Συγκλονίζει η Ιωάννα Παλιοσπύρου: «Έλεγα στα χειρουργεία ότι και να πεθάνεις, το ίδιο είναι» (vid)

Newsroom
Συγκλονίζει η Ιωάννα Παλιοσπύρου: «Έλεγα στα χειρουργεία ότι και να πεθάνεις, το ίδιο είναι» (vid)
Συγκλόνισε η Ιωάννα Παλιοσπύρου μιλώντας για την περιπέτειά της και πώς την αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα.

Η Ιωάννα Παλιοσπύρου παραχώρησε συνέντευξη στην Κατερίνα Καινούργιου και απέδειξε για ακόμα μια φορά την δύναμη ψυχής που διαθέτει μιλώντας για την άδικη επίθεση που δέχθηκε από την 36χρονη κατηγορούμενη με το βιτριόλι.

Μίλησε για την δίκη, για το πώς βλέπει την εικόνα της αλλά και το πώς ζει τώρα.

«Από την πρώτη μέρα ήταν για μένα το μεγαλύτερο ερωτηματικό, γιατί να μου κάνει κάποιος αυτή την επίθεση. Η επίθεση έγινε σε μένα αλλά έχει αντίκτυπο και στην οικογένειά μου και στους φίλους μου. Ενώ όλοι ήμασταν εκεί, στο δικαστήριο, εκείνη επέλεξε να μην έρθει», ανέφερε αρχικά η Ιωάννα Παλιοσπύρου για την απουσία της κατηγορούμενης από το δικαστήριο.

«Δεν γνωρίζω αν θα είναι στο δικαστήριο στις 30 Σεπτεμβρίου. Όμως όλη η συμπεριφορά της από την αρχή είναι αυτή. Δεν δείχνει ίχνος μεταμέλειας, ούτε να έχει κατανοήσει αυτή την πράξη», είπε για το επόμενο δικαστήριο

Για την δύναμη που έδειξε να φανεί στο δικαστήριο: «Οι περισσότεροι από τους δικούς μου φοβήθηκαν αν μπορώ να το κάνω. Ήταν μονόδρομος και θεωρώ ότι το οφείλω στον εαυτό μου, να είμαι εκεί για να καταφέρω όλο αυτό το σοκ που έχω υποστεί αλλά και για να προχωρήσω παρακάτω. Είναι ένας τρόπος να βοηθήσω τον εαυτό μου, να κάνω αυτό που πρέπει για να πάω παρακάτω».

Για το αν φοβήθηκε με τόσους δημοσιογράφους:

«Είναι πάρα πολύ δύσκολο, είμαι πάρα πολλούς μήνες στην απομόνωση. Ήταν σοκ για μένα να δω τόσο κόσμο, όταν ξέρω ότι θα δω τόσο κόσμο, και τις κάμερες και τόσα βλέμματα πάνω μου. Δεν φοβήθηκα, με σόκαρε. Η αλήθεια είναι ότι είχα την διάθεση να μιλήσω, ξέρω ότι ο κόσμος περιμένει να πω μια κουβέντα. Κατάφερα να τοποθετηθώ όταν τελείωσε η δίκη για την απουσία της κατηγορούμενης».

Για το ότι της μίλησε ο Σάκης Κεχαγιόγλου: «Ισχύει ότι ο Σάκης Κεχαγιόγλου (σ.σ. ο συνήγορος της κατηγορούμενης) με πλησίασε, μου εξέφρασε την συμπαράστασή του και προσπάθησε να μου εξηγήσει ότι είναι ο άλλος ο ρόλος του συνηγόρου και άλλος του ανθρώπου. Του είπα ότι το αντιλαμβάνομαι, το καταλαβαίνω και δεν υπάρχει κάποιο θέμα».

Για τις χαρτορίχτρες που πήγαινε η κατηγορούμενη: «Έχω ακούσει αναγκαστικά κάποια από αυτά. Δεν έχω να σχολιάσω κάτι, δεν έχω ασχοληθεί με τέτοια πράγματα, έχω άλλη λογική, πιο τετράγωνη μάλλον… Δεν έχω να χολιάσω κάτι».

