Σήμερα αθλητές - Αύριο καλύτεροι άνθρωποι (gTV)
Αφοσίωση = η αποκλειστική, η απόλυτη σχεδόν ενασχόληση με κάτι για το οποίο αισθανόμαστε έλξη, αγάπη και σεβασμό.
Σεβασμός = συναίσθημα βαθιάς εκτίμησης και θαυμασμού. Μία από τις πιο σημαντικές θεμελιώδεις ηθικές αξίες.
Ομαδικότητα = συνεργασία, το να μπορεί κανείς να εργάζεται παρέα με κάποιον άλλον ή παρέα με κάποιους άλλους για έναν κοινό σκοπό. Να μπορεί να μοιράζεται γνώση, εμπειρία, επιτυχία και αποτυχία. Χαρά και λύπη. Αγκαλιά και πόνο.
Ευ αγωνίζεσθαι = η έννοια που δικαιώνει τον αθλητισμό, το πνεύμα της ευγενούς άμιλλας που καταδεικνύει το μεγαλείο του κάθε αθλητή και ανθρώπου. Η μεγαλύτερη νίκη σε κάθε αγώνα.
Αφοσίωση, Σεβασμός, Ομαδικότητα και Ευ Αγωνίζεσθαι.
Τέσσερις βασικοί πυλώνες του αθλητισμού. Τέσσερις βασικές αξίες που δυστυχώς τείνουμε να ξεχάσουμε.
Ο ΟΠΑΠ στο πλαίσιο του 8ου, και τελευταίου για εφέτος, Φεστιβάλ Αθλητικών Ακαδημιών, φιλοξένησε στο δημοτικό Στάδιο Καλλιθέας «Γρηγόρης Λαμπράκης», περισσότερα από 1200 παιδιά ηλικίας 5–12 ετών που ανήκουν σε ερασιτεχνικές ακαδημίες ποδοσφαίρου από όλη την Ελλάδα και μας υπενθύμισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ποιοι είμαστε και από πού ξεκινήσαμε…
Το ραντεβού δόθηκε στις 9 το πρωί της ηλιόλουστης Κυριακής στο Ελ Πάσο.
Χιλιάδες παιδιά από όλη την Ελλάδα, από Μήλο, Σύρο, Σκύρο, Καλαμάτα, Χαλκίδα κ.τ.λ. χωρισμένα σε γκρουπ. Χιλιάδες φωνές και χαμόγελα ανέβαζαν κι άλλο την ήδη πολύ υψηλή θερμοκρασία.
Σκέφτηκα πως ήταν η ευκαιρία μου, αν και πλέον είμαι …μεγάλο παιδί, να ενσωματωθώ με τα μικρότερα και να δω μέσα από τα δικά τους μάτια, το πώς αντιλαμβάνονται την έννοια του αθλητισμού. Του αθλητισμού που αγάπησα όσο τίποτε άλλο κι εγώ στην ηλικία τους.
Ο αγωνιστικός χώρος ήταν μοιρασμένος σε διάφορους «σταθμούς».
Σε κάθε σταθμό λάμβανε χώρα και μια δράση. Τα παιδιά συμμετείχαν σε παραολυμπιακά και ολυμπιακά αθλήματα, και σε πλήθος από διαδραστικά παιχνίδια άθλησης. Από τρίλιζα, σκάκι και πινγκ – πόνγκ μέχρι διελκυστίνδα, σκυταλοδρομίες και τένις. Από βόλεϊ καθήμενων και άρση βαρών μέχρι χειροτεχνίες και φωτογραφίες. Δράσεις που αναδείκνυαν τη δεξιότητα, τη δύναμη της έκφρασης, τη σημαντικότητα της γνώσης, την αξία της εμπειρίας, και λιγότερο τη φυσική ικανότητα. Δράσεις που εστίαζαν στην ομαδική δουλειά, στην αγάπη για το καινούριο, στο σεβασμό για το διαφορετικό. Όλα τα γκρουπ περνούσαν από όλους τους σταθμούς, στους οποίους έμεναν όση ώρα χρειαζόταν έτσι ώστε να συμμετέχουν όλα τα μέλη της ομάδας.
Κι ενώ το Ελ Πάσο ήταν κατάμεστο, και γεμάτο από παιδιά, δεν άκουγες γκρίνιες, διαμαρτυρίες, και κλάματα…
Υπήρχε μια πρωτόγνωρη και μαγική γαλήνη στο χώρο. Την ίδια ώρα, οι περίπου 2.000 γονείς και συνοδοί των παιδιών, συμμετείχαν σε διαδραστικά σεμινάρια για θέματα ψυχολογίας, διατροφής και υγιεινής μαγειρικής με την επιμέλεια της εξειδικευμένης επιστημονικής ομάδας του προγράμματος. Οι γονείς καμάρωναν τα παιδιά τους χωρίς να περιμένουν από εκείνα να σκοράρουν. Χωρίς να «απαιτούν» να ξεχωρίσουν και να αναδειχτούν MVP.
Στο κέντρο του γηπέδου το πιο αγαπημένο και λαοφιλές. Το ποδόσφαιρο.
Ποδόσφαιρο με τους ίδιους – γνωστούς- κανόνες αλλά χωρίς σκορ. Ποδόσφαιρο χωρίς τρόπαια. Ποδόσφαιρο με έπαθλο το παιγνίδι. Με έπαθλο το γέλιο και τη …ζαβολιά!
Την Κυριακή λοιπόν, είχα τη χαρά, να συμμετέχω στο 8ο Φεστιβάλ Ακαδημιών του ΟΠΑΠ. Να είμαι κι εγώ μέλος αυτής την ονειρεμένης ομάδας. Να δω και πάλι τη ρομαντική όψη του αθλητισμού. Να γίνω παιδί και να ξαναζήσω το παιγνίδι. Να αγαπήσω τον εαυτό μου και το συμπαίκτη μου. Να μάθω από τους άλλους. Να σεβαστώ τον αντίπαλό μου. Να νιώσω αθλήτρια και καλύτερος άνθρωπος.
Το πρόγραμμα Αθλητικές Ακαδημίες Εταιρικής Υπευθυνότητας ΟΠΑΠ ξεκίνησε το 2014.