Η σοφή συμβουλή του Πάμπλο Λάσο!

Μιχάλης Λεάνης
Ο Μιχάλης Λεάνης γράφει για τους ημιτελικούς στο F4 του Βελιγραδίου και αναφέρεται σε αυτόν που κάνει τη διαφορά...

Στα κρίσιμα λεπτά της τρίτης περιόδου ο κόουτς της Ρεάλ πλησίασε τον Ντόντσιτς για να του δώσει μια συμβουλή. «Μείνε ήρεμος! Μείνε ο εαυτός σου!» Αυτά ήταν τα λόγια του , σύμφωνα με την μαρτυρία του ίδιου του παίκτη!

Όχι ότι δεν είχε κάτι άλλο να του πει σχετικά με την στρατηγική ή με τα συστήματα , αλλά όπως λέει ο θυμόσοφο λαός « τέτοια ώρα , τέτοια λόγια». Όσο και αν ακούγεται απλοϊκό ο κόουτς του είπε την πιο σωστή κουβέντα την κατάλληλη μάλιστα ώρα.

Ότι και να εξηγήσεις εκείνη την στιγμή σε ένα παίκτη σε επίπεδο τακτικής με τους σφυγμούς να χτυπάνε σαν ταμπουρέλο ακόμα και με πλήθος παραστάσεων στο ενεργητικό του, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι θα αφομοιώσει μόλις το 30% και αν…

Από το ένα αυτί θα μπούνε και από το άλλο θα βγούνε… Το απλό είναι και το πιο σοφό άλλωστε! Η συμβουλή του Λάσο έπιασε τόπο σε ένα παιδί που η εμπειρία του βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με το ταλέντο του.

Από το σημείο εκείνο και μετά ο Ντόντσιτς χαλάρωσε, συγκέντρωσε τις δυνάμεις του, απέφυγε τις υπερβολές , τιθάσευσε τον εκνευρισμό του. Όλα δηλαδή τα στοιχεία που δεν έχει μάθει ακόμα λόγω πείρας να κοντρολάρει στο βαθμό που θα ήθελε!

Ναι τον βοήθησε και η παρουσία του Γιούλ , αλλά η σοφή παρότρυνση του κόουτς τον βοήθησε να …βοηθήσει τον εαυτό του! Η συμβουλή όμως του Λάσο, αυτού του σπουδαίου προπονητή, αποδείχθηκε ευρηματική , σοφή και απόλυτα εύστοχη όχι μόνο στην περίπτωση του παίκτη του αλλά και στην περίπτωση των ομάδων.

Οι ομάδες που έμειναν ήρεμες που διατήρησαν τα χαρακτηριστικά του εαυτού τους ήταν οι ομάδες που προκρίθηκαν στον τελικό! Αντίθετα οι ομάδες που αποκλείστηκαν έμοιαζαν μ’ αυτές που βλέπαμε όλη την χρονιά αλλά δεν ήταν οι ίδιες!

Η Φενέρ ήταν …Φενέρ. Ποιο Φενέρ πεθαίνεις. «Ξύλο» από το πρώτο λεπτό , πίεση στην περιφέρεια , χειροπέδες στα χέρια των αντιπάλων, επαφές με τα κορμιά στα όρια του επιτρεπτού, αλλαγές στα σκριν και υποδειγματική χρήση διπλών και τριπλών μαρκαρισμάτων στον παίκτη που είχε την μπάλα με προτίμηση στον Πάγκος.

Τον έπνιξαν τον Καναδό από τα πρώτα δευτερόλεπτα κι όταν ο μετασχηματιστής δεν δίνει ρεύμα η ομάδα δεν λειτουργεί. Αυτόν σημάδεψε ο Ομπράντοβιτς , αυτός ήταν ο κύριος στόχος του ώστε η Ζαλγκίρις να μείνει χωρίς καπετάνιο στο τιμόνι με την θάλασσα φουρτουνιασμένη!

Η Ζαλγκίρις είχε μεν επιστροφές στο παιχνίδι , έξι στον αριθμό , αλλά κυρίως επειδή το επέτρεψε η Φενέρ! Μετά το +13 στην τρίτη περίοδο οι πρωταθλητές Ευρώπης έριξαν ρυθμό ,χαλάρωσαν δίνοντας δικαιώματα.

Αλλά ήταν τέτοια η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις δυο ομάδες , ώστε έφτανε ένα ανεπαίσθητο πάτημα γκαζιού για να βλέπει η Φενέρ από το καθρεφτάκι της την Ζαλγκίρις να μαρσάρει και να της παίζει, με απελπισία, τα φώτα!

Ο Ντίξον ή Μοχάμεντ Άλι όποια εκδοχή ονόματος κι αν διάλεξε ήταν ο παίκτης που πήρε το παιχνίδι στις πλάτες του , ο παίκτης που έκανε την διαφορά.