«Θα είμαι εκεί»

«Θα είμαι εκεί σε κάθε δικάσιμο. Το οφείλω στον εαυτό μου και τους ανθρώπους μου. Θα ήθελα να είναι εκεί, λυπάμαι που δεν βρίσκει το θάρρος να είναι εκεί και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών της, δείχνει ξανά και ξανά ότι είναι αμετανόητη...».

Για την εικόνα της και πώς το διαχειρίστηκε: «Όλο αυτό το διάστημα δέχομαι πολλά μηνύματα και με ρωτάνε για την υγεία μου και τον πόνο, έχω προσπαθήσει να το εξηγήσω πολλές φορές. Δεν καταλαβαίνει ο καθένας να πέφτει πάνω σου κάτι καυστικό. Δεν καταλαβαίνει ο καθένας ότι έχω εγκαύματα, ίσως νομίζουν ότι οκ κάποια στιγμή να γίνω καλά. Προσπαθώντας να εξηγήσω αποφάσισα με την εικόνα να τους δώσω να καταλάβουν το μέγεθος της ζημιάς και πόσο δύσκολη είναι η διαδικασία της αποκατάστασης. >Ήταν τόσες πολλές οι σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου… Πολλές φορές είχα ρωτήσει την γιατρό μου να μου εξηγήσει τι έχει συμβεί και πως θα αποκατασταθεί αυτό, και προσπαθούσε να το κάνει. Όταν είδα τις φωτογραφίες από τα χειρουργεία μου και κατάλαβα πόσο δύσκολο ήταν για εκείνη να μου εξηγήσει το μέγεθος της ζημιάς και την προσπάθεια που κάνει να τα αποκαταστήσει. Το δεύτερο έχει να κάνει με την μητέρα μου που έπρεπε να βρίσκει το κουράγιο μπροστά μου να φέρεται φυσιολογικά χωρίς να δείχνει τον πόνο της και την στεναχώρια της…

Κατάλαβα πόσο πολύ κοντά έφτασα στον θάνατο και κατάλαβα πόσο τυχερή είμαι που σώθηκα και μπορώ να συνειδητοποιώ ότι δεν θα ξαναγίνω όπως ήμουν, βλέποντας τις φωτογραφίες μου.

Κατά την διάρκεια της νοσηλείας μου δεν είχα δει την εικόνα μου, όσο είχα τις γάζες δεν γυρνούσα το κεφάλι να αντικρίσω την εικόνα μου. Οι ψυχολόγοι μου έλεγαν πως πρέπει να αντικρίσω τον εαυτό μου σιγά σιγά. Ήταν ένα βήμα που έπρεπε να κάνω πριν βγω από την ασφάλεια του νοσοκομείου. Το έκανα μαζί με την γιατρό μου, το έκανα πολύ προσεκτικά. Ήταν πολύ δύσκολο, μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω ότι δεν θα ξαναδώ την εικόνα μου όπως την ήξερα».

Για τον πόνο: «Οι σωματικοί πόνοι ήταν και είναι αφόρητοι, αλλά όπως είπε η γιατρός μου οι σωματικοί ξεχνιούνται, οι ψυχικοί όχι. Είχα περάσει δύσκολη περίοδο, ήταν αμέτρητες οι φορές που λύγισα. Το πιο δύσκολο ήταν όταν έπρεπε να μου πάρουν αίμα, δεν έχω φλέβες στα χέρια έχουν καεί. Όποτε ερχόταν αυτή η ώρα να μου πάρουν από την κεντρική φλέβα φοβόμουν. Φοβόμουν πολύ.

Στα πρώτα χειρουργεία ήμουν σε κατάσταση σοκ. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με κανέναν, δεν μπορούσα να μιλήσω. Δεν ρωτούσα την γιατρό μου. Για να δώσω κουράγιο στον εαυτό μου έλεγα: δεν έχεις κάτι να φοβάσαι, μέσα στο χειρουργείο το μόνο που μπορείς να πάθεις είναι να πεθάνεις. Και είναι το ίδιο. Οπότε μόνο καλύτερο μπορεί να γίνει…».

