Από το χάος της Μανίλα στο «ολυμπιακό»... φως του Παρισιού!

Από το χάος της Μανίλα στο «ολυμπιακό»... φως του Παρισιού!
Ο Αντώνης Καλκαβούρας εξηγεί γιατί η τοποθέτηση της Εθνικής σε όμιλο που θα διεξαχθεί στην Μανίλα, αποτελεί το πρώτο μεγάλο ελληνικό κέρδος πριν το τζάμπολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο και ονειρεύεται τον Γιάννη, σημαιοφόρο, να ανοίγει την ολυμπιακή παρέλαση του 2024 στις όχθες του Σηκουάνα.

Πολλοί από σας θα σπεύσετε να με χαρακτηρίσετε ολίγον τι βιαστικό, αλλά βλέπετε, ήμουν παρών και στις δύο τελευταίες παρουσίες της «επίσημης αγαπημένης» σε Ολυμπιακούς Αγώνες (στην Αθήνα το 2004 και στο Πεκίνο το 2008) και το συναίσθημα ανήκει στην κατηγορία «δεν περιγράφω άλλο»!

Βάλτε και τα δεκαέξι χρόνια αναμονής που είναι πάρα πολλά, οπότε, όταν ο επόμενος σταθμός της Εθνικής ομάδας δίνει δικαίωμα στο ολυμπιακό όνειρο (μέσω της απευθείας πρόκρισης για τις δύο πρώτες ευρωπαϊκές χώρες της τελικής κατάταξης), λογικό είναι να υπάρχει αυτή η ελπίδα και αυτή η προσμονή... Έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού...

Εδώ και λίγες μέρες, λοιπόν, μετράμε αντίστροφα για την 5η διαδοχική συμμετοχή του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Η Ελλάδα, που ήταν από τις πρώτες ομάδες που «σφράγισαν» το εισιτήριο της πρόκρισης από την ευρωπαϊκή ζώνη της FIBA, είχε την καλύτερη δυνατή μεταχείριση από την κληρωτίδα.

Έτσι όπως καταρτίστηκε το πρόγραμμα των καλοκαιριών φιλικών της Εθνικής, η ελληνική αντιπροσωπεία (Λιόλιος, Σβερκούνος και Ζήσης) που μετέβη στην Μανίλα για την κλήρωση της διοργάνωσης, νοιάζονταν πολύ λιγότερο για τους αντιπάλους μας στην πρώτη φάση και πολύ περισσότερο για την πόλη που θα φιλοξενήσει τον όμιλό μας.

Από αυτή την οπτική ματιά, το γεγονός ότι η ελληνική αποστολή δεν θα χρειαστεί να μετακινηθεί καθόλου για όσο διάστημα στο τουρνουά (ούτε καν να αλλάξει ξενοδοχείο) αλλά και ότι δεν χάνει χρόνο στην μετακίνηση από το ξενοδοχείο στο γήπεδο και πίσω), είναι ευθύς εξαρχής ένα πρώτο πολύ σημαντικό κέρδος.

t

Για να εκτιμήσουμε την αξία της κλήρωσης, θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι η Εθνική ομάδα θα αναχωρήσει πιθανότατα στις 15 Αυγούστου από την Αθήνα για το Άμπου Ντάμπι (εκεί θα δώσει δύο φιλικά προετοιμασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Γερμανία) και από κει θα πετάξει για τις Φιλιππίνες (υπάρχουν δύο καθημερινές απευθείας πτήσεις).

Σκεφτείτε πόσο δύσκολα θα ήταν τα πράγματα, αν βρισκόμαστε στην θέση των Γερμανών, οι οποίοι κληρώθηκαν στον 5o όμιλο που θα διεξαχθεί στην Οκινάουα της Ιαπωνίας. Η αποστολή του θα αναγκαστεί να πετάξει με βραδινή πτήση για το Τόκιο, να αφιχθεί μεσημέρι στο “Narita International Airport” και εν συνεχεία να πάρει βαλίτσες και να επιβιβαστεί σε λεωφορείο που θα την μεταφέρει στο αεροδρόμιο των εσωτερικών πτήσεων της ιαπωνικής πρωτεύουσας, το οποίο απέχει 80 χιλιόμετρα.

Από 'κει τα μέλη της «νασιοναλμανσαφτ» θα πάρουν άλλη πτήση που θα τους μεταφέρει στο σύμπλεγμα των νήσων Οκινάουα, όπου θα γίνουν οι αγώνες τους. Κοινώς θα χρειαστεί να ταξιδέψουν σχεδόν 1,5 μέρα μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους και θα έχουν 1-2 μέρες για να εκγκλιματιστούν και να ξεκουραστούν πριν από την κρίσιμη πρεμιέρα με τους γηπεδούχους και συνδιοργανωτές Ιάπωνες.

Τα πράγματα για τους διεθνείς, θα ήταν ελαφρώς καλύτερα από πλευράς ταλαιπωρίας με τις αλλαγές πτήσεων, αν η ελληνική ομάδα κληρωνόταν στον 7ο ή τον 8ο όμιλο, που θα φιλοξενηθούν στην Ινδονησία. Για την Τζακάρτα υπάρχει απευθείας πτήση από το Άμπου Ντάμπι, η οποία όμως, είναι προγραμματισμένη για τις 3 τα ξημερώματα της 20ης Αυγούστου, κάτι που σημαίνει ότι η αποστολή της Εθνικής θα έβγαινε από τους βιορυθμούς της για περίπου δύο εικοσιτετράωρα.

