F1: Η ανακούφιση όταν στο τέλος «κερδίζουν οι καλοί»

• Η McLaren διάλεξε το δύσκολο δρόμο
• Νόρις και Πιάστρι: Ανταγωνισμός χωρίς ρήξη
• Στο τέλος της ημέρας
• Αντί επιλόγου

Υπάρχουν στιγμές στο τέλος μιας αγωνιστικής χρονιάς όπου νιώθεις ότι μπορείς να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να δεις τα πράγματα με μεγαλύτερη καθαρότητα. Η Formula 1, με όλο τον θόρυβο, την ένταση και την υπερβολή που τη συνοδεύουν, δεν προσφέρει συχνά τέτοιες στιγμές. Κάθε αγώνας είναι μια καινούργια ιστορία, συχνά φορτωμένη με συγκρούσεις, αντιδράσεις και αμφισβητήσεις.

Champion. Of. The. World. #F1 #AbuDhabiGP pic.twitter.com/YsjnIBHcny

— Formula 1 (@F1) December 7, 2025

Κι όμως, στο τέλος αυτής της σεζόν, μετά το τέλος του GP Αμπου Ντάμπι, ένιωσα κάτι σπάνιο: την απλή, σχεδόν ξεχασμένη ικανοποίηση ότι, όταν η σκόνη κατακαθίσει, είναι όμορφο να κερδίζουν οι καλοί. Όχι σε αντιδιαστολή με κάποιους «κακούς» - η Formula 1 δεν λειτουργεί με τόσο απλοϊκούς ρόλους. Αλλά με την έννοια των ανθρώπων που αγωνίζονται καθαρά, που σέβονται τον αντίπαλο και που υπηρετούν το άθλημα με τον τρόπο που θα ήθελες να το βλέπεις να λειτουργεί.

Η McLaren διάλεξε το δύσκολο δρόμο

Σε μια εποχή όπου το αποτέλεσμα πολλές φορές μοιάζει να προηγείται του τρόπου, η στάση της McLaren απέναντι στη μάχη των οδηγών της ήταν μια ευχάριστη υπενθύμιση ότι υπάρχουν ακόμα ομάδες που κάνουν επιλογές με γνώμονα την αγωνιστική αξιοπρέπεια. Με το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών εξασφαλισμένο πολύ πριν από τον τελευταίο αγώνα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η ομάδα είχε την πολυτέλεια να κινηθεί όπως θέλει.

Κι όμως, αντί να καταφύγει σε εύκολες λύσεις ή σε έμμεσες εντολές, η McLaren προσπάθησε μέχρι τέλους να μείνει δίκαιη. Άφησε τον τίτλο να κριθεί καθαρά από τους δύο οδηγούς της, χωρίς να δημιουργήσει τεχνητές ιεραρχίες, χωρίς να αποδυναμώσει τον έναν προς όφελος του άλλου και χωρίς να προσπαθήσει να «προστατεύσει» κάποιον από τον ίδιο του τον συναθλητή.

Hug fest 😍

Andrea Stella, Fernando, Oscar and Max line up to congratulate Lando 🤩#F1 #AbuDhabiGP pic.twitter.com/nUBVdZO6uU

— Formula 1 (@F1) December 7, 2025

Αυτό που κάνει ακόμη πιο αξιοπρόσεκτη τη στάση της McLaren είναι ότι, με την επιλογή της να διατηρήσει απόλυτη ισοτιμία ανάμεσα στους δύο οδηγούς της, πήρε ένα ρίσκο που θα μπορούσε να της στοιχίσει τον τίτλο. Σε μια σεζόν όπου ο Μαξ Φερστάπεν συνέχισε να παραμένει επικίνδυνα κοντά, η εύκολη -και ίσως πιο ασφαλής- λύση θα ήταν να επιβληθεί ένα ξεκάθαρο «νούμερο ένα» από τα μέσα της χρονιάς. Μια τέτοια απόφαση θα έδινε εσωτερική κατεύθυνση, θα απλοποιούσε τη στρατηγική και πιθανότατα θα μείωνε τον κίνδυνο να χαθούν κρίσιμοι βαθμοί από εσωτερικό ανταγωνισμό.

Η ομάδα, όμως, διάλεξε συνειδητά να μη θυσιάσει την ισότητα για την ευκολία. Αν η χρονιά είχε κριθεί εις βάρος της, αυτό το αφήγημα θα ακουγόταν τελείως διαφορετικά. Κι όμως, η McLaren παρέμεινε πιστή στη δική της αντίληψη περί δικαιοσύνης, ακόμη κι όταν αυτή η αντίληψη δεν ήταν η πιο «πρακτική» λύση.

Νόρις και Πιάστρι: Ανταγωνισμός χωρίς ρήξη

Το ίδιο καθαρό ήταν και το κλίμα ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές της σεζόν. Ο Λάντο Νόρις και ο Όσκαρ Πιάστρι βρέθηκαν σε μια κατάσταση που εύλογα θα μπορούσε να φθείρει μια σχέση. Δύο οδηγοί στο ίδιο μονοθέσιο, με ισχυρές φιλοδοξίες, γνώριζαν ότι μόνο ένας θα κρατούσε στο τέλος το τρόπαιο.

Oscar showing his class #F1 #AbuDhabiGP @McLarenF1 pic.twitter.com/NHYe0he7j7

— Formula 1 (@F1) December 7, 2025

Παρά την πίεση, παρά τις μάχες, παρά τη δυναμική που άλλαζε μέσα στη χρονιά, οι δυο τους δεν επέτρεψαν ποτέ στη σχέση τους να διαβρωθεί. Υπήρξε αγωνιστικότητα, υπήρξε ένταση και υπήρξαν στιγμές που η ζυγαριά έγειρε υπέρ του ενός ή του άλλου. Όμως δεν υπήρξε εχθρότητα. Δεν υπήρξε τοξικότητα. Ο ανταγωνισμός δεν μετατράπηκε σε διάσταση· έμεινε αυτό που έπρεπε να είναι: ένα αθλητικό μέτρο σύγκρισης δύο πολύ ταλαντούχων ανθρώπων.

Αυτό από μόνο του είναι κέρδος. Σε ένα περιβάλλον όπου οι ισορροπίες συχνά διαλύονται στη σκιά ενός πρωταθλήματος, το να βλέπεις δύο οδηγούς να ολοκληρώνουν μια τόσο πιεστική χρονιά με αμοιβαίο σεβασμό είναι ανακουφιστικό.

Στο τέλος της ημέρας

Κάθε σεζόν μάς διδάσκει κάτι. Η φετινή μάς έδωσε πολλές εικόνες, πολλές εντάσεις, πολλές ιστορίες. Αλλά πάνω απ’ όλα, μου άφησε μια ήρεμη, σχεδόν γλυκιά σκέψη: όταν όλα τελειώνουν και ξεκαθαρίζει η εικόνα, είναι πραγματικά όμορφο να βλέπεις να δικαιώνονται εκείνοι που έπαιξαν τίμια.

Δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι δεν άξιζαν. Δεν σημαίνει ότι δεν προσπάθησαν το ίδιο. Σημαίνει μόνο ότι αυτή τη φορά η διαδρομή και το αποτέλεσμα συναντήθηκαν με έναν τρόπο που σου επιτρέπει, ως θεατή, να αισθανθείς ότι παρακολούθησες κάτι αυθεντικό.

Selfie with the Drivers’ World Champion = complete ✅ #McLaren | @GooglePixel_US pic.twitter.com/KC5pLuh8dj

— McLaren (@McLarenF1) December 7, 2025

Κι αν κάτι χρειάζεται σήμερα η Formula 1 –και ίσως όλοι μας– είναι ακριβώς αυτό: μια στιγμή όπου η (ποιητική) δικαιοσύνη, ο σεβασμός και η καθαρότητα του ανταγωνισμού συναντούν τον πρωταθλητή τους.

Αντί επιλόγου

Κυριολεκτικά ξεφύσηξα με ανακούφιση όταν ανακοινώθηκε το «no further action» για την προσπέραση του Νόρις στον Τσουνόντα. Το χειρότερο που μπορούσε να γίνει σε αυτήν τον αγώνα -και σε αυτήν τη χρονιά- θα ήταν ο τίτλος να κριθεί στο γραφείο των αγωνοδικών.