Τα «παλτά» φοριούνται τον χειμώνα (vids)

Τις πολυδιαφημισμένες μεταγραφές… να τις φοβάσαι. Στην περίπτωση του Τζαμόν Γκόρντον, μόνο ροδοπέταλα δεν στρώθηκαν για την άφιξη του Αμερικανού στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, ουδείς ασχολήθηκε με την αναχώρησή του για τις Ηνωμένες Πολιτείες γιατί πολύ απλά ο 33χρονος γκαρντ «πέρασε και δεν ακούμπησε». Βέβαια, ο Γκόρντον ήταν τίμιος, φιλότιμος και είχε παραδεχθεί – μιλώντας στους συμπαίκτες του – την αγωνιστική αδυναμία του. Συμπεριλαμβάνεται όμως στη λίστα των παικτών που ήρθαν στον Άρη ως ονόματα αλλά απέτυχαν.

Η «αλήθεια» που δεν είδε

Ο Ουόλτερ Μπέρι εντάσσεται στη λίστα των κορυφαίων Αμερικανών που πέρασαν από τα ελληνικά παρκέ. Στον Άρη όμως αγωνίστηκε σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδου δίχως επιτυχία. Οι απόψεις διίστανται σχετικά με τις πραγματικές αιτίες της φυγής του από τον το 1991. Κάποιοι λένε ότι ζητούσε πολύ την μπάλα, άλλοι πάλι ότι ζητούσε τα λεφτά που δεν υπήρχαν. Ο Μπέρι που συνήθιζε να προπονείται με το τσαντάκι κάτω από την μπασκέτα (σ. σ. το οποίο είχε πάντα μέσα 1000 δολάρια και το διαβατήριό του) και είχε πάντα το βλέμμα του σ’ αυτό, δεν σήκωνε καθυστερήσεις στην πληρωμή. Κι έτσι έφυγε. Ο Άρης τον απέκτησε και πάλι στα μέσα της σεζόν 1996-97. Τότε όμως είχε να διαχειριστεί ένα πρόβλημα υγείας κι έτσι ο τότε πρόεδρος του ΤΑΚ Άρης, ο συγχωρεμένος Ζαφείρης Σαμολαδάς, το φυσούσε και δεν κρύωνε. Όταν ο Μπέρι έγινε καλά (1998-99) επιβεβαίωσε και την αξία του.

Από σκόρερ, κομπάρσος

Το καλοκαίρι του 1993 ο Άρης έκανε το colpo grosso με την απόκτηση του Άντονι Φρέντερικ. Ο Αμερικανός προερχόταν από εκπληκτική σεζόν στην Ιταλία (Α2) με τη Σάσαρι έχοντας 26 πόντους ανά αγώνα. Το βιογραφικό του ήταν… βαρύ και ασήκωτο με περισσότερους από 140 αγώνες στο ΝΒΑ, θητεία στη Ρεάλ Μαδρίτης. Μόνο που στον Άρη δεν στέριωσε. Πέντε αγώνες ήταν αρκετοί για να τον οδηγήσουν στην έξοδο. Ο Φρέντερικ απεβίωσε σε ηλικία 38 ετών τον Ιούνιο του 2003.

«Άνθρακας» ο θησαυρός

Η περίπτωση του Τέρι Κάτλετζ είναι πανομοιότυπη με αυτή του Τζαμόν Γκόρντον με διαφορά ότι το όνομα του Κάτλετζ ήταν πολύ βαρύτερο στην αγορά του μπάσκετ. Επιλογή στον πρώτο γύρο του ντραφτ από τους Φιλαδέλφειας 76ερς (1985) με γεμάτες χρονιές στο ΝΒΑ. Όταν μάλιστα αποφάσισε να περάσει τον Ατλαντικό είχε αγωνιστεί σε 515 παιχνίδια με 12.7 πόντους και 6.4 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Έπαιξε μια χρονιά στο CBA, μετά στην Ορτέζ και το καλοκαίρι του 1994 ήρθε στη Θεσσαλονίκη ως μια «τεράστια» μεταγραφή. Τότε μάλιστα, είχε επιθεωρήσει την πόλη πριν δεχθεί να υπογράψει συμβόλαιο 350.000 δολαρίων. Τελικώς τον «θαυμάσαμε» σε μόλις δύο παιχνίδια. Λίγο τα παραπανίσια κιλά, πολύ περισσότεροι οι 22 πόντοι που έβαλε συνολικά, ήταν οι λόγοι.

