Η είδηση του θανάτου του Μίνο Ραϊόλα συντάραξε τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Μιλάμε για ένα πρόσωπο ευρύτατα γνωστό στην κοινωνία του αθλήματος, που ρύθμιζε τις κινήσεις ποδοσφαιριστών όπως οι: Πολ Πογκμπά, Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς, Έρλινγκ Χάαλαντ, Μάρκο Βεράτι, Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα.Η μετάβαση στη μετά-Ραϊόλα εποχή ήταν λιγότερο τραυματική από ό,τι αναμενόταν, κι οφείλεται σε ένα άτομο που για χρόνια βρισκόταν στο πλευρό του Ιταλο-Ολλανδού μάνατζερ παραμένοντας όμως μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τώρα συλλέγει τη βαριά κληρονομιά του: Ραφαέλα Πιμέντα.
Η Ραφαέλα Πιμέντα άφησε στην άκρη μια λαμπρή καριέρα ως δικηγόρος για να ζήσει μια περιπέτεια στο ποδόσφαιρο που την οδήγησε να γνωρίσει τον Ραϊόλα το 1998 και να γίνει συνεργάτης του για 25 χρόνια. Το γραφείο του εκλιπόντος σούπερ ατζέντη είναι ακόμα άθικτο, όπως ακριβώς το άφησε. Σε αυτό βρίσκεται ο μεγαλύτερος γιος της Μάριο απορροφημένος στην οθόνη του φορητού υπολογιστή του παρέα με τον Mío, τον σκύλο της οικογένειας.
Τα γραφεία του πρακτορείου καταλαμβάνουν έναν όροφο ενός εμβληματικού κτιρίου στο Μονακό. Στο εσωτερικό η δραστηριότητα είναι φρενήρης, αρκετοί υπάλληλοι μετακινούνται από το ένα μέρος στο άλλο με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό τους. Δεν υπάρχει κανένα ίχνος της οδυνηρής απουσίας του Μίνο, από την οποία έχει ήδη περάσει ένας χρόνος. Είναι αυτό που ήθελε και το άφησε ειπωμένο η συνεργάτης του τα τελευταία 25 χρόνια, Ραφέλα Πιμέντα, είναι πλέον αυτή που κινεί όλα τα νήματα.
Σε συνέντευξή της στην ισπανική «As», η 50χρονη agent μιλά για πώς μπήκε σε αυτή τη δουλειά, πώς είναι να είσαι γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο... των ανδρών, πόσο άλλαξε η ζωή της μετά τον θάνατο του πασίγνωστου ατζέντη.
Η Πιμέντα μπήκε ουσιαστικά στον χώρο ως δικηγόρος για να εκπροσωπήσει την εταιρεία του Ριβάλντο όταν εκείνος δημιούργησε με τους συνεργάτες του έναν σύλλογο στη Βραζιλία που ονομάζεται Guaratinguetá, κι ο οποίος εξακολουθεί να υπάρχει. Και ήταν εκείνη τη στιγμή που μέσω αυτής της συνεργασίας με τον Ριβάλντο, ο Μίνο έφτασε στη χώρα του καφέ θέλοντας να επεκταθεί σε εκείνη την αγορά.
🌙¡Buenas noches!
— Diario AS (@diarioas) February 1, 2023
🗓️Esta es nuestra #PortadAS de hoy, 1 de febrero
🗞️"Haaland vale 1000 millones" pic.twitter.com/bwz0vtWvY8
Και εκεί ξεκινήσαν τη συνεργασία τους. «Η πρώτη κοινή μας μεταγραφή ήταν ο Fabio Monezine, ο οποίος βρίσκεται σήμερα στο Κατάρ ως προπονητής. Τον πήραμε στην Ουντινέζε. Τότε αποφάσισα να ταξιδέψω στην Ιταλία για να μείνω μόνο για ένα χρόνο... Αλλά εγκαταστάθηκα. Ειδικεύομαι στο διεθνές δίκαιο. Εκείνη την εποχή, το αθλητικό δίκαιο δεν υπήρχε καν... Ήταν ένα μείγμα διεθνούς, αστικού και φορολογικού δικαίου», διηγείται.
Στον χώρο του ποδοσφαίρου για περισσότερες από δύο δεκαετίες, η ισχυρή μάνατζερ μιλά για το πώς την αντιμετωπίζουν οι άνδρες, αναφέροντας πως: «είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις. Οι άνδρες συχνά προσπαθούν να αποθαρρύνουν τις γυναίκες και το κάνουν με ηλίθια επιχειρήματα όπως ότι μια γυναίκα δεν ξέρει από ποδόσφαιρο. Γιατί μπορεί μια γυναίκα να είναι αστροναύτης ή η μητέρα σας και να μην μιλάει για ποδόσφαιρο; Υπάρχουν άνδρες που το χρησιμοποιούν αυτό για να καταστρέψουν την αυτοπεποίθησή σας».
Ενώ όταν ρωτήθηκε σχετικά με άσχημες εμπειρίες που έχει βιώσει όλα αυτά τα χρόνια, διηγήθηκε ένα περιστατικό με μια διαφωνάι της με έναν αθλητικό διεθυνητή. «Ο σύλλογος έπρεπε να πληρώσει κάτι στον παίκτη και δεν ήθελε να το κάνει. Η συζήτηση συνεχίστηκε και δεν μπορούσε να επιβληθεί. Και όταν δεν είχε άλλα επιχειρήματα, μου είπε: "Μα είσαι πραγματικά δικηγόρος; Νόμιζα ότι ήσουν απλώς μια Βραζιλιάνα πόρνη"».
Όπως ξεκαθάρισε ωστόσο εξακολουθεί να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο, γιατί όταν ξεκίνησε, πριν από 25 χρόνια, οι γυναίκες δεν είχαν χώρο σε νευραλγικές θέσεις, ούτε καν δευτερεύουσες και ο ίδιος ο Ραϊόλα δεχόταν ακόμη και περίεργα βλέμματα όταν εμφανιζόταν σε συναντήσεις μαζί της. Όμως ήταν ανοιχτόμυαλος άνθρωπος χωρίς προκαταλήξεις. « Γι' αυτόν, όλοι οι άνθρωποι ήταν ίσοι, ανεξαρτήτως φύλου, μισθού, χρώματος, θρησκείας...».
Πριν φύγει από τη ζωή την συμβούλεψε να κάνει ό,τι την κάνει χαρούμενη, αφήνοντάς την ελεύθερη να αποφασίσει αν πραγματικά θέλει να αναλάβει εξ' ολοκλήρου τη δουλειά και εκείνη δέχθηκε μετά χαράς.
«Ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει: "Είναι καλύτερα να είσαι φίλος του βασιλιά παρά να είσαι ο βασιλιάς". Και είναι λογικό. Τώρα έχω λιγότερο χρόνο για την οικογένειά μου, ταξιδεύω περισσότερο, γιατί αυτό που κάναμε μαζί τώρα το κάνω μόνη μου. Αλλά έχουμε προσθέσει σημαντικούς ανθρώπους στην κοινωνία και όλα συνεχίζουν την πορεία τους.», απαντά ερωτηθείσα για το πόσο άλλαξε η ζωή της τον τελευταίο χρόνο.