Για το στήριγμά της: «Στήριγμά μου είναι η μητέρα μου από την αρχή, από εκείνη παίρνω δύναμη, εκείνη με βοηθάει. Είναι το στήριγμά μου…».

Αν είχε κάποιο αρνητικό προαίσθημα εκείνη την ημέρα: «Ήταν όλα φυσιολογικά, ένα όμορφο πρωινό που σηκώθηκα να πάω στην δουλειά μου. Δεν είχα διαισθανθεί κάτι».

Για τα τραύματά της

: «Δεν μου είχε γίνει κατανοητό ότι η ποσότητα ήταν τόσο μεγάλη. Έχω παντού τραύματα, ουσιαστικά ανέπαφη είμαι από τις γάμπες και κάτω. Αυτή την στιγμή είμαι στην δεύτερη φάση αποκατάστασης. Τώρα ο οργανισμός ξεκουράζεται και πρέπει να κάνω θεραπείες περιποίηση, ενυδάτωση και μασάζ. Αν δεν το κάνω θα χάσω και αυτό που έχω. Μέχρι να περάσω ουσιαστικά στην δεύτερη φάση να ξεκινήσω χειρουργεία. Με πιέζει η μάσκα ώστε να μην υπερτροφούν οι ουλές και να μπορέσει το δέρμα να σταθεροποιηθεί. Αυτός είναι ο ρόλος της μάσκας».

Για το πόσα ξέρει πλέον για την κατάστασή της: «Δεν είμαι γιατρός αλλά πλέον θέλω να ξέρω και αντιλαμβάνομαι με απλά λόγια την κατάστασή μου. Η κ. Καλοφώνου (σ.σ. η γιατρός της) μου έχει εξηγήσει την συνέχειλήθεια για να διαλευκανθεί η υπόθεση. Δεν τον ξέρω καν, δεν ξέρω πως είναι η φωνή του, η όψη του δεν τον ξέρω. Εία, και μου έχει πει ότι μπορεί να μην πάνε καλά όλα τα χειρουργεία και να πρέπει να τα επαναλάβω… έχει συνέχεια…».

Για τον άνδρα που εμφανίζεται ως το μήλο της έριδος:

«Καλό θα είναι να εξετάζουμε αυτά που δηλώνουμε γιατί η υπόθεση είναι πάρα πολύ σοβαρή. Θα ήθελα να έρθει στο δικαστήριο για να πει την αναι άσχημο να μιλάμε για αντιζηλία, δεν υπάρχει κάτι. Εκτός από την συνομιλία στο Facebook που έχει βγει στην δημοσιότητα δεν τον έχω συναντήσει ποτέ. Δεν έχει επικοινωνήσει αυτός ποτέ μαζί μου μετά το συμβάν.

Εγώ δεν ενόχλησα ποτέ κανέναν από τους δυο. Όλα τα μηνύματα έχουν έρθει από αυτούς σε εμένα, εγώ προσπάθησα να είμαι ευγενική. Προσπαθούσα να βοηθήσω και να απαντήσω, ήμουν ειλικρινής μαζί της. Η μόνη επαφή που είχα μαζί της ήταν μια φορά τον χρόνο ή μια φορά τα δυο χρόνια σε μια τυπική συζήτηση»

«Ούτε παρέα μαζί της έκανα ούτε φιλία είχαμε».

Για τους ενόρκους που θα είναι άνδρες:

«Αρχικά να πω ότι είναι δικαίωμα τους συνηγόρου να κάνει αυτές τις εξαιρέσεις. Πιστεύω ότι η δικαιοσύνη δεν έχει να κάνει με το φύλο. Όμως σαν θύμα και γυναίκα έχει να κάνει λίγο με τον σεξισμό, αλλά θέλω να πιστεύω ότι άνδρες ή γυναίκες θα πράξουν σωστά το έργο τους».