Πήρε τα 50 χιλιάρικα και… μην τον είδατε

Το πόδια του ήταν γυάλινα αλλά τα λόγια τα μεγάλα έπρεπε να δικαιολογηθούν. Κι έτσι, εκείνον τον Σεπτέμβριο του 1995 οι ενδείξεις δεν ερμηνεύτηκαν σωστά και ο Ρόντνεϊ Ντεντ έφυγε με 50 χιλιάδες δολάρια στην τσέπη και με… κάβα ένα εισιτήριο για τις Η.Π.Α. Ο Αμερικανός θεωρούταν ο next big thing του Κεντάκι, ήταν το αγαπημένο παιδί του Ρικ Πιτίνο αλλά διέλυσε τα γόνατά του. Παρόλο αυτά, ο Άρης τον επέλεξε και μάλιστα με πομπώδεις δηλώσεις και πρόθεση φιέστας. Τα γόνατα του Ντεντ ήταν σε άθλια κατάσταση, έπαιξε μόλις ένα παιχνίδι και μετά δήλωνε άρρωστος γιατί είχε καταλάβει ότι δεν μπορούσε. Ο Άρης ενέδωσε στις απειλές φυγής του, του είχε βάλει 50 χιλιάρικα στον τραπεζικό λογαριασμό του αλλά μετά από εκείνο το παιχνίδι με τον Απόλλωνα Πατρών δεν τον ξανάδε.

Διακοπές στη Θεσσαλονίκη

Όταν ο Στάνλεϊ Ρόμπερτς ήρθε στη Θεσσαλονίκη, η ομάδα του Άρη απουσίαζε εκτός Ελλάδας λόγω ευρωπαϊκού αγώνα. Ο Αμερικανός είχε να επιδείξει βαρύ βιογραφικό στο ΝΒΑ αλλά εξίσου βαρύς ήταν και ο ίδιος. Όταν εμφανίστηκε, άπαντες τρόμαξαν. Ο Ρόμπερτς ήταν τουλάχιστον 150 κιλά, έφτασε χαμογελαστός καθώς η προκαταβολή των 20.000 δολαρίων είχε πιστωθεί στον λογαριασμό του. Ο θηριώδης σέντερ πέρασε… ζάχαρη. Έμεινε σε ξενοδοχείο στην περιοχή του λιμανιού, έκανε δύο ωρίτσες προπόνηση την ημέρα και τις υπόλοιπες ώρες απολάμβανε την πόλη. Αυτή η κωμωδία κράτησε για 4-5 ημέρες. Μετά οι «κίτρινοι» κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και φυσικά το φιάσκο.

Δεν τον λες και αποτυχημένο

Η δική του περίπτωση είναι κομμάτι διαφορετική από τις υπόλοιπες. Γιατί ο Καλίντ Ριβς δεν έφυγε λόγω κακών αγωνιστικών εμφανίσεων, αλλά γιατί οι σχέσεις του με τους συμπαίκτες του ήταν κακές. Όταν ο Ριβς ήρθε στον Άρη το φθινόπωρο του 1999 μετρούσε καμιά 300αρια παιχνίδια στο ΝΒΑ με οκτώ πόντους ανά αγώνα. Στο ντεμπούτο του ο Άρης κέρδισε τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, ενώ στον δεύτερο αγώνα ήταν ο μοιραίος παίκτης στην ήττα από τη Νήαρ Ηστ στην Καισαριανή. Ο Αμερικανός ήθελε μια μπάλα μόνος του κι αυτό κλόνισε τις εσωτερικές ισορροπίες. Οι 18 πόντοι του ανά αγώνα καλύφθηκαν από τις διαδοχικές ήττες τα ομάδας και τελικώς έφυγε νωρίς.