Και η Γκράινερ περιμένει. Βρισκόμαστε στο (όχι και τόσο μακρινό) 2014. Η Αμερικανίδα σέντερ βρίσκεται στην Κίνα. Στην Χάνγκζου. Για την πρώτη σεζόν της καριέρας της μακριά από τις ΗΠΑ.
«Ήρθα εδώ και ήμουν εντελώς μόνη. Νόμιζα ότι η ζωή μου φτάνει στο τέλος της. Ο εφιάλτης μου ήταν πως θεωρούσα ότι με έχουν ξεχάσει και θα κατέληγα μόνη μου». Τα λόγια της Γκράινερ είναι συγκλονιστικά. Πίσω από τα πελώρια και γεμάτα θλίψη μάτια της, υπήρχε μόνο ένα αληθινό συναίσθημα: ο φόβος. Τότε ακόμη ήταν ελεύθερη. Η ζωή της είχε ελάχιστες δυσκολίες. Και μπόλικη ανεμελιά.
Και όμως, ο φόβος ήταν εκεί. Για το αύριο. Για το άγνωστο.
Οκτώ χρόνια αργότερα, η Γκράινερ βιώνει έναν εφιάλτη δίχως τέλος. Στις 17 Φεβρουαρίου συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Σερεμέτιεβο, με την κατηγορία της κατοχής ναρκωτικών.
Τα λόγια της, το 2014, μοιάζουν προφητικά. Μία κραυγή αγωνίας. Η οποία αντηχεί μέχρι το 2022 και τη Ρωσία.
Σε κατάσταση ομηρείας
Στις 17 Μαΐου θα συμπληρώσει τρεις μήνες στη φυλακή. Σε κάποια φυλακή, αφού ακόμη κανείς δεν γνωρίζει που ακριβώς είναι κρατούμενη. Και πέρα από ένα καρέ ενός βίντεο, που τη δείχνει να μπαίνει (ή να βγαίνει) από ένα δικαστήριο, δεν υπάρχει άλλο υλικό που να αποδεικνύει ότι βρίσκεται εν ζωή.
Πριν από τρεις ημέρες, η Κυβέρνηση των ΗΠΑ χαρακτήρισε την κράτηση της Γκράινερ ως «λανθασμένη». Αλλαγή πλεύσης. Στην αντίθετη κατεύθυνση. Μολονότι αλλάζουν μόνο οι λέξεις.
Τι σημαίνει αυτό; Πως στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να περιμένουν την έκβαση κάποιας δίκης. Αλλά θα επιχειρήσουν να διαπραγματευτούν για την επιστροφή της.
Ήδη έχουν γίνει κινήσεις, από την πλευρά των Αμερικανών, με την προσθήκη στην ομάδα «Γκράινερ» έμπειρων ατόμων που είναι εξπέρ σε καταστάσεις ομηρίας!
Η στήριξη του WNBA
Το WNBA θέλησε να κάνει το ελάχιστο για να την τιμήσει. Υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε να ήταν εκεί. Για την έναρξη της σεζόν. Δεν είναι.... Όλες οι ομάδες θα έχουν στις φανέλες τους τον αριθμό της Γκράινερ (42) και τα αρχικά της. Ενώ την ίδια στιγμή, μολονότι αναμένεται να μην αγωνιστεί, θα λάβει το αντίτιμο του συμβολαίου τους.
Ένας δημοσιογράφος που είχε ταξιδέψει στην Κίνα, το 2014, προκειμένου να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της, την είχε ρωτήσει, όταν πια όλοι είχαν χαλαρώσει, ποια υπερδύναμη θα διάλεγε: Την ικανότητα να πετάει ή να είναι αόρατη;
Ίσως ένας μπασκετμπολίστας ή μία μπασκετμπολίστρια να επέλεγε την πτήση. Μα η Γκράινερ πήρε την άλλη επιλογή. Να είναι αόρατη. Να περνάει απαρατήρητη. Όχι μόνο στην Κίνα, αλλά και στην ίδια της την πατρίδα, όπου αντιμετώπισε το μίσος και το ρατσισμό. Για την εμφάνισή της, για τις σεξουαλικές προτιμήσεις.
Πόσο θα ήθελε να είναι τώρα αόρατη...