Για την αγάπη του κόσμου: «Ο κόσμος, η συμπαράσταση και η αγάπη, την έχω εισπράξει από την αρχή της επίθεσης. Μου έστελναν γράμματα, εικονίτσες, τις ευχές τους. Το δώρο που μου είχε στείλει η 16χρονη από την Λάρισα η Δανάη, τον πίνακα με τα λουλούδια, που όταν τον είδα είχα συγκινηθεί. Προσπαθώ κι εγώ να επικοινωνώ και παίρνω πραγματικά πολλή δύναμη από αυτή την αγάπη. Για να προσπαθήσω και να τα καταφέρω στο τέλος. Το πιο άσχημα συναίσθημα πέρα από τον πόνο, είναι π φόβος, άσχημο συναίσθημα και το καταπολεμώ έτσι».

Για το αν υπάρχει συνεργός: «Με έχουν ενημερώσει οι δικηγόροι μου για το ενδεχόμενο συνεργού. Φυσικά και με τρομάζει η σκέψη να υπάρχει ελεύθερος εκεί έξω».

Για την άλλη επίθεση που έγινε με βιτριόλι το καλοκαίρι: «Είναι άσχημο το συναίσθημα να ακούω ανάλογο περιστατικό σε άλλους. Ξαναζώ τον πόνο από την αρχή. Θα πρέπει η πολιτεία να λάβει μέτρα. Είναι τρομερό ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που όλο αυτό λειτουργεί γι’ αυτούς σαν παράδειγμα προς μίμηση και όχι ανασταλτικά. Έχουν επικοινωνήσει πολλοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο και με την κυρία Κουνέβα που έχει ζήσει κάτι ανάλογο και θέλω να την ευχαριστήσω. Συναντηθήκαμε και μου μίλησε και θέλω να την ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου που μου έχει σταθεί σε αυτό».

Για την ποινή της κατηγορούμενης: «Είναι σοκαριστικό για μένα ότι σύμφωνα με τους γιατρούς εγώ έχω μια δεκαετία μπροστά μου για αποκατάσταση ως ένα βαθμό και η δράστρια θα αποφυλακιστεί νωρίτερα. Αυτό που με τρομάζει όμως είναι ότι δεν ξέρω αν μέσα σ’ αυτά τα χρόνια θα έχει κατανοήσει τι έχει κάνει και θα έχει μετανιώσει. Η συμπεριφορά της μου δείχνει ότι δεν θα το έχει κάνει. Κανείς από το περιβάλλον της δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μου».

Για τους δικούς της ανθρώπους:

«Είμαι ευλογημένη και τυχερή σε αυτό το κομμάτι. Από την μέρα της επίθεσης μου έχουν σταθεί οι δικοί μου. Όλοι. Να σκεφτεί κάποιος ότι την μητέρα μου την πήραν ένα πρωί τηλέφωνο και από τότε με φροντίζει. Έχει επηρεαστεί και η ζωή της οικογένειάς μου. Και οι συγγενείς και οι φίλοι μου είναι δίπλα μου και μου δίνουν κουράγιο και μου δίνουν να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι να μην τα παρατήσω».

Για την εικόνα: «Από μικρή καταλάβαινα ότι η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι κάτι τελικά. Δεν αρκεί μόνο αυτό, δεν ήμουν άνθρωπος που πόνταρα μόνο σε αυτό. Το έχει δείξει και ο πρότερος βίος μου. Πάντα προσπαθούσα να καλλιεργήσω τις αξίες μου και την ενσυναίσθησή μου».

Πώς ήταν η ζωή της πριν: «Έχω έρθει από την επαρχία για σπουδές. Από φοιτήτρια δούλευα πολύ σκληρά και δυο δουλειές για να μπορώ να βιοποριστώ αλλά και να πετύχω τα όνειρά μου. Όπως κάθε σπίτι είχαμε δυσκολίες αλλά έκανα ό,τι μπορώ για να κυνηγήσω τα όνειρά μου».

