Νίκι Λάουντα: Ο άνθρωπος που ξεγέλασε το θάνατο (vid)

• Μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες
• Το ατύχημα στην «Πράσινη Κόλαση»
• Τα σοβαρά εγκαύματα
• Η κληρονομιά του Νίκι Λάουντα

Είναι στιγμές που ξεχνάς πως δεν είναι πια εδώ. Λίγο το κόκκινο αστέρι που βρίσκεται ακόμα πάνω στα «ασημί βέλη» ή το καπέλο του στον τοίχο του γκαράζ της ομάδας, το πνεύμα του σπουδαίου Νίκι Λάουντα παραμένει εδώ.

Δεν είναι λίγες οι φορές που τον μνημονεύουν συνεργάτες, ακόμα και αντίπαλοι. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα video, μία φωτογραφία από το ένδοξο παρελθόν, θα σου θυμίσουν πως όμοιοι του δεν πέρασαν στην ιστορία αυτού του μαγικού κόσμου που λέγεται “Formula 1”.

Ή στο ζάπινγκ μπορεί να πετύχεις το επικό “Rush”, την ταινία-αριστούργημα του Ρον Χάουαρντ, που “ντύθηκε” μουσικά με τις νότες του αρτίστα Χάνς Ζίμερ και μοιράστηκε με όλο τον πλανήτη εκείνη την επική μονομαχία του Λάουντα με το μόνιμο αντίπαλο δέος του, τον τόσο διαφορετικό Τζέιμς Χάντ.

Η Formula 1 δεν ήταν ίδια χωρίς τον οδηγό Λάουντα, δεν είναι ίδια δίχως την παρουσία του και στα paddock. Και σήμερα, την ημέρα της γέννησής του, θα θυμίσουμε τα επιτεύγματά του αλλά θα σταθούμε στη μεγαλύτερη “νίκη” της καριέρας του. Τη δεύτερη “γέννησή” του. Όταν ξεγέλασε το θάνατο μετά το εφιαλτικό ατύχημα στην «Πράσινη Κόλαση».

Μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες

Πέραν της εμβληματικής προσωπικότητάς του, ακόμα και βάσει αριθμών, ο Νίκι Λάουντα είναι ένας από τους σπουδαιότερους οδηγούς στην ιστορία της Formula 1. Στην τεράστια καριέρα του στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, κατέκτησε τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα: το 1975, το 1977 και το 1984.

Εχει κερδίσει 25 Grand Prix, έχει κατακτήσει 24 pole position, έχει σημειώσει ισάριθμους ταχύτερους γύρους και έχει ανέβει στο βάθρο 54 φορές. Πέρα από τις March, BRM και Brabham, έχει οδηγήσει και σημειώσει επιτυχίες με τις δύο πιο ιστορικές ομάδες του σπορ, τη Ferrari και τη McLaren.

Και μερικές δεκαετίες μετά, αποδείχθηκε εξίσου επιτυχημένος στο ρόλο του μη-εκτελεστικού αντιπροέδρου της Mercedes, αποτελώντας θεμέλιο λίθο της εντυπωσιακής επιτυχίας της στην υβριδική εποχή της F1.

Το ατύχημα στην «Πράσινη Κόλαση»

Το 1976 ήταν μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική χρονιά για τη Formula 1, με τον Λάουντα της Ferrari και τον Xαντ της McLaren να μάχονται για τον τίτλο. Το Γερμανικό GP εκείνης της χρονιάς διεξαγόταν στην πίστα του Νίρμπουργκρινγκ (ή Νορντσλάιφε) που είχε το προσωνύμιο «Πράσινη Κόλαση».

Αυτό προέκυψε γιατί το μεγαλύτερο μέρος της μήκους 22 χιλιομέτρων πίστας ξετυλιγόταν μέσα σε ένα πυκνό δάσος, με τα πανύψηλα να δέντρα να βρίσκονται δίπλα στην άκρη της ασφάλτου. Και είναι παρατσούκλι που δημιούργησε ένας άλλος σπουδαίος, ο Σερ Τζάκι Στιούαρτ.

