδέλφους που επιστράτευσαν μια παλιά δήλωση του κόουτς Μπαρτζώκα ότι δεν βάζω ποτέ κρύο παίκτη από τον πάγκο στα κρίσιμα τελευταία δευτερόλεπτα ενός παιχνιδιού και ήταν ο ίδιος που σήκωσε από τον πάγκο τον Σλούκα γα να τον ρίξει στο παρκέ έχω με πολύ σεβασμό και εκτίμηση στην άποψη τους να σημειώσω το εξής.

Ο κρύος από τον πάγκο θα ήταν ο Τζένκινς κι όχι ο Σλούκας που είχε αποσυρθεί για τρια λεπτά. Δεν είναι κρύος ένας παίκτης που κάθισε στον πάγκο για ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα . Μετά είναι και ζήτημα επιλογών. Αν ο Ολυμπιακός είχε χθες τον Λαρεντζάκη θα είχε άλλο ροτέισον και ενδεχομένως να είχε επιλεχθεί αυτός.

Είναι όμως αδύνατον να θέλεις να κοντρολάρεις το παιχνίδι, η μόνη σου επιλογή στα γκάρντ να είναι ο Σλούκας και να μην τον βάλεις , ανεξάρτητα με ότι επακολούθησε. Ο Ολυμπιακός είναι σε καλό δρόμο. Κι αυτό γιατί ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων , αλλά και κατά διαστήματα σημαντικών απουσιών για μια ομάδα που οικοδομείται , στην συντριπτική πλειοψηφία των αναμετρήσεων, έστω και κατά διαστήματα , απέδωσε το μπάσκετ που έχει καταστρώσει με παίκτες άπειρους που ακόμη δεν έχουν εγκληματιστεί απόλυτα με την διοργάνωση.

Αυτό είναι το μόνο ασφαλές συμπέρασμα για όσους κοιτάζουν με προσοχή το παρκέ και όχι το ταμπλό!