Για την Αννίτα Ναθαναήλ και την βοήθεια: «Η Αννίτα με προσέγγισε σε μια πολύ δύσκολη φάση, μόλις είχα βγει από το νοσοκομείο και δεν έβρισκα τρόπους και λόγους να σηκωθώ από το κρεβάτι μου. Με έχει βάλει στην ζωή της, για μένα είναι πρότυπο. Με έχει προσεγγίσει με ανιδιοτέλεια και αγάπη. Έχει κάνει απίστευτα πολλά πράγματα για μένα. Ευγενικός άνθρωπος και χαμηλών τόνων. Την θαυμάζω, έχει βοηθήσει πολύ κόσμο και δεν ξέρω πως μπορώ να ξεπληρώσω όλο αυτό που έχει κάνει για εμένα. Την θαυμάζω».

Το μήνυμα της στις γυναίκες: «Πάντα αγαπούσα τις γυναίκες και πάντα πιστεύω στην αλληλεγγύη των γυναικών. Και δεν έχουμε πιστέψει σε αυτό που μπορούμε να καταφέρουμε αν στηρίζει η μια την άλλη. Εγώ παρά το γεγονός ότι έπαθα αυτό που έπαθα από γυναίκα συνεχίζω να πιστεύω σε γυναίκες…».

Για το πώς θέλει να τιμωρηθεί η 36χρονη: «Όλο αυτό το διάστημα προσπαθώ να διοχετεύω την ενέργειά μου και τα συναισθήματά μου στο να επανέλθω στην ζωή. Εννοείται ότι υπάρχουν στιγμές που με κυριεύει ο θυμός και ο πόνος. Θέλω απλά να τιμωρηθεί όπως της αξίζει».

Για την ψυχολογική βοήθεια: «Η ψυχολογική βοήθεια είναι πάρα πολύ σημαντική για μένα. Με βοηθάει να είμαι συγκεντρωμένη στον σκοπό μου. Για όλα τα ξεσπάσματα -που προφανώς υπάρχουν- ο σκοπός δεν είναι να μην υπάρχουν απλά όταν συμβαίνουν να κρατάω τον αυτοέλεγχό μου

Έχω αναθεωρήσει πολλά πράγματα στην ζωή μου μετά την επίθεση. Σίγουρα τις αξίες δεν τις έχω αναθεωρήσει. Είμαι ένας άνθρωπος που έχω λάβει πολλή στήριξη και αγάπη και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για τον άνθρωπο που πονάει το σώμα και η ψυχή του. Θέλω να βρω τρόπους να το γυρίσω πίσω όλο αυτό, είναι σημαντικό να το μοιράζεσαι…».

Για την συνέχεια της διαδικασίας αποκατάστασης: «Κανείς δεν ξέρει πόσα χειρουργεία θα χρειαστούν, τι θα γίνει, τι επιπλοκές θα υπάρξουν. Δεν υπάρχει σαφής απάντηση σε αυτό. Μην ξεχάσουμε το εξωχειρουργικό γιατί είναι μια σειρά θεραπειών που πρέπει να γίνουν για τα μοσχεύματα και το δέρμα, να είναι πιο εύπλαστα για να μην με τραβάνε και να μην πονάνε».

Για το αν θα διεκδικήσει χρηματική αποζημίωση: «Αυτή την στιγμή δεν είναι προτεραιότητά μου […]. Είμαι στην διαδικασία της δίκης, με ενδιαφέρει το ποινικό κομμάτι…».

Το «ευχαριστώ» της στον κόσμο

«Θέλω να πω τόσα πολλά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, με έχουν στηρίξει. Πόση σημασία έχει η κάθε γλυκιά λέξη. Είναι πολύ σημαντική. Αν και είμαι μόνη μου και αποκλεισμένη όλο αυτό το διάστημα, δεν έχω νιώσει ποτέ μόνη μου. Πέρα από την ψυχολογική στήριξη θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την οικονομική ενίσχυση. Ξέρω ότι το κάνουν από το υστέρημά τους για να σταθώ εγώ στα πόδια μου. Θέλω να τους ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου».

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε την Ιωάννα Παλιοσπύρου

Στο προφίλ της Ιωάννας Παλιοσπύρου στο Instagram αναφέρονται οι τρόποι με τους οποίους μπορεί κάποιος να βοηθήσει.

Προφίλ Ιωάννας Παλιοσπύρου