Αλήθεια, γιατί στους τελικούς μιλάνε πάντα οι προσωπικότητες , πολλές φορές με φλύαρο τρόπο όπως ο Αλί, το δίχως άλλο ,μετράνε οι πρωτοβουλίες των μπαρουτοκαπνισμένων.

Η ιστορία των final four είναι γεμάτη με ανάλογα παραδείγματα , με ανάλογες περιπτώσεις όπως αυτή του Ντίξον. Αλλά και η περίπτωση του …κοντού με την κορδέλα είναι και πάλι προς όφελος του Ομπράντοβιτς και της Φενέρ , όχι μόνο λόγω αποτελέσματος αλλά γιατί στον τελικό θα πάνε ακόμα πιο ξεκούραστοι επιθετικά και με περισσότερη ενέργεια , ο Κάλινιτς , ο Ντατόμε, ο Γουναμέκερ, ο Νάναλι , ο Γκούντουριτς , ο Μέλι, όλοι όσοι δηλαδή δεν χρειάστηκε να σηκώσουν το βάρος της υπέρβασης.

Με την ταυτότητα στο χέρι εμφανίστηκε στο παρκέ και η Ρεάλ. Αντίθετα η ΤΣΚΑ την έψαχνε στις αποσκευές της! Μόνο στο μπάσκετ η εικόνα της Βασίλισσας δεν μου προξενεί αναγούλες, γιατί πολιτικά και μόνο στο άκουσμα βγάζω φλύκταινες!

Για όσους έχουν πατήσει για τα καλά τα 40-για τους 50νταρηδες δεν το συζητώ- η Ρεάλ του σήμερα συνδυάζει με τον καλύτερο τρόπο το μπάσκετ της δεκαετίας του 80-και πιο πίσω- το μπάσκετ που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε με το μπάσκετ του τώρα! Το μπάσκετ στην σύγχρονη εκδοχή του!

Η Ρεάλ δεν προσπαθεί να κρυφτεί , ούτε να μεταμφιεστεί. Ότι έχει να σου πει στο λέει κατάμουτρα. Η πρόταση της είναι σαφής και λέει: «‘Όποιος μπορεί να παίξει επιθετικά σε υψηλό επίπεδο , μπορεί να παίξει και άμυνα , το αντίστροφο λίγο δύσκολο μάγκα μου»!

Ναι η Ρεάλ έπαιξε άμυνα, άμυνα παντού και με την άμυνα της αποσυντόνισε την ΤΣΚΑ, αλλά με την επίθεση της την αποτελείωσε. Και ο πλουραλισμός της στον επιθετικό τομέα είναι κάτι το εξαιρετικό. Όπως άλλωστε και οι προσωπικότητες στο ρόστερ της. Αν προσθέστε και την εμπειρία τότε το σύνολο προκαλεί δέος!

Ο Γιούλ επέστρεψε από τον τραυματισμό του έτοιμος , πανέτοιμος γιατί είναι ο Γιούλ και ξέρει καλύτερα από τον οποιονδήποτε όχι τι πρέπει να κάνει αλλά τι δεν πρέπει να κάνει ώστε να κρατήσει τον ρόλο του πρωταγωνιστή!

Η Βασίλισσα πήγε το παιχνίδι στα μέτρα της , πιο σωστά γύρισε το παιχνίδι στην πλευρά της αφού δεν ξεκίνησε καλά, γιατί η προσωπικότητα και η εμπειρία των παικτών της, της δίνει την δυνατότητα να έχει διαφορετικές επιλογές παιχνιδιού! Θέλει να παέι το παιχνίδι μέσα; Το πάει! Θέλει να χτυπήσει από την περιφέρεια; Μέτρα πρωταγωνιστές και πάμε…

Με ή χωρίς ΝτεΚολό σε μεγάλη μέρα , με ή χωρίς Ροντρίγκεθ , που τον ξέρουν στην Ρεάλ όσο κι ο ίδιος γνωρίζει τον εαυτό του, η ΤΣΚΑ δεν έχει αυτή την δυνατότητα στο παιχνίδι της

Οι επιλογές της είναι πιο συγκεκριμένες από της Ρεάλ! Και το πιο σημαντικό ότι έχει στον πάγκο της έναν κόουτς…Ρεάλ , ένα δικό της άνθρωπο.

Ο κόουτς που γνωρίζει πολύ καλά ότι αν οι παίκτες-ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΕΣ μείνουν ήρεμοι και παραμείνουν ο εαυτό τους , τότε αυτό με μια λέξη λέγεται Ρεάλ και αντιμετωπίζεται πολύ δύσκολα από οποιονδήποτε αντίπαλο!