Από την άποψη της άφιξης στον τόπο των αγώνων, της μετακίνησης στο εσωτερικό της ασιατικής μεγαλούπολης (από το μητροπολιτικό έως το αστικό κομμάτι της περιοχής, o πληθυσμός της κυμαίνεται από 13,5 έως 25 εκατομμύρια κατοίκους) και της αποφυγής της ταλαιπωρίας, η Ελλάδα μαζί με άλλες 15 χώρες (οι μισές του τουρνουά), συγκαταλέγεται στις πιο ευνοημένες. Όσον αφορά πάντα τις μη αγωνιστικές συνθήκες των αγώνων.

Τώρα όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, απέχοντας σχεδόν 2,5 μήνες από την έναρξη της προετοιμασίας και 3,5 από το πρώτο τζάμπολ, νομίζω ότι είναι υπερβολικά νωρίς να προβούμε σε εκτιμήσεις. Αν μπορούμε να υπογραμμίσουμε κάποιες παραμέτρους που θα διευκολύνουν το έργο του ομοσπονδιακού τεχνικού, Δημήτρη Ιτούδη και των συνεργατών του στο τεχνικό και διοικητικό επιτελείο, αυτές έχουν να κάνουν με τα εξής:

• Με την μεγαλύτερη off season του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που για πρώτη φορά μετά από 6 χρόνια, ολοκληρώνει τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις πριν μπει ο Μάιος και αυτή η εξέλιξη, αυτομάτως θα μειώσει αισθητά την σωματική του καταπόνηση μέχρι να έρθει η ώρα της Εθνικής ομάδας. Επιπροσθέτως, ο “Greek Freak” θα έχει την ευκαιρία να περάσει αρκετό χρόνο με την οικογένειά του, να απολαύσει τις διακοπές, να «καθαρίσει» το κεφάλι του και να σχεδιάσει τα μελλοντικά του πλάνα, χωρίς όλα τα παραπάνω να συνδυάζονται ταυτόχρονα και με χορηγικές και επαγγελματικές υποχρεώσεις, που προκύπτουν από τις εμπορικές του συμφωνίες.

• Το αρκετά πιθανό ενδεχόμενο να ολοκληρωθούν τα playoffs της Basket League στο πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη, κάτι που σημαίνει ότι οι περισσότεροι διεθνείς που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα, θα έχουν σχεδόν 1,5 μήνα διακοπές.

• Ο ευχάριστος πονοκέφαλος που προκαλεί στο τεχνικό επιτελείο η σοβαρή πιθανότητα να έχουμε τρεις «νατουραλιζέ» διεθνείς στην προεπιλογή των παικτών που θα κληθούν. Με τους Ντόρσεϊ και Γουόκαπ να λογίζονται ήδη ως δεδομένοι, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η έκδοση ελληνικού διαβατηρίου για τον Ναζ Μήτρου-Λονγκ (με αστερίκο δίπλα στην μπασκετική του ιθαγένεια) θεωρείται θέμα χρόνου. Αν κι εφόσον, λοιπόν, όλα πάνε καλά και ο Ιτούδης τους καλέσει και τους τρεις στην προετοιμασία (αυτό είναι ζήτημα που για την ώρα παραμένει αδιευκρίνιστο) τότε οι τρεις τους θα δώσουν μεγάλη μάχη για μία θέση στην 12άδα (μόνο ένας «νατουραλιζέ» μπορεί να παίξει σε επίσημο παιχνίδι διεθνούς διοργάνωσης).

Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, αν δεν αντιμετωπίσουμε προβλήματα τραυματισμών ή δεν έχουμε απουσίες, το ταξίδι στην χώρα του Ειρηνικού Ωκεανού, μας δίνει την ευκαιρία να κυνηγήσουμε μετά από σχεδόν μία 15ετία την διάκριση, με απώτερο ρεαλιστικό στόχο το απευθείας εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

Από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 (25/08-10/09), την ολυμπιακή πρόκριση θα εξασφαλίσουν συνολικά 7 ομάδες (οι δύο πρώτες στην τελική κατάταξη από Ευρώπη και Αμερική και η πρώτη από Αφρική, Ασία και Ωκεανία), χωρίς ακόμη να έχει αποσαφηνιστεί αν η διοργανώτρια χώρα των Ολυμπιακών Αγώνων, Γαλλία, θα προκριθεί εκτός συναγωνισμού (αυτό θα αποφασιστεί στις 30 Ιουνίου από την Παγκόσμια Ομοσπονδία).

Θα ακολουθήσει, βέβαια και το καθιερωμένο προολυμπιακό τουρνουά που διεξάγεται συνήθως ένα μήνα πριν τους αγώνες, ωστόσο δεν θα υπάρχει καλύτερη κατάληξη για την ελληνική προσπάθεια στις Φιλιππίνες, από την οριστικοποίηση της «γαλανόλευκης» επιστροφής στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μόνο που φαντάζομαι το αστραφτερό χαμόγελο του Γιάννη στην σκέψη να προβάρει την επίσημη ολυμπιακή ενδυμασία για την παρέλαση δίπλα στον Σηκουάνα (η τελετή έναρξης δεν θα γίνει στο Ολυμπιακό Στάδιο, αλλά στους πιο κεντρικούς δρόμους της «πόλης του φωτός» μπροστά στην επιβλητική θέα του Πύργου του Άϊφελ) πραγματικά δεν μπορώ να περιμένω...

Αλλά επειδή «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει», όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός καλύτερα να κρατήσουμε όλο αυτό το πανέμορφο σενάριο πολύ βαθιά κρυμμένο μέσα μας και ας αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, όπως μας παρουσιάζεται κάθε μέρα που ξημερώνει... Με όνειρα και στόχους, αλλά χωρίς ρεαλιστικούς και μη υπολογισμούς. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει! Εδώ θα ‘μαστε και θα τα λέμε...


Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!