Πριν την εκκίνηση αυτού του αγώνα, ο Αυστριακός είχε ξεκινήσει εκστρατεία για να ακυρωθεί για λόγους ασφαλείας, όμως οι υπόλοιποι οδηγοί δεν τον υποστήριξαν και ο αγώνας ξεκίνησε κανονικά. Στο 2ο γύρο του όμως, συνέβη ένα τρομερό ατύχημα.

Ο Λάουντα έχασε τον έλεγχο και βγήκε εκτός αγωνιστικής διαδρομής, χτύπησε στις μπαριέρες και η Ferrari του έπιασε φωτιά. Το φλεγόμενο μονοθέσιο επέστρεψε στην πίστα κι έπειτα, έπεσε του εκείνο που οδηγούσε ο Μπρετ Λούνγκερ.

Ο Λούνγκερ βγήκε γρήγορα από το δικό του μονοθέσιο, αλλά ο Λάουντα ήταν παγιδευμένος μέσα στα συντρίμμια της φλεγόμενης Ferrari 312T2. Οι υπόλοιποι οδηγοί που έφτασαν στο σημείο σταμάτησαν και έτρεξαν να βοηθήσουν τον εγκλωβισμένο συνάδελφό τους. Ο Ιταλός Αρτούρο Μερζάριο ήταν εκείνος που κατάφερε να λύσει τη ζώνη ασφαλείας του Αυστριακού και να τον βγάλει μέσα από τις φλόγες.

Τα σοβαρά εγκαύματα

Ο Λάουντα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, με πολύ σοβαρά εγκαύματα στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού. Αν και είχε τις αισθήσεις του όταν βγήκε από το μονοθέσιο, αργότερα έπεσε σε κώμα και στο νοσοκομείο πίστευαν ότι δεν θα τα καταφέρει και κάλεσαν ιερέα για να τον «διαβάσει». Ο Αυστριακός όμως αποδείχτηκε πολύ σκληρότερος από ό,τι νόμιζαν.

Ο Λάουντα επέζησε. Υποβλήθηκε σε μια σειρά πλαστικών χειρουργικών επεμβάσεων για να αποκατασταθεί το βλέφαρο του ματιού του και όσο από το δέρμα μπορούσε να σωθεί. Οι τραυματισμοί αυτοί του άφησαν εμφανή σημάδια για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Επίσης, είχε υποστεί ζημιά στους πνεύμονες από την εισπνοή καυτού αέρα και τοξικών αερίων.

Τίποτα όμως δεν μπορούσε να υποτάξει το μαχητικό πνεύμα του Νίκι. Ήταν τόσο αποφασισμένος που έδωσε τα πάντα στην προσπάθεια αποκατάστασης και λιγότερο από 1,5 μήνα αργότερα, στις 10 Σεπτεμβρίου 1976, μπήκε ξανά στο μονοθέσιο για το GP Ιταλίας στη θρυλική Μόντσα. Μπροστά στους tifosi που δεν πίστευαν πως είχε επιστρέψει τόσο γρήγορα πίσω από το τιμόνι.

Εκείνη τη χρονιά τερμάτισε 2ος στη βαθμολογία του Πρωταθλήματος, μόλις 1 βαθμό πίσω από τον Χαντ. Την επόμενη χρονιά, το 1977, πήρε τον τίτλο, κάτι που επανέλαβε το 1984.

Η κληρονομιά του Νίκι Λάουντα

Στη μνήμη των ανθρώπων που έμαθαν για τη ζωή και τα κατορθώματά του, ο Νικι Λάουντα έχει μείνει ως σύμβολο μαχητικότητας και αποφασιστικότητας, Ο Αυστριακός θρύλος έζησε μέχρι τα 70 του, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο στις 20 Μαΐου 2019. Ήταν όμως εκείνη η μέρα, η 1η Αυγούστου του έτους 1976, που ο Λάουντα κοίταξε στα μάτια το θάνατο και με εκείνο το διάσημο γελάκι τού είπε: «Όχι σήμερα